Η ΚΡΙΣΗ ΤΩΝ ΓΑΪΔΑΡΩΝ...

World explained with 2 cows

SOCIALISM

You have 2 cows.
You give one to your neighbour.

COMMUNISM

You have 2 cows
The State takes both and gives you some milk.


FASCISM

You have 2 cows.
The State takes both and sells you some milk.

BUREAUCRATISM

You have 2 cows.
The State takes both, shoots one, milks the other
and then throws the milk away.


TRADITIONAL CAPITALISM

You have two cows.
You sell one and buy a bull..
Your herd multiplies, and the economy grows.
You sell them and retire on the income.

VENTURE CAPITALISM

You have two cows.
You sell three of them to your publicly listed company, using letters of credit opened by your brother-in-law at the bank, then execute a debt/equity swap with an associated general offer so that you get all four cows back, with a tax exemption for five cows.

The milk rights of the six cows are transferred via an intermediary to a Cayman Island Company secretly owned by the majority shareholder who sells the rights to all seven cows back to your listed company.

The annual report says the company owns eight cows, with an option on one more.


AN AMERICAN CORPORATION

You have two cows.
You sell one, and force the other to produce the milk of four cows.
Later, you hire a consultant to analyse why the cow has died.


A FRENCH CORPORATION

You have two cows.
You go on strike, organize a riot, and block the roads,
because you want three cows.


AN ITALIAN CORPORATION

You have two cows, but you don't know where they are.
You decide to have lunch.


A SWISS CORPORATION

You have 5,000 cows. None of them belong to you.
You charge the owners for storing them.


A CHINESE CORPORATION

You have two cows.
Υou have 300 people milking them.
You claim that you have full employment and high bovine productivity.
You arrest the newsman who reported the real situation.


AN INDIAN CORPORATION

You have two cows.
You worship them.


A BRITISH CORPORATION

You have two cows.
Both are mad.


AN IRAQI CORPORATION

Everyone thinks you have lots of cows.
You tell them that you have none.
Nobody believes you, so they bomb the crap out of you a
nd invade your country.
You still have no cows but at least you are now a Democracy.


AN AUSTRALIAN CORPORATION

You have two cows.
Business seems pretty good.
You close the office and go for a few beers to celebrate.


A GREEK CORPORATION

You have two cows borrowed from French and German banks.
You eat both of them.
The banks call to collect their milk, but you cannot deliver so you call the IMF.
The IMF loans you two cows.
You eat both of them.
The banks and the IMF call to collect their cows/milk.
You are out getting a haircut!!!!

Η ΚΡΙΣΗ ΤΩΝ ΓΑΪΔΑΡΩΝ (Βελτιωμένη έκδοση.)

Μια μέρα εμφανίστηκε σε ένα χωριό ένας άνδρας με γραβάτα. Ανέβηκε σε
ένα παγκάκι και φώναξε σε όλο τον τοπικό πληθυσμό ότι θα αγόραζε όλα
τα γαϊδούρια που θα του πήγαιναν, έναντι 100 ευρώ και μάλιστα μετρητά.

Οι ντόπιοι το βρήκαν λίγο περίεργο, αλλά η τιμή ήταν πολύ καλή και
όσοι προχώρησαν στην πώληση γύρισαν σπίτι με το τσαντάκι γεμάτο και το
χαμόγελο στα χείλη.

Ο άνδρας με τη γραβάτα επέστρεψε την επόμενη μέρα και πρόσφερε 150
ευρώ για κάθε απούλητο γάιδαρο, κι έτσι οι περισσότεροι κάτοικοι
πούλησαν τα ζώα τους. Τις επόμενες ημέρες προσέφερε 300 ευρώ για όσα
ελάχιστα ζώα ήταν ακόμα απούλητα με αποτέλεσμα και οι τελευταίοι
αμετανόητοι να πουλήσουν τα γαϊδούρια τους.

Μετά συνειδητοποίησε ότι στο χωριό δεν έμεινε πια ούτε ένας γάιδαρος
και ανακοίνωσε σε όλους ότι θα επέστρεφε μετά από μια εβδομάδα για να
αγοράσει οποιοδήποτε γάιδαρο έβρισκε έναντι 500 ευρώ!!! Και
αποχώρησε...

Την επόμενη μέρα, ανέθεσε στον συνέταιρό του το κοπάδι των γαϊδάρων που
είχε αγοράσει και τον έστειλε στο ίδιο χωριό με εντολή να τα πουλήσει
όλα στην τιμή των 400 ευρώ το ένα.

Οι κάτοικοι βλέποντας την δυνατότητα να κερδίσουν 100 ευρώ την επόμενη
εβδομάδα, αγόρασαν ξανά τα ζώα τους 4 φορές πιο ακριβά από ότι τα
είχανε πουλήσει, και για να το κάνουν αυτό, αναγκάστηκαν να ζητήσουν
δάνειο από την τοπική τράπεζα.

Όπως φαντάζεστε, μετά την συναλλαγή οι δύο επιχειρηματίες έφυγαν
διακοπές σε έναν φορολογικό παράδεισο της Καραϊβικής, ενώ οι κάτοικοι
του χωριού βρέθηκαν υπερχρεωμένοι, απογοητευμένοι, και με τα γαϊδούρια
στην κατοχή τους που δεν άξιζαν πλέον τίποτα.

Φυσικά οι αγρότες προσπάθησαν να πουλήσουν τα ζώα για να καλύψουν τα
χρέη. Μάταια. Η αξία τους είχε πατώσει. Η τράπεζα λοιπόν κατάσχεσε τα
γαϊδούρια και εν συνεχεία τα νοίκιασε στους πρώην ιδιοκτήτες τους.

Ο τραπεζίτης όμως πήγε στον δήμαρχο του χωριού και του εξήγησε ότι εάν
δεν ανακτούσε τα κεφάλαια που είχε δανείσει θα κατέρρεε και αυτός, και
κατά συνέπεια θα ζητούσε αμέσως το κλείσιμο της ανοικτής πίστωσης που
είχε με τον δήμο.

Πανικόβλητος ο δήμαρχος και για να αποφύγει την καταστροφή, αντί να
δώσει λεφτά στους κατοίκους του χωριού για να καλύψουν τα χρέη τους,
έδωσε λεφτά στον τραπεζίτη, ο οποίος, παρεμπιπτόντως, ήταν κουμπάρος
του δημοτικού συμβούλου.

Δυστυχώς όμως, ο τραπεζίτης αφού ανέκτησε το κεφάλαιό του δεν έσβησε
το χρέος των κατοίκων και ούτε το χρέος του δήμου, ο οποίος φυσικά
βρέθηκε ένα βήμα πριν την πτώχευση.

Βλέποντας τα χρέη να πολλαπλασιάζονται και στριμωγμένος από τα
επιτόκια, ο δήμαρχος ζήτησε βοήθεια από τους γειτονικούς δήμους. Αυτοί
όμως του έδωσαν αρνητική απάντηση, γιατί όπως του είπαν είχαν υποστεί
την ίδια ζημιά με τους δικούς τους γαϊδάρους!!!...

Ο τραπεζίτης τότε έδωσε στον δήμαρχο την «ανιδιοτελή» συμβουλή/οδηγία
να μειώσει τα έξοδα του δήμου: λιγότερα λεφτά για τα σχολεία, για το
νοσοκομείο του χωριού, για την δημοτική αστυνομία, κατάργηση των
κοινωνικών προγραμμάτων, της έρευνας, μείωση της χρηματοδότησης για
καινούρια έργα υποδομών. Αυξήθηκε η ηλικία συνταξιοδότησης, απολύθηκαν
οι περισσότεροι υπάλληλοι του δημαρχείου, έπεσαν οι μισθοί και
αυξήθηκαν οι φόροι.

Ήταν έλεγε αναπόφευκτο, αλλά υποσχόταν με αυτές τις διαρθρωτικές
αλλαγές «να βάλει τάξη στη λειτουργία του δημοσίου, να βάλει τέλος
στις σπατάλες» και να ηθικοποιήσει το εμπόριο των γαϊδάρων.

Η ιστορία άρχισε να γίνεται ενδιαφέρουσα, όταν μαθεύτηκε πως οι δυο
επιχειρηματίες και ο τραπεζίτης είναι ξαδέρφια και μένουν μαζί σε ένα
νησί κοντά στις Μπαχάμες, το οποίο και αγόρασαν "με τον ιδρώτα τους".
Ονομάζονται οικογένεια Χρηματοπιστωτικών Αγορών, και με μεγάλη
γενναιότητα προσφέρθηκαν να χρηματοδοτήσουν την εκλογική εκστρατεία
των δημάρχων των χωριών της περιοχής.

Σε κάθε περίπτωση η ιστορία δεν έχει τελειώσει, γιατί κανείς δεν
γνωρίζει τι έκαναν μετά οι αγρότες. Εσύ τι θα έκανες στην θέση τους;
Τι θα κάνεις Εσύ;

(Μετάφραση από το ιταλικό κείμενο το οποίο ήταν μετάφραση του γαλλικού
και πάει λέγοντας... Φυσικά, τα κείμενα αυτά είναι μεταφρασμένα σε
όλες τις γλώσσες γιατί ως γνωστό στην ιστορία αυτή εμπλέκονται
επιχειρηματίες, τραπεζίτες, δημοτικές αρχές και φουκαράδες χωρικοί
όλου του κόσμου, καθώς όλος ο πλανήτης υπόκειται στους «κανόνες της
αγοράς» των γαϊδάρων).

Σας θυμίζει κάτι; (ή μόνο σε μένα


@radical30