Κυβέρνηση υπηρέτης άνομων συμφερόντων

‘’Πολιτική αναπαλαίωση’’


Έχουμε μία εντελώς διαφορετική εικόνα οικονομικής και κοινωνικής πραγματικότητας στη χώρα μας, ανάλογα με την οπτική γωνία.

Τα κόμματα εξουσίας και γενικότερα το οικονομικό και πολιτικό σύστημα εκδηλώνουν τον ενθουσιασμό τους με τις οικονομικές εξελίξεις, ενώ, σύμφωνα με τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων, 70%-80% των Ελλήνων θεωρούν ότι η οικονομία κινείται σε λάθος κατεύθυνση και
πως η προσωπική, οικογενειακή τους οικονομική κατάσταση θα
επιδεινωθεί στο άμεσο μέλλον.

Η «χαρά» των κυβερνητικών κομμάτων και του συστήματος εξουσίας, που τα στηρίζει με το αζημίωτο, πρέπει να αποδοθεί στην επιστροφή στις παραδοσιακές μεθόδους κομματικής κακοδιαχείρισης, σε μνημονιακές συνθήκες.

Εξυπηρέτηση συμφερόντων

Ο κ. Σαμαράς, ο κ. Βενιζέλος και ο κ. Κουβέλης, εξυπηρετούν μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα, σε βάρος του δημόσιου συμφέροντος, με
έναν τρόπο που θεωρούνταν αδιανόητος, πριν από το σχηματισμό της κυβέρνησης συνασπισμού.

Η συνεργασία ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, ενίσχυσε τα διαπλεκόμενα στεγανά, ενώ η συμμετοχή της ΔΗΜΑΡ στο κυβερνητικό σχήμα, πρόσφερε ένα αριστερό άλλοθι, στη μεγάλη λεηλασία του δημόσιου χρήματος. Επιπλέον, οι ειδικές συνθήκες προκάλεσαν τη χρεοκοπία του ελληνικού Δημοσίου και η προσφυγή στην πολιτική των μνημονίων δημιουργεί τις προϋποθέσεις για ειδικού τύπου διαδικασίες, στο όνομα της εξυπηρέτησης του εθνικού συμφέροντος.


Χαρακτηριστικό το παράδειγμα της, νέου τύπου, λεηλασίας του
δημόσιου ταμείου, είναι η καταβολή 400 εκατομμυρίων ευρώ στους παραχωρησιούχους των εθνικών οδών, στο όνομα της επανεκκίνησης
των μεγάλων έργων υποδομής. Υποτίθεται ότι οι εθνικές οδοί κατασκευάζονται με ιδιωτικό χρήμα, γι’ αυτό άλλωστε έχει παραχωρηθεί η εκμετάλλευσή τους για δεκαετίες ολόκληρες σε μεγάλες κατασκευαστικές εταιρείες.

Η επιδότηση των παραχωρησιούχων με δημόσιο χρήμα, αποτελεί διαχειριστικό σκάνδαλο χωρίς ιστορικό προηγούμενο. Το πιθανότερο είναι ότι, ένα τμήμα από τα 400 εκατομμύρια ευρώ δωρεάν δημόσιου χρήματος που δίνεται στους παραχωρησιούχους, θα αξιοποιηθεί για την ανάπτυξη της ‘’βιομηχανίας μαύρου πολιτικού χρήματος’’.

Άλλωστε υπάρχουν και ανταλλάγματα άλλου τύπου, όπως είναι η εξυπηρέτηση των επικοινωνιακών αναγκών της κυβέρνησης.

Η νομή της εξουσίας

Σε μια περίοδο, κατά την οποία υποτίθεται ότι η κυβέρνηση πρέπει να επιτύχει καλύτερο οικονομικό και κοινωνικό αποτέλεσμα με λιγότερους πόρους, συνεχίζεται η ασύδοτη νομή της εξουσίας.

Οι σημαντικές θέσεις στη δημόσια διοίκηση και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα της οικονομίας, μοιράζονται βάσει κομματικής ποσόστωσης.
4-5 θέσεις για τη ΝΔ, 2 θέσεις για το ΠΑΣΟΚ, 1 θέση για τη ΔΗΜΑΡ.
Ούτε σκέψη για προσέλκυση καταξιωμένων επαγγελματιών, που θα μπορούσαν να συμβάλουν στη βελτίωση της διαχείρισης του δημόσιου χρήματος.

Αναφέρουμε ενδεικτικά, το ‘’κομματικό πάρτι’’ που βρίσκεται σε εξέλιξη
στα υπό κατάρρευση ασφαλιστικά ταμεία, όπου κομματικά στελέχη και πολιτευτές, αναλαμβάνουν να τα σώσουν από τα αποτελέσματα της κομματικής κακοδιαχείρισης.

Ο ένας ήταν στον ΟΓΑ και τον πήγαν στον ΕΟΠΥΥ, ο άλλος ήταν στο
ΙΚΑ και τον μεταθέτουν στον ΟΑΕΔ κ.λπ. Η διαμάχη των κυβερνητικών κομμάτων για τον έλεγχο του ΟΑΕΔ, ο οποίος αντιμετωπίζεται σαν ένα μικρό υπουργείο που πρέπει να ελεγχθεί πολιτικά, εν όψει αυτοδιοικητικών ευρωπαϊκών εκλογών, ενισχύει την άποψη ότι το νέου τύπου κυβερνητικό σχήμα έχει παλιά μεθοδολογία.

Η νομή της εξουσίας συμπεριλαμβάνει, βέβαια, και τα κάθε είδους προνόμια που συνεχώς περικόπτονται αλλά τελικά διατηρούνται, παρά τον τεράστιο λογαριασμό της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης. με τον οποίο βρίσκονται αντιμέτωποι οι περισσότεροι πολίτες.

Οι επιδοτήσεις στα κόμματα συνεχίζονται, τα τραπεζικά χρέη της ΝΔ και
του ΠΑΣΟΚ, καλύπτονται με νόμιμους και παράνομους τρόπους, ειδικές νυχτερινές τροπολογίες απαλλάσσουν τα κόμματα εξουσίας και τα στελέχη τους από φορολογικές, ασφαλιστικές και άλλες υποχρεώσεις, παραμένει
το καθεστώς των αφορολόγητων αποδοχών, των συντάξεων χωρίς ασφαλιστικές προϋποθέσεις, των μυστικών κονδυλίων και κάθε είδους «τυχερών» της εξουσίας.

Διορισμοί και βόλεμα

Παρά το γεγονός ότι η δημόσια συζήτηση επικεντρώνεται γύρω από τις απολύσεις μερικών χιλιάδων δημοσίων υπαλλήλων, όλα δείχνουν ότι τα κόμματα εξουσίας θα διαχειριστούν και αυτή την υπόθεση με τη γνώριμη κομματική, μικροπολιτική λογική.

Η τρόικα ζητάει απολύσεις από το Δημόσιο, σε μια προσπάθεια να
ελεγχθούν οι δημόσιες δαπάνες και η κυβέρνηση θέτει όρους και προϋποθέσεις, που στέκονται εμπόδιο στη δημοσιονομική εξυγίανση.

Επιδίωξη της κυβερνητικής ηγεσίας είναι οι απολύσεις να συνδυαστούν
με νέες προσλήψεις, ώστε να διαχειριστεί με επιτυχία τους αργόμισθους
του Δημοσίου, οι οποίοι θα φύγουν σε γενικές γραμμές ευχαριστημένοι, παίρνοντας αδιευκρίνιστες ακόμη οικονομικές και ασφαλιστικές αποζημιώσεις, και να ικανοποιήσει ένα τμήμα της εκλογικής πελατείας που θέλει να διοριστεί, στις σημερινές δύσκολες συνθήκες, στο Δημόσιο.

Αυτά που συμβαίνουν στο χώρο της τοπικής αυτοδιοίκησης, είναι ενδεικτικά των κυβερνητικών προθέσεων. Έχει ήδη ανακοινωθεί η πρόσληψη 4.000 υπαλλήλων εντός του 2013 για την κάλυψη... αναγκών, ενώ οργανώνεται ένα γιγαντιαίο πρόγραμμα εξαγοράς άνεργων ψηφοφόρων, οι οποίοι θα λάβουν 490 ευρώ το μήνα για ένα εξάμηνο για να εργαστούν, υποτίθεται, για την τοπική αυτοδιοίκηση και τις ελεγχόμενες από αυτήν επιχειρήσεις.

Πρόκειται ουσιαστικά για την επιστροφή του προγράμματος stage σε μια
νέα μορφή, που και αυτή δεν έχει σχέση με την ενίσχυση της απασχόλησης και τη βελτίωση της αναπτυξιακής προοπτικής της οικονομίας μας. Όλες οι μεθοδεύσεις που οδήγησαν στη σκληρή ενδοκυβερνητική σύγκρουση για τον έλεγχο του ΟΑΕΔ, αποσκοπούν στην εξαγορά ψήφων, εν όψει κρίσιμων εκλογικών αναμετρήσεων.

Δημιουργική λογιστική

Ο διαχειριστικός εκτροχιασμός του συστήματος εξουσίας, επιβεβαιώνεται
και από την κλιμάκωση της δημιουργικής λογιστικής. Το δημοσιονομικό έλλειμμα διατηρήθηκε στο 10% του ΑΕΠ το 2012 και ετοιμάζεται να κάνει ένα άλμα προς το 15%-16% του ΑΕΠ το 2013, εξαιτίας της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών, με χρήματα του κρατικού προϋπολογισμού και των φορολογούμενων πολιτών.

Όσο για το δημόσιο χρέος, ετοιμάζεται για το άλμα προς το 180% του
ΑΕΠ το 2013, προτού αρχίσει – σύμφωνα με το μνημονιακό πρόγραμμα,
οι βασικές προγνώσεις του οποίου αποδεικνύονται κατά κανόνα
ανεδαφικές – η σταδιακή αποκλιμάκωσή του.

Η έκρηξη του δημοσιονομικού ελλείμματος και του δημόσιου χρέους,
δεν εμποδίζει τους κυβερνητικούς πανηγυρισμούς, για το υποτιθέμενο πρωτογενές πλεόνασμα. Το στατιστικό πλεόνασμα, όμως, στηρίζεται
σε πολιτικές αλχημείες, εφόσον το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης καθυστερεί σκόπιμα την επιστροφή φόρων, μειώνει πέρα από κάθε λογική τις δαπάνες για το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων και ετεροχρονίζει
τις δαπάνες για το ασφαλιστικό, συνταξιοδοτικό σύστημα, το οποίο
βρίσκεται σε φάση πλήρους κατάρρευσης, εξαιτίας της μεγάλης πτώσης
των ασφαλιστικών εισφορών και της κυβερνητικής αδυναμίας να ελεγχθεί
η ιδιοτελής κακοδιαχείριση των κομματικών και των υπηρεσιακών παραγόντων.

Η κλιμάκωση της δημιουργικής λογιστικής είναι δείγμα πολιτικής διαχειριστικής κατάπτωσης και προετοιμάζει για μεγάλες οικονομικές και κοινωνικές περιπέτειες, όπως μας διδάσκουν τα προηγούμενα του 2004
και του 2009.

Δεν είναι δύσκολο να προβλέψουμε ότι από τα τέλη του καλοκαιριού,
αρχές του φθινοπώρου, θα γίνουν φανερές οι οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες της δημοσιονομικής αστοχίας της κυβέρνησης, ενώ μπορούμε
να περιμένουμε σκλήρυνση της γερμανικής στάσης αμέσως μετά τις βουλευτικές εκλογές, που θα πραγματοποιηθούν στη Γερμανία το Σεπτέμβριο του 2013 και αναμένεται να αναδείξουν νικήτρια, ίσως και θριαμβεύτρια, την Άνγκελα Μέρκελ.



Γιώργος Κύρτσος citypress.gr