Σύνδεση
Πρόσφατα Θέματα
Παρόντες χρήστες
14 χρήστες είναι συνδεδεμένοι αυτήν την στιγμή:: 0 μέλη, 0 μη ορατοί και 14 επισκέπτες Κανένας
Περισσότεροι χρήστες υπό σύνδεση 400, στις Τρι 22 Οκτ 2024, 21:40
ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ
Radical30 World :: Περιεχόμενα :: κλικ > Το Blog/Forum Radical World - Περιεχόμενα :: ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ - ΠΟΛΙΤΙΚΗ - ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ - ΠΑIΔΕΙΑ :: Πολιτική
Σελίδα 1 από 1
Τεστ του Σόιμπλε στον Τσίπρα αν είναι... «Σαμαράς»!
Τεστ του Σόιμπλε στον Τσίπρα αν είναι... «Σαμαράς»!
Εξετάσεις περνάει σήμερα στο Βερολίνο ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας. Η ημίωρη συνάντηση που θα έχει με τον υπουργό Οικονομικών της Γερμανίας, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, θα είναι ενδεχομένως καθοριστική για το πολιτικό μέλλον του νεαρού πολιτικού ηγέτη και ως εκ τούτου θα έχει σοβαρότατες πολιτικές συνέπειες και για το μέλλον της Ελλάδας.
Ο Γερμανός υπουργός, αδιαφιλονίκητο «νούμερο δύο» στην κυβέρνηση της καγκελαρίου Μέρκελ, θέλει να διαμορφώσει ιδίοις όμμασι και ωσί άποψη για το αν ο Αλέξης Τσίπρας μπορεί να κριθεί ως «πρωθυπουργήσιμος» αναφορικά με τα συμφέροντα του Βερολίνου. Αν δηλαδή οι σημερινές πολιτικές θέσεις του Αλέξη Τσίπρα, όπως αυτές θα εκφραστούν κατά την ουσιαστική συζήτησή τους, συνιστούν θανάσιμο κίνδυνο για τα γερμανικά συμφέροντα στην Ελλάδα και γενικότερα, ή αν μπορούν να συμβιβαστούν, έστω και δύσκολα, με τη γερμανική πολιτική.
Και μόνο το γεγονός ότι ο Αλ. Τσίπρας κλήθηκε στο Βερολίνο για να περάσει από την εξέταση αυτή, πρέπει να προκαλεί ανησυχία και εκνευρισμό στον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά και τους κυβερνητικούς εταίρους του, ιδίως στον ευρισκόμενο σε πολύ δύσκολη θέση Ευάγγελο Βενιζέλο.
Οι Γερμανοί είναι ρεαλιστές και η πρόσκληση προς τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ σημαίνει πως, ανεξαρτήτως του γεγονότος ότι φυσικά και προτιμούν χίλιες φορές τη συγκυβέρνηση ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, εκτιμούν ότι πρέπει να προετοιμαστούν και για το ενδεχόμενο να προκύψει στην Ελλάδα μια κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ και πρωθυπουργό τον Αλέξη Τσίπρα, είτε τους αρέσει είτε όχι. Επιθυμούν λοιπόν να διαμορφώσουν άποψη κατά πόσο μπορούν να πιέσουν, αν ποτέ χρειαστεί, τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ ώστε η πολιτική του να καταστεί συμβατή με τα γερμανικά συμφέροντα.
Αν ο Σόιμπλε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ο Τσίπρας μπορεί να κριθεί «πρωθυπουργήσιμος», αυτό δεν σημαίνει φυσικά ότι οι Γερμανοί θα... προωθήσουν τον ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία. Ούτε κατά διάνοια. Δεν υπονοούμε επίσης, ότι αυτό θα μπορεί να ερμηνευθεί πως η Μέρκελ προτιμάει τον... Τσίπρα από τον Σαμαρά!
Ενας τέτοιος ισχυρισμός θα ήταν απλώς απερίγραπτη πολιτική ανοησία.
Η γερμανική ηγεσία όμως θέλει να ξέρει αν πρέπει να πολεμήσει τον Αλέξη Τσίπρα μέχρις εσχάτων, με όλα τα μέσα που διαθέτει, έχοντας επίγνωση ότι ακόμη και σε αυτή την περίπτωση ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να κερδίσει τις εκλογές παρά τη σφοδρή αντίθεση του Βερολίνου, ή αν μπορεί να συμβιβαστεί μαζί του σε περίπτωση νίκης του. Με άλλα λόγια οι Γερμανοί αναγνωρίζουν εμμέσως με τη σημερινή συνάντηση ότι αυτή τη στιγμή η μοναδική εναλλακτική ομαλή λύση στην Ελλάδα είναι μια κυβέρνηση υπό τον ΣΥΡΙΖΑ.
Είναι κάτι το αυτονόητο, το οποίο όμως δεν παύει να θορυβεί την κυβέρνηση Σαμαρά, Βενιζέλου, Κουβέλη, όταν αναγνωρίζεται ως γεγονός από ισχυρούς ξένους παράγοντες. Δεν ξεχνά άλλωστε ο πρωθυπουργός ότι αυτόν δεν τον δέχθηκαν η Μέρκελ και ο Σόιμπλε όσο ήταν αντιμνημονιακός ούτε για καφέ. Αντιθέτως, μόλις έκανε την «πολιτική κωλοτούμπα», πέρασε στο μνημονιακό στρατόπεδο και έδωσε γη και ύδωρ στους Γερμανούς, πριν κλείσει χρόνος είχε γίνει πρωθυπουργός της Ελλάδας! Δεν τον έβγαλαν βεβαίως οι Γερμανοί, αλλά πάντως πρωθυπουργός έγινε μόλις προσκύνησε το Μνημόνιο! Δύσκολο να το πει κανείς καθαρή σύμπτωση...
Υπάρχει όμως κι ένα άλλο προηγούμενο, το οποίο δείχνει ότι κανένας δεν πρέπει να δίνει βάση στην «αιώνια ευγνωμοσύνη» των Γερμανών σε όσους τους έχουν παράσχει ακόμη και ανεκτίμητες υπηρεσίες.
Αναφερόμαστε στη στάση τους απέναντι στον «πατριάρχη» της μνημονιακής υποδούλωσης της πατρίδας μας, τον Γιώργο Παπανδρέου. Δεν πέρασαν ούτε πέντε μήνες από τότε που μας έβαλε σε καθεστώς Μνημονίου και οι Γερμανοί έσπευσαν τον Οκτώβριο του 2010 να τον τιμήσουν με το ιδιαίτερου κύρους βραβείο «Τέθριππον», με το οποίο είχαν βραβευθεί πριν από αυτόν ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, ο Τσέχος Βάτσαλ Χάβελ, ο Ζαν - Κλοντ Γιούνκερ και άλλοι.
Παρά το βραβείο όμως, δεν πέρασε παρά ένας χρόνος και μόλις ο Γ. Παπανδρέου τόλμησε να προτείνει στη Μέρκελ να κάνει δημοψήφισμα στην Ελλάδα για το ευρώ και το Μνημόνιο, μέσα σε μία εβδομάδα είχε απομακρυνθεί από την εξουσία και είχε αντικατασταθεί από τον Λουκά Παπαδήμο στην πρωθυπουργία! Αλλη μια σύμπτωση ίσως, η οποία πάντως δεν αφήνει τον Αντώνη Σαμαρά σε καμία περίπτωση να κοιμάται ήσυχος, ευχόμενος να μην περάσει το τεστ του Σόιμπλε ο Αλέξης Τσίπρας.
πηγή: ethnos.gr
===============
Αντίδραση ΣΥΡΙΖΑ για τα πολιτικά σχόλια του ΔΝΤ
Την αντίδραση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, η οποία κάνει λόγο για απροκάλυπτη επέμβαση σε εσωτερικά ζητήματα της χώρας, προκαλεί η αναφορά στην έκθεση του ΔΝΤ σχετικά με τους κινδύνους που ανακύπτουν για την Ελλάδα από την αυξανόμενη εκλογική επιρροή του ΣΥΡΙΖΑ.
Σε ανακοίνωσή του ο ΣΥΡΙΖΑ αναφέρει τα εξής:
«Η πρόσφατη Έκθεση του ΔΝΤ που δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα, αναφέρει μεταξύ άλλων (στη σελίδα 39) ότι ένας από τους κινδύνους για την επιτυχία του προγράμματος είναι η αυξανόμενη επιρροή του ΣΥΡΙΖΑ που μπορεί να οδηγήσει σε στάση πληρωμών ή/και έξοδο από το ευρώ.
Δεν είναι η πρώτη φορά που το ΔΝΤ επεμβαίνει στα εσωτερικά ζητήματα μιας χώρας με απροκάλυπτο τρόπο. Δεν έχει μάθει τίποτα από τις αποτυχίες του και την κοινωνική καταστροφή που έχει επιφέρει ανά τον κόσμο. Εξακολουθεί να θεωρεί ότι οι απόψεις του είναι πιο σημαντικές από τη δημοκρατικά εκφρασμένη θέληση των λαών.
Με την παρέμβασή του αυτή, επιπλέον, το ΔΝΤ δείχνει ότι και το ίδιο δεν έχει μεγάλη εμπιστοσύνη για το πρόγραμμα που ακολουθείται στη χώρα μας, αναιρώντας έτσι και τη φιλότιμη επικοινωνιακή προσπάθεια της κυβέρνησης για την «αλλαγή κλίματος». Αλήθεια, αν οι καταθέσεις επιστρέφουν, αν οι στόχοι του προγράμματος επιτυγχάνονται, αν η Ελλάδα ετοιμάζεται σιγά σιγά να επιστρέψει στις αγορές, τότε ποιος ο λόγος να κερδίσει ο ΣΥΡΙΖΑ;
Από τη δική μας πλευρά, θέλουμε να διαβεβαιώσουμε τους αξιωματούχους του ΔΝΤ ότι οι φόβοι τους είναι εν μέρει δικαιολογημένοι. Η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ στην κυβέρνηση δεν θα οδηγήσει την Ελλάδα εκτός ευρώ, αλλά θα σημάνει το τέλος της μνημονιακής πολιτικής».
Επιμέλεια: Xρήστος Μαζάνης
zougla.gr
Απ: ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ
Ο Αλέξης και ο Βόλφγκανγκ
του Τάσου Τέλλογλου
Αντιμέτωπος με το θηρίο θα βρεθεί τη
Δευτέρα ο Αλέξης Τσίπρας στο παλιό υπουργείο Αεροπορίας (σσ. εκεί που
στεγαζόταν ο Χέρμαν Γκαίρινγκ) στην οδό Leipziger στο Βερολίνο θα εχει
την ευκαιρία να γνωρίσει και να μιλήσει με τον ανθρωπο που αποφασίζει
για τα δημόσια οικονομικά της Γερμανίας και τα δικά μας: τον Βολφγκανγκ
Σώυμπλε.
Το ραντεβού δεν γίνεται τυχαία τώρα. Η γερμανική κυβέρνηση παρά τις
δημοσκοπήσεις στην Ελλάδα υπολογίζει ότι η διαδικασία λήψης των
αποφάσεων στην Ελλάδα θα εξαρτάται στο μέλλον περισσότερο από τον ΣΥΡΙΖΑ
απ' ο,τι συμβαίνει μέχρι σήμερα. Στο Βερολίνο εμαθαν να διαβάζουν την
πολιτική κατάσταση στην Αθήνα και ελπίζουν ότι και στην Κουμουνδούρου θα
είναι σε θέση να διαβάσουν σωστά την πολιτική κατάσταση στη Γερμανία
που θα κορυφωθεί τον Σεπτέμβριο με μία -τρίτη –ευρύτερη κατά τα
φαινόμενα νίκη της Αγγέλα Μέρκελ. Η κ Μέρκελ είναι καταδικασμένη να
συνεργασθεί με την ελληνική αντιπολίτευση αλλά το αντίστροφο ισχύει
ακόμα περισσότερο λόγω της κατάστασης και της εξάρτησης της χώρας μας
από τις ευρωπαικές μεταβιβάσεις.
Ο κ. Σωυμπλε θα επιχειρήσει να πείσει τον κ Τσίπρα ότι η «προσαρμογή»
είναι μονόδρομος, ότι «τα μνημόνια» στη γλώσσα της αξιωματικής
αντιπολίτευσης «είναι μονόδρομος». Ο κ Τσίπρας θα μείνει στη θέση του,
που είναι η ακριβώς αντίθετη. Αλλά είναι γνωστό ότι δύο ανθρωποι που
συναντιούνται και μιλάνε εχουν εντελώς διαφορετικές σχέσεις, εν
αντιθέσει με δύο ανθρώπους που παραμένουν αγνωστοι.
Εν τω μεταξύ στην Αθήνα η τρικομματική κυβέρνηση σχεδιάζει να μείνει
στην εξουσία ως το καλοκαίρι του 2014. Ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να την ανατρέψει
αλλά (ακόμα) δεν μπορεί. Και δεν θα μπορεί όσο παρουσιάζει απλοϊκές
θέσεις όπως αυτές που ανέπτυξε χθές ο κ Μανώλης Γλέζος («το χρήμα δεν
παράγει αξίες», «φυσικά είμαστε εναντίον της κερδοφορίας») από τις
οποίες δεν λείπουν και ορισμένες κραυγαλέες αντιφάσεις («Η οικονομία μας
στηρίζεται στο μεταπρατικό κεφάλαιο και αυτό το ίδιο το κτυπάτε»).
Με τις θέσεις αυτές ο ΣΥΡΙΖΑ θα δυσκολευθεί να φτάσει στην κοινωνική
πλειοψηφία, πολύ περισσότερο σε πολιτικές συμμαχίες που θα του δώσουν τη
δυνατότητα να κυβερνήσει. Αλλά ακόμα και αν φτάσει σε αυτήν, με ποιόν
θα μιλάει στην Ευρώπη;
protagon.gr
του Τάσου Τέλλογλου
Αντιμέτωπος με το θηρίο θα βρεθεί τη
Δευτέρα ο Αλέξης Τσίπρας στο παλιό υπουργείο Αεροπορίας (σσ. εκεί που
στεγαζόταν ο Χέρμαν Γκαίρινγκ) στην οδό Leipziger στο Βερολίνο θα εχει
την ευκαιρία να γνωρίσει και να μιλήσει με τον ανθρωπο που αποφασίζει
για τα δημόσια οικονομικά της Γερμανίας και τα δικά μας: τον Βολφγκανγκ
Σώυμπλε.
Το ραντεβού δεν γίνεται τυχαία τώρα. Η γερμανική κυβέρνηση παρά τις
δημοσκοπήσεις στην Ελλάδα υπολογίζει ότι η διαδικασία λήψης των
αποφάσεων στην Ελλάδα θα εξαρτάται στο μέλλον περισσότερο από τον ΣΥΡΙΖΑ
απ' ο,τι συμβαίνει μέχρι σήμερα. Στο Βερολίνο εμαθαν να διαβάζουν την
πολιτική κατάσταση στην Αθήνα και ελπίζουν ότι και στην Κουμουνδούρου θα
είναι σε θέση να διαβάσουν σωστά την πολιτική κατάσταση στη Γερμανία
που θα κορυφωθεί τον Σεπτέμβριο με μία -τρίτη –ευρύτερη κατά τα
φαινόμενα νίκη της Αγγέλα Μέρκελ. Η κ Μέρκελ είναι καταδικασμένη να
συνεργασθεί με την ελληνική αντιπολίτευση αλλά το αντίστροφο ισχύει
ακόμα περισσότερο λόγω της κατάστασης και της εξάρτησης της χώρας μας
από τις ευρωπαικές μεταβιβάσεις.
Ο κ. Σωυμπλε θα επιχειρήσει να πείσει τον κ Τσίπρα ότι η «προσαρμογή»
είναι μονόδρομος, ότι «τα μνημόνια» στη γλώσσα της αξιωματικής
αντιπολίτευσης «είναι μονόδρομος». Ο κ Τσίπρας θα μείνει στη θέση του,
που είναι η ακριβώς αντίθετη. Αλλά είναι γνωστό ότι δύο ανθρωποι που
συναντιούνται και μιλάνε εχουν εντελώς διαφορετικές σχέσεις, εν
αντιθέσει με δύο ανθρώπους που παραμένουν αγνωστοι.
Εν τω μεταξύ στην Αθήνα η τρικομματική κυβέρνηση σχεδιάζει να μείνει
στην εξουσία ως το καλοκαίρι του 2014. Ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να την ανατρέψει
αλλά (ακόμα) δεν μπορεί. Και δεν θα μπορεί όσο παρουσιάζει απλοϊκές
θέσεις όπως αυτές που ανέπτυξε χθές ο κ Μανώλης Γλέζος («το χρήμα δεν
παράγει αξίες», «φυσικά είμαστε εναντίον της κερδοφορίας») από τις
οποίες δεν λείπουν και ορισμένες κραυγαλέες αντιφάσεις («Η οικονομία μας
στηρίζεται στο μεταπρατικό κεφάλαιο και αυτό το ίδιο το κτυπάτε»).
Με τις θέσεις αυτές ο ΣΥΡΙΖΑ θα δυσκολευθεί να φτάσει στην κοινωνική
πλειοψηφία, πολύ περισσότερο σε πολιτικές συμμαχίες που θα του δώσουν τη
δυνατότητα να κυβερνήσει. Αλλά ακόμα και αν φτάσει σε αυτήν, με ποιόν
θα μιλάει στην Ευρώπη;
protagon.gr
Απ: ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ
Δευτέρα, 07 Ιανουαρίου 2013 05:01
* Στις σύγχρονες συνθήκες, κανείς λαός δεν πρόκειται να σωθεί,
αν οι διπλανοί του υποταχθούν...
Σε φορολογική ασυλία βρίσκεται το μεγάλο κεφάλαιο και η πλουτοκρατία,
επισημαίνει ο Αλ. Τσίπρας σε συνέντευξή του στην Εφημερίδα των Συντακτών
και τονίζει ότι «η λίστα Λαγκάρντ είναι μονάχα η κορυφή του παγόβουνου
ενός συστήματος κλεπτοκρατίας, που εγκαθιδρύθηκε όλα τα προηγούμενα
χρόνια και ήταν η βασική αιτία της χρεοκοπίας της χώρας». Ακόμα αναφέρει
ότι «δεν έχουμε κανένα λόγο να θέλουμε να χτυπήσουμε προσωπικά τον
πρόεδρο του ΠαΣοΚ» και ξεκαθαρίζει ότι «οι ύποπτοι δεν είναι a priori
και ένοχοι. Υπάρχει και το τεκμήριο της αθωότητας στον ελληνικό νομικό
πολιτισμό».
Στην ερώτηση για το αν «τον τελευταίο καιρό «ο ΣΥΡΙΖΑ κλίνει προς το
κέντρο» απαντά ότι «δεν έχω αντιμετωπίσει, δεν την έχω δει αυτή την
εσωτερική συζήτηση […] Την ίδια στιγμή που κάποιοι μας κατηγορούν για
ευρωσκεπτικιστές και για αντιευρωπαϊστές, άλλοι λένε ότι έχουμε ξεφύγει
από τις βασικές μας αρχές και ότι θέλουμε να καλύψουμε τον χώρο της
κεντροαριστεράς. Εγώ θέλω να μιλήσω για την ουσία της πολιτικής. Γιατί
όλες αυτές οι έννοιες είναι λίγο σχετικές: Κέντρο, Δεξιά,
Κεντροαριστερά. Το θέμα είναι να δούμε το περιεχόμενο της πολιτικής. Μια
κυβέρνηση που θέλει να αποκαταστήσει την κοινωνική συνοχή, θα είναι
αναγκασμένη να πάρει ριζοσπαστικές πολιτικές αποφάσεις. Εμείς είμαστε
προετοιμασμένοι ψυχολογικά για μια μεγάλη σύγκρουση. Αυτή η σύγκρουση
απαιτεί ριζοσπαστικές, θαρραλέες επιλογές, αλλά και προγραμματικό
σχεδιασμό, σχέδιο για τα βήματα που θα ακολουθήσουμε στο μεταμνημονιακό
ξέφωτο».
Ο Αλ. Τσίπρας θεωρεί ότι «το 2013 θα είναι μια πολύ δύσκολη χρονιά» και
ότι «η εναλλαγή στην κυβέρνηση με την κυβέρνηση κοινωνικής σωτηρίας με
κορμό τον ΣυΡιζΑ δεν θα είναι απλά μια συνηθισμένη εναλλαγή. Θα είναι
αλλαγή καθεστώτος. Θα χρειαστούμε τη στήριξη του λαού, αλλά και τη
δύναμη των προγραμματικών μας αναλύσεων προκειμένου να μπορέσουμε να
οικοδομήσουμε μια πορεία διεξόδου για την Ελλάδα με την κοινωνία όρθια».
Τι κομίζει από το ταξίδι στη Λ. Αμερική
Αναφερόμενος στο ταξίδι στη Ν. Αμερική τόνισε ότι ο ΣυΡιζΑ, «δεν
αναζήτησε μοντέλα προς αντιγραφή, αλλά εμπειρίες». Στην Αργεντινή,
σημείωσε, «όπως και σε άλλες χώρες που αποτίναξαν τη δικτατορία των
αγορών και του ΔΝΤ, το βασικό στοιχείο που χαρακτήρισε την πορεία τους
έκτοτε είναι η αποκατάσταση της λαϊκής κυριαρχίας και της δημοκρατίας
[…] Δεν συμφωνούμε με όλα όσα έκαναν οι κυβερνήσεις στην Αργεντινή […]
Ωστόσο το κύριο είναι να αποκαταστήσουμε και στην Ελλάδα ένα δημοκρατικό
πλαίσιο, όπου θα έχουν νόημα η προγραμματική συζήτηση και οι πολιτικές
διαφωνίες».
Επισημαίνοντας την «προσπάθεια διαστρέβλωσης της ιστορίας της
Αργεντινής» από τα μέσα ενημέρωσης, τόνισε ότι «την Αργεντινή την
οδήγησαν στη χρεοκοπία και στις λεηλασίες» η εφαρμογή «ολέθριων για την
οικονομία και την κοινωνία προγραμμάτων λιτότητας, όπως αυτά που
εφαρμόζονται σήμερα στον Νότο της Ευρώπης. Έκτοτε», συνέχισε, «γίνεται
μια προσπάθεια επούλωσης των πληγών στη βάση ενός μοντέλου οικονομικής
ανάκαμψης που στο επίκεντρο θέτει την εργασία, το κοινωνικό κράτος και
την παραγωγική ανασυγκρότηση στη βάση των πλεονεκτημάτων της χώρας.
Χωρίς να μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι αυτός ο δρόμος είναι στρωμένος
με άνθη, μας δείχνει εντούτοις ότι οι κρίσιμοι για μια κοινωνία
οικονομικοί δείκτες δεν είναι μόνο το χρέος, το έλλειμμα και ο
πληθωρισμός αλλά και η απασχόληση, η ανάπτυξη, το ποσοστό των δημόσιων
δαπανών για την παιδεία, την κοινωνική προστασία, το μέγεθος του
πληθυσμού κάτω από το όριο της φτώχειας. Στην Αργεντινή δεν έλυσαν τα
προβλήματά τους, ούτε υπερέβησαν τον καπιταλισμό με τις αντιθέσεις που
δημιουργεί και αναπαράγει, κατάφεραν όμως να ξεφύγουν από την πιο
βάρβαρη νεοφιλελεύθερη εκδοχή του, τριπλασίασαν το ΑΕΠ τους,
πολλαπλασίασαν τις κοινωνικές δαπάνες και μείωσαν την ανεργία από το 24%
στο 7%».
Όσον αφορά τη Βραζιλία επεσήμανε τις «στοχευμένες ανακρίβειες» που
γράφτηκαν. Ότι «ο Λούλα πέτυχε όχι γιατί ήταν αριστερός, αλλά επειδή
στην πορεία έβαλε νερό στο κρασί του και τα βρήκε με το ΔΝΤ»! Η
συμφωνία, τονίζει ο Αλ. Τσίπρας, εφαρμόστηκε επί Καρντόζο, ενώ το
«ουσιαστικό είναι, ότι η μεγέθυνση της οικονομίας της Βραζιλίας, επί Λούλα,
στηρίζεται σε μια οικονομική πολιτική που αντίκειται στη νεοφιλελεύθερη
ορθοδοξία. Με ενίσχυση της εσωτερικής ζήτησης, αύξηση των εργαλείων
παρέμβασης, ενίσχυση του κατώτατου μισθού και των κοινωνικών δαπανών».
Και τονίζει ότι στη Βραζιλία «υπήρξε ταύτιση απόψεων όσον αφορά τους
κινδύνους που δημιουργεί η συνέχεια της λιτότητας στο Νότο της Ευρώπης,
καθώς ενδέχεται να προκαλέσει γενίκευση της ύφεσης σε παγκόσμιο επίπεδο,
γεγονός που θα θέσει σε κίνδυνο τις κατακτήσεις λαών, όπως αυτών των
χωρών της Νότιας Αμερικής που προσπαθούν να ακολουθήσουν μια
μετανεοφιλελεύθερη πορεία. […]
Στις σύγχρονες συνθήκες, κανείς λαός δεν
πρόκειται να σωθεί αν οι διπλανοί του υποταχθούν».
•
Μοιράσου το:
* Στις σύγχρονες συνθήκες, κανείς λαός δεν πρόκειται να σωθεί,
αν οι διπλανοί του υποταχθούν...
Σε φορολογική ασυλία βρίσκεται το μεγάλο κεφάλαιο και η πλουτοκρατία,
επισημαίνει ο Αλ. Τσίπρας σε συνέντευξή του στην Εφημερίδα των Συντακτών
και τονίζει ότι «η λίστα Λαγκάρντ είναι μονάχα η κορυφή του παγόβουνου
ενός συστήματος κλεπτοκρατίας, που εγκαθιδρύθηκε όλα τα προηγούμενα
χρόνια και ήταν η βασική αιτία της χρεοκοπίας της χώρας». Ακόμα αναφέρει
ότι «δεν έχουμε κανένα λόγο να θέλουμε να χτυπήσουμε προσωπικά τον
πρόεδρο του ΠαΣοΚ» και ξεκαθαρίζει ότι «οι ύποπτοι δεν είναι a priori
και ένοχοι. Υπάρχει και το τεκμήριο της αθωότητας στον ελληνικό νομικό
πολιτισμό».
Στην ερώτηση για το αν «τον τελευταίο καιρό «ο ΣΥΡΙΖΑ κλίνει προς το
κέντρο» απαντά ότι «δεν έχω αντιμετωπίσει, δεν την έχω δει αυτή την
εσωτερική συζήτηση […] Την ίδια στιγμή που κάποιοι μας κατηγορούν για
ευρωσκεπτικιστές και για αντιευρωπαϊστές, άλλοι λένε ότι έχουμε ξεφύγει
από τις βασικές μας αρχές και ότι θέλουμε να καλύψουμε τον χώρο της
κεντροαριστεράς. Εγώ θέλω να μιλήσω για την ουσία της πολιτικής. Γιατί
όλες αυτές οι έννοιες είναι λίγο σχετικές: Κέντρο, Δεξιά,
Κεντροαριστερά. Το θέμα είναι να δούμε το περιεχόμενο της πολιτικής. Μια
κυβέρνηση που θέλει να αποκαταστήσει την κοινωνική συνοχή, θα είναι
αναγκασμένη να πάρει ριζοσπαστικές πολιτικές αποφάσεις. Εμείς είμαστε
προετοιμασμένοι ψυχολογικά για μια μεγάλη σύγκρουση. Αυτή η σύγκρουση
απαιτεί ριζοσπαστικές, θαρραλέες επιλογές, αλλά και προγραμματικό
σχεδιασμό, σχέδιο για τα βήματα που θα ακολουθήσουμε στο μεταμνημονιακό
ξέφωτο».
Ο Αλ. Τσίπρας θεωρεί ότι «το 2013 θα είναι μια πολύ δύσκολη χρονιά» και
ότι «η εναλλαγή στην κυβέρνηση με την κυβέρνηση κοινωνικής σωτηρίας με
κορμό τον ΣυΡιζΑ δεν θα είναι απλά μια συνηθισμένη εναλλαγή. Θα είναι
αλλαγή καθεστώτος. Θα χρειαστούμε τη στήριξη του λαού, αλλά και τη
δύναμη των προγραμματικών μας αναλύσεων προκειμένου να μπορέσουμε να
οικοδομήσουμε μια πορεία διεξόδου για την Ελλάδα με την κοινωνία όρθια».
Τι κομίζει από το ταξίδι στη Λ. Αμερική
Αναφερόμενος στο ταξίδι στη Ν. Αμερική τόνισε ότι ο ΣυΡιζΑ, «δεν
αναζήτησε μοντέλα προς αντιγραφή, αλλά εμπειρίες». Στην Αργεντινή,
σημείωσε, «όπως και σε άλλες χώρες που αποτίναξαν τη δικτατορία των
αγορών και του ΔΝΤ, το βασικό στοιχείο που χαρακτήρισε την πορεία τους
έκτοτε είναι η αποκατάσταση της λαϊκής κυριαρχίας και της δημοκρατίας
[…] Δεν συμφωνούμε με όλα όσα έκαναν οι κυβερνήσεις στην Αργεντινή […]
Ωστόσο το κύριο είναι να αποκαταστήσουμε και στην Ελλάδα ένα δημοκρατικό
πλαίσιο, όπου θα έχουν νόημα η προγραμματική συζήτηση και οι πολιτικές
διαφωνίες».
Επισημαίνοντας την «προσπάθεια διαστρέβλωσης της ιστορίας της
Αργεντινής» από τα μέσα ενημέρωσης, τόνισε ότι «την Αργεντινή την
οδήγησαν στη χρεοκοπία και στις λεηλασίες» η εφαρμογή «ολέθριων για την
οικονομία και την κοινωνία προγραμμάτων λιτότητας, όπως αυτά που
εφαρμόζονται σήμερα στον Νότο της Ευρώπης. Έκτοτε», συνέχισε, «γίνεται
μια προσπάθεια επούλωσης των πληγών στη βάση ενός μοντέλου οικονομικής
ανάκαμψης που στο επίκεντρο θέτει την εργασία, το κοινωνικό κράτος και
την παραγωγική ανασυγκρότηση στη βάση των πλεονεκτημάτων της χώρας.
Χωρίς να μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι αυτός ο δρόμος είναι στρωμένος
με άνθη, μας δείχνει εντούτοις ότι οι κρίσιμοι για μια κοινωνία
οικονομικοί δείκτες δεν είναι μόνο το χρέος, το έλλειμμα και ο
πληθωρισμός αλλά και η απασχόληση, η ανάπτυξη, το ποσοστό των δημόσιων
δαπανών για την παιδεία, την κοινωνική προστασία, το μέγεθος του
πληθυσμού κάτω από το όριο της φτώχειας. Στην Αργεντινή δεν έλυσαν τα
προβλήματά τους, ούτε υπερέβησαν τον καπιταλισμό με τις αντιθέσεις που
δημιουργεί και αναπαράγει, κατάφεραν όμως να ξεφύγουν από την πιο
βάρβαρη νεοφιλελεύθερη εκδοχή του, τριπλασίασαν το ΑΕΠ τους,
πολλαπλασίασαν τις κοινωνικές δαπάνες και μείωσαν την ανεργία από το 24%
στο 7%».
Όσον αφορά τη Βραζιλία επεσήμανε τις «στοχευμένες ανακρίβειες» που
γράφτηκαν. Ότι «ο Λούλα πέτυχε όχι γιατί ήταν αριστερός, αλλά επειδή
στην πορεία έβαλε νερό στο κρασί του και τα βρήκε με το ΔΝΤ»! Η
συμφωνία, τονίζει ο Αλ. Τσίπρας, εφαρμόστηκε επί Καρντόζο, ενώ το
«ουσιαστικό είναι, ότι η μεγέθυνση της οικονομίας της Βραζιλίας, επί Λούλα,
στηρίζεται σε μια οικονομική πολιτική που αντίκειται στη νεοφιλελεύθερη
ορθοδοξία. Με ενίσχυση της εσωτερικής ζήτησης, αύξηση των εργαλείων
παρέμβασης, ενίσχυση του κατώτατου μισθού και των κοινωνικών δαπανών».
Και τονίζει ότι στη Βραζιλία «υπήρξε ταύτιση απόψεων όσον αφορά τους
κινδύνους που δημιουργεί η συνέχεια της λιτότητας στο Νότο της Ευρώπης,
καθώς ενδέχεται να προκαλέσει γενίκευση της ύφεσης σε παγκόσμιο επίπεδο,
γεγονός που θα θέσει σε κίνδυνο τις κατακτήσεις λαών, όπως αυτών των
χωρών της Νότιας Αμερικής που προσπαθούν να ακολουθήσουν μια
μετανεοφιλελεύθερη πορεία. […]
Στις σύγχρονες συνθήκες, κανείς λαός δεν
πρόκειται να σωθεί αν οι διπλανοί του υποταχθούν».
•
Μοιράσου το:
Ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ
Ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ
«Ερωτήματα προς τον κ. Πρετεντέρη και τον τηλεοπτικό σταθμό MEGA»
Σε χθεσινό του σχόλιο, στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του MEGA, ο κ. Πρετεντέρης, προφανώς εκφράζοντας και τη θέση του τηλεοπτικού σταθμού, αφού δεν υπήρξε διαφορετική τοποθέτηση, απεφάνθη ότι δεν υπάρχει καμία ένδειξη ποινικών ευθυνών για τον κ. Βενιζέλο, σε σχέση με τη λίστα Λαγκάρντ.
Κάλεσε δε τον ΣΥΡΙΖΑ, να προσκομίσει στοιχεία, ευθύνες, αποδείξεις και ονόματα, ώστε να προκύπτει κάτι που να συνδέει ποινικά τον κ. Βενιζέλο με την υπόθεση και να σταματήσει τους καβγάδες στα τηλεπαράθυρα.
Ενημερώνουμε τον κ. Πρετεντέρη να μην ανησυχεί, διότι σκοπεύουμε να προσκομίσουμε όλα τα απαραίτητα στοιχεία για την τεκμηρίωση της πρότασής μας. Θα περιμένουμε όμως και από τον ίδιο να μας απαντήσει στα κάτωθι ερωτήματα:
- Γνωρίζει άραγε αν στην επίμαχη λίστα Λαγκάρντ, βρίσκεται μεταξύ πολλών άλλων και ο «βασικός μέτοχος» του τηλεοπτικού σταθμού όπου εργάζεται;
Αν το γνωρίζει, μήπως μπορεί να μας ενημερώσει για τα ακριβή ποσά κατάθεσης, καθώς και αν αυτά τα χρήματα έχουν φορολογηθεί νόμιμα στην Ελλάδα;
- Γνωρίζει επίσης, ότι ο κ. Βενιζέλος κράτησε κρυφά στην ιδιωτική του πρόσβαση την εν λόγω λίστα, κατά τη διάρκεια δύο κρίσιμων εκλογικών αναμετρήσεων;
- Τέλος, ισχύει αυτό που μόλις χθες ενημερωθήκαμε από τα μέσα ενημέρωσης, ότι η Τηλέτυπος ΑΕ, σύναψε νέο τραπεζικό δάνειο ύψους 98εκ. ευρώ;
- Αν ισχύει, μήπως μπορεί να μας ενημερώσει ο έγκριτος δημοσιογράφος, αν την ίδια δυνατότητα πρόσβασης σε τραπεζικό δανεισμό τέτοιου ύψους, την έχει ισοτίμως και κάθε άλλη ελληνική επιχείρηση, από αυτές που στη συντριπτική τους πλειοψηφία βάζουν λουκέτο η μία μετά την άλλη;
Θα περιμένουμε με ανυπομονησία τις απαντήσεις του, στο αποψινό δελτίο του έγκυρου σταθμού».
πηγή: zougla.gr
«Ερωτήματα προς τον κ. Πρετεντέρη και τον τηλεοπτικό σταθμό MEGA»
Σε χθεσινό του σχόλιο, στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του MEGA, ο κ. Πρετεντέρης, προφανώς εκφράζοντας και τη θέση του τηλεοπτικού σταθμού, αφού δεν υπήρξε διαφορετική τοποθέτηση, απεφάνθη ότι δεν υπάρχει καμία ένδειξη ποινικών ευθυνών για τον κ. Βενιζέλο, σε σχέση με τη λίστα Λαγκάρντ.
Κάλεσε δε τον ΣΥΡΙΖΑ, να προσκομίσει στοιχεία, ευθύνες, αποδείξεις και ονόματα, ώστε να προκύπτει κάτι που να συνδέει ποινικά τον κ. Βενιζέλο με την υπόθεση και να σταματήσει τους καβγάδες στα τηλεπαράθυρα.
Ενημερώνουμε τον κ. Πρετεντέρη να μην ανησυχεί, διότι σκοπεύουμε να προσκομίσουμε όλα τα απαραίτητα στοιχεία για την τεκμηρίωση της πρότασής μας. Θα περιμένουμε όμως και από τον ίδιο να μας απαντήσει στα κάτωθι ερωτήματα:
- Γνωρίζει άραγε αν στην επίμαχη λίστα Λαγκάρντ, βρίσκεται μεταξύ πολλών άλλων και ο «βασικός μέτοχος» του τηλεοπτικού σταθμού όπου εργάζεται;
Αν το γνωρίζει, μήπως μπορεί να μας ενημερώσει για τα ακριβή ποσά κατάθεσης, καθώς και αν αυτά τα χρήματα έχουν φορολογηθεί νόμιμα στην Ελλάδα;
- Γνωρίζει επίσης, ότι ο κ. Βενιζέλος κράτησε κρυφά στην ιδιωτική του πρόσβαση την εν λόγω λίστα, κατά τη διάρκεια δύο κρίσιμων εκλογικών αναμετρήσεων;
- Τέλος, ισχύει αυτό που μόλις χθες ενημερωθήκαμε από τα μέσα ενημέρωσης, ότι η Τηλέτυπος ΑΕ, σύναψε νέο τραπεζικό δάνειο ύψους 98εκ. ευρώ;
- Αν ισχύει, μήπως μπορεί να μας ενημερώσει ο έγκριτος δημοσιογράφος, αν την ίδια δυνατότητα πρόσβασης σε τραπεζικό δανεισμό τέτοιου ύψους, την έχει ισοτίμως και κάθε άλλη ελληνική επιχείρηση, από αυτές που στη συντριπτική τους πλειοψηφία βάζουν λουκέτο η μία μετά την άλλη;
Θα περιμένουμε με ανυπομονησία τις απαντήσεις του, στο αποψινό δελτίο του έγκυρου σταθμού».
πηγή: zougla.gr
Απ: ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ
* ΠΟΙΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ * ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ * ΚΙΝΗΜΑΤΑ * ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
* ΙΔΕΕΣ * ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ * ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ * ΑΡΧΕΙΟ
-------------------------------------------------------------------
Κατάρρευση της κυβέρνησης τον ερχόμενο Μάρτιο προέβλεψε νωρίτερα το Σάββατο ο πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ, κ. Αλ. Τσίπρας, μιλώντας στην συνεδρίαση της νεοεκλεγείσας Κεντρικής Επιτροπής, η οποία καλείται σήμερα να εκλέξει την 35μελή νέα Πολιτική Γραμματεία του υπό διαμόρφωση ενιαίου φορέα.
Η Διακήρυξη του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΠ
«Στο τέλος του επόμενου Μαρτίου ένα μόνο δίλημμα θα υπάρχει: ή θα καταρρεύσει ο λαός και ο τόπος ή θα φύγει η συγκυβέρνηση της κατάρρευσης», σημείωσε μεταξύ των άλλων ο κ. Τσίπρας, προκαταλαμβάνοντας ότι η εκταμίευση της δόσης δεν πρόκειται να επιφέρει κανένα θετικό αποτέλεσμα στην οικονοικήκαι κοινωνικήκλατάσταση.
Η ομιλία του κ. Τσίπρα στην Κεντριοκή Επιτροπή
Συντρόφισσες και Σύντροφοι,
Συνεδριάζουμε για πρώτη φορά σήμερα μετά την Πανελλαδική Συνδιάσκεψη για τη μετεξέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ σε ενιαίο, ενωτικό, δημοκρατικό και πολυτασικό φορέα της αριστεράς.
Στον κομματικό φορέα κάθε δημοκρατικού και προοδευτικού πολίτη.
Στο φορέα της ελπίδας και της ανατροπής.
Οικοδομούμε ένα σύγχρονο αριστερό, δημοκρατικό, ριζοσπαστικό και συλλογικό κόμμα.
Που, σύντομα, θα κληθεί από τον κυρίαρχο λαό να βγάλει τη χώρα από το καταστροφικό αδιέξοδο του Μνημονίου.
Να οργανώσει τη βιώσιμη και κοινωνικά δίκαιη έξοδο από την κρίση.
Να δρομολογήσει την αναπτυξιακή και παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας.
Όχι ως μία λευκή επιταγή από το λαό.
Αλλά ως μια διαδικασία πραγματικής λαϊκής συμμετοχής.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Σήμερα κάνουμε ένα ακόμα βήμα μπροστά, υλοποιώντας την εντολή του λαού, να μετασχηματίσουμε τις δομές και τις διαδικασίες μας, ώστε να ανταποκριθούμε στην ιστορική ευθύνη.
Την ευθύνη να σταματήσουμε τη μνημονιακή καταστροφή και να ανοίξουμε νέους δρόμους δημιουργίας.
Κάθε μέρα που περνάει είμαστε πιο έτοιμοι και πιο ώριμοι να αναλάβουμε την ευθύνη της διακυβέρνησης του τόπου.
Το διαπιστώσαμε και στην Πανελλαδική Συνδιάσκεψη.
Το βιώνουμε και καθημερινά.
Ο λαός ενώνεται με την Αριστερά.
Ακουμπάει τις αγωνίες και τις προσδοκίες στο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ.
Αλλά εμείς δεν εφησυχάζουμε.
Θέλουμε να πείσουμε τους διστακτικούς και τους αναποφάσιστους.
Να διαμορφώσουμε μαζί με το λαό το κυβερνητικό πρόγραμμα της δικής του κυβέρνησης.
Συνθέτοντας - και όχι αθροίζοντας - δίκαια και βιώσιμα αιτήματα του κόσμου της εργασίας και του πολιτισμού.
Σ' ένα συνεκτικό, ρεαλιστικό και εναλλακτικό πολιτικό σχέδιο ανατροπής.
Πάταξης της διαφθοράς, της διαπλοκής και της φοροδιαφυγής.
Αποκατάστασης της Δημοκρατίας, της ισονομίας, της αξιοκρατίας, του κράτους δικαίου, της κοινωνικής δικαιοσύνης και αξιοπρέπειας.
Με στρατηγικό στόχο το σοσιαλισμό με δημοκρατία και ελευθερία.
Συνεδριάζουμε, σήμερα, συντρόφισσες και σύντροφοι, μέσα στον κουρνιαχτό από τους αυτοαναφορικούς πανηγυρισμούς της δοσοεξαρτημένης συγκυβέρνησης Σαμαρά.
Ένας Πρωθυπουργός που αποκαλεί τους υπό απόλυση υπαλλήλους της αυτοδιοίκησης προνομιούχους και τρομοκράτες.
Που εξαντλεί τον τσαμπουκά του εντός και υπογράφει άνευ όρων εκτός.
Που αφήνει συνεργάτες του να εισηγούνται συγκατοίκηση του κόμματός του με τη Χρυσή Αυγή.
Πρωθυπουργός, υπουργοί, οι δύο πολιτικοί ηρακλείς της συγκυβέρνησης - ο κ. Βενιζέλος και ο κ. Κουβέλης - όλοι αλληλοσυγχαίρονται για την επιτυχία που μόνο εκείνοι βλέπουν.
Πανηγυρίζουν γιατί οι εταίροι μας εδέησαν να καταβάλλουν, μέσα Δεκέμβρη τη δόση που βάσει της δανειακής σύμβασης που μόνο εμείς τηρούμε στο ακέραιο, έχοντας διαλύσει τη χώρα και τις αντοχές της κοινωνίας, θα έπρεπε να είχαμε εισπράξει από το περασμένο καλοκαίρι.
Μιας σύμβασης που διαρκώς ανατρέπεται μονομερώς και αυθαιρέτως από τη πλευρά των δανειστών, αναβαθμίζοντας τις προϋποθέσεις εκπλήρωσής της.
Και τώρα πανηγυρίζουν για το αυτονόητο, που έπραξαν οι δανειστές με καθυστέρηση έξι μηνών.
Απορεί ο λαός γιατί πανηγυρίζουν.
Ο λαός που γνωρίζει τι τον περιμένει το 2013.
Το έτος της πιο άγριας λιτότητας από την αρχή του μνημονίου.
Ο λαός που έχει συνειδητοποιήσει ότι ο κ. Σαμαράς δεν είναι ο Άγιος Βασίλης της ανάπτυξης, όπως θέλει να εμφανίζεται.
Άλλα ο Ηρώδης της μέσης ελληνικής οικογένειας.
Που επιβάλλει φορολογική ποινή στα παιδιά.
Ο εξολοθρευτής των μεσαίων στρωμάτων: της μισθωτής εργασίας και των μικρών ελεύθερων επαγγελματιών.
Που εξαναγκάζει την πλειοψηφία μισθωτών και συνταξιούχων σε στάση πληρωμών προς το Δημόσιο.
Που επισφραγίζει τη χρεοκοπία του λαού.
Που επιβραβεύει τους φοροφυγάδες. Και αντιμετωπίζει τους εργαζόμενους ως προνομιούχους.
Η δανειακή δόση δεν σηματοδοτεί μια νέα αφετηρία.
Αλλά επιταχύνει την αντίστροφη μέτρηση για τη συγκυβέρνηση Σαμαρά.
Ο αυτόματος διορθωτικός μηχανισμός μικραίνει το χρόνο ανάμεσα στην αστοχία των μέτρων λιτότητας και τη δήθεν διορθωτική επιπρόσθετη λιτότητα.
Δηλαδή, ανάμεσα στην αστοχία και την επανάληψη ακριβώς της ίδιας αστοχίας.
Μικραίνει, όμως, ταυτόχρονα, και τον πολιτικό χρόνο αυτής της μοιραίας τρικομματικής κυβέρνησης.
Στο τέλος του επόμενου Μαρτίου ένα μόνο δίλημμα θα υπάρχει: ή θα καταρρεύσει ο λαός και ο τόπος ή θα φύγει η συγκυβέρνηση της κατάρρευσης.
Αλλά, μόνον ο λαός, με τον ειρηνικό ξεσηκωμό του, μπορεί και πρέπει να δώσει την αναγκαία λύση.
Για ν' ανοίξει ο δρόμος στην ελπίδα.
Σε μια κυβέρνηση ευρείας κοινωνικής και πολιτικής συμμαχίας με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Η κυβέρνηση Χωρίς ίχνος σοβαρότητας πανηγυρίζει γιατί κέρδισε η ίδια λίγο ακόμα δανεικό χρόνο.
Γιατί θα κάνει πρωτοχρονιά ως κυβέρνηση.
Συσσωρεύει δανειακές υποχρεώσεις για μετά το 2022. Για να κερδίσει η ίδια χρόνο.
Και η κυρία Μέρκελ τις εκλογές στη Γερμανία. Χωρίς να έχει εξαναγκαστεί να πει την αλήθεια στο γερμανικό λαό προεκλογικά.
Ότι το Μνημόνιο απέτυχε. Και ότι όσο συνεχίζεται, το χρέος θα καθίσταται μη βιώσιμο.
Πανηγυρίζουν με πυροτεχνήματα που σύντομα θα σκάσουν στο κεφάλι τους.
Όπως εκείνο του κυρίου Σαμαρά.
Ότι δήθεν «τους επόμενους μήνες θα ξεχρεώσουν ό,τι χρωστάνε στους πολίτες».
Αγκαλιασμένοι με τα Μέσα ενημέρωσης της διαπλοκής αναζητούν σανίδα σωτηρίας στις ενέσεις τεχνητής αισιοδοξίας.
Μιλούν για ανάσα στην οικονομία από τη δανειακή δόση.
Τους αμφισβητεί, όμως, ακόμα και ο κύριος Προβόπουλος.
Ο οποίος ενημέρωσε την Τετάρτη την Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής ότι ούτε μετά την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών θα υπάρξει ρευστότητα στην αγορά.
Όχι μόνο ανάσα δεν θα υπάρξει στην οικονομία από τη δόση, αλλά ακόμα και η παροχή οξυγόνου θα ανοιγοκλείνει.
Δηλαδή, περίπου, τα μισά από τη δόση θα πάνε στις τράπεζες για να χαθούν στους ισολογισμούς τους.
Μόλις το 15% της συνολικής δόσης θα καλύψουν τις ανάγκες του προϋπολογισμού.
Και αυτά σε τρεις δόσεις και υπό την απειλή νέων μέτρων.
Αυτός είναι, άλλωστε, περίπου, ο μέσος όρος των δανειακών κεφαλαίων που διοχετεύθηκαν στην πραγματική οικονομία τα δυόμιση χρόνια των Μνημονίων.
Από το σύνολο των μέχρι χθες, ?142 δις, μόλις τα ?19 δις αξιοποιήθηκαν για να μειωθεί το έλλειμμα.
Αυτό διαπιστώνει έκθεση της εταιρείας McKinsey & Company για την Ελλάδα στην κρίση, που παρουσιάστηκε πριν από λίγες μέρες.
Για ποιον άλλον λόγο, όμως, εκτός από την προσωρινή πολιτική επιβίωσή της, πανηγυρίζει η δοσοεξαρτημένη συγκυβέρνηση;
Για να κρύψει την αποτυχία της διαδικασίας επαναγοράς ελληνικών ομολόγων.
Αυτής της «παράλογης, περιττής και άσχετης προς τη ρευστότητα» πράξης, όπως την χαρακτήρισαν, όχι εμείς αλλά οι Financial Times.
Διαδικασία η οποία ενίσχυσε τον εκτροχιασμό του δημόσιου χρέους, αντί να συμβάλει στην αποκατάσταση της έστω και εικονικής βιωσιμότητάς του.
Όπως την όρισε το Eurogroup στις 27 Νοεμβρίου.
Στο 124% του ΑΕΠ το 2020.
Που προϋποθέτει, από σήμερα και μέχρι τότε: μείωση του δημόσιου χρέους κατά ?40 δις και αύξηση του ΑΕΠ κατά ?50 δις.
Τη στιγμή που η υφεσιακή λιτότητα οδηγεί το ΑΕΠ σε ετήσια ρεκόρ συρρίκνωσης.
Η αποτυχία της επαναγοράς, όμως, συνεπάγεται άμεση πρόβλεψη για ΑΕΠ 128% το 2020.
Εξέλιξη που σημαίνει ότι, ένα μέρος αυτής της απόκλισης, ύψους, περίπου, ?3 δις (1,5% του ΑΕΠ) θα πρέπει να καλυφθεί άμεσα με νέες περικοπές. Από τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους.
Συντρόφισσες και Σύντροφοι,
Η χρεοκοπία της κυβερνητικής πολιτικής είναι συνολική και συντριπτική.
Αλλά η χρεοκοπία ξεκίνησε από τη δημοσιονομική διαχείριση και έχει εξαλλαγεί σε κρίση θεσμών και Δημοκρατίας.
Η συγκυβέρνηση νομοθετεί με τους σύγχρονους αναγκαστικούς νόμους των Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου.
Που παραβιάζουν τη συνταγματικά κατοχυρωμένη διάκριση των εξουσιών.
Και συγκροτούν το θεσμικό υπόβαθρο του «κράτους έκτακτης ανάγκης», που θέτει υπό την αίρεσή του τη Δημοκρατία.
Πρόκειται για εν εξελίξει αντιδημοκρατική εκτροπή. Στην οποία ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ θα αντιταχθεί με κάθε θεσμικά πρόσφορο μέσο.
Συστατικό στοιχείο του «κράτους έκτακτης ανάγκης» είναι και η αδιαφάνεια και η διαφθορά.
Ακόμα και ο Πρόεδρος του ΤΑΙΠΕΔ, με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου επελέγη.
Γιατί, άραγε;
Στην ετήσια έκθεσή της για τη διαφθορά σε όλον τον κόσμο το 2012, η διεθνής μη κυβερνητική οργάνωση «Διεθνής Διαφάνεια» («Transparency International»), κατατάσσει την Ελλάδα στην 94η θέση σε σύνολο 176 χωρών.
Η Ελλάδα υποχώρησε κατά 14 θέσεις από την προηγούμενη κατάταξη και και βρίσκεται στο ίδιο επίπεδο με την Κολομβία.
Υπόδειγμα αδιαφάνειας και έλλειψης νομιμότητας είναι το διαβόητο ΤΑΙΠΕΔ.
Που έχει οριστεί να κάνει τη βρώμικη δουλειά στην εκποίηση των περιουσιακών στοιχείων του Δημοσίου. Και πράγματι την κάνει.
Επίκειται το ξεπούλημα του ΟΠΑΠ.
Μιας κερδοφόρας δημόσιας επιχείρησης, που αποφέρει ετησίως έσοδα εκατοντάδων εκατομμυρίων στο κράτος.
Για ποιο λόγο πωλείται;
Πως πωλείται;
Με νομικό σύμβουλο για την αποκρατικοποίηση τη δικηγορική εταιρεία Freshfield.
Η οποία συγχρόνως εκτελεί χρέη νομικού συμβούλου της αγγλικής εταιρείας διαδικτυακού στοιχηματισμού Betfair.
Ενός από τους βασικούς ανταγωνιστές του Οργανισμού.
Μια εταιρεία που προσέβαλε στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, τόσο το ελληνικό νομικό πλαίσιο για το μονοπώλιο της ΟΠΑΠ ΑΕ, όσο και τον πρόσφατο νόμο για τη ρύθμιση της αγοράς παιγνίων.
Δεν υπάρχει σύγκρουση συμφερόντων εδώ;
Ακόμα, όμως, και αν δεν υπάρχει τυπικό κώλυμα, δεν προκαλεί εύλογα ερωτηματικά αυτή η επιλογή;
Η πώληση του ΟΠΑΠ, με τον τρόπο και τις διαδικασίες που προχωρά, αποτελεί πράξη υπονόμευσης του δημόσιου συμφέροντος.
Στις σημερινές δε συνθήκες της κρίσης πράξη απιστίας και μειοδοσίας.
Αν ορισμένοι, επιμείνουν σε αυτό, μόνο και μόνο για να φτιάξουν τα νέα τζάκια της διαπλοκής.
Μόνο και μόνο για να τους κρατήσουν αυτοί με τη σειρά τους στην εξουσία, είναι γελασμένοι.
Δε πρόκειται να μείνουμε με σταυρωμένα τα χέρια.
Λέμε ναι στις επενδύσεις για την ανάπτυξη, λέμε όχι στο πλιάτσικο.
Λέμε ναι στους σοβαρούς επενδυτές και ιδιαίτερα στις δημόσιες επενδύσεις, λέμε όχι στους αετονύχηδες της διαφθοράς που βρίσκουν ευκαιρία, σαν άλλοι μαυραγορίτες της σύγχρονης εποχής να λεηλατήσουν το δημόσιο πλούτο, πάνω στα συντρίμμια της χώρας και του λαού.
Και τους προειδοποιούμε, θα λογοδοτήσουν.
Και απαιτούμε: Όλα στο φως εδώ και τώρα για τη πώληση του ΟΠΑΠ κύριοι του ΤΑΙΠΕΔ και κύριοι της κυβέρνηση.
Και αν δε τα δώσετε εσείς, θα τα βγάλουμε εμείς και πολύ σύντομα.
Συντρόφισσες και Σύντροφοι,
Η χώρα βαδίζει προς το 2013 με τα σαφή σημάδια μιας εξελισσόμενης ανθρωπιστικής κρίσης.
Οι αυτοκτονίες είναι η τραγική και διαρκής υπόμνηση.
Οι νέο-άστεγοι, που είναι άνθρωποι της διπλανής πόρτας. Οι οποίοι από τη μια στιγμή στην άλλη έχασαν τα πάντα στη ζωή τους. Και τώρα δεν έχουν στέγη, εργασία, περίθαλψη, φροντίδα υγιεινής.
Οι άνθρωποι, κυρίως, στη Βόρεια Ελλάδα, που δεν έχουν θέρμανση. Που κρυώνουν.
Γιατί η συγκυβέρνηση, αντί να χτυπήσει το λαθρεμπόριο καυσίμων, στέρησε από τους ίδιους τη δυνατότητα αγοράς καυσίμων.
Οι συνταξιούχοι και όσοι έχουν ανάγκη από φάρμακα. Που δεν τα βρίσκουν. Στις μισοάδειες φαρμακαποθήκες και στα κλειστά φαρμακεία.
Από την εγκληματική εγκατάλειψη της περίθαλψης των ασφαλισμένων στον προβληματικό ΕΟΠΥΥ.
Από μια επικίνδυνη συγκυβέρνηση. Που προεκλογικά τρομοκρατούσε τους πολίτες. Ότι με τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ στην εξουσία δεν θα είχαν φάρμακα.
Και τώρα, που με τα τρία μνημονιακά κόμματα στην εξουσία δεν υπάρχουν φάρμακα, τρομοκρατεί και εκβιάζει τους φαρμακοποιούς.
Οι άνεργοι του 1,3 εκατ. Από 355.100 άτομα το 2008. Και 878.300 το 2011.
Συντρόφισσες και Σύντροφοι,
Δεν πάει άλλο.
Κάθε μέρα που περνάει, η χρεοκοπία του λαού γίνεται ολοένα και πιο φανερή και πιο επώδυνη.
Κάθε μέρα που περνάει, με αυτήν τη μοιραία συγκυβέρνηση στην εξουσία, είναι μια χαμένη μέρα για την ανασυγκρότηση και το μέλλον αυτού του τόπου.
Τώρα είναι η ώρα να πολλαπλασιαστούν οι κοινωνικές αντιστάσεις και αντιδράσεις.
Τώρα είναι η ώρα να πλημμυρίσει η χώρα αλληλεγγύη.
Και πρέπει να μπούμε στην πρώτη γραμμή αυτής της μάχης.
Τώρα είναι η ώρα.
Να φύγει η συγκυβέρνηση της χρεοκοπίας του λαού.
Να είναι το 2013 η χρονιά της μεγάλης ανατροπής. Με την κυβέρνηση του λαού, με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, στην εξουσία.
Το 2013 θα είναι η χρονιά της μεγάλης ανατροπής.
Αυτή είναι η τελευταία συνεδρίαση της ΚΠΕ για το 2012.
Σε λίγο, αντιπροσωπεία του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, ανταποκρινόμενη στην πρόσκληση των κυβερνώντων κομμάτων της Βραζιλίας και της Αργεντινής, θα αναχωρήσει για επίσημη επίσκεψη σ'αυτές τις δύο χώρες.
Είναι μια επίσκεψη-δείγμα γραφής της δικής μας ενεργητικής και πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής.
Θα επισκεφτούμε δύο χώρες, μέλη του G20 τις οποίες κατέστρεψαν και χρεοκόπησαν οι ομοϊδεάτες του κ. Σαμαρά.
Χώρες τις οποίες ανέστησαν αριστερές και προοδευτικές κυβερνήσεις που αγνόησαν το νεοφιλελεύθερο μονόδρομο.
Λαοί που πέταξαν από πάνω τους τα νεοφιλελεύθερα δόγματα και βαδίζουν το δρόμο της ανάπτυξη και τις αξιοπρέπειας.
Θα ακολουθήσει σειρά επισκέψεων σε ευρωπαϊκές και μη χώρες.
Σε μια άλλη αντίληψη για την πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική που έχει ανάγκη η χώρα.
Μια αντίληψη που αντιπαρατίθεται με την πολιτική της διεθνούς απομόνωσης της Ελλάδας που έχει υιοθετήσει η συγκυβέρνηση Σαμαρά.
Είναι η εναλλακτική απάντησή μας στη μονομέρεια και την υποταγή στη στρατηγική Μέρκελ για την Ευρώπη.
Που θέλει την Ελλάδα ειδική οικονομική ζώνη μέσα στην Ευρώπη.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Η ώρα της αλλαγής πλησιάζει.
Η ώρα της νέας ανάστασης του λαού μας έρχεται.
Θα ανταποκριθούμε στο κάλεσμα της ιστορίας.
Θα αλλάξουμε το μέλλον, θα τους κάνουμε παρελθόν.
Σας ευχαριστώ. Καλές γιορτές και καλή και παραγωγική νέα χρονιά.
Θα κάνουμε το 2013 τη χρονιά της μεγάλης, της ιστορικής ανατροπής. Για το λαό και τον τόπο.
Οι καταγγελίες δεν διαγράφουν το χρέος
του Γιάννη Σιδέρη
Λαύρος, για μια ακόμη φορά ο Αλ. Τσίπρας, στην Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, κατήγγειλε πολλά και σε αρκετά είχε δίκιο. 'Οπως ας πούμε η καταγγελία ότι «έχουν αφήσει σκόπιμα τους εισπρακτικούς μηχανισμούς να καταρρεύσουν, έχουν απογυμνώσει τις εφορίες και το ΣΔΟΕ από προσωπικό, την ίδια στιγμή που υποτίθεται ότι έχουν σαν πρωταρχικό στόχο να καταπολεμήσουν τη φοροδιαφυγή».
'Εδωσε και παραδείγματα καταλυτικά για τη ανεπάρκεια, την αβελτηρία ή την ύποπτη σκοπιμότητα της πολιτικής ή διοικητικής ελίτ. Θαυμάστε, μέσα από τα λεγόμενά του: «Η Εφορία των Ανωνύμων Επιχειρήσεων Πειραιά με περιοχή ευθύνης από τον Ασπρόπυργο έως τη Βάρκιζα, έχει υποχρέωση να ελέγχει 6000 ανώνυμες εταιρίες. Αντί να έχει τουλάχιστον 30 ελεγκτές για αυτό το τιτάνιο έργο, αυτή τη στιγμή έχει μόνο 3. Το ίδιο και στην Εφορία Ελευσίνας, η οποία καλύπτει τις περιοχές Μέγαρα, Μάνδρα, Μαγούλα, Ελευσίνα και Ασπρόπυργο και έχει μόνο 4 ελεγκτές(!!!)».
«Το ΣΔΟΕ, πριν το μνημόνιο, είχε πανελλαδικά, 1520 οργανικές θέσεις και αντί αυτές να καλυφθούν για να καταπολεμηθεί η φοροδιαφυγή, σήμερα, σ’ όλα τα ΣΔΟΕ, όλης της Ελλάδας, υπηρετούν 978 άτομα. Στο ΣΔΟΕ Αττικής, στο οποίο προστέθηκε η αρμοδιότητα να κάνει έλεγχο στη Λίστα Λαγκάρντ και σε περίπου 54.000 άτομα, που έχουν στείλει εμβάσματα στο εξωτερικό και διαπιστώθηκε ότι αυτά τα εμβάσματα δεν αντιστοιχούν στις φορολογικές τους δηλώσεις, δεν προστέθηκε στη δύναμή του ούτε ένα άτομο. Πως θα ελεγχθούν - είπε- όλες αυτές οι υποθέσεις, χωρίς να προστεθεί στη δύναμή του ΣΔΟΕ Αττικής ούτε ένας ειδικός πληροφορικής; Στο ΣΔΟΕ Ηγουμενίτσας, το οποίο καλύπτει την πύλη εισόδου - εξόδου της χώρας, υπηρετούν μόνο 3 τελωνιακοί, οι οποίοι δουλεύουν 24 ώρες το εικοσιτετράωρο, 365 ημέρες το χρόνο».
Δίκιο έχει ο κ. Τσίπρας και στην απαίτηση να συγκροτηθεί εξεταστική επιτροπή για το χρέος (έχουμε υποστηρίξει το αίτημά του από τις σελίδες αυτές), αλλά και Επιτροπή Κοινοβουλευτικού Ελέγχου της νομιμότητας του χρέους. Το τελευταίο βέβαια είναι όνειρο χειμερινής νυχτός. Η διεθνής πρακτική ανάδειξης ενός χρέους ως μη νόμιμου, αφορά συνήθως τα δάνεια που δημιούργησαν δικτατορικά καθεστώτα. Τα δάνεια που δημιούργησαν δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις, θεωρούνται ενταγμένα στο πλαίσιο της κυβερνητικής λειτουργίας που απορρέει από την λαϊκή εντολή.
Αν κακώς τα διαχειρίστηκαν, αποτελεί εσωτερικό θέμα τη χώρας και δεν εμπίπτει στην αρμοδιότητα διεθνών δικαστηρίων. 'Ομως ακόμα κι έτσι, μια τέτοια επιτροπή θα συνέβαλε να διερευνηθεί τι έγινε, που και πως διασπαθίστηκαν οι οικονομικοί πόροι της χώρας, τι έφταιξε και φτάσαμε εδώ: π.χ. πόσο συνέβαλε η θητεία Σημίτη, η διαρκής αγρανάπαυση Καραμανλή, η αφέλεια, στην καλύτερη περίπτωση, του Παπανδρέου.
Ωστόσο οι σωστές διαπιστώσεις δεν προεικάζουν για σωστές λύσεις:
Ο κ. Τσίπρας προετοιμάζεται πομπωδώς για την εξουσία, αλλά οι μόνες συγκεκριμένες προτάσεις που εκφέρει στο ζέον θέμα του χρέους, δεν αφορούν δικές του ενέργειες. Προβάλλει επιθετικά προτάσεις, η ευτυχής έκβαση των οποίων εξαρτάται από τους άλλους:
1. Ζητάει να γίνει τώρα Ευρωπαϊκή Διάσκεψη για το χρέος, στα πρότυπα της διάσκεψης του Λονδίνου το 1953, όπου διαγράφηκε περίπου το 60% του χρέους της Γερμανίας. Δεν απαντάει στο τι θα κάνει, αν ο "διεθνής παράγων" δεν αποδεχθεί μια τέτοια διάσκεψη ( πέραν του γεγονότος ότι η διάσκεψη του ‘53 ήταν ένα πολιτικό πρότζεκτ για μια χώρα που πλήγωσε τον πλανήτη, αλλά και πληγώθηκε από το ναζισμό, και έπρεπε να στηριχθεί στην δημοκρατική ανασυγκρότησή της - ουδεμία δηλαδή αναλογία με την Ελλάδα).
2. Ζητάει επίσης κούρεμα του χρέους, όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά και για όλες τις ευρωπαϊκές χώρες (!).
3. Τέλος, ζητάει μορατόριουμ στην εξυπηρέτηση του χρέους, ώστε να δοθεί επιτέλους μία ανάσα, να κατευθυνθούν πόροι στην ανάπτυξη, να μπορέσει να επανεκκινηθεί η ελληνική οικονομία.
Ο ίδιος, χαρακτήρισε τις προτάσεις του αυτές ως «απολύτως λογικές και ρεαλιστικές». Ρεαλιστικές δεν ξέρουμε, αλλά λογικές σίγουρα είναι. Δεν απαντάει όμως στο ερώτημα, τι θα κάνει αν δεν γίνουν αποδεκτές. Ναι θα τις καταγγείλει στεντορείως με πύρινες εκφράσεις. Αλλά οι καταγγελίες δεν διαγράφουν το χρέος.
Εμπράκτως δεν προτείνει καμία λύση και παλινδρομεί, τόσο αυτός όσο και τα κορυφαία στελέχη του κόμματος (π.χ. διαμάχη Δραγασάκη –Λαφαζάνη), ανάμεσα σε απειλές για μονομερή καταγγελία, αναδιαπραγμάτευση και άλλα ηχηρά, χωρίς τελική συγκροτημένη απόφαση… Το μέλλον είναι δύσκολο με την παρούσα κυβέρνηση και τον πρώην αντιμνημονιακό πρωθυπουργό.
Τίποτα όμως δεν υπόσχεται, ότι θα είναι ευκολότερο με τον αυριανό ομόλογό του…
ΥΓ: Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ , που δεν εφείσθη εγκωμίων όσο ο κύπριος πρόεδρος Χριστόφιας αναζητούσε δανεικά σε Ρωσία και Κίνα, για να μην βάλει τη χώρα του στο μνημόνιο (και τον οποίο έφερνε ως παράδειγμα υπερήφανου ηγέτη), τηρεί αιδήμονα σιγή τώρα που μετά τις ατελέσφορες αναζητήσεις, ο αριστερός πρόεδρος εγκλώβισε την Κύπρο στις αρπάγες του μνημονίου…
protagon.gr
=========================
"Η στάση της ΔΗΜΑΡ και ο ΣΥΡΙΖΑ"
Από την "Εφημερίδα των Συντακτών"
Η αλλοπρόσαλλη στάση της ΔΗΜΑΡ απέναντι στο τελευταίο πολυνομοσχέδιο και τον προϋπολογισμό, ήταν η καλύτερη επιβεβαίωση της αρχής του «ναι μεν αλλά» που διέπει αυτό το κόμμα.
Προηγουμένως, από ΠΑΣΟΚ με πολιτικά –κατ’ αναλογία των πάλαι ποτέ μπασκίνων με πολιτικά- η ΔΗΜΑΡ με τη συμμετοχή της στην κυβέρνηση, φόρεσε την κανονική στολή των συστημικών δυνάμεων, αποκαλύπτοντας έτσι το πραγματικό της πρόσωπο, που μέχρι τότε προσπαθούσε να κρύψει πίσω από ένα αριστεροφανές προσωπείο.
Στη συνέχεια, με απύθμενο θράσος, η ΔΗΜΑΡ πάσχιζε να εμφανίζεται και ολίγον ως αντιπολίτευση, ενώ στην πραγματικότητα, είναι ολοκληρωτικά υπεύθυνη για όλα τα πεπραγμένα της κυβέρνησης στην οποία συμμετέχει, έως για παράδειγμα και για τα βασανιστήρια στην ΓΑΔΑ .
Και φθάσαμε στον τραγέλαφο της στάσης απέναντι στο τελευταίο μνημόνιο, με το οποίο συμφώνησε σε όλα τα βάρβαρα μέτρα που προβλέπει , έφαγε δηλαδή όλο το γάιδαρο και εμφανίστηκε να αρνείται να φάει την ουρά –τα εργασιακά-. Παρόλα αυτά, στηρίζει την κυβέρνηση που τα υιοθέτησε, και ψηφίζει τον προϋπολογισμό που στην ουσία αποτελεί το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα εφαρμογής, τον εφαρμοστικό νόμο του συνόλου του μνημονίου.
Και ως ολοκλήρωση της ξευτίλας, βουλευτές της ΔΗΜΑΡ, έπαιζαν κρυφτούλι στην Βουλή και περίμεναν σε περίπτωση που δεν θα υπήρχε πλειοψηφία, να ψηφίσουν αυτοί υπέρ, για να σώσουν την κυβέρνηση και τα αντιλαϊκά μέτρα, των εργασιακών συμπεριλαμβανομένων, τα οποία είχε ήδη υπογράψει ο εκ της
ΔΗΜΑΡ προερχόμενος υπουργός Ρουπακιώτης.
Είναι σαφές ότι όλα τα παραπάνω, αποτελούν κορύφωση μιας κυβερνητολαγνείας δίχως αρχές, αποτελούν πολιτική και ηθική κατάπτωση, και συνιστούν απροκάλυπτο εμπαιγμό απέναντι στον ελληνικό λαό, τέτοιο που ακόμη και τη ΝΔ και το εναπομείναν ΠΑΣΟΚ παρόλη την πασίδηλη αφερεγγυότητα τους, τα καθιστούν σχετικά πιο συνεπή.
Ταυτόχρονα αποτελούν πρόβα τζενεράλε για την ανάδειξη του Φώτη Κουβέλη στην Προεδρία της Δημοκρατίας, όποτε και θα διαφωνεί μεν σε ορισμένα , θα υπογράφει δε τα πάντα.
Αν όμως, με όλα αυτά, είναι βέβαιο ότι τα λεξικά του μέλλοντος στα λήμματα ασυνέπεια, διπλοπροσωπία, κοροϊδία, απάτη, και άλλα παρεμφερή, θα παραπέμπουν στην ΔΗΜΑΡ, απαιτείται μια ξεκάθαρη απάντηση του ΣΥΡΙΖΑ στο ερώτημα, αν στο όνομα της κατάκτησης της κυβερνητικής εξουσίας σκοπεύει να συγκυβερνήσει με την ΔΗΜΑΡ. Να συγκυβερνήσει δηλαδή, με μια πολιτική δύναμη που εφαρμόζει, ως κυβερνητική συνιστώσα, την πλέον αντιλαϊκή πολιτική μετά τη μεταπολίτευση, και η οποία είναι συνάμα η πλέον αφερέγγυα δύναμη του πολιτικού φάσματος που γνώρισε ποτέ ο τόπος.
Και η απάντηση στο παραπάνω ερώτημα θα πρέπει να είναι σαφής, όπως άλλωστε θα πρέπει να ξεκαθαριστεί συγκεκριμένα, με ποιο τρόπο αυτή η συνεργασία θα προωθήσει το σοσιαλισμό, τον οποίο έστω και καταχωνιασμένα, στις προς τους ολίγους απευθυνόμενες διακηρύξεις του, επικαλείται ότι πρεσβεύει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Και στο ίδιο ερώτημα θα πρέπει να απαντήσουν όλοι εκείνοι, που καλούν σύμπασα την Αριστερά να ενισχύσει έστω και κριτικά τον ΣΥΡΙΖΑ, παρά το ότι δηλώνει ότι αποτελεί τον πιο φερέγγυο υπερασπιστή του ευρώ και της ΕΕ, δηλαδή της θηλιάς, που αν δεν την αποτινάξουμε, είναι αδύνατον να προβούμε στην όποια προοδευτική μεταρρύθμιση. Που μας καλούν να τον στηρίξουμε, παρά το ότι θεωρεί ότι με τους δυνάστες μας θα τα βρούμε μέσα από ένα συμβιβασμό για το κοινό συμφέρον.
Και έχει τεράστια σημασία να απαντηθούν αυτά τα ερωτήματα, διότι αν ο ΣΥΡΙΖΑ συνεργαστεί με αυτές τις δυνάμεις, οδηγούμενος ακόμη πιο δεξιά από την μέχρι τώρα ρεφορμιστική πορεία του, είναι βέβαιο ότι όχι μόνον θα απογοητεύσει όλον αυτόν τον κόσμο, που στο πρόσωπο του είδε μια εναλλακτική, όχι μόνον θα διασύρει σύμπασα την Αριστερά, αλλά και θα οδηγήσει το λαό μας σε άλμα προς τα πίσω, αντί σε ένα έστω βήμα προς τα μπρος.
Γιώργος Ρούσης
---------------------
Σχόλιο από: SAT
Ένα νόμισμα έχει δυο όψεις. Όσο και να το στριφογυρίζουμε δεν θα βρούμε τίποτα κοινό στις δυο όψεις. Το τραγικό όμως είναι ότι δυο τόσο διαφορετικές όψεις συνιστούν ένα κοινό αντικείμενο. Γι αυτό πρέπει πάντα να προσέχουμε το σύνολο και όχι τα μέρη του.
Σχόλιο από: ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΣΑΠΙΝΟΣ
Κε Ρούσση, παρακολουθώ τα κείμενά σας γιατ, αν μη τι άλλο, σε αναγκάζουν
να προβληματιστείς. Σ’αυτό το άρθρο όμως, έχω κάποιες αντιρρήσεις σοβαρές. Επί της ουσίας, κε Ρούσση, εκμαιεύετε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, όποτε κληθεί από τον Λαό να κυβερνήσει, δεν πρέπει να ζητήσει συνεργασία με την ΔΗΜΑΡ.
Αλλά επίσης επί της ουσίας, εν ονόματι της πολιτικής καθαρότητας, προτείνετε ν
α μη κυβερνήσει.
Ειλικρινά μπερδεύομαι για το ποιος είναι ο στόχος. Θέλουμε ναι ή όχι να αναλάβει τα ηνία της χώρας η Αριστερά; Θέλουμε ή δεν θέλουμε να δρομολογηθούν οι ιδέες της Αριστεράς; Αν ναι, τότε είναι υποχρεωμένη η οποιαδήποτε πολιτική δύναμη, που ο Λαός θα την ορίσει σαν πρωτοπόρα είτε είναι ο ΣΥΡΙΖΑ είτε η ΑΝΤΑΡΣΙΑ είτε οι οικολόγοι είτε ο φούφουτος, να ζητήσει σύμπραξη και συμμαχίες και με άλλες δυνάμεις σε προγραμματική βάση.
Όλα τα άλλα είναι υπεκφυγές για να μην αναλάβει η αριστερά την ευθύνη της διακυβέρνησης, λες και ο κόσμος θέλει την αριστερά μια ζωή να είναι το κερασάκι της τούρτας, μόνο και μόνο για να καταγγέλλει.
Πιστεύω ότι μόνο με συμμαχίες θα δημιουργηθεί ένα ευρύ επαναστατικό ρεύμα, που θα οδηγήσει την χώρα και τον Λαό σε μια διαφορετική πορεία, που θα επικρατεί το Δίκαιο και η πραγματική Δημοκρατία. Και όταν λέω επαναστατικό ρεύμα, δεν εννοώ «την κατάληψη των χειμερινών ανακτόρων» αλλά ένα ρεύμα που σαν στόχο πρέπει να έχει τον ριζικό μετασχηματισμό της κοινωνίας.
Αν την διαδικασία κυβερνητικής πλειοψηφίας της Αριστεράς εσείς την θεωρείτε ρεφορμισμό, το ίδιο εύκολα και κάποιος άλλος θα θεωρούσε το αντίθετο αποφυγή ανάληψης ευθυνών.
Ευχαριστώ για την φιλοξενία
ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΣΑΠΙΝΟΣ
* ΙΔΕΕΣ * ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ * ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ * ΑΡΧΕΙΟ
-------------------------------------------------------------------
Κατάρρευση της κυβέρνησης τον ερχόμενο Μάρτιο προέβλεψε νωρίτερα το Σάββατο ο πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ, κ. Αλ. Τσίπρας, μιλώντας στην συνεδρίαση της νεοεκλεγείσας Κεντρικής Επιτροπής, η οποία καλείται σήμερα να εκλέξει την 35μελή νέα Πολιτική Γραμματεία του υπό διαμόρφωση ενιαίου φορέα.
Η Διακήρυξη του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΠ
«Στο τέλος του επόμενου Μαρτίου ένα μόνο δίλημμα θα υπάρχει: ή θα καταρρεύσει ο λαός και ο τόπος ή θα φύγει η συγκυβέρνηση της κατάρρευσης», σημείωσε μεταξύ των άλλων ο κ. Τσίπρας, προκαταλαμβάνοντας ότι η εκταμίευση της δόσης δεν πρόκειται να επιφέρει κανένα θετικό αποτέλεσμα στην οικονοικήκαι κοινωνικήκλατάσταση.
Η ομιλία του κ. Τσίπρα στην Κεντριοκή Επιτροπή
Συντρόφισσες και Σύντροφοι,
Συνεδριάζουμε για πρώτη φορά σήμερα μετά την Πανελλαδική Συνδιάσκεψη για τη μετεξέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ σε ενιαίο, ενωτικό, δημοκρατικό και πολυτασικό φορέα της αριστεράς.
Στον κομματικό φορέα κάθε δημοκρατικού και προοδευτικού πολίτη.
Στο φορέα της ελπίδας και της ανατροπής.
Οικοδομούμε ένα σύγχρονο αριστερό, δημοκρατικό, ριζοσπαστικό και συλλογικό κόμμα.
Που, σύντομα, θα κληθεί από τον κυρίαρχο λαό να βγάλει τη χώρα από το καταστροφικό αδιέξοδο του Μνημονίου.
Να οργανώσει τη βιώσιμη και κοινωνικά δίκαιη έξοδο από την κρίση.
Να δρομολογήσει την αναπτυξιακή και παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας.
Όχι ως μία λευκή επιταγή από το λαό.
Αλλά ως μια διαδικασία πραγματικής λαϊκής συμμετοχής.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Σήμερα κάνουμε ένα ακόμα βήμα μπροστά, υλοποιώντας την εντολή του λαού, να μετασχηματίσουμε τις δομές και τις διαδικασίες μας, ώστε να ανταποκριθούμε στην ιστορική ευθύνη.
Την ευθύνη να σταματήσουμε τη μνημονιακή καταστροφή και να ανοίξουμε νέους δρόμους δημιουργίας.
Κάθε μέρα που περνάει είμαστε πιο έτοιμοι και πιο ώριμοι να αναλάβουμε την ευθύνη της διακυβέρνησης του τόπου.
Το διαπιστώσαμε και στην Πανελλαδική Συνδιάσκεψη.
Το βιώνουμε και καθημερινά.
Ο λαός ενώνεται με την Αριστερά.
Ακουμπάει τις αγωνίες και τις προσδοκίες στο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ.
Αλλά εμείς δεν εφησυχάζουμε.
Θέλουμε να πείσουμε τους διστακτικούς και τους αναποφάσιστους.
Να διαμορφώσουμε μαζί με το λαό το κυβερνητικό πρόγραμμα της δικής του κυβέρνησης.
Συνθέτοντας - και όχι αθροίζοντας - δίκαια και βιώσιμα αιτήματα του κόσμου της εργασίας και του πολιτισμού.
Σ' ένα συνεκτικό, ρεαλιστικό και εναλλακτικό πολιτικό σχέδιο ανατροπής.
Πάταξης της διαφθοράς, της διαπλοκής και της φοροδιαφυγής.
Αποκατάστασης της Δημοκρατίας, της ισονομίας, της αξιοκρατίας, του κράτους δικαίου, της κοινωνικής δικαιοσύνης και αξιοπρέπειας.
Με στρατηγικό στόχο το σοσιαλισμό με δημοκρατία και ελευθερία.
Συνεδριάζουμε, σήμερα, συντρόφισσες και σύντροφοι, μέσα στον κουρνιαχτό από τους αυτοαναφορικούς πανηγυρισμούς της δοσοεξαρτημένης συγκυβέρνησης Σαμαρά.
Ένας Πρωθυπουργός που αποκαλεί τους υπό απόλυση υπαλλήλους της αυτοδιοίκησης προνομιούχους και τρομοκράτες.
Που εξαντλεί τον τσαμπουκά του εντός και υπογράφει άνευ όρων εκτός.
Που αφήνει συνεργάτες του να εισηγούνται συγκατοίκηση του κόμματός του με τη Χρυσή Αυγή.
Πρωθυπουργός, υπουργοί, οι δύο πολιτικοί ηρακλείς της συγκυβέρνησης - ο κ. Βενιζέλος και ο κ. Κουβέλης - όλοι αλληλοσυγχαίρονται για την επιτυχία που μόνο εκείνοι βλέπουν.
Πανηγυρίζουν γιατί οι εταίροι μας εδέησαν να καταβάλλουν, μέσα Δεκέμβρη τη δόση που βάσει της δανειακής σύμβασης που μόνο εμείς τηρούμε στο ακέραιο, έχοντας διαλύσει τη χώρα και τις αντοχές της κοινωνίας, θα έπρεπε να είχαμε εισπράξει από το περασμένο καλοκαίρι.
Μιας σύμβασης που διαρκώς ανατρέπεται μονομερώς και αυθαιρέτως από τη πλευρά των δανειστών, αναβαθμίζοντας τις προϋποθέσεις εκπλήρωσής της.
Και τώρα πανηγυρίζουν για το αυτονόητο, που έπραξαν οι δανειστές με καθυστέρηση έξι μηνών.
Απορεί ο λαός γιατί πανηγυρίζουν.
Ο λαός που γνωρίζει τι τον περιμένει το 2013.
Το έτος της πιο άγριας λιτότητας από την αρχή του μνημονίου.
Ο λαός που έχει συνειδητοποιήσει ότι ο κ. Σαμαράς δεν είναι ο Άγιος Βασίλης της ανάπτυξης, όπως θέλει να εμφανίζεται.
Άλλα ο Ηρώδης της μέσης ελληνικής οικογένειας.
Που επιβάλλει φορολογική ποινή στα παιδιά.
Ο εξολοθρευτής των μεσαίων στρωμάτων: της μισθωτής εργασίας και των μικρών ελεύθερων επαγγελματιών.
Που εξαναγκάζει την πλειοψηφία μισθωτών και συνταξιούχων σε στάση πληρωμών προς το Δημόσιο.
Που επισφραγίζει τη χρεοκοπία του λαού.
Που επιβραβεύει τους φοροφυγάδες. Και αντιμετωπίζει τους εργαζόμενους ως προνομιούχους.
Η δανειακή δόση δεν σηματοδοτεί μια νέα αφετηρία.
Αλλά επιταχύνει την αντίστροφη μέτρηση για τη συγκυβέρνηση Σαμαρά.
Ο αυτόματος διορθωτικός μηχανισμός μικραίνει το χρόνο ανάμεσα στην αστοχία των μέτρων λιτότητας και τη δήθεν διορθωτική επιπρόσθετη λιτότητα.
Δηλαδή, ανάμεσα στην αστοχία και την επανάληψη ακριβώς της ίδιας αστοχίας.
Μικραίνει, όμως, ταυτόχρονα, και τον πολιτικό χρόνο αυτής της μοιραίας τρικομματικής κυβέρνησης.
Στο τέλος του επόμενου Μαρτίου ένα μόνο δίλημμα θα υπάρχει: ή θα καταρρεύσει ο λαός και ο τόπος ή θα φύγει η συγκυβέρνηση της κατάρρευσης.
Αλλά, μόνον ο λαός, με τον ειρηνικό ξεσηκωμό του, μπορεί και πρέπει να δώσει την αναγκαία λύση.
Για ν' ανοίξει ο δρόμος στην ελπίδα.
Σε μια κυβέρνηση ευρείας κοινωνικής και πολιτικής συμμαχίας με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Η κυβέρνηση Χωρίς ίχνος σοβαρότητας πανηγυρίζει γιατί κέρδισε η ίδια λίγο ακόμα δανεικό χρόνο.
Γιατί θα κάνει πρωτοχρονιά ως κυβέρνηση.
Συσσωρεύει δανειακές υποχρεώσεις για μετά το 2022. Για να κερδίσει η ίδια χρόνο.
Και η κυρία Μέρκελ τις εκλογές στη Γερμανία. Χωρίς να έχει εξαναγκαστεί να πει την αλήθεια στο γερμανικό λαό προεκλογικά.
Ότι το Μνημόνιο απέτυχε. Και ότι όσο συνεχίζεται, το χρέος θα καθίσταται μη βιώσιμο.
Πανηγυρίζουν με πυροτεχνήματα που σύντομα θα σκάσουν στο κεφάλι τους.
Όπως εκείνο του κυρίου Σαμαρά.
Ότι δήθεν «τους επόμενους μήνες θα ξεχρεώσουν ό,τι χρωστάνε στους πολίτες».
Αγκαλιασμένοι με τα Μέσα ενημέρωσης της διαπλοκής αναζητούν σανίδα σωτηρίας στις ενέσεις τεχνητής αισιοδοξίας.
Μιλούν για ανάσα στην οικονομία από τη δανειακή δόση.
Τους αμφισβητεί, όμως, ακόμα και ο κύριος Προβόπουλος.
Ο οποίος ενημέρωσε την Τετάρτη την Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής ότι ούτε μετά την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών θα υπάρξει ρευστότητα στην αγορά.
Όχι μόνο ανάσα δεν θα υπάρξει στην οικονομία από τη δόση, αλλά ακόμα και η παροχή οξυγόνου θα ανοιγοκλείνει.
Δηλαδή, περίπου, τα μισά από τη δόση θα πάνε στις τράπεζες για να χαθούν στους ισολογισμούς τους.
Μόλις το 15% της συνολικής δόσης θα καλύψουν τις ανάγκες του προϋπολογισμού.
Και αυτά σε τρεις δόσεις και υπό την απειλή νέων μέτρων.
Αυτός είναι, άλλωστε, περίπου, ο μέσος όρος των δανειακών κεφαλαίων που διοχετεύθηκαν στην πραγματική οικονομία τα δυόμιση χρόνια των Μνημονίων.
Από το σύνολο των μέχρι χθες, ?142 δις, μόλις τα ?19 δις αξιοποιήθηκαν για να μειωθεί το έλλειμμα.
Αυτό διαπιστώνει έκθεση της εταιρείας McKinsey & Company για την Ελλάδα στην κρίση, που παρουσιάστηκε πριν από λίγες μέρες.
Για ποιον άλλον λόγο, όμως, εκτός από την προσωρινή πολιτική επιβίωσή της, πανηγυρίζει η δοσοεξαρτημένη συγκυβέρνηση;
Για να κρύψει την αποτυχία της διαδικασίας επαναγοράς ελληνικών ομολόγων.
Αυτής της «παράλογης, περιττής και άσχετης προς τη ρευστότητα» πράξης, όπως την χαρακτήρισαν, όχι εμείς αλλά οι Financial Times.
Διαδικασία η οποία ενίσχυσε τον εκτροχιασμό του δημόσιου χρέους, αντί να συμβάλει στην αποκατάσταση της έστω και εικονικής βιωσιμότητάς του.
Όπως την όρισε το Eurogroup στις 27 Νοεμβρίου.
Στο 124% του ΑΕΠ το 2020.
Που προϋποθέτει, από σήμερα και μέχρι τότε: μείωση του δημόσιου χρέους κατά ?40 δις και αύξηση του ΑΕΠ κατά ?50 δις.
Τη στιγμή που η υφεσιακή λιτότητα οδηγεί το ΑΕΠ σε ετήσια ρεκόρ συρρίκνωσης.
Η αποτυχία της επαναγοράς, όμως, συνεπάγεται άμεση πρόβλεψη για ΑΕΠ 128% το 2020.
Εξέλιξη που σημαίνει ότι, ένα μέρος αυτής της απόκλισης, ύψους, περίπου, ?3 δις (1,5% του ΑΕΠ) θα πρέπει να καλυφθεί άμεσα με νέες περικοπές. Από τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους.
Συντρόφισσες και Σύντροφοι,
Η χρεοκοπία της κυβερνητικής πολιτικής είναι συνολική και συντριπτική.
Αλλά η χρεοκοπία ξεκίνησε από τη δημοσιονομική διαχείριση και έχει εξαλλαγεί σε κρίση θεσμών και Δημοκρατίας.
Η συγκυβέρνηση νομοθετεί με τους σύγχρονους αναγκαστικούς νόμους των Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου.
Που παραβιάζουν τη συνταγματικά κατοχυρωμένη διάκριση των εξουσιών.
Και συγκροτούν το θεσμικό υπόβαθρο του «κράτους έκτακτης ανάγκης», που θέτει υπό την αίρεσή του τη Δημοκρατία.
Πρόκειται για εν εξελίξει αντιδημοκρατική εκτροπή. Στην οποία ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ θα αντιταχθεί με κάθε θεσμικά πρόσφορο μέσο.
Συστατικό στοιχείο του «κράτους έκτακτης ανάγκης» είναι και η αδιαφάνεια και η διαφθορά.
Ακόμα και ο Πρόεδρος του ΤΑΙΠΕΔ, με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου επελέγη.
Γιατί, άραγε;
Στην ετήσια έκθεσή της για τη διαφθορά σε όλον τον κόσμο το 2012, η διεθνής μη κυβερνητική οργάνωση «Διεθνής Διαφάνεια» («Transparency International»), κατατάσσει την Ελλάδα στην 94η θέση σε σύνολο 176 χωρών.
Η Ελλάδα υποχώρησε κατά 14 θέσεις από την προηγούμενη κατάταξη και και βρίσκεται στο ίδιο επίπεδο με την Κολομβία.
Υπόδειγμα αδιαφάνειας και έλλειψης νομιμότητας είναι το διαβόητο ΤΑΙΠΕΔ.
Που έχει οριστεί να κάνει τη βρώμικη δουλειά στην εκποίηση των περιουσιακών στοιχείων του Δημοσίου. Και πράγματι την κάνει.
Επίκειται το ξεπούλημα του ΟΠΑΠ.
Μιας κερδοφόρας δημόσιας επιχείρησης, που αποφέρει ετησίως έσοδα εκατοντάδων εκατομμυρίων στο κράτος.
Για ποιο λόγο πωλείται;
Πως πωλείται;
Με νομικό σύμβουλο για την αποκρατικοποίηση τη δικηγορική εταιρεία Freshfield.
Η οποία συγχρόνως εκτελεί χρέη νομικού συμβούλου της αγγλικής εταιρείας διαδικτυακού στοιχηματισμού Betfair.
Ενός από τους βασικούς ανταγωνιστές του Οργανισμού.
Μια εταιρεία που προσέβαλε στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, τόσο το ελληνικό νομικό πλαίσιο για το μονοπώλιο της ΟΠΑΠ ΑΕ, όσο και τον πρόσφατο νόμο για τη ρύθμιση της αγοράς παιγνίων.
Δεν υπάρχει σύγκρουση συμφερόντων εδώ;
Ακόμα, όμως, και αν δεν υπάρχει τυπικό κώλυμα, δεν προκαλεί εύλογα ερωτηματικά αυτή η επιλογή;
Η πώληση του ΟΠΑΠ, με τον τρόπο και τις διαδικασίες που προχωρά, αποτελεί πράξη υπονόμευσης του δημόσιου συμφέροντος.
Στις σημερινές δε συνθήκες της κρίσης πράξη απιστίας και μειοδοσίας.
Αν ορισμένοι, επιμείνουν σε αυτό, μόνο και μόνο για να φτιάξουν τα νέα τζάκια της διαπλοκής.
Μόνο και μόνο για να τους κρατήσουν αυτοί με τη σειρά τους στην εξουσία, είναι γελασμένοι.
Δε πρόκειται να μείνουμε με σταυρωμένα τα χέρια.
Λέμε ναι στις επενδύσεις για την ανάπτυξη, λέμε όχι στο πλιάτσικο.
Λέμε ναι στους σοβαρούς επενδυτές και ιδιαίτερα στις δημόσιες επενδύσεις, λέμε όχι στους αετονύχηδες της διαφθοράς που βρίσκουν ευκαιρία, σαν άλλοι μαυραγορίτες της σύγχρονης εποχής να λεηλατήσουν το δημόσιο πλούτο, πάνω στα συντρίμμια της χώρας και του λαού.
Και τους προειδοποιούμε, θα λογοδοτήσουν.
Και απαιτούμε: Όλα στο φως εδώ και τώρα για τη πώληση του ΟΠΑΠ κύριοι του ΤΑΙΠΕΔ και κύριοι της κυβέρνηση.
Και αν δε τα δώσετε εσείς, θα τα βγάλουμε εμείς και πολύ σύντομα.
Συντρόφισσες και Σύντροφοι,
Η χώρα βαδίζει προς το 2013 με τα σαφή σημάδια μιας εξελισσόμενης ανθρωπιστικής κρίσης.
Οι αυτοκτονίες είναι η τραγική και διαρκής υπόμνηση.
Οι νέο-άστεγοι, που είναι άνθρωποι της διπλανής πόρτας. Οι οποίοι από τη μια στιγμή στην άλλη έχασαν τα πάντα στη ζωή τους. Και τώρα δεν έχουν στέγη, εργασία, περίθαλψη, φροντίδα υγιεινής.
Οι άνθρωποι, κυρίως, στη Βόρεια Ελλάδα, που δεν έχουν θέρμανση. Που κρυώνουν.
Γιατί η συγκυβέρνηση, αντί να χτυπήσει το λαθρεμπόριο καυσίμων, στέρησε από τους ίδιους τη δυνατότητα αγοράς καυσίμων.
Οι συνταξιούχοι και όσοι έχουν ανάγκη από φάρμακα. Που δεν τα βρίσκουν. Στις μισοάδειες φαρμακαποθήκες και στα κλειστά φαρμακεία.
Από την εγκληματική εγκατάλειψη της περίθαλψης των ασφαλισμένων στον προβληματικό ΕΟΠΥΥ.
Από μια επικίνδυνη συγκυβέρνηση. Που προεκλογικά τρομοκρατούσε τους πολίτες. Ότι με τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ στην εξουσία δεν θα είχαν φάρμακα.
Και τώρα, που με τα τρία μνημονιακά κόμματα στην εξουσία δεν υπάρχουν φάρμακα, τρομοκρατεί και εκβιάζει τους φαρμακοποιούς.
Οι άνεργοι του 1,3 εκατ. Από 355.100 άτομα το 2008. Και 878.300 το 2011.
Συντρόφισσες και Σύντροφοι,
Δεν πάει άλλο.
Κάθε μέρα που περνάει, η χρεοκοπία του λαού γίνεται ολοένα και πιο φανερή και πιο επώδυνη.
Κάθε μέρα που περνάει, με αυτήν τη μοιραία συγκυβέρνηση στην εξουσία, είναι μια χαμένη μέρα για την ανασυγκρότηση και το μέλλον αυτού του τόπου.
Τώρα είναι η ώρα να πολλαπλασιαστούν οι κοινωνικές αντιστάσεις και αντιδράσεις.
Τώρα είναι η ώρα να πλημμυρίσει η χώρα αλληλεγγύη.
Και πρέπει να μπούμε στην πρώτη γραμμή αυτής της μάχης.
Τώρα είναι η ώρα.
Να φύγει η συγκυβέρνηση της χρεοκοπίας του λαού.
Να είναι το 2013 η χρονιά της μεγάλης ανατροπής. Με την κυβέρνηση του λαού, με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, στην εξουσία.
Το 2013 θα είναι η χρονιά της μεγάλης ανατροπής.
Αυτή είναι η τελευταία συνεδρίαση της ΚΠΕ για το 2012.
Σε λίγο, αντιπροσωπεία του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, ανταποκρινόμενη στην πρόσκληση των κυβερνώντων κομμάτων της Βραζιλίας και της Αργεντινής, θα αναχωρήσει για επίσημη επίσκεψη σ'αυτές τις δύο χώρες.
Είναι μια επίσκεψη-δείγμα γραφής της δικής μας ενεργητικής και πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής.
Θα επισκεφτούμε δύο χώρες, μέλη του G20 τις οποίες κατέστρεψαν και χρεοκόπησαν οι ομοϊδεάτες του κ. Σαμαρά.
Χώρες τις οποίες ανέστησαν αριστερές και προοδευτικές κυβερνήσεις που αγνόησαν το νεοφιλελεύθερο μονόδρομο.
Λαοί που πέταξαν από πάνω τους τα νεοφιλελεύθερα δόγματα και βαδίζουν το δρόμο της ανάπτυξη και τις αξιοπρέπειας.
Θα ακολουθήσει σειρά επισκέψεων σε ευρωπαϊκές και μη χώρες.
Σε μια άλλη αντίληψη για την πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική που έχει ανάγκη η χώρα.
Μια αντίληψη που αντιπαρατίθεται με την πολιτική της διεθνούς απομόνωσης της Ελλάδας που έχει υιοθετήσει η συγκυβέρνηση Σαμαρά.
Είναι η εναλλακτική απάντησή μας στη μονομέρεια και την υποταγή στη στρατηγική Μέρκελ για την Ευρώπη.
Που θέλει την Ελλάδα ειδική οικονομική ζώνη μέσα στην Ευρώπη.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Η ώρα της αλλαγής πλησιάζει.
Η ώρα της νέας ανάστασης του λαού μας έρχεται.
Θα ανταποκριθούμε στο κάλεσμα της ιστορίας.
Θα αλλάξουμε το μέλλον, θα τους κάνουμε παρελθόν.
Σας ευχαριστώ. Καλές γιορτές και καλή και παραγωγική νέα χρονιά.
Θα κάνουμε το 2013 τη χρονιά της μεγάλης, της ιστορικής ανατροπής. Για το λαό και τον τόπο.
Οι καταγγελίες δεν διαγράφουν το χρέος
του Γιάννη Σιδέρη
Λαύρος, για μια ακόμη φορά ο Αλ. Τσίπρας, στην Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, κατήγγειλε πολλά και σε αρκετά είχε δίκιο. 'Οπως ας πούμε η καταγγελία ότι «έχουν αφήσει σκόπιμα τους εισπρακτικούς μηχανισμούς να καταρρεύσουν, έχουν απογυμνώσει τις εφορίες και το ΣΔΟΕ από προσωπικό, την ίδια στιγμή που υποτίθεται ότι έχουν σαν πρωταρχικό στόχο να καταπολεμήσουν τη φοροδιαφυγή».
'Εδωσε και παραδείγματα καταλυτικά για τη ανεπάρκεια, την αβελτηρία ή την ύποπτη σκοπιμότητα της πολιτικής ή διοικητικής ελίτ. Θαυμάστε, μέσα από τα λεγόμενά του: «Η Εφορία των Ανωνύμων Επιχειρήσεων Πειραιά με περιοχή ευθύνης από τον Ασπρόπυργο έως τη Βάρκιζα, έχει υποχρέωση να ελέγχει 6000 ανώνυμες εταιρίες. Αντί να έχει τουλάχιστον 30 ελεγκτές για αυτό το τιτάνιο έργο, αυτή τη στιγμή έχει μόνο 3. Το ίδιο και στην Εφορία Ελευσίνας, η οποία καλύπτει τις περιοχές Μέγαρα, Μάνδρα, Μαγούλα, Ελευσίνα και Ασπρόπυργο και έχει μόνο 4 ελεγκτές(!!!)».
«Το ΣΔΟΕ, πριν το μνημόνιο, είχε πανελλαδικά, 1520 οργανικές θέσεις και αντί αυτές να καλυφθούν για να καταπολεμηθεί η φοροδιαφυγή, σήμερα, σ’ όλα τα ΣΔΟΕ, όλης της Ελλάδας, υπηρετούν 978 άτομα. Στο ΣΔΟΕ Αττικής, στο οποίο προστέθηκε η αρμοδιότητα να κάνει έλεγχο στη Λίστα Λαγκάρντ και σε περίπου 54.000 άτομα, που έχουν στείλει εμβάσματα στο εξωτερικό και διαπιστώθηκε ότι αυτά τα εμβάσματα δεν αντιστοιχούν στις φορολογικές τους δηλώσεις, δεν προστέθηκε στη δύναμή του ούτε ένα άτομο. Πως θα ελεγχθούν - είπε- όλες αυτές οι υποθέσεις, χωρίς να προστεθεί στη δύναμή του ΣΔΟΕ Αττικής ούτε ένας ειδικός πληροφορικής; Στο ΣΔΟΕ Ηγουμενίτσας, το οποίο καλύπτει την πύλη εισόδου - εξόδου της χώρας, υπηρετούν μόνο 3 τελωνιακοί, οι οποίοι δουλεύουν 24 ώρες το εικοσιτετράωρο, 365 ημέρες το χρόνο».
Δίκιο έχει ο κ. Τσίπρας και στην απαίτηση να συγκροτηθεί εξεταστική επιτροπή για το χρέος (έχουμε υποστηρίξει το αίτημά του από τις σελίδες αυτές), αλλά και Επιτροπή Κοινοβουλευτικού Ελέγχου της νομιμότητας του χρέους. Το τελευταίο βέβαια είναι όνειρο χειμερινής νυχτός. Η διεθνής πρακτική ανάδειξης ενός χρέους ως μη νόμιμου, αφορά συνήθως τα δάνεια που δημιούργησαν δικτατορικά καθεστώτα. Τα δάνεια που δημιούργησαν δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις, θεωρούνται ενταγμένα στο πλαίσιο της κυβερνητικής λειτουργίας που απορρέει από την λαϊκή εντολή.
Αν κακώς τα διαχειρίστηκαν, αποτελεί εσωτερικό θέμα τη χώρας και δεν εμπίπτει στην αρμοδιότητα διεθνών δικαστηρίων. 'Ομως ακόμα κι έτσι, μια τέτοια επιτροπή θα συνέβαλε να διερευνηθεί τι έγινε, που και πως διασπαθίστηκαν οι οικονομικοί πόροι της χώρας, τι έφταιξε και φτάσαμε εδώ: π.χ. πόσο συνέβαλε η θητεία Σημίτη, η διαρκής αγρανάπαυση Καραμανλή, η αφέλεια, στην καλύτερη περίπτωση, του Παπανδρέου.
Ωστόσο οι σωστές διαπιστώσεις δεν προεικάζουν για σωστές λύσεις:
Ο κ. Τσίπρας προετοιμάζεται πομπωδώς για την εξουσία, αλλά οι μόνες συγκεκριμένες προτάσεις που εκφέρει στο ζέον θέμα του χρέους, δεν αφορούν δικές του ενέργειες. Προβάλλει επιθετικά προτάσεις, η ευτυχής έκβαση των οποίων εξαρτάται από τους άλλους:
1. Ζητάει να γίνει τώρα Ευρωπαϊκή Διάσκεψη για το χρέος, στα πρότυπα της διάσκεψης του Λονδίνου το 1953, όπου διαγράφηκε περίπου το 60% του χρέους της Γερμανίας. Δεν απαντάει στο τι θα κάνει, αν ο "διεθνής παράγων" δεν αποδεχθεί μια τέτοια διάσκεψη ( πέραν του γεγονότος ότι η διάσκεψη του ‘53 ήταν ένα πολιτικό πρότζεκτ για μια χώρα που πλήγωσε τον πλανήτη, αλλά και πληγώθηκε από το ναζισμό, και έπρεπε να στηριχθεί στην δημοκρατική ανασυγκρότησή της - ουδεμία δηλαδή αναλογία με την Ελλάδα).
2. Ζητάει επίσης κούρεμα του χρέους, όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά και για όλες τις ευρωπαϊκές χώρες (!).
3. Τέλος, ζητάει μορατόριουμ στην εξυπηρέτηση του χρέους, ώστε να δοθεί επιτέλους μία ανάσα, να κατευθυνθούν πόροι στην ανάπτυξη, να μπορέσει να επανεκκινηθεί η ελληνική οικονομία.
Ο ίδιος, χαρακτήρισε τις προτάσεις του αυτές ως «απολύτως λογικές και ρεαλιστικές». Ρεαλιστικές δεν ξέρουμε, αλλά λογικές σίγουρα είναι. Δεν απαντάει όμως στο ερώτημα, τι θα κάνει αν δεν γίνουν αποδεκτές. Ναι θα τις καταγγείλει στεντορείως με πύρινες εκφράσεις. Αλλά οι καταγγελίες δεν διαγράφουν το χρέος.
Εμπράκτως δεν προτείνει καμία λύση και παλινδρομεί, τόσο αυτός όσο και τα κορυφαία στελέχη του κόμματος (π.χ. διαμάχη Δραγασάκη –Λαφαζάνη), ανάμεσα σε απειλές για μονομερή καταγγελία, αναδιαπραγμάτευση και άλλα ηχηρά, χωρίς τελική συγκροτημένη απόφαση… Το μέλλον είναι δύσκολο με την παρούσα κυβέρνηση και τον πρώην αντιμνημονιακό πρωθυπουργό.
Τίποτα όμως δεν υπόσχεται, ότι θα είναι ευκολότερο με τον αυριανό ομόλογό του…
ΥΓ: Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ , που δεν εφείσθη εγκωμίων όσο ο κύπριος πρόεδρος Χριστόφιας αναζητούσε δανεικά σε Ρωσία και Κίνα, για να μην βάλει τη χώρα του στο μνημόνιο (και τον οποίο έφερνε ως παράδειγμα υπερήφανου ηγέτη), τηρεί αιδήμονα σιγή τώρα που μετά τις ατελέσφορες αναζητήσεις, ο αριστερός πρόεδρος εγκλώβισε την Κύπρο στις αρπάγες του μνημονίου…
protagon.gr
=========================
"Η στάση της ΔΗΜΑΡ και ο ΣΥΡΙΖΑ"
Από την "Εφημερίδα των Συντακτών"
Η αλλοπρόσαλλη στάση της ΔΗΜΑΡ απέναντι στο τελευταίο πολυνομοσχέδιο και τον προϋπολογισμό, ήταν η καλύτερη επιβεβαίωση της αρχής του «ναι μεν αλλά» που διέπει αυτό το κόμμα.
Προηγουμένως, από ΠΑΣΟΚ με πολιτικά –κατ’ αναλογία των πάλαι ποτέ μπασκίνων με πολιτικά- η ΔΗΜΑΡ με τη συμμετοχή της στην κυβέρνηση, φόρεσε την κανονική στολή των συστημικών δυνάμεων, αποκαλύπτοντας έτσι το πραγματικό της πρόσωπο, που μέχρι τότε προσπαθούσε να κρύψει πίσω από ένα αριστεροφανές προσωπείο.
Στη συνέχεια, με απύθμενο θράσος, η ΔΗΜΑΡ πάσχιζε να εμφανίζεται και ολίγον ως αντιπολίτευση, ενώ στην πραγματικότητα, είναι ολοκληρωτικά υπεύθυνη για όλα τα πεπραγμένα της κυβέρνησης στην οποία συμμετέχει, έως για παράδειγμα και για τα βασανιστήρια στην ΓΑΔΑ .
Και φθάσαμε στον τραγέλαφο της στάσης απέναντι στο τελευταίο μνημόνιο, με το οποίο συμφώνησε σε όλα τα βάρβαρα μέτρα που προβλέπει , έφαγε δηλαδή όλο το γάιδαρο και εμφανίστηκε να αρνείται να φάει την ουρά –τα εργασιακά-. Παρόλα αυτά, στηρίζει την κυβέρνηση που τα υιοθέτησε, και ψηφίζει τον προϋπολογισμό που στην ουσία αποτελεί το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα εφαρμογής, τον εφαρμοστικό νόμο του συνόλου του μνημονίου.
Και ως ολοκλήρωση της ξευτίλας, βουλευτές της ΔΗΜΑΡ, έπαιζαν κρυφτούλι στην Βουλή και περίμεναν σε περίπτωση που δεν θα υπήρχε πλειοψηφία, να ψηφίσουν αυτοί υπέρ, για να σώσουν την κυβέρνηση και τα αντιλαϊκά μέτρα, των εργασιακών συμπεριλαμβανομένων, τα οποία είχε ήδη υπογράψει ο εκ της
ΔΗΜΑΡ προερχόμενος υπουργός Ρουπακιώτης.
Είναι σαφές ότι όλα τα παραπάνω, αποτελούν κορύφωση μιας κυβερνητολαγνείας δίχως αρχές, αποτελούν πολιτική και ηθική κατάπτωση, και συνιστούν απροκάλυπτο εμπαιγμό απέναντι στον ελληνικό λαό, τέτοιο που ακόμη και τη ΝΔ και το εναπομείναν ΠΑΣΟΚ παρόλη την πασίδηλη αφερεγγυότητα τους, τα καθιστούν σχετικά πιο συνεπή.
Ταυτόχρονα αποτελούν πρόβα τζενεράλε για την ανάδειξη του Φώτη Κουβέλη στην Προεδρία της Δημοκρατίας, όποτε και θα διαφωνεί μεν σε ορισμένα , θα υπογράφει δε τα πάντα.
Αν όμως, με όλα αυτά, είναι βέβαιο ότι τα λεξικά του μέλλοντος στα λήμματα ασυνέπεια, διπλοπροσωπία, κοροϊδία, απάτη, και άλλα παρεμφερή, θα παραπέμπουν στην ΔΗΜΑΡ, απαιτείται μια ξεκάθαρη απάντηση του ΣΥΡΙΖΑ στο ερώτημα, αν στο όνομα της κατάκτησης της κυβερνητικής εξουσίας σκοπεύει να συγκυβερνήσει με την ΔΗΜΑΡ. Να συγκυβερνήσει δηλαδή, με μια πολιτική δύναμη που εφαρμόζει, ως κυβερνητική συνιστώσα, την πλέον αντιλαϊκή πολιτική μετά τη μεταπολίτευση, και η οποία είναι συνάμα η πλέον αφερέγγυα δύναμη του πολιτικού φάσματος που γνώρισε ποτέ ο τόπος.
Και η απάντηση στο παραπάνω ερώτημα θα πρέπει να είναι σαφής, όπως άλλωστε θα πρέπει να ξεκαθαριστεί συγκεκριμένα, με ποιο τρόπο αυτή η συνεργασία θα προωθήσει το σοσιαλισμό, τον οποίο έστω και καταχωνιασμένα, στις προς τους ολίγους απευθυνόμενες διακηρύξεις του, επικαλείται ότι πρεσβεύει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Και στο ίδιο ερώτημα θα πρέπει να απαντήσουν όλοι εκείνοι, που καλούν σύμπασα την Αριστερά να ενισχύσει έστω και κριτικά τον ΣΥΡΙΖΑ, παρά το ότι δηλώνει ότι αποτελεί τον πιο φερέγγυο υπερασπιστή του ευρώ και της ΕΕ, δηλαδή της θηλιάς, που αν δεν την αποτινάξουμε, είναι αδύνατον να προβούμε στην όποια προοδευτική μεταρρύθμιση. Που μας καλούν να τον στηρίξουμε, παρά το ότι θεωρεί ότι με τους δυνάστες μας θα τα βρούμε μέσα από ένα συμβιβασμό για το κοινό συμφέρον.
Και έχει τεράστια σημασία να απαντηθούν αυτά τα ερωτήματα, διότι αν ο ΣΥΡΙΖΑ συνεργαστεί με αυτές τις δυνάμεις, οδηγούμενος ακόμη πιο δεξιά από την μέχρι τώρα ρεφορμιστική πορεία του, είναι βέβαιο ότι όχι μόνον θα απογοητεύσει όλον αυτόν τον κόσμο, που στο πρόσωπο του είδε μια εναλλακτική, όχι μόνον θα διασύρει σύμπασα την Αριστερά, αλλά και θα οδηγήσει το λαό μας σε άλμα προς τα πίσω, αντί σε ένα έστω βήμα προς τα μπρος.
Γιώργος Ρούσης
---------------------
Σχόλιο από: SAT
Ένα νόμισμα έχει δυο όψεις. Όσο και να το στριφογυρίζουμε δεν θα βρούμε τίποτα κοινό στις δυο όψεις. Το τραγικό όμως είναι ότι δυο τόσο διαφορετικές όψεις συνιστούν ένα κοινό αντικείμενο. Γι αυτό πρέπει πάντα να προσέχουμε το σύνολο και όχι τα μέρη του.
Σχόλιο από: ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΣΑΠΙΝΟΣ
Κε Ρούσση, παρακολουθώ τα κείμενά σας γιατ, αν μη τι άλλο, σε αναγκάζουν
να προβληματιστείς. Σ’αυτό το άρθρο όμως, έχω κάποιες αντιρρήσεις σοβαρές. Επί της ουσίας, κε Ρούσση, εκμαιεύετε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, όποτε κληθεί από τον Λαό να κυβερνήσει, δεν πρέπει να ζητήσει συνεργασία με την ΔΗΜΑΡ.
Αλλά επίσης επί της ουσίας, εν ονόματι της πολιτικής καθαρότητας, προτείνετε ν
α μη κυβερνήσει.
Ειλικρινά μπερδεύομαι για το ποιος είναι ο στόχος. Θέλουμε ναι ή όχι να αναλάβει τα ηνία της χώρας η Αριστερά; Θέλουμε ή δεν θέλουμε να δρομολογηθούν οι ιδέες της Αριστεράς; Αν ναι, τότε είναι υποχρεωμένη η οποιαδήποτε πολιτική δύναμη, που ο Λαός θα την ορίσει σαν πρωτοπόρα είτε είναι ο ΣΥΡΙΖΑ είτε η ΑΝΤΑΡΣΙΑ είτε οι οικολόγοι είτε ο φούφουτος, να ζητήσει σύμπραξη και συμμαχίες και με άλλες δυνάμεις σε προγραμματική βάση.
Όλα τα άλλα είναι υπεκφυγές για να μην αναλάβει η αριστερά την ευθύνη της διακυβέρνησης, λες και ο κόσμος θέλει την αριστερά μια ζωή να είναι το κερασάκι της τούρτας, μόνο και μόνο για να καταγγέλλει.
Πιστεύω ότι μόνο με συμμαχίες θα δημιουργηθεί ένα ευρύ επαναστατικό ρεύμα, που θα οδηγήσει την χώρα και τον Λαό σε μια διαφορετική πορεία, που θα επικρατεί το Δίκαιο και η πραγματική Δημοκρατία. Και όταν λέω επαναστατικό ρεύμα, δεν εννοώ «την κατάληψη των χειμερινών ανακτόρων» αλλά ένα ρεύμα που σαν στόχο πρέπει να έχει τον ριζικό μετασχηματισμό της κοινωνίας.
Αν την διαδικασία κυβερνητικής πλειοψηφίας της Αριστεράς εσείς την θεωρείτε ρεφορμισμό, το ίδιο εύκολα και κάποιος άλλος θα θεωρούσε το αντίθετο αποφυγή ανάληψης ευθυνών.
Ευχαριστώ για την φιλοξενία
ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΣΑΠΙΝΟΣ
ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ
Αλ. Τσίπρας: Αυτές δεν είναι λύσεις...
Η κυβέρνηση είπε άλλα προεκλογικά και ακολούθησε μια στρατηγική υποτέλειας» ανέφερε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Αλέξης Τσίπρας, σχολιάζοντας τις αποφάσεις που έλαβε το Eurogroup.
«Ήταν απούσα από την διαπραγμάτευση, την συζήτηση, από τον τελικό συμβιβασμό. Η συζήτηση και η διαπραγμάτευση έγιναν ανάμεσα στην κυρία Μέρκελ και την κυρία Λαγκάρντ» σημείωσε ο κ. Τσίπρας.
«Η λύση δεν περιλαμβάνει την Ελλάδα» σημείωσε ο Αλέξης Τσίπρας και πρόσθεσε: «Δεν περιλαμβάνει ένα βιώσιμο σχέδιο για την Ελλάδα, γι’ αυτό και δεν είναι λύση. Είναι αυτό που ορισμένοι λένε ότι, όταν η πραγματικότητα μας διαψεύδει τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα».
Ο Πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ τόνισε ότι: «Δύο χρόνια μας έλεγαν ότι στόχος βιωσιμότητας του χρέους είναι το 120% του ΑΕΠ. Τώρα μας λένε ότι μπορεί να είναι και 124%. Αύριο μπορεί να μας πουν και 130%. Αυτές δεν είναι λύσεις. Δεν είναι λύσεις, κυρίως με την κοινωνία όρθια».
«Η μόνη πραγματική λύση είναι να σταματήσουν να λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο. Nα μπει ξανά η Ελλάδα στο κάδρο της διαπραγμάτευσης, να βρίσκεται στις αποφάσεις. Η μόνη πραγματική λύση είναι μια μεγάλη πολιτική αλλαγή που έρχεται. Να μπει ο λαός στο προσκήνιο» τόνισε ο Αλέξης Τσίπρας.
Επαφές Τσίπρα με Ε.Ε. και σχέδια για ταξίδι στην Γερμανία
πηγή: real.gr
Η κυβέρνηση είπε άλλα προεκλογικά και ακολούθησε μια στρατηγική υποτέλειας» ανέφερε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Αλέξης Τσίπρας, σχολιάζοντας τις αποφάσεις που έλαβε το Eurogroup.
«Ήταν απούσα από την διαπραγμάτευση, την συζήτηση, από τον τελικό συμβιβασμό. Η συζήτηση και η διαπραγμάτευση έγιναν ανάμεσα στην κυρία Μέρκελ και την κυρία Λαγκάρντ» σημείωσε ο κ. Τσίπρας.
«Η λύση δεν περιλαμβάνει την Ελλάδα» σημείωσε ο Αλέξης Τσίπρας και πρόσθεσε: «Δεν περιλαμβάνει ένα βιώσιμο σχέδιο για την Ελλάδα, γι’ αυτό και δεν είναι λύση. Είναι αυτό που ορισμένοι λένε ότι, όταν η πραγματικότητα μας διαψεύδει τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα».
Ο Πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ τόνισε ότι: «Δύο χρόνια μας έλεγαν ότι στόχος βιωσιμότητας του χρέους είναι το 120% του ΑΕΠ. Τώρα μας λένε ότι μπορεί να είναι και 124%. Αύριο μπορεί να μας πουν και 130%. Αυτές δεν είναι λύσεις. Δεν είναι λύσεις, κυρίως με την κοινωνία όρθια».
«Η μόνη πραγματική λύση είναι να σταματήσουν να λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο. Nα μπει ξανά η Ελλάδα στο κάδρο της διαπραγμάτευσης, να βρίσκεται στις αποφάσεις. Η μόνη πραγματική λύση είναι μια μεγάλη πολιτική αλλαγή που έρχεται. Να μπει ο λαός στο προσκήνιο» τόνισε ο Αλέξης Τσίπρας.
Επαφές Τσίπρα με Ε.Ε. και σχέδια για ταξίδι στην Γερμανία
πηγή: real.gr
Radical30 World :: Περιεχόμενα :: κλικ > Το Blog/Forum Radical World - Περιεχόμενα :: ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ - ΠΟΛΙΤΙΚΗ - ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ - ΠΑIΔΕΙΑ :: Πολιτική
Σελίδα 1 από 1
Δικαιώματα σας στην κατηγορία αυτή
Δεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Κυρ 06 Μαρ 2016, 12:59 από radical30
» Forsaken-2015 ******
Δευ 22 Φεβ 2016, 10:13 από radical30
» The First Grader *******
Δευ 08 Φεβ 2016, 13:05 από radical30
» Περί των "Κοινών Αγαθών"
Παρ 05 Φεβ 2016, 02:20 από radical30
» Ο δικός μου "χιονάνθρωπος"
Τετ 03 Φεβ 2016, 06:11 από radical30
» Δημήτρης Βαρδαβάς
Τετ 03 Φεβ 2016, 04:52 από radical30
» Η "Νονά"
Σαβ 23 Ιαν 2016, 06:11 από radical30