O ξεχωριστός κύριος Βαλβέρδε (2)

του Διονύση Ελευθερόπουλου

Τη Δευτέρα έγραψα συνοπτικά γιατί, κατά την άποψή μου, η δουλειά του Βαλβέρδε στον Ολυμπιακό ήταν εξαιρετική. Χθες σταχυολόγησα μερικά πράγματα για την πρόσφατη «ξινίλα» διαρκείας των ΜΜΕ απέναντι στον εν λόγω προπονητή -«ξινίλα» εντυπωσιακή, αν και εξηγήσιμη. Ξεφεύγοντας από την περιπτωσιολογία, θα φθάσουμε σε δύο... κομβικά σημεία. Ενα κλισέ και μια «φιλολογία»...

Το κλισέ: «Ο Βαλβέρδε στάθηκε τυχερός, διότι οι άλλες μεγάλες ομάδες περνούν κρίση». Παρατήρηση πρώτη: το βασικό είναι πώς και πόσο γρήγορα ο Βαλβέρδε βοήθησε τον Ολυμπιακό να ξεπεράσει τη δική του περσινή κρίση. Παρατήρηση δεύτερη: δηλαδή, για να καταλάβω, σε όλες τις περασμένες σεζόν κατά τις οποίες ο Ολυμπιακός κέρδισε πρωτάθλημα οι βασικοί ανταγωνιστές του... έβγαζαν φωτιές; Παρατήρηση τρίτη: εδώ και χρόνια στην Ελλάδα ο πρωταθλητής αναδεικνύεται με 70 ή 71 βαθμούς. Συγκεντρώνεις τόσους; Κερδίζεις εύκολα ή δύσκολα τον τίτλο. Αν οι «ερυθρόλευκοι» είχαν συγκομιδή π.χ. 63 βαθμών έναντι 60 του δεύτερου, θα δεχόμουν αυτό το επιχείρημα. Πώς να το δεχθείς, όμως, με τον Ολυμπιακό να φθάνει τους 73 βαθμούς, παρά τις δυο ήττες στο ΟΑΚΑ και εκείνη στην Τούμπα -όταν ο τίτλος είχε ήδη κριθεί;

Η φιλολογία: ποια άλλη; Ο Ολυμπιακός στα ντέρμπι ή γενικότερα «στα δύσκολα». Κατά τη διάρκεια της σεζόν θα στοιχημάτιζες κάτι: πως αν τυχόν οι «ερυθρόλευκοι» κατακτούσαν το πρωτάθλημα δίχως νίκη επί του ΠΑΟ και της ΑΕΚ, αν δεν συγκέντρωναν τελικά 21 βαθμούς στις αναμετρήσεις με τους 5 ισχυρότερους (βάσει της βαθμολογίας) αντιπάλους, αν δεν έπαιρναν τεράστιο προβάδισμα στη μάχη του τίτλου με το «ανατροπή και νίκη» στο «Κλ. Βικελίδης», τότε ο Τύπος θα ζητούσε από τον Βαλβέρδε να... ξεκουμπιστεί ως αποτυχημένος!

Κάτι λέγαμε περί διαφορετικών «μέτρων και σταθμών»... Ποτέ άλλοτε τα ΜΜΕ δεν έδειξαν τέτοιο «κόλλημα» με τις επιδόσεις του Ολυμπιακού ή άλλων μεγάλων ομάδων στα ντέρμπι. Ούτε θυμάμαι κανέναν... ιδεοληπτικό να βαφτίζει π.χ. «κολοβό» τον τίτλο που κατέκτησε η ΑΕΚ του Μπάγεβιτς το 1992, με δύο καθαρές ήττες και δύο ισοπαλίες στους αγώνες της εναντίον ΠΑΟ και Ολυμπιακού. Ούτε ασφαλώς την επόμενη χρονιά θα... ΜΜΕιωνόταν το επίτευγμα του Οσιμ, εάν ο ΠΑΟ την τελευταία αγωνιστική κέρδιζε τον τίτλο -κι ας «μετρούσε» δύο ήττες από τον Ολυμπιακό, μία ήττα και μία ισοπαλία με την ΑΕΚ.

Γιατί λοιπόν τα ΜΜΕ γκρίνιαζαν τόσο αβάσιμα με τον Βαλβέρδε; Το είπαμε τον Σεπτέμβριο και το επαναλαμβάνουμε: διότι, με τον Ολυμπιακό εκτός Ευρώπης, κάπως «έπρεπε» ο Τύπος να αναπληρώσει το κενό. Κάτι να πουλήσει. Θεωρώντας ότι στον κόσμο του Ολυμπιακού πιάνει το εμπόριο της ακρότητας, τα μεγάλα «ζήτω» και η μεγάλη γκρίνια, τα ΜΜΕ αποθέωναν τους «ερυθρόλευκους» για 45΄ θεαματικής μπάλας στην Κέρκυρα, πουλώντας κατά κανόνα... τρέλα εναντίον του προπονητή που κατόρθωσε να τους κάνει πάλι ομάδα! Σχιζοφρενικό, ρηχό, κοντόφθαλμο...

πηγή: sportday