ΣΥΡΙΖΑ «δεν τα έχει κάνει πλακάκια με τους ολιγάρχες».

«Αν έρθουν οι θεσμοί και ζητήσουν ακόμη και τις γυναίκες και τα παιδιά, λέω να μην τους τα δώσουμε».

Ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Στέλιος Κούλογλου, δημιουργός του ντοκιμαντέρ «Η Νονά» (για την Ά. Μέρκελ), ξαφνιάστηκε που η Γερμανίδα καγκελάριος είναι θετικός πρωταγωνιστής στο ευρωπαϊκό παιχνίδι γύρω από το ελληνικό ζήτημα. Δεν ξαφνιάστηκε, αντίθετα, από το γεγονός ότι οι δανειστές ασκούν τόση πίεση στην κυβέρνηση –και στη χώρα–, ενώ διαβεβαιώνει (σε συνέντευξή του στην FREE SUNDAY και την Αγγελική Σπανού) ότι ο ΣΥΡΙΖΑ «δεν τα έχει κάνει πλακάκια με τους ολιγάρχες».


- Φαντάζομαι ότι και οι γείτονές σας σας ρωτούν όταν σας βρίσκουν κάτι σαν αυτό: Πού πάμε;

"Με ρωτάνε ασφαλώς τι θα γίνει με τη συμφωνία αλλά μου λένε επίσης ότι δεν πρέπει να υποχωρήσουμε και να συνεχίσουμε να διαπραγματευόμαστε. Τους απαντώ ότι πάμε για μια συμφωνία που θα περιέχει ασφαλώς υποχωρήσεις και επώδυνους συμβιβασμούς, αλλά παλεύουμε με νύχια και με δόντια να είναι καλύτερη από τις προηγούμενες και συγχρόνως ότι η κυβέρνηση σέβεται τη θέληση των εκλογέων.
Γιατί, ό,τι και να της καταλογίζει κανείς, θα πρέπει να παραδεχτεί ότι έχει παραμείνει πιστή στη βασική προεκλογική της υπόσχεση, την επαναδιαπραγμάτευση των συμφωνιών και της σχέσης της χώρας με τους δανειστές. Θυμόμαστε ότι ο κ. Σαμαράς είχε εκλεγεί ακριβώς με την ίδια βασική υπόσχεση, την οποία απεμπόλησε στο πρώτο διάγγελμά του, ήδη το βράδυ των εκλογών, στέλνοντας το μήνυμα στο Βερολίνο: «Θα τιμήσουμε τις υπογραφές μας».

«Στις κυβερνήσεις Παπανδρέου και Σαμαρά, οι δανειστές μπορούσαν να υπαγορεύουν όρους και έτσι έκαναν. Όμως η κυβέρνηση Τσίπρα έχει άλλο σκαρί» σχολίαζε τελευταία το γερμανικό «Spiegel», που δεν συμπαθεί ιδιαίτερα την ελληνική κυβέρνηση.

- Είμαστε πιο κοντά σε συμφωνία ή σε ρήξη;

"Δίνω 51% πιθανότητες στη συμφωνία και 49% στη ρήξη και πρέπει να επιδιώξουμε την πρώτη. Δεν βλέπω επίσης, σε τι θα βοηθούσαν οι κάλπες στην αντιμετώπιση του δημοσιονομικού κενού. Αλλά αν το «σιωπηλό πραξικόπημα» πετύχει, αν δηλαδή η κυβέρνηση στραγγαλιστεί οικονομικά και δεν μπορεί να κυβερνήσει σεβόμενη στοιχειωδώς τους ψηφοφόρους της, τι άλλο θα μπορούσε να γίνει;

- Τι κέρδισε η χώρα μετά από τέσσερις μήνες –οπωσδήποτε θεαματικής– διαπραγμάτευσης;

"H κυβέρνηση έθεσε το ελληνικό πρόβλημα σε όλο τον κόσμο και αυτό αποτελεί το 50% της επιτυχίας. Προηγουμένως είχαμε ένα πλασματικό success story, το οποίο βασικά βόλευε την κ. Μέρκελ για να πείσει τους Γερμανούς ψηφοφόρους ότι χειρίστηκε καλά την κρίση της Ευρωζώνης. Τώρα συνεδριάζουν για να δουν τι θα κάνουν με την Ελλάδα, πιέζονται ή διαφωνούν μεταξύ τους, ενώ ο Αλ. Τσίπρας στέκεται ως ίσος προς ίσο με τους ηγέτες που διαμορφώνουν την πορεία της Ευρώπης.
Βέβαια ο συσχετισμός των δυνάμεων είναι συντριπτικά σε βάρος μας. Δεκαοκτώ κυβερνήσεις εναντίον μίας, και μάλιστα αδυνατισμένης και από την κρίση, χώρας. Γι’ αυτό, και ανεξάρτητα από υπαρκτές αδυναμίες, όπως η απειρία ή η ανεπαρκής προετοιμασία, όσα έχει καταφέρει μέχρι στιγμής η ελληνική κυβέρνηση συνιστούν μια πρώτη επιτυχία. Και μόνο το γεγονός ότι ο Ντάισελμπλουμ ή ο Σόιμπλε, δεν μιλούν πλέον για τρόικα αλλά για θεσμούς, είναι επιτυχία. Συμβολική, αλλά σε αυτό τον ακήρυχτο οικονομικό πόλεμο οι συμβολικές νίκες έχουν τη σημασία τους".

- Έχετε μιλήσει για έναν «οικονομικό πόλεμο» και αυτή την εβδομάδα, σε ένα μακροσκελές άρθρο σας στη γαλλική «Le Monde Diplomatique», κάνετε λόγο για ένα «σιωπηλό πραξικόπημα»…

"Που μάλιστα θυμίζει, την κατάσταση στη Χιλή στις αρχές της δεκαετίας του ’70, όταν οι ΗΠΑ δεν ήθελαν να μιμηθούν κι άλλες χώρες στην «πίσω αυλή» τους στη Λατινική Αμερική, το παράδειγμα της προοδευτικής αριστερής κυβέρνησης του Σαλβαντόρ Αλιέντε. Γι’ αυτό και ο τότε Αμερικανός Πρόεδρος, Ρίτσαρντ Νίξον, διέταξε τις υπηρεσίες του να στραγγαλίσουν τη χιλιανή οικονομία. Η πρώτη κίνηση έγινε από τις αμερικανικές τράπεζες, που έκοψαν τις πιστώσεις προς τις τράπεζες της Χιλής. Είναι τυχαίο ότι, μία εβδομάδα μετά τις εκλογές του Ιανουαρίου, ο κ. Ντράγκι έκοψε αιφνιδιαστικά τη βασική πηγή χρηματοδότησης των ελληνικών τραπεζών και την αντικατέστησε με τον ακριβότερο ELΑ, που ανανεώνεται κάθε εβδομάδα, κάτι σαν δαμόκλειος σπάθη πάνω από το κεφάλι μας;. Όλα τα μέτρα στραγγαλισμού της ελληνικής οικονομίας που λαμβάνονται από τότε, δεν δικαιολογούνται με οικονομικούς όρους: 2 ή 3 δισ. είναι πολύ μικρό ποσό για να διακινδυνεύσει κάποιος την τύχη μιας χώρας ή της Ευρωζώνης ή της παγκόσμιας οικονομίας. Το πρόβλημα είναι πολιτικό: οι κυρίαρχες δυνάμεις στην Ευρώπη δεν θέλουν να επιτύχει η ελληνική κυβέρνηση, για να μην αμφισβητήσουν το δόγμα της λιτότητας και άλλες χώρες, ιδίως στο Νότο της Ευρώπης. Ο στόχος του «σιωπηλού πραξικοπήματος» είναι ακριβώς να ανατραπεί η κυβέρνηση, είτε με την παράλυση της οικονομίας είτε απεμπολώντας όλο το πρόγραμμά της. Και σε αυτό τον ακήρυχτο οικονομικό πόλεμο δεν χρησιμοποιούνται τανκς, αλλά τα σύγχρονα όπλα: ΕΚΤ, οίκοι αξιολόγησης και φυσικά οι δόσεις του δανείου".

- Γιατί καμία άλλη χώρα, από αυτές που βρέθηκαν σε μνημόνιο, δεν είναι στη δική μας κατάσταση;

"Γιατί το 2010, όταν έφτασε η διεθνής κρίση στην Ευρώπη, ήταν πιο ευάλωτη απ’ όλες αλλά και της επιβλήθηκε το πιο άδικο και καταστροφικό πρόγραμμα. Χρησιμοποιήθηκε σαν τον κακό μαθητή που τιμωρείται για να συνετιστούν οι υπόλοιποι. Υπάρχει όμως και μια προπαγάνδα που παρουσιάζει το μαύρο άσπρο για τις άλλες χώρες του Νότου, που επίσης βρίσκονται σε πολύ δύσκολη κατάσταση. Για να δώσω ένα παράδειγμα της Πορτογαλίας, που τώρα κυριαρχείται από τους ολιγάρχες της Αγκόλας, της παλιάς της αποικίας: υπολογίζεται ότι, λόγω της μετανάστευσης και της υπογεννητικότητας που προκαλεί η κρίση, ο πληθυσμός της χώρας θα μειωθεί από 10,5 στα 6 εκατομμύρια. Πραγματικός αφανισμός! Ή μήπως θεωρείτε ότι στην Ισπανία οι Podemos έπεσαν από τον ουρανό;"

- Στην ελληνική πρόταση δεν είδα μέτρα για τους «πάνω», δηλαδή για τη βαριά φοροδιαφυγή και τον μεγάλο αδήλωτο πλούτο. Τι λέτε;

"Λέτε να τα έχει κάνει πλακάκια η κυβέρνηση με τους ολιγάρχες που την πολεμούν; Τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται. Αλλά οι δανειστές δεν θέλουν υπολογισμούς και εκτιμήσεις στις προτάσεις, αλλά χειροπιαστά νούμερα. Γιατί δεν εμπιστεύονται καμία ελληνική κυβέρνηση, λόγω της αλλοπρόσαλλης πολιτικής των προηγούμενων κυβερνήσεων-Μαυρογιαλούρων".

- Έχετε κάνει ένα πολύ σκληρό ντοκιμαντέρ, τη «Νονά», για τη Μέρκελ, που αντιμετωπίζεται ως σωτήρας από το Μέγαρο Μαξίμου. Όλο στη Μέρκελ προστρέχουν για βοήθεια και κατανόηση. Το περιμένατε;

"Ομολογώ πως όχι. Όμως η Μέρκελ είναι εξαιρετικά ικανή και γι’ αυτό έφτασε τόσο ψηλά. Έχει την ικανότητα να αντιλαμβάνεται τη συγκυρία και να προσαρμόζεται. Όπως όταν, από τη μια στιγμή στην άλλη, άλλαξε θέση για τα πυρηνικά εργοστάσια, μετά το ατύχημα στην Ιαπωνία. Ελπίζω λοιπόν και σήμερα να έχει καταλάβει, ότι δεν πρέπει να συνδέσει το όνομά της με την κατάρρευση της Ευρωζώνης και δεν παίζει απλώς το ρόλο του «καλού μπάτσου»."

- «Πρώτη φορά Αριστερά», θα πει να διορίζονται στις ηγετικές θέσεις της διοίκησης συγγενείς, πολιτευτές και κομματικοί φίλοι;

"Θέλω να πιστεύω ότι δεν γίνονται τέτοια πράγματα ή αποτελούν περιθωριακά εντελώς φαινόμενα. Δεν έχουν καμία σχέση με την ηθική της Αριστεράς, ούτε με τις ανάγκες του τόπου".

- Έχετε πει πως «αν πρόκειται να μας εκτελέσουν, να πάμε με ψηλά το κεφάλι». Τι εννοείτε; Πού να πάμε;

"Έχει συμβεί πολλές φορές στην ιστορία. Παλιότερα, οι δανειστές πολιορκούσαν με τις κανονιοφόρους χώρες, για να πάρουν πίσω τα δανεικά, όπως έγινε π.χ. στη Βενεζουέλα στις αρχές του προηγούμενου αιώνα. Αν έρθουν, λοιπόν, οι θεσμοί και ζητήσουν ακόμη και τις γυναίκες και τα παιδιά, λέω να μην τους τα δώσουμε".


TVXS.GR