Ελλάδα: μια χώρα σε κώμα!!

Η χώρα σε κώμα

Δεν χρειάζεται να κοπιάζουν στο οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης.
Ας ζητήσει ο Γιάννης Στουρνάρας και οι πέριξ αυτού, τα παλαιότερα νομοσχέδια, εκείνα που συνέταξαν προηγούμενα επιτελεία στον καιρό
της κρίσης. Στο υπουργικό συμβούλιο συνεχίζουν να κουβεντιάζουν όσα κουβέντιαζε ο Παπανδρέου, ο Παπαδήμος και δεν θυμάμαι ποιος άλλος_ μήπως πέρασε κι άλλος πρωθυπουργός; Στη μνήμη μας θα μείνουν ως όλοι ίδιοι: τα ίδια λένε, τα ίδια σχεδιάζουν και τα ίδια αδυνατούν να εφαρμόσουν.

Πέρα από τα ευφάνταστα, που κάθε φορά εφευρίσκονται, τα προβλήματα παραμένουν άλυτα. Προβλήματα δυσεπίλυτα και διαχρονικά. Τον ευρηματικό στοιχείο του πολυνομοσχεδίου που κατατίθεται στη Βουλή, αφορά το δεκάευρο. Τόσα μπορεί να δίνει κάθε μήνα κάποιος που χρωστά στο Δημόσιο κάτω από 5.000 ευρώ. Δηλαδή ο φορολογούμενος μπορεί
να ξεχρεώσει το χρέος σε καμιά σαρανταριά χρόνια. Αρκεί να αλλάξει
η νοοτροπία, δηλαδή να προσέλθει στο ταμείο της εφορίας.

Η κυβέρνηση επιλέγει ξανά την ενασχόληση με τα φραγκοδίφραγκα, αφήνοντας ανενόχλητα τα μεγάλα συμφέροντα, όπως για παράδειγμα τη φοροδιαφυγή στα καύσιμα. Ουδείς αναφέρεται στο λαθρεμπόριο καυσίμων και στο λαθρεμπόριο άλλων ειδών. Με την ίδια λογική έγινε μεγάλη συζήτηση για τον τρόπο που θα εισπράττεται ο ΦΠΑ, ενώ το πραγματικό πρόβλημα δεν αφορά την εξόφληση των δόσεων.

Στην Ελλάδα, οι επαγγελματίες και τα μαγαζιά εξακολουθούν να μην κόβουν αποδείξεις. Αποδείχτηκε ότι οι έλεγχοι και οι απειλές δεν πτοούν κανέναν. Οι γιατροί, οι μπογιατζήδες, οι υδραυλικοί κλπ, εξακολουθούν να εισπράττουν «μαύρα» και θα συνεχίσουν να το κάνουν. Χρειάζεται άλλο σύστημα. Αυτό με τις αποδείξεις δεν λειτουργεί, ούτε καν σε καιρό κρίσης.

Ξανά στο προσκήνιο και το ζήτημα των απομακρύνσεων δημοσίων υπαλλήλων. Ατέρμονη συζήτηση, συνεχείς αποφάσεις, ψηφίσματα και αλλαγή ορολογίας: απόλυση, εφεδρεία, εθελούσια, μείωση προσωπικού, αξιολόγηση, μετάταξη. Με σκαμπανεβάσματα στον ακριβή αριθμό, από 250.000 στις 15.000 η κυβέρνηση, οι κυβερνήσεις, δεν τολμούν να ανοίξουν πόλεμο με τους πελάτες τους.

Δεν προβάλλεται καν το αυτονόητο, ότι υπάρχει νόμος για τις προσλήψεις και πρέπει να γίνονται με διαγωνισμό. Οι μαζικές απολύσεις γίνονται για μια ακόμη φορά αντικείμενο διαπραγμάτευσης, με τους ξένους και με τους ντόπιους. Συζητάμε μετά από τρία χρόνια για το αν πρέπει να μείνουν στις δουλειές τους, όσοι μπήκαν από το παράθυρο.

Η επιβολή του φόρου ακινήτου για μια ακόμη φορά, αυτό το άδικο και παράλογο μέτρο που είχε παρουσιαστεί ως έκτακτο, προδίδει τις διαθέσεις του Γιάννη Στουρνάρα. Τα εύκολα θύματα μπαίνουν στο στόχαστρο. Διαμερισματούχοι, οικοπεδούχοι_ όπως οι συνταξιούχοι. Και στον αντίποδα, τίποτε.

Η ανάπτυξη παραμένει εγκλωβισμένη σε χαρτιά, σε συρτάρια. Οι φωτογραφίσεις και τα μεγάλα λόγια για μεγάλα έργα, δεν πείθουν. Η χώρα βρίσκεται διαρκώς στο σημείο εκκίνησης, μόνο που παραμένοντας στο ίδιο σημείο επί τρία χρόνια, η εκκίνηση μετονομάζεται σε αδράνεια.


protagon.gr