Δημήτρης Βαρδαβάς - @radical30

>
> "500 λέξεις για τον Δημήτρη Βαρδάβα"
> από τον Άκη Σαντεξή (facebook)
>
>
>
> Είναι δύσκολο να γράψεις βιογραφία.
> Να ξεκινήσεις. Μόνος.
> Χωρίς να στο ζητήσει.
> Σε πρώτο πρόσωπο ή δεύτερο να γραφεί;
> Πρέπει να τον αγαπάς, να θες να «του τα χώσεις»,
> να βγάλεις από μέσα σου θυμό, θράσος, νεύρο.
> Να του πεις όπως εσύ τον νοιώθεις.
> Χωρίς χαϊδέματα.
> Όπως πάντα γούσταρε.
> Ντόμπρα, καθαρά, σταράτα, λιμανίσια.
> Δεν είναι επικήδειος.
> Αλλά κάποια πράγματα πρέπει να λέγονται και
> να γράφονται, όταν πρέπει.
> Να αναγνωρίζονται πρόσωπα, γεγονότα, καταστάσεις,
> την κατάλληλη στιγμή.
> Τον Δημήτρη τον γνώρισα εντυπωσιακά.
> Ήταν ο παππούς ΟΛΩΝ μας.
> Στους εικονικούς φίλους.
> Και έγινε ο πατέρας μου.
> Με προσέχει, με προστατεύει, με «τιμωρεί», με επιπλήττει,
> με «χαστουκίζει», με τραντάζει, όταν παρεκτρέπομαι.
> Μιλήσαμε 4 φορές.
> Έχει διαφορετικό μέταλλο φωνής.
> Ραδιοφωνικό. Και μυαλό «φονικό».
> Διαβολεμένο, λαιμητόμος.
> Δύσκολα να τον ξεγελάσεις.
> Είδαν πολλά τα μάτια του.
> Εγκλήματα πολιτικής προδοσίας:
> «Κατοχή, εμφύλιο, βασιλεία, χούντα, οικογενειοκρατία».
> Γύρισε τον κόσμο.
> Αλλά επέστρεψε στο «ποτάμι του».
> Κόντρα στο ρεύμα, όπως πάντα.
> Είναι δύσκολο να γράφεις για μεγαλύτερο σου.
> Μπορεί να παρεξηγηθείς αν δεν έχει μοντέρνα-φρέσκα
> εγκεφαλικά τοιχώματα ο συνομιλητής σου.
> Μεγαλύτερος σου, σε όλα.
> Τον ζηλεύω, για όσα τράβηξε.
> Και τον ξέρω τόσο λίγο.
> Πολλές φορές παρεκτρέπεται σα πιεσμένη λάβα.
> Το εσωτερικό του μάγμα, εκρήγνυται όταν βλέπει αδικία, αχαριστία.
> Χύνει το δηλητήριο όσο χρειάζεται, όταν είναι κόντρα στα πιστεύω του.
> Τη κρυφή μεταλλική του λάμψη, τη βλέπουν όσοι τον ζουν καθημερινά.
> Από κοντά. Οι δικοί του.
> Η προσωπικότητα του, είναι σα το χιόνι, που σκεπάζεται από την
> ηφαιστειακή λάβα, δεκαετίες.
> Το θηλυκό του μυαλό, γεννάει συνέχεια ιδέες, αναρχικές, φιλελεύθερες.
> Είναι φίλος με ΟΛΟΥΣ.
> Με τη σύντροφο του, τα παιδιά του, τα εγγόνια του.
> Άραγε έχει εχθρό;
> Τον γνωρίσαμε μέσα από την οθόνη.
> Και τον νιώθουμε δικό μας.
> Ποιος δε θα τον ήθελε για παππού;
> Ή πατέρα;
> Μπορεί να πει κάποιος: «σαλιαρίζω, γλύφω, έρπω».
> Αλλά αυτό μου βγαίνει.
> Δεν έχω ανάγκη να το κάνω.
> Δεν απευθύνομαι σε βουλευτή-βολευτή.
> Ο Δημήτρης, είναι ένας από μας.
> Απλός-λαϊκός.
> Σίγουρα θα ζητάει, να τον κοιτάς στα μάτια, όταν του μιλάς.
> Καθαρά, να μη κρύβεσαι.
> Θα σε μαγκώσει με τις δαγκάνες του, αν τον κοροϊδεύεις.
> Έχει ένα διπλό κουσούρι.
> Καπνίζει και είναι γαύρος.
> Οι άνθρωποι του, είναι:
> «ο Χριστός, ο Τσε, ο Γκάντι και ο Ηλίας Πετρόπουλος.»
> Έχει ψευδώνυμο: RADICAL 30.
> Χωρίς να μaς πει ποτέ, τι σημαίνει.
> Η βασική αρχή, η θεμελιώδης, ποια είναι στον radical30; ***
> Στο Πόρτο Ράφτη, είναι το λιμάνι του.
> Έριξε την άγκυρα του, και πέταξε την αλυσίδα στη θάλασσα.
> Σαν όλα τα ταλαιπωρημένα σκαριά, που ξεκουράζονται, αναπολούν, διηγούνται.
> Με κατεβασμένα τα πανιά, αλλά βρεγμένα τα σχοινιά της μνήμης.
> Θα σε ακούμε θεϊκά.
> Ξέρω ότι δε φοβάσαι το θάνατο.
> Στην ηλικία σου, άλλοι έχουν γίνει γονατιστοί σάλιαγκες της ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ Α.Ε.
> Εσύ τους έχεις τατουάζ, ανάμεσα στα σκέλια σου.
> Πρέπει να είσαι ο μεγαλύτερος έλληνας κομπιουτεράς, σε ηλικία.
> Πληκτρολογώντας στην αναζήτηση, υπάρχουν πάνω από 10.000 αναφορές στον
> Δημήτρη.
> Αυτά θα μείνουν για πάντα.
> Στα 82 σου, βάζεις πολλούς νέους κάτω.
> Μακάρι να βρεθούμε καπετάνιε της ζωής.
> «Οικογενειακά».
>
> Ο γιός σου,
> SADEXIS AKIS
> Τρίτη, 2 Αυγούστου 2011
>
> ====================
>
> *** Οφείλω μια απάντηση στον Άκη. Αναρωτιέται:
> "Η βασική αρχή, η θεμελιώδης, ποια είναι στον radical30;"
>
> Η πάντηση είναι διατυπωμένη εδώ και καιρό και είναι η εξής: "Συνέπεια
> Λόγων και Πράξεων"...
>
> Αυτή είναι η αλήθεια μου. Μόνο έτσι μου βγαίνει. Πρέπει να καθήσω
> μπροστά στον εξομολογητή μου (την οθόνη του PC), ενώπιος ενωπίω και
> αποφασισμένος να βγάλω τα σώψυχα μου: τους φόβους, τις αγωνίες μου,
> τις χαρές και τις λύπες μου, τις σκέψεις και τα όνειρά μου (!), τον
> δαίμονα του radical που κρύβεται μέσα μου.
>
> Εδώ κυριαρχεί η απόλυτη ειλικρίνεια. Ψέματα, περιστροφές, μισόλογα,
> υπερβολές, υποκρισίες, όλα αυτά τα μίζερα συναισθήματα που
> καταστρέφουν και υποβαθμίζουν την ποιότητα όλων ανεξαιρέτως των
> ανθρώπων, δεν χωράνε σ΄αυτές τις γραμές, πάνε περίπατο... κι' ας
> επανέρχονται αργότερα, δυστυχώς.

> Αυτή είναι η φύση των ανθρώπων, όλων, ‘’καλών’’ και ‘’κακών’’.
>
> Όμως, κάτι τέτοιες στιγμές είναι που βιώνω ένα ‘’φωτεινό διάλειμμα’’,
> μια έξαρση, που θέλω να χαρώ και να τη ζήσω αλλά και να την μοιραστώ
> μαζί σας, όσο πιο έντιμα μπορώ.
>
> Έτσι λοιπόν, με αυτές τις δεσμεύσεις θα πορευθώ σε κάθε γραπτό μου.
> Και ο κάθε τυχόν αναγνώστης, θα ήθελα να με κρίνει για τον τρόπο που
> σκέπτομαι, που εκφράζωμαι, που αναλύω τα θέματά μου, όντας όσο
> γίνεται πιο βέβαιος για την ειλικρίνιά μου.
>
> "Συνέπεια Λόγων και Πράξεων"
>
>
> @radical30
> radicalworld.forumgreek.com/forum.htm
> Πόρτο Ράφτη
> 31/12/2007