Η παρέμβαση Ομπάμα...

του Απόστολου Διαμαντή

Η παρέμβαση Ομπάμα δεν είναι κάποια τακτική κίνηση των ΗΠΑ, αλλά σταδιακή εκδίπλωση ενός στρατηγικού σχεδιασμού για την Ευρώπη, που περιλαμβάνει και την Ελλάδα. Ο σχεδιασμός αυτός, που έχει αποκαλυφθεί προ πολλού, στοχεύει κυρίως στην αντιμετώπιση της καταστρεπτικής ύφεσης στην Ευρωζώνη, με τα εργαλεία που υιοθετούν οι Αμερικανοί: πολιτική δημοσίων και ιδιωτικών επενδύσεων, ποσοτική χαλάρωση, αντιμετώπιση του αποπληθωρισμού, κοινωνική συναίνεση, πολιτική πειθούς, μεταρρυθμίσεις στην κατεύθυνση της δίκαιης φορολογικής επιβάρυνσης, χτύπημα των οικονομικών ελίτ που μπλοκάρουν την αγορά, ανάπτυξη.

Οι Αμερικανοί ανησυχούν, επίσης, για την πολιτική αποσταθεροποίηση της Ευρώπης, την ενίσχυση της ακροδεξιάς και την προοπτική άμεσης διάλυσης της ευρωζώνης, μετά τις πραγματικά αποτυχημένες επιλογές των Γερμανών τραπεζιτών. Επιπλέον, οι Αμερικανοί ενδιαφέρονται να ενισχύσουν την παρουσία τους στην νοτιοανατολική Ευρώπη και προφανώς δεν επιθυμούν την απόλυτη γερμανική επικυριαρχία επί των κυβερνήσεων των χωρών αυτών. Εκ των πραγμάτων, λοιπόν, η σύμπλευση με την ελληνική κυβέρνηση είναι κομβικής σημασίας και για τις δύο πλευρές. Το τέλος των πολιτικών λιτότητας στην Ευρώπη είναι ο στόχος τους. Πρόκειται όμως και για τον δικό μας στόχο.

Όσοι νόμισαν ότι οι επιθετικές πρώτες δηλώσεις των Ελλήνων υπουργών ήταν προϊόν κομματικής αφέλειας, έπεσαν προφανώς έξω. Πόσο αφελείς μπορεί να είναι πολιτικοί που έχουν υπάρξει μέλη του Πολιτικού Γραφείου και της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ; Που έχουν στην πλάτη τους σκληρούς και μακροχρόνιους αγώνες με το μετεμφυλιακό καθεστώς στην Ελλάδα; Νομίζει κανείς στα σοβαρά ότι ο Κοτζιάς με τον Λαφαζάνη μιλάνε στον βρόντο; Ότι ο Τσίπρας με τον Δραγασάκη κινούνται στην τύχη; Δεν πρόκειται περί αυτού. Πρόκειται για σχεδιασμό, με στόχο τη συμφωνία με τους Γερμανούς, επί άλλης βάσεως.

Είναι προφανές ότι οι Γερμανοί θα κρατήσουν την ουσία, δηλαδή την παραμονή της Ελλάδας σε πρόγραμμα και θα τροποποιήσουν το ίδιο το πρόγραμμα. Θα δώσουν το τέλος της τρόικας και των ταπεινωτικών ελέγχων, θα δώσουν σημαντική ελάφρυνση στην αποπληρωμή του χρέους, θα δεχθούν εν μέρει το πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων της κυβέρνησης, θα ελαφρύνουν τα πλεονάσματα και θα ζητήσουν τήρηση της δημοσιονομικής πειθαρχίας, δηλαδή θα ζητήσουν να μάθουν τι πρόκειται να αποφέρει η νέα φορολογική πολιτική. Δεν πρόκειται να ενδιαφερθούν ούτε για τις καθαρίστριες, ούτε για τις προσλήψεις Κατρούγκαλου, τις οποίες εξάλλου προέβλεπε και το μνημόνιο σε έναν βαθμό. Θα δεχθούν το τέλος των ιδιωτικοποιήσεων στην ενέργεια, διότι δεν μπορούν να κάνουν διαφορετικά και θα ζητήσουν απελευθέρωση άλλων τομέων της αγοράς που τώρα είναι κλειστοί.

Εν ολίγοις, το έδαφος για συμφωνία είναι ανοιχτό εντελώς, μετά και την αυστηρή δήλωση Ομπάμα, ο οποίος φυσικά είναι αυτός που μοιράζει τα χαρτιά της τράπουλας. Οι υπόλοιποι απλώς συμμετέχουν στο παιχνίδι.

Όπως εξελίσσονται τα πράγματα, θα έχουμε ριζικές αλλαγές στο εσωτερικό πολιτικό τοπίο. Ο Σαμαράς δεν έχει πλέον κανένα ρόλο και προφανώς θα αντικατασταθεί αμέσως, από νεώτερο στέλεχος, με στόχο μια μακροπρόθεσμη θεσμική αντιπολίτευση. Το Ποτάμι έχει την ευκαιρία, εάν περιορίσει τους ακραίους νεοφιλελεύθερους που πλέον είναι εντελώς εκτός κλίματος, να καταστεί ο πόλος της κεντροαριστεράς, που δεν έχει πλέον ηγετική μορφή. Ο Σταύρος Θεοδωράκης θα μπορούσε ενδεχομένως να γίνει ο Τσίπρας της κεντροαριστεράς, εάν καταφέρει να δώσει ριζοσπαστικό και ταυτόχρονα εθνικό περιεχόμενο στην αντιπολίτευσή του.

Τέλος, ο Πάνος Καμμένος έχει την δυνατότητα να γίνει ο πόλος της παραδοσιακής δεξιάς, εάν μάλιστα η ΝΔ κάνει το μοιραίο λάθος να εκλέξει πρόεδρο καθαρά νεοφιλελεύθερο. Νομίζω όμως πως δεν θα το κάνει αυτό το λάθος, διότι στην περίπτωση αυτή ο Καμμένος θα τοποθετηθεί στο κέντρο της κεντροδεξιάς παράταξης. Το πιθανότερο ενδεχόμενο είναι ο νέος αρχηγός της ΝΔ, που δεν θα είναι πάνω από 40 ετών, να καταφέρει να συμμαζέψει την παράταξη, σε μια λαϊκή, εθνική και φιλελεύθερη αντιπολίτευση, η οποία θα συμπεριλαμβάνει το σύνολο της κεντροδεξιάς παράταξης - στοχεύοντας προοπτικά και στους ΑΝΕΛ.

Είναι σαφές πως οδεύουμε ταχύτατα προς την ανατροπή όλου του πολιτικού σκηνικού της μεταπολίτευσης.

*Ο Απόστολος Διαμαντής είναι πανεπιστημιακός και συγγραφέας.

protagon.gr