Η 21η ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1967

Όποια και αν είναι η άποψή σας για το δικτατορικό καθεστώς, που επέβαλε
η χούντα των Συνταγματαρχών με την ανοχή και τη συμπαράσταση της CIA, την γνωρίζετε μόνο εσείς. Άλλωστε, όπως εύστοχα και με χιούμορ έχει πει ο αείμνηστος Γιάννης Τσαρούχης: "" Άποψη είναι σαν την κωλοτρυπίδα, καθένας μας έχει τη δική του...!""

Εδώ, μεταφέρω μερικά άρθρα που γράφτηκαν σήμερα για το θέμα αυτό, με την ευκαιρία της σημερινής επετείου και που, αν και συμφωνούν στο δια ταύτα, εντούτοις έχουν και βασικές διαφορές. Εκτός ενός! Το οποίο, είναι φανερά εγκωμιαστικό για την 7ετή περίοδο της δικτατορίας. Το δημοσιεύω, κυρίως σαν λογοτεχνικό κείμενο. Είναι, κατά την άποψή μου(!), ευρηματικό.

https://www.dailymotion.com/video/xibfz5_y-yyyyyyyyy-yyy-yyyyyyyyyyyyyy_people


@radical30
------------



@ Η Συνωμοσία των Συνταγματαρχών


Με αφορμή τη μαύρη επέτειο τους πραξικοπήματος των συνταγματαρχών της 21η Απριλίου το Τvxs προβάλλει τη «Συνωμοσία των Συνταγματαρχών» του Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα, το πρώτο μέρος του «Η Άγνωστη Αντίσταση Κατά της Δικτατορίας».



Ξημερώματα της 21ης Απριλίου 1967 ο ταξίαρχος Στυλιανός Παττακός και
οι συνταγματάρχες Γεώργιος Παπαδόπουλος και Νικόλαος Μακαρέζος καταλύουν το δημοκρατικό πολίτευμα και επιβάλλουν στρατιωτική δικτατορία.

Η χώρα βρισκόταν ουσιαστικά σε προεκλογική περίοδο με τις εκλογές να έχουν προκηρυχθεί για τις 28 Μαΐου. Στην κυβέρνηση μόλις για 20 μέρες βρισκόταν η ΕΡΕ, με πρωθυπουργό τον Παναγιώτη Κανελλόπουλο. Καθώς οι εκλογές του Μαΐου 1967 πλησιάζουν, η ΚΥΠ προειδοποιεί ότι η Ένωση Κέντρου και ο Γεώργιος Παπανδρέου θα κερδίσουν τις εκλογές.


«Θα αφήναμε τον Ανδρέα να κάνει επανάσταση;», θα πει αργότεραο Στυλιανός Παττακός, ο οποίος προετοίμαζε το πραξικόπημα καιρό.

Οι συνταγματάρχες ουσιαστικά περίμεναν την έγκριση του βασιλιά, ο οποίος, όπως αποκαλύπτουν Αμερικανοί διπλωμάτες, περιμένει το «πράσινο φως» από την Ουάσιγκτον, προκειμένου να πραγματοποιηθεί το πραξικόπημα.
Οι δύο πλευρές τελικώς συμφωνούν αρχικά, να μη προχωρήσουν σε καμία κίνηση τουλάχιστον μέχρι το αποτέλεσμα των εκλογών της 28 Μαΐου.

O Παπαδόπουλος και οι συνταγματάρχες, σχεδιάζουν από καιρό την κατάληψη της εξουσίας με ή χωρίς την έγκριση του βασιλιά. Όπως αποκαλύπτει ο πρώην βουλευτής, Νίκος Φαρμάκης, ο Παπαδόπουλος του αναθέτει ήδη από τον Ιούνιο του 1966 να επιβλέψει ένα σχέδιο για την κατάληψη της Αθήνας.

Την ίδια στιγμή, η συμφωνία βασιλιά-Αμερικάνων έχει διαρρεύσει. Η Ένωση Κέντρου αποφεύγει τις συνεχείς αναφορές στον κίνδυνο της δικτατορίας, καθώς φοβάται πως μπροστά σε μία τέτοια απειλή, οι ψηφοφόροι μπορεί να κινηθούν προς την ΕΡΕ, ωστόσο, δεν εφησυχάζει εντελώς.

Ο Νίκος Οικονομάκος, με εντολή του Χαρίλαου Φλωράκη, έχει στήσει ένα μηχανισμό συλλογής πληροφοριών, που θα τους προειδοποιούσε για το πραξικόπημα. Ο πληροφοριοδότης ζητά 50.000 δρχ, για να δώσει στον Οικονομάκο μία σημαντική πληροφορία. Τα ταμεία της ΕΔΑ είναι άδεια καθώς τα χρήματα έχουν επενδυθεί στα γραφεία της οργάνωσης. Η πληροφορία εδόθη κατόπιν εορτής και απεδείχθη ιστορική. Σε μυστική σύσκεψη οι συνταγματάρχες παίρνουν την απόφαση. Ο κύβος ερρίφθη. Θα προχωρούσαν σε πραξικόπημα.

Μία εβδομάδα πριν το πραξικόπημα, ο Παττακός επισκέπτεται τον αρχηγό του Γενικού Επιτελείου Ενόπλων Δυνάμεων, Γρηγόρη Σπαντιδάκη, τονίζοντάς του, ότι ο Ανδρέας Παπανδρέου στις 22 του μηνός ξεκινά την προεκλογική του εκστρατεία. «Θα αφήσουμε να γίνουν εκλογές και να παραλάβει ο Ανδρέας;» ρώτησε ο Στυλιανός Παττακός, για να λάβει την απάντηση «μετά τις εκλογές βλέπουμε».

Τρεις μέρες μετά, ακολούθησε η συνάντηση των συνωμοτών και αποφάσισαν ότι, αν σε λίγες ημέρες δεν αποφασίσουν οι στρατηγοί να επέμβουν, θα το κάνουν οι ίδιοι. Την ίδια ώρα οι στρατηγοί τους πιέζουν
να περιμένουν μέχρι να πάρουν το «πράσινο φως» από το παλάτι.
Ο Παττακός όμως ήταν αποφασισμένος να προχωρήσει!

Tα πρώτα τανκς θα εμφανιστούν στους δρόμους στις 2 τα ξημερώματα,
για να καταλάβουν όλα τα στρατηγικά σημεία της πρωτεύουσας (Βουλή, Υπουργεία, ΕΙΡ, ΟΤΕ, Ανάκτορα). Την ίδια ώρα, ο συνταγματάρχης Ιωάννης Λαδάς, εξαπέλυε δυνάμεις υπό τις εντολές του, για να συλλάβουν το σύνολο της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας. Οι πραξικοπηματίες έβαλαν σε εφαρμογή το σχέδιο «Προμηθεύς», για την αντιμετώπιση του κομμουνιστικού κινδύνου, με αποτέλεσμα να κινηθούν όλες οι στρατιωτικές μονάδες της Αττικής.

Ο διοικητής της Σχολής Ευελπίδων, Δημήτρης Ιωαννίδης, κινητοποίησε το τάγμα της σχολής και την ΕΣΑ, ενώ ο Σπαντιδάκης συνελήφθη και αντικαταστάθηκε από τον Οδυσσέα Αγγέλη. Παρά τις προσπάθειες του υπουργού Δημόσιας Τάξης, Γεώργιου Ράλλη, να κινητοποιήσει στρατεύματα στη Βόρεια Ελλάδα. Δεν πρόλαβε, όμως, καθώς το σχέδιο «Προμηθεύς» είχε ήδη τεθεί σε εφαρμογή.

Στις 3:30 τα ξημερώματα της 21ης Απριλίου το στρατιωτικό κίνημα είχε επικρατήσει χωρίς καμία δυσκολία. Το ραδιόφωνο άρχιζε να παίζει τα πρώτα εμβατήρια ενώ κατά τη διάρκεια τις ημέρας με συντακτική πράξη ματαιώθηκαν οι εκλογές της 28ης Μαΐου και ανεστάλησαν οι διατάξεις του Συντάγματος. Η ηγεσία των πραξικοπηματιών επισκέφτηκε τα Ανάκτορα και ζήτησε από το Βασιλιά Κωνσταντίνο να ορκίσει την κυβέρνηση τους.

Αργά το απόγευμα, ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Κωνσταντίνος Κόλλιας, ορκίστηκε πρωθυπουργός της κυβέρνησης των συνταγματαρχών. Την ίδια μέρα ξεκινούν οι συλλήψεις, αλλά και δολοφονίες πολιτών, στην συντριπτική τους πλειονότητα αριστερών πεποιθήσεων.

«Η Ελλάδα μπαίνει «στο γύψο» του Γεώργιου Παπαδόπουλου. Μία
επταετία θα περάσει μέχρι «να κάνει ξαστεριά».


tvxs.gr


========================



@ Ένας δημοκράτης θυμάται και γράφει.

Καταραμένε Παπαδόπουλε, 40 χρόνια μετά, και ακόμα τυραννάς τα καημένα
τα παιδιά της νέας τάξης. Γιατί βρε άθλιε;

Νομίζεις πώς δεν θυμάμαι ότι μου στέρησες στο χωριό μου την λάμπα
πετρελαίου και τον χωματόδρομο, που τόσο αγαπούσα και μου έφερες ηλεκτρικό, άσφαλτο και τηλέφωνο στην καλύβα μου, και που έδωσες 20ετές άτοκο δάνειο για να κάνω σπίτι, με μόνο όρο μάλιστα να έχει την τουαλέτα μέσα!

Και ειλικρινά τσατίζομαι, γιατί ο άθλιος ο χουντικός κατάφερνε να φτιάχνει
τόσα έργα σχεδόν δωρεάν, χρησιμοποιώντας την στρατιωτική ΜΟΜΑ!

Γιατί ρε χάλασες την....πιάτσα; Σε πείραζε να δώσεις την δουλειά σε κανένα
εργολάβο; Πέθαναν της πείνας οι άνθρωποι .και κοντά σ' αυτούς και τόσοι
άλλοι μεσάζοντες και σύμβουλοι.

Ποιός σου είπε, ρε παλιάνθρωπε, ότι θέλαμε να γίνουμε Βιομηχανική χώρα και ξεκίνησες να φτιάχνεις σε όλη την Ελλάδα Βιομηχανικές περιοχές ξεκινώντας από τα Οινόφυτα; Αλλά ξέρω γιατί τα έκανες. Για να βρίσκουν χιλιάδες Έλληνες δουλειά εκεί, τόσα χιλιόμετρα μακριά από την Αθήνα και
να ταλαιπωρούνται λες και πείραζε να είχαμε λίγο νέφος περισσότερο;

Ποιός σου είπε ρε, ότι θέλαμε να παράγουμε προϊόντα; Εμείς να καταναλώνουμε θέλαμε! Δεν φτάνει αυτό, παλιοδικτάτορα, αλλά διέγραψες τα αγροτικά χρέη του πατέρα μου και όλων των αγροτών; Τους καλόμαθες, τους έλυσες τα προβλήματά τους και τώρα κάθε τρεις και λίγο μπλόκα!

Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, έστελνες και εκείνο τον Μακαρέζο και έκανε
συμφωνίες ακόμη και με τους Κινέζους και τους πουλούσες τα αγαθά που έκανε εξαγωγή η χώρα και πέταξες στον δρόμο τόσους μεσάζοντες.

Άσε εκείνος ο Πατακός με το μυστρί του! Βρε μανία.. Κάθε μέρα εγκαίνια
για σχολεία, νοσοκομεία, εργοστάσια, γέφυρες, δρόμους και εργατικές κατοικίες! Μας ζάλιζες στα επίκαιρα, όποτε πηγαίναμε σινεμά!

Τι κατάφερες ρε; Τί μαγείρεψες και πήρες βραβείο οικονομικής ανάπτυξης
το '73χωρίς να πάρεις δάνεια και να αφήσεις χρέη; Δεν ντράπηκες να ταπεινώσεις τοδολάριο επί τόσα χρόνια; Ακούς εκεί! Η δραχμή ισχυρότερη από το δολάριο!!!

Τί σου κάναμε και μας καταράστηκες για να φτάσουμε τα 300 δις ευρώ χρέη; Αχρείε Παπαδόπουλε, αφού έτρωγες μόνο το φαγητό σου, στο
τέλος δεν είχες τίποτα να αφήσεις. Το μόνο σου περιουσιακό στοιχείο να
ήταν η στολή σου!

Και αντί να την δωρίσεις, τρομάρα σου, στο κράτος είχες ζητήσει να σε θάψουν με αυτήν!

Εκείνο που δεν κατάλαβα είναι, γιατί ξεκίνησες την ιστορία να
βγάλεις τα πετρέλαια στον Πρίνο και ξεκίνησες να μας βάζεις σε περιπέτειες
με τους καλούς μας γείτονες τους Τούρκους; Μια χαρά δεν κοιμόμασταν ήσυχοι; Ήθελες να μας κάνεις παραγωγούς πετρελαίου σαν τους αραπάδες;

Tα εργοστάσια ενέργειας που κατασκεύασες π.χ. στην Πτολεμαΐδα ή
στουςΦιλίππους, που τα έφτιαξες μάλιστα με τους Ρώσους κομουνιστές
για ποιόν λόγο τα έκανες; Σώνει και καλά να καταργήσεις όλες τις λάμπες
πετρελαίου στα χωριά και γέμιζες στύλους και καλώδια όλη την ύπαιθρο;
Βρε μανία!!!.

Χώρια τα στάδια αθλητισμού σε όλη τη χώρα. Άκου λέει <<κάθε πόλη και στάδιο κάθε χωριό και γυμναστήριο>>!!! Άσχημα περνάει τώρα η νεολαία πίνοντας φραπέδες στις καφετέριες; Βρε άχρηστε αναχρονιστικέ, αντιδημοκράτη, ποιός σου είπε ότι ήθελα να μπορώ να κοιμάμαι με την πόρτα ανοιχτή και να μην φοβάμαι μην μπει κανένας μέσα το βράδυ για πλιάτσικο; Ακούς εκεί να μου κάνει κουμάντο στον αν θα αμπαρώσω
την πόρτα μου ή όχι. Ποιός σου είπε ότι ήθελα να νιώθω ασφαλής, ρε παλιοφασίστα; .

Αλλά και μετά την γκέλα του πολέμου του Γιομ Κιπουρ, πλήγωσες ανεπανόρθωτα τους φίλους μου τους Ισραηλίτες. Ακούς εκεί να μην
δώσεις διευκολύνσεις στους Αμερικάνους και τους Εβραίους, για χάρη τ
ων Αράβων, που μας παίρναν όλο το ελληνικό τσιμέντο για τα έργα τους, σε μια εποχή που όλοι οι πολίτες και το κράτος εδώ έκτιζαν και τα
τσιμεντάδικά μας είχαν τρελαθεί στην δουλειά.

Ευτυχώς που μετά τα πούλησε η Νέα Δημοκρατία στους ξένους αφού το -
ΠΑΣΟΚ πρώτα τα κοινωνικοποίησε και τα έκανε ζημιογόνα - και τώρα
επιτέλους έτσι ησυχάσαμε!

Δεν ντρέπεσαι βρε άθλιε εχθρέ της Δημοκρατίας;

Μας στέρησες ένα από τα βασικότερα ανθρώπινα δικαιώματα να μην τραγουδάμε 14 τραγούδια του Θεοδωράκη; Ξέρεις τι ψυχολογικά τραύματα μας προκάλεσε εκείνη η απαγόρευση; Τραύματα βαθιά που δεν έχουν επουλωθεί ακόμη!

Όλα αυτά τα γράφω, γιατί μετά από τόσα χρόνια εξακολουθώ να ακούω τον έξαλλο γείτονα μου, που μου τα πρήζει και να φωνάζει κάθε τέτοια μέρα ΖΗΤΩ Η 21 AΠΡΙΛΙΟΥ!

Bαρέθηκα να ακούω συνέχεια <<Πού είσαι Παπαδόπουλε.>> όταν πέφτω στα μπλόκα της Εθνικής οδού, όπου διάφορες κοινωνικές ομάδες αγροτών - ποδοσφαιρόφιλων και άλλων διαμαρτυρομένων ανθρώπων, ασκούν το δημοκρατικό τους δικαίωμα - πάντοτε υπό την προστασία της αστυνομίας - να σταματούν την κυκλοφορία, καθώς και κάθε φορά όταν βρίσκομαι στο κέντρο των Αθηνών, όπου φιλήσυχοι πολίτες εκφράζουν πολιτισμένα και ειρηνικά την αγανάκτησή τους για τις αδικίες σε βάρος τους, έχοντας επιπλέον παράλληλα την ευθύνη να προστατεύσουν τα καταστήματα, τους εργαζομένους και τους περαστικούς από τους προβοκάτορες φασίστες που σπάνε, καίνε και καταστρέφουν τα πάντα.

Άσε και αυτούς τους ταξιτζήδες, που είναι όλοι τους πρώην χαφιέδες της
ασφάλειας. Ούστ!!!... Φασισταριά!

Εγώ είμαι Δημοκράτης ρε, και ας πεινάω, και ας μου έχει βγάλει στο σφυρί η
Τράπεζα το σπίτι, και ας είμαι άνεργος και εγώ και τα παιδιά μου και ας
ταλαιπωρούμαι όποτε χρειαστεί να πάω στα νοσοκομεία και ας κοιμάμαι
κλειδαμπαρωμένος το βράδυ μπας και κάνει ντου κανένας οικονομικός
μετανάστης. αφού βέβαια ενημερωθώ πρώτα από την τηλεόραση για τις κλοπές, τις κομπίνες και τις μίζες τόσων και τόσων πρώην υπουργών - πράσινων και γαλάζιων - που οι άνθρωποι τι έκαναν τελικά; .

Εξαργύρωσαν τους κόπους και τους αγώνες τους για την εδραίωση της
Δημοκρατίας μετά την μεταπολίτευση!

Λίγο το έχεις αυτό; Είμαι Δημοκράτης, ρέ! Τ' ακούς;

'Αντε να χαθείς κάθαρμα... γελάς κιόλας... παξιμαδοκλέφτη, που δεν αξιώθηκες να κάνεις μιά περιουσία της προκοπής στην ζωή σου. Άχρηστε!

Μέχρι και ο άχρηστος ο Κουλούρης, που δούλευε στην ΔΕΗ ως καταμετρητής των ρολογιών, σε πέρασε με την βιλάρα που έκτισε και τις πουράκλες που φούμαρε. Ακαμάτη!!

44 χρόνια μετά και ο Στρατηγός Παττακός μπορεί και ψωνίζει στη λαική
ακούγοντας επεφημίες...Πόσοι από τους προδότες πολιτικάντηδες μπορούν να κάνουν το ίδιο;; Όλοι οι "αντιδημοκράτες" έμειναν πιστοί στα
ιδανικάτους, απέναντι σε ένα ελεεινό και ανθελληνικό κράτος, πεθαίνοντας φυλακισμένοι και φτωχοί στη χώρα που αγάπησαν και τίμησαν...

Α ΡΕ ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΕ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΕ.
ΜΙΣΕΣ ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΕΚΑΝΕΣ....


Τάσος Χουντιάδης
---------------------



Καλά είναι τα παραπάνω ψέμματα και οι ωραιοποιήσεις αλλά....

Καμμιά λέξη για ΣΥΝΤΑΓΜΑ ;;;;;;;;;;****
Καμμιά λέξη για ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ;;;;;;;;;;****
Καμμιά λέξη για ΕΑΤ - ΕΣΑ;;;;;;;;;;;****
ΑΤΤΙΛΑΣ - ΚΥΠΡΟΣ ;;;;;;;;
Ξεβράκωτη επιστράτευση ;;;;;;;;;****

Στο όνομα του ΛΑΟΥ, της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ και της ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ, εξάλλου,
δεν έχουν γίνει πάντα τα πιο άγρια μαζικά εγκλήματα;;

Θέμης Ξανθόπουλος



=========================



@ Φυντανίδης: Υπήρξε η εποχή που πήγαινες φυλακή επειδή έγραψες κάτι


Την 21η Απριλίου 1967, εκδηλώνεται στην Αθήνα το πραξικόπημα των Συνταγματαρχών, σηματοδοτώντας την έναρξη της περιόδου της δικτατορίας στην Ελλάδα. Από εκείνο το σημείο και έπειτα, η λογοκρισία θα ήταν καθημερινό φαινόμενο. Ο Σεραφείμ Φυντανίδης, ο οποίος εργαζόταν εκείνη την εποχή στην «Απογευματινή», μεταφέρει στον Στέλιο Κούλογλου, ιστορίες καθημερινής λογοκρισίας αλλά και τεχνασμάτων για την αποφυγή της. Ο διευθυντής της εφημερίδας «6 μέρες», εξηγεί τον τρόπο με τον οποίο αναπτύχθηκε η ραδιοτηλεόραση κατά την δικτατορία και μιλά για τα όρια της λογοκρισίας ακόμη και σήμερα.


Σ. Κούλογλου: Διηγηθείτε μας ιστορίες για την λογοκρισία την περίοδο της χούντας...

Σ. Φυντανίδης:
Θυμάμαι πρέπει να ήτανε μετά το Πάσχα του ’68. H λογοκρισία έστελνε κάθε μέρα εντολές τι πρέπει να βάλουμε οπωσδήποτε και που, και τι να μην βάλουμε. Οφείλω να πω ότι λίγο-λίγο είχε χαλαρώσει αυτή η πρακτική και να σου πω και κάτι άλλο, δεν τους ενδιέφερε αν γράφαμε κάτι εναντίον των Αμερικανών. Εμείς είμαστε καλύτεροι λέγανε. Aν η σφαγή του Μάι –Λάι στο Βιετκίν ήταν βασικό θέμα, δεν τους πείραζε, τα δικά τους όμως…

Η πιο σκληρή εποχή της λογοκρισίας ήταν το ’68. Λοιπόν, ήταν η δεύτερη μέρα του Πάσχα, θυμάμαι. Τότε είχα φύγει από το Έθνος και είχα πάει στην Απογευματινή με τον Αλέκο τον Φιλιππόπουλο. Έχω ζήσει την λογοκρισία και στο Έθνος με τον Γιάννη τον Καψή και στην Απογευματινή με τον αείμνηστο Αλέκο Φιλιππόπουλο.

Έρχεται λοιπόν η εντολή και λέει: «υποχρεωτικόν οκτάστηλον ο εορτασμός του Πάσχα εις τους στρατώνας, με φωτογραφίας των ηγετών της επαναστάσεως. Αριστερά το διάγγελμα του αντιβασιλέως Ζωϊτάκη. Δεξιά τι έγραψε η περίφημη (άγνωστη σε όλους μας γαλλική) εφημερίδα Λιβερόλ, Ύμνος ες την… Τα υπόλοιπα δικά σας».

Τι κάνει ο κυρ Αλέκος; Τότε ήταν το μεγάλο σχήμα του φύλλου. Θυμάμαι σχεδίαζε τη σελίδα και γέλαγε. Βάζει ένα οκτάστηλο τίτλο με πολλά λόγια για να είναι μικρά τα γράμματα. «Με συγκίνηση και ενθουσιασμό εορτάσθη το άγιο Πάσχα εις τους στρατώνας». Από κάτω 3 φωτογραφίες Παπαδόπουλος, Παττακός, Μακαρέζος, με αυγά και από κάτω κολλητό με τεράστια ξύλινα γράμματα «το τελευταίο Πάσχα της ζωής τους», μονόστηλο, «17 σκοτώθηκαν στην έξοδο». Όταν το έβλεπες όμως στο περίπτερο έγινε χαμός, δεν το κατάλαβε η λογοκρισία όμως.


Αυτοί οι λογοκριτές ήταν στην αρχή και δημοσιογράφοι, οι οποίοι ντρεπόντουσαν κιόλα, και στρατιωτικοί. Θυμάμαι ένα στρατιωτικό, γιατί είχαμε κάνει ένα αφιέρωμα στον Άντον Τσέχωφ. «Τι πας μωρέ με τον κομμουνιστή» μου λέει και εγώ απαντάω «ποιον κομμουνιστή;»
«Όλα τα –ωφ είναι φιλορωσικά κομμουνιστικά.» «Μα ο Τσέχωφ κομμουνιστής; Δε το ήξερα».

Μια φορά είχαμε βάλει ένα μονόστηλο στην τελευταία σελίδα, ότι εξελέγησαν οι νέες πρυτανικές αρχές. Στο πάτημα της σελίδας, έσπασε η ουρά του "ρ" και έγινε "ο": Το πρυτανικές λοιπόν ήταν «πουτανικές».

Στη λογοκρισία είχε περάσει, γιατί στέλναμε τις σελίδες με διόρθωση λέγανε «τυπωθείτο» ή σβήνανε. Όταν τυπώθηκε όμως η εφημερίδα έγραφε «πουτανικές». Μπράβο συγχαρητήρια τους τη φέρατε.

Πολλά τέτοια έκαναν οι σκιτσογράφοι. Ο Σκουλάς, ο Κυρ, ο Μητρόπουλος. Θυμάμαι τον Γιάννη τον Κυρ είχε ένα κόμικς, την Γενοβέφα. Όλοι καταλάβανε ότι η Γενοβέφα ήταν η Ελλάδα και ο Γεώργιος Γκόλος τον έλεγε, γκολ, ήταν ο Παπαδόπουλος με μουστάκι. Το τι πέρναγε από κάτω δε λέγεται.

Και ο Μητρόπουλος με τους 2 τύπους που κάθονται στο παγκάκι και ο ένας δε μιλάει ποτέ. Το τι πέρναγε από κάτω!

Και μου λένε και τώρα οι σκιτσογράφο,ι το δύσκολο υπαινικτικό σκίτσο είναι πιο αποτελεσματικό. Τώρα ό,τι και να γράψουμε τα λέει όλος ο κόσμος.

Επίσης, μας δίνανε υποχρεωτικά ένθετα. «Εκυκλοφόρησε ο τρίτος τόμος του Γεωργίου Παπαδόπουλου». Μας δίνανε και ένα άλλο που έλεγε «γονείς προσέχετε τι διαβάζουνε τα παιδιά σας, ο εχθρός καιροφυλαχτεί». Εμείς βάζαμε από πάνω του Παπαδόπουλου και από κάτω αυτό.

Πολλά τέτοια, βέβαια πολλές φορές αυτό κατέληγε όπως και το Έθνος, όταν δημοσίευσε τη συνέντευξη τότε του Ζίδρη. Τότε πήγανε στο δικαστήριο και φυλακή όλοι. Και οι εκδότες και ο διευθυντής και ο αρχισυντάκτης. Τους εκδότες Κυριαζίδηδες Νικολόπουλος, Κώστας Οικονομίδης ο διευθυντής και ο Γιάννης ο Καψής και έκλεισε η εφημερίδα. Ακόμη, της Βραδυνής μια εποχή ένα διάστημα την είχανε κόψει και ξαναβγήκε.

Θέλω να πω ότι υπήρχε λογοκρισία αλλά υπήρχε και ο τρόπος να τη ξεπερνάς.

Η Εστία, η οποία ήταν με τα χούντα τότε. Τι έκανε; Έγραφε: «Ο οινόφλυξ, Ανδρέας (ο Παπανδρέου), όστις και από του πατρός του αποκαλείτο ο ρίψασπις και αρνησίπατρις, ιδού ο άθλιος τι ετόλμησε να δηλώσει εις Μόντρεαλ του Καναδά, εναντίον της εθνικής επαναστάσεως και τα έβαζε όλα από κάτω». «Η Αμαλία Μερκούρη γεννηθείσα ως γνωστόν το 1922, ήτις διέπρεψε εις ρόλους πορνόν. Ιδού η αθλία τι εδήλωσε εις Νέα Υόρκην, εναντίον της εθνικής επαναστάσεως» και τα έβαζε όλα από κάτω.

Θέλω να πω... αυτό συνέβαινε και την εποχή του Φράνκο στην Ισπανία.

Βρίσκανε τρόπο οι δημοσιογράφοι για να αυξήσουν την κυκλοφορία όχι τίποτα άλλο. Μην ξεχνάς κάτι αγαπητέ, και τα Νέα και η Απογευματινή επί χούντας, ξέρεις τι πουλάγανε; 200.000 φύλλα, με 12σέλιδα, χωρίς χρώματα χωρίς κόστος και διαφήμιση στη τηλεόραση, γιατί δεν υπήρχε άλλος τρόπος να μάθει κανείς περίπου τι έγινε χτες.

Όταν χαλάρωσε η λογοκρισία έβλεπες κάτι δημοσιεύματα: «Οι Times για τις εξελίξεις» και είχε κάτω-κάτω κάτι αντιστασιακό που έγινε στο Λονδίνο ή ξέρω εγώ αλλού.

Πάντοτε υπήρχανε τρόποι... Αλλά η πιο σκληρή εποχή ήτανε, όταν ήρθε ο Ιωαννίδης. Δεν θα ξεχάσω, έγινε το Πολυτεχνείο, απαγορεύτηκε η κυκλοφορία, μας εκοίμιζε ο Μπότσης τότε στο ξενοδοχείο Ακαδημία για να μην πηγαίνουμε σπίτι - μας απαγορευόταν.

Κυριακή βράδυ, λοιπόν, ακούμε νέος πρωθυπουργός ο Ανδρουτσόπουλος, νέα κατάσταση. Καλεί ο Ιωαννίδης τους εκδότες. Περιμέναμε τον Μπότση να γυρίσει να μας πει τι έγινε. Γυρίζει σε δυο ώρες κάτωχρος, λέει στον Φιλιππόπουλο: «Αλέκο τηρουμένων των αναλογιών ο Παπαδόπουλος ήταν αγγελούδι, αυτός δεν ξέρω τι είναι. Μας είπε λογοκρισία δεν έχω. Είστε υπεύθυνοι εσείς. Προσέξτε τι θα γράψετε καταλαβαίνετε;

Σηκώνεται ο Κύρου, ο πρύτανης των εκδοτών, να του κάνει μια ερώτηση. Δεν θέλω ερωτήσεις, σηκωθείτε και φύγετε!».

Σε δύο μέρες, πέθανε ο Κύρου από εγκεφαλικό. Ήταν η πιο σκληρή εποχή. Αλλά όταν φτάνουν στα άκρα τα πράγματα, δεν πάει παραπέρα. Ξαφνικά, Τετάρτη ήταν, ακούμε ένα περίεργο πέφτει η χούντα, έρχεται ο Καραμανλής, δεν το πιστεύαμε. Ήρθε ο Καραμανλής. Ο Αλέκος ο Φιλιππόπουλος έλειπε στην Γερμανία σε ιατρική κούρα, γιατί έπασχε στους πνεύμονες και έβγαζα την εφημερίδα εγώ. Και έχω βάλει ένα ωραίο τίτλο ήρθε ο Καραμανλής και βγαίνω με τίτλο «Δημοκρατία υπεσχέθη ο Καραμανλής», με φωτογραφίες και τα λοιπά.

Ενθουσιάστηκε τόσο πολύ ο Μπότσης, γιατί ανέβηκε η κυκλοφορία πολύ και μου κάνει δώρο ένα ρολόι. Εγώ με τα ρολόγια ποτέ δεν είχα πολλά, ούτε φοράω τώρα. Το βάζω τότε - κατάλαβε ότι δεν ενθουσιάστηκα – και έρχεται ο Γιάννης ο Μοσχοβίτης, ωραίος τύπος, «ρε συ, μου λέει, σου ’δωσε ρολόι ο Μπότσης;» «Ναι αυτό». «Ρε αυτό είναι Γέγκερ Λεκούρ. 50 χιλιάρικα κάνει αυτό», «σοβαρά;» του λέω. Ούτε ξέρω τι έγινε αυτό το ρολόι. Την ώρα που έφυγε ο Μπότσης μου λέει: "καλό τίτλο έβαλες αλλά από ρολόγια δεν έχεις ιδέα".

Θέλω να πω, ότι υπήρχαν εποχές που πραγματικά πιάνανε δημοσιογράφους γιατί κάτι γράψανε. Μια φορά γράφτηκε μια οικονομική ειδησούλα σε εμάς, σχετικά με τα σπίρτα. Αν θυμάσαι, τα σπίρτα τότε είχαν βάλει εξώφυλλο, πάνω το σήμα της επανάστασης, αλλά εμείς βάλαμε το προηγούμενο και συνελήφθη ο συντάκτης που το είχε δώσει. Τον αφήσανε μετά από δυο μέρες βέβαια, αλλά η λογοκρισία τα πρώτα χρόνια ήταν πολύ σκληρή, λίγο-λίγο χαλάρωνε και επαναλαμβάνω, δεν τους πολυένοιαζε τι θα γράφουμε για τους Αμερικάνους, εμείς ήμασταν καλά.

Όλοι κάνανε τέτοια αυτά, το Έθνος και τα Νέα, η Απογευματινή αλλά επαναλαμβάνω είναι καταπληκτικό το γεγονός ότι υπήρχε μεγάλη κυκλοφορία τότε.

Θυμάμαι όταν πέθανε ο Γεώργιος Παπανδρέου, είχε βάλει ένα τίτλο δίστηλο εκεί, στην πρώτη σελίδα ο κυρ Αλέκος: «Πέθανε ο γέρος της Δημοκρατίας». Από τη λογοκρισία σβήσανε το «ο γέρος της δημοκρατίας» και έβαλαν «πέθανε ο γέρος».

Η λογοκρισία, να σου πω την αλήθεια, έμμεση πάντα υπάρχει. Εκεί ήταν φανερή. Η λογοκρισία τώρα, μπορεί να υπάρχει επειδή γράφεις κάτι, ας πούμε για μια επιχείρηση που σου δίνει διαφήμιση, και μετά σου κόβει την διαφήμιση ή τότε που γίνανε πολύ κρατικές οι διαφημίσεις, αν έγραφες κάτι που δεν τους άρεσε σου κόβανε τη διαφήμιση, έμμεσα αυτό γινόταν. Τότε γινόταν άμεσα. Με εντολές κάθε μέρα και όλες οι σελίδες επαναλαμβάνω, πηγαίνανε πριν τυπωθούν τις βάζαμε και αυτοί σβήνανε.

Στην παλιά εποχή, αν έχεις προσέξει την εποχή του Μεταξά ή και πιο πριν, όταν τυπώνανε κάτι που δεν τους άρεσε, η εφημερίδα έβγαινε με ένα λευκό σε εκείνο το σημείο, οπότε καταλάβαινες ότι κάτι γράφτηκε που δεν τους άρεσε.

Αυτοί δεν το θέλανε έτσι, ήθελαν να βάλουμε κάτι άλλο και επαναλαμβάνω αυτοί πιο πολλοί ήταν αγράμματοι, δεν καταλαβαίνανε μερικά πράγματα.
Δεν ήταν μόνο ο Τσέχωφ που σου είπα.

Και μετά βάλανε και στρατιωτικούς και δημοσιογράφους. Μερικοί δε από αυτούς τους δημοσιογράφους, μετά πήγαν σε γραφείο τύπου υπουργείου. Μάλιστα μου είχε πει ένας, «ε κοίταξε, το δέχτηκα, άλλα το έκανα πολύ κομψά για να σας βοηθάω».

Να σου πω κάτι αγαπητέ, όλα τα μονολιθικά καθεστώτα με λογοκρισίες και τέτοια. κατέρρευσαν. Αυτό το ατελές σύστημα που έχουμε, το κοινοβουλευτικό, επιβιώνει, γιατί στο κάτω - κάτω, μπορείς να φωνάζεις, να βρίζεις και να μην πηγαίνεις εξορία ή να σε εκτελούν.

Όλα τα μονολιθικά της μιας αλήθειας, κατέρρευσαν και του Στάλιν και του Μουσολίνι και του Χίτλερ και του Φράνκο και του Παπαδόπουλου.

Όπως και να το κάνουμε αυτό το σύστημα είναι ατελές. Δεν μπορεί ένας που έχει πάρει 39% ή 41% να σε κυβερνάει αλλά δεν υπάρχει άλλο.

Ο Πλάτων, ο αρχαίος φιλόσοφος, έλεγε: πρέπει να κυβερνούν τους λαούς οι φιλόσοφοι. Άντε να βρεις φιλοσόφους τώρα. Δε γίνεται. Η αθηναϊκή δημοκρατία ήταν δημοκρατία, αλλά είχε 100.000 δούλους και οι γυναίκες δεν είχαν πολιτικά δικαιώματα. Δεν ψηφίζανε, η αποθέωση της δημοκρατίας! Γι’ αυτό λέω ότι αυτή η περίοδος της χούντας, μας δίδαξε πάρα πολλά με την άμεση λογοκρισία αλλά έχουμε βιώσει και την έμμεση.

Σ.Κ.: Η διαδικασία ήταν κάθε μέρα;

Σ.Φ.: Όλες οι σελίδες. Τότε δεν υπήρχε φωτοσύνθεση, ήταν μολύβι, μόλις γινόταν η σελίδα τη μελανώνανε, βάζανε ένα βρεγμένο χαρτί και στέλνανε τη σελίδα αυτή στη λογοκρισία. Πολλές φορές κόβανε και λέξεις.

Μια φορά, δε, έγινε μια πλάκα με τους τυπογράφους. Αντί για Μακαρέζος για πλάκα βάλανε Μαλαπέρδας και θυμάμαι σταματήσαμε την έκδοση γιατί δεν το είχε προσέξει η λογοκρισία. Κάνανε πλάκα οι τυπογράφοι και δεν το είδε ο διορθωτής. Έγραφε «ο υπουργός συντονισμού κ. Μαλαπέρδας»! Και κάψαμε 20.000 φύλλα της Απογευματινής για να μην κυκλοφορήσουνε.

Θέλω να πω ότι η λογοκρισία, τα πρώτα χρόνια επαναλαμβάνω, ήταν πολύ σκληρή, λίγο, λίγο χαλάρωσε περνάγανε πολλά έτσι από κάτω, ιδίως τι γράφανε οι ξένοι, και όταν ήρθε το ’73, πριν το Πολυτεχνείο, είχε προσπαθήσει ο Παπαδόπουλος να κάνει ένα άνοιγμα. Έβαλε τον Μαρκεζίνη πρωθυπουργό. Κάτι τέτοια έγιναν. Άκουγα κάτι παλιούς πολιτικούς συντάκτες που λέγανε στον Φιλιππόπουλο, «πάμε σε μια εποχή ελεγχόμενης δημοκρατίας τύπου Τουρκίας και Νοτίου Κορέας. Ο στρατός
θα είναι από πάνω θα έχουμε και βουλή, και τέτοια, αλλά ελεγχόμενη».
Αυτό με στεναχωρούσε βέβαια, αλλά το θεωρούσαμε καλύτερο από αυτό που είχαμε πριν.

Για αυτό έβαλε τον Μαρκεζίνη τότε να κάνει κυβέρνηση, μέχρι το Πολυτεχνείο που τελειώσανε όλα. Το ’73 όμως, ήρθε το πρώτο άνοιγμα της Ελλάδας με την κομμουνιστική Κίνα, πρώτη φορά. Βέβαια το δρόμο τον είχε δείξει ο Κίσινγκερ και πήγε ο Μακαρέζος και συνάντησε τον Τζον Ράι στο Πεκίνο, συνοδευόμενους από δύο δημοσιογράφους. Με τον Σταύρο Ψυχάρη και τον Γιώργο τον Κατσώνη.

Μας είχε κάνει εντύπωση! Η χούντα με την κομμουνιστική Κίνα; Τότε κυκλοφόρησε ένα φοβερό ανέκδοτο: «Συνομιλεί ο Μακαρέζος με τον Τσοιλάι, του λέει:
- Κύριε Τσοιλάι πως τα πάτε εσείς εδώ;
- Α μια χαρά.
- Έχετε καθόλου αντιστασιακούς στην Κίνα;
- Ε καμιά 10ρια εκατομμύρια, εσείς;
- Ε και εμείς το ίδιο».

Η αλήθεια είναι ότι πολλά ανέκδοτα κυκλοφορούσαν τότε αντιχουντικά, πάρα πολλά. Όπως το έχω ζήσει στη Ρουμανία την εποχή του Τσαουσέσκου και αλλού. Ξέρεις υπάρχει ένα είδος αντίστασης που δεν είναι μαχητική, αλλά είναι αποδοτική. Είναι υπόγειο αυτό το σκάψιμο. Έτσι τελείωσε κάποτε αυτή η ιστορία και τώρα έχουμε πέσει σ' άλλες περιπέτειες άλλωστε.

Σ.Κ.: Όταν συνέλαβαν τον Καψή που ήσασταν;

Σ.Φ.: Είχα φύγει. Είχα φύγει, γιατί με είχε φωνάξει ο Φιλιππόπουλος στην Απογευματινή και θυμάμαι κλείσανε την εφημερίδα και με φώναξε ο Κώστας ο Νικολόπουλος στον Κορυδαλλό και μου είπε μαζί με τον Ψυχάρη να ξαναβγάλουμε το Έθνος. Αλλά δεν το δέχθηκα. Δεν ήμουν και έτοιμος εγώ τότε, εκτός από τό ότι οι 3 εκδότες δεν τα πηγαίνανε καλά. Οι Κυριαζήδες με τον Νικολόπουλο. Χάσανε μεγάλη ευκαιρία. Αν ξανάβγαινε το Έθνος με την μεταπολίτευση θα σάρωνε.

Ήταν η μόνη εφημερίδα που όλο το επιτελείο της πήγε φυλακή. Δεν τα βρήκανε όμως, και αργότερα ο κ. Μπόμπολας αγόρασε τον τύπο. Άλλο αυτό. Αλλά αν βγαίνανε την επομένη της δικτατορίας, θα σαρώνανε. Είναι η μεγάλη ευκαιρία που χάσανε.

Το Έθνος ήταν ωραία εφημερίδα, αλλά πολύ φτωχή. Όταν έφυγα από το Έθνος και πήγα στην Απογευματινή - με έκανε δεξί του χέρι ο κυρ Αλέκος - μου χρώσταγαν 2 μήνες μισθούς. Ξέρεις πως με ξοφλήσανε; Με διατάξανε να ψωνίζω σώβρακα φανέλες και πετσέτες από το Μινιόν και τον Κατράντζο! Συμψηφισμός! Δεν πήγαιναν καλά. Είχαν μεγάλα προβλήματα, αλλά μες στη δικτατορία ανέβηκε η κυκλοφορία του Έθνους. Όχι, όμως, τόσο πολύ όσο της Απογευματινής και των Νέων.

Έχω τον οδηγό της ΑΙΚΑ από το ’73. Κέρδη του συγκροτήματος Λαμπράκη 118 εκατομμύρια. Τότε η εφημερίδα είχε 1,5 δραχμή. Κέρδη του Μπότση 98 εκατομμύρια.

Οι εφημερίδες πηγαίνανε καλά. Δεν υπήρχε άλλος τρόπος να μάθεις περίπου τι έγινε. Κανείς δεν πίστευε τα δελτία ειδήσεων της τηλεόρασης και τα υπαινικτικά είναι αυτά που πουλάνε πάρα πολύ.

Είχε κάνει και άλλα ο κυρ Αλέκος. Όταν έδωσε το Σύνταγμα, το νέο Σύνταγμα του Παπαδόπουλου, ήταν το ’68 πάλι, με ένα καταπληκτικό τίτλο «Σύνταγμα τεθωρακισμένης δημοκρατίας». Για τη λογοκρισία εσήμαινε ισχυρή, για τον κόσμο ήταν η δημοκρατία των τανκς. Καταπληκτικό ε; Ξέρεις πόσα τέτοια...

Σ.Κ.: Και το πέρασε ε;

Σ.Φ.: Το πέρασε! Αυτοί νομίζανε «ισχυρής δημοκρατίας». Όλοι καταλάβαμε «Σύνταγμα των τανκς». Πολλά τέτοια γινόντουσαν. Για αυτό και ο κόσμος τα έψαχνε. Και τα σκίτσα το ίδιο. Από κάτι τιτλάκια υπαινικτικά. Αυτά πουλάγανε.

Σ.Κ.: Ο Γιώργος Γεωργαλάς είχε και μια μόνιμη εκπομπή;

Σ. Φ.: Ο Γεωργαλάς είχε μόνιμη εκπομπή στην ΥΕΝΕΔ και πέρναγε την προπαγάνδα του. Ο Γεωργαλάς ήταν παλιός κομμουνιστής βέβαια, που είχε αλλάξει. Ακόμα ζει. Μένει κάπου στη Πεντέλη. Αυτόν δεν τον πείραξε κανένας. Ήταν ο ιδεολόγος ας πούμε της χούντας. Έλεγε, έλεγε, έλεγε, ...ποιος τον άκουγε εδώ που τα λέμε...

Σ. Κ.: Η τηλεόραση τι ρόλο έπαιξε τότε;

Σ. Φ.: Η τηλεόραση και το ραδιόφωνο, όπως σε όλες τις δικτατορίες, αναπτύχθηκαν επί χούντας. Μην ξεχνάς ότι στην Γερμανία του Χίτλερ, το ραδιόφωνο έπαιξε πιο πολύ ρόλο. Μεγάλο προπαγανδιστικό μέσο, για αυτό και η χούντα εδώ έδωσε μεγάλη έμφαση. Τότε πολλοί αγοράσανε τηλεοράσεις και για τα σίριαλ και για το γεγονός ότι, από το ’70 και μετά άρχισαν να μεταδίδονται αγώνες ποδοσφαίρου ζωντανά στην τηλεόραση, το οποίο δεν γινότανε πριν. Αυτό τους ώθησε στην τηλεόραση και περνάγανε από τις ειδήσεις, από τον Γεωργαλά, τις προπαγάνδες τους βέβαια.

Επίσης μην ξεχνάμε κάτι. Επί χούντας ιδρύθηκαν 2 υπουργεία, το υπουργείο πολιτισμού και το υπουργείο τύπου. Δεν είχαμε υπουργείο πολιτισμού πριν την χούντα. Γίνανε σπουδαία πράγματα, όμως, πριν την Χούντα και στην Επίδαυρο και στο Ηρώδειο και στην αναμόρφωση του Λουμπαδιάρη και του Πικιώνη, χωρίς υπουργείο πολιτισμού. Το υπουργείο πολιτισμού έγινε για αν ελέγχουν τον πολιτισμό.

Σ.Κ.: Ο Τσάτσος τι ήτανε;

Σ.Φ.: Υπουργός Προεδρίας. Δεν υπήρχε πριν υπουργείο πολιτισμού. Είχαν γίνει ταινίες καταπληκτικές. Η Στέλλα. Ο Δράκος, ξέρω εγώ... Δεν γίνανε με επιχορηγήσεις και τέτοια. Η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που έχει υπουργείο πολιτισμού τώρα, μαζί με τη Γαλλία. Στην Ελλάδα έχει άλλο σκεπτικό όμως. Όπως είχαν κάνει και υπουργείο τύπου, για να ελέγχουν τον τύπο. Αυτά είναι δημιουργήματα της χούντας.

Λέω τώρα, δε αναφέρομαι σε όλους, τους δίνουν 2 παραστάσεις στο Ηρώδειο. Βγες εδώ. Βούβα μετά. Εγώ δεν βλέπω τον καλλιτεχνικό κόσμο να φωνάζει τώρα, βλέπεις εσύ; Δε βλέπεις. Ή είναι αμήχανοι ή είναι άσε τώρα μην τα χαλάσουμε και χάσουμε την παράσταση.

Σ.Κ.: Ποιά είναι τα όρια της λογοκρισίας;

Σ.Φ.: Εγώ είμαι εναντίον κάθε μορφής αυτής. Βέβαια άλλο το να σε βρίζει κάποιος. Πας στο δικαστήριο. Δεν το θεωρώ λογοκρισία αυτό. Αν θυμάσαι πήγα και φυλακή μαζί με 6 συναδέλφους, 14 μέρες για τον νόμο της απαγόρευσης της δημοσίευσης προκηρύξεων. Δεν πήγαμε κόντρα επειδή αυτό κι εκείνο, αλλά επειδή ήταν προληπτική λογοκρισία.

Αν θέλεις, αφού το δημοσιεύσω, πήγαινέ με. Επειδή κάτι έγινε, έγινε. Αλλά είχα πει και τότε: «Και ο Σαντάμ Χουσεΐν τρομοκράτης είναι, δεν θα δημοσιεύω αυτά που λέει;» και ευτυχώς κατέρρευσε αυτός ο νόμος.

Είμαι εναντίον των απαγορεύσεων με μια μόνο προϋπόθεση. Να μην παραβιάζεις τον νόμο. Να μην τον συκοφαντείς αδίκως. Από εκεί και
πέρα, γιατί να μην γράφω την άποψή μου;

Σεραφείμ Φυντανίδης
Στέλιος Κούλολγου

tvxs.gr


========================




@ Ένας δημοκράτης θυμάται και γράφει.

Καταραμένε Παπαδόπουλε, 40 χρόνια μετά, και ακόμα τυραννάς τα καημένα
τα παιδιά της νέας τάξης. Γιατί βρε άθλιε;

Νομίζεις πώς δεν θυμάμαι ότι μου στέρησες στο χωριό μου την λάμπα
πετρελαίου και τον χωματόδρομο, που τόσο αγαπούσα και μου έφερες ηλεκτρικό, άσφαλτο και τηλέφωνο στην καλύβα μου, και που έδωσες 20ετές άτοκο δάνειο για να κάνω σπίτι, με μόνο όρο μάλιστα να έχει την τουαλέτα μέσα!

Και ειλικρινά τσατίζομαι, γιατί ο άθλιος ο χουντικός κατάφερνε να φτιάχνει
τόσα έργα σχεδόν δωρεάν, χρησιμοποιώντας την στρατιωτική ΜΟΜΑ!

Γιατί ρε χάλασες την....πιάτσα; Σε πείραζε να δώσεις την δουλειά σε κανένα
εργολάβο; Πέθαναν της πείνας οι άνθρωποι .και κοντά σ' αυτούς και τόσοι
άλλοι μεσάζοντες και σύμβουλοι.

Ποιός σου είπε, ρε παλιάνθρωπε, ότι θέλαμε να γίνουμε Βιομηχανική χώρα και ξεκίνησες να φτιάχνεις σε όλη την Ελλάδα Βιομηχανικές περιοχές ξεκινώντας από τα Οινόφυτα; Αλλά ξέρω γιατί τα έκανες. Για να βρίσκουν χιλιάδες Έλληνες δουλειά εκεί, τόσα χιλιόμετρα μακριά από την Αθήνα και
να ταλαιπωρούνται λες και πείραζε να είχαμε λίγο νέφος περισσότερο;

Ποιός σου είπε ρε, ότι θέλαμε να παράγουμε προϊόντα; Εμείς να καταναλώνουμε θέλαμε! Δεν φτάνει αυτό, παλιοδικτάτορα, αλλά διέγραψες τα αγροτικά χρέη του πατέρα μου και όλων των αγροτών; Τους καλόμαθες, τους έλυσες τα προβλήματά τους και τώρα κάθε τρεις και λίγο μπλόκα!

Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, έστελνες και εκείνο τον Μακαρέζο και έκανε
συμφωνίες ακόμη και με τους Κινέζους και τους πουλούσες τα αγαθά που έκανε εξαγωγή η χώρα και πέταξες στον δρόμο τόσους μεσάζοντες.

Άσε εκείνος ο Πατακός με το μυστρί του! Βρε μανία.. Κάθε μέρα εγκαίνια
για σχολεία, νοσοκομεία, εργοστάσια, γέφυρες, δρόμους και εργατικές κατοικίες! Μας ζάλιζες στα επίκαιρα, όποτε πηγαίναμε σινεμά!

Τι κατάφερες ρε; Τί μαγείρεψες και πήρες βραβείο οικονομικής ανάπτυξης
το '73χωρίς να πάρεις δάνεια και να αφήσεις χρέη; Δεν ντράπηκες να ταπεινώσεις τοδολάριο επί τόσα χρόνια; Ακούς εκεί! Η δραχμή ισχυρότερη από το δολάριο!!!

Τί σου κάναμε και μας καταράστηκες για να φτάσουμε τα 300 δις ευρώ χρέη; Αχρείε Παπαδόπουλε, αφού έτρωγες μόνο το φαγητό σου, στο
τέλος δεν είχες τίποτα να αφήσεις. Το μόνο σου περιουσιακό στοιχείο να
ήταν η στολή σου!

Και αντί να την δωρίσεις, τρομάρα σου, στο κράτος είχες ζητήσει να σε θάψουν με αυτήν!

Εκείνο που δεν κατάλαβα είναι, γιατί ξεκίνησες την ιστορία να
βγάλεις τα πετρέλαια στον Πρίνο και ξεκίνησες να μας βάζεις σε περιπέτειες
με τους καλούς μας γείτονες τους Τούρκους; Μια χαρά δεν κοιμόμασταν ήσυχοι; Ήθελες να μας κάνεις παραγωγούς πετρελαίου σαν τους αραπάδες;

Tα εργοστάσια ενέργειας που κατασκεύασες π.χ. στην Πτολεμαΐδα ή
στουςΦιλίππους, που τα έφτιαξες μάλιστα με τους Ρώσους κομουνιστές
για ποιόν λόγο τα έκανες; Σώνει και καλά να καταργήσεις όλες τις λάμπες
πετρελαίου στα χωριά και γέμιζες στύλους και καλώδια όλη την ύπαιθρο;
Βρε μανία!!!.

Χώρια τα στάδια αθλητισμού σε όλη τη χώρα. Άκου λέει <<κάθε πόλη και στάδιο κάθε χωριό και γυμναστήριο>>!!! Άσχημα περνάει τώρα η νεολαία πίνοντας φραπέδες στις καφετέριες; Βρε άχρηστε αναχρονιστικέ, αντιδημοκράτη, ποιός σου είπε ότι ήθελα να μπορώ να κοιμάμαι με την πόρτα ανοιχτή και να μην φοβάμαι μην μπει κανένας μέσα το βράδυ για πλιάτσικο; Ακούς εκεί να μου κάνει κουμάντο στον αν θα αμπαρώσω
την πόρτα μου ή όχι. Ποιός σου είπε ότι ήθελα να νιώθω ασφαλής, ρε παλιοφασίστα; .

Αλλά και μετά την γκέλα του πολέμου του Γιομ Κιπουρ, πλήγωσες ανεπανόρθωτα τους φίλους μου τους Ισραηλίτες. Ακούς εκεί να μην
δώσεις διευκολύνσεις στους Αμερικάνους και τους Εβραίους, για χάρη τ
ων Αράβων, που μας παίρναν όλο το ελληνικό τσιμέντο για τα έργα τους, σε μια εποχή που όλοι οι πολίτες και το κράτος εδώ έκτιζαν και τα
τσιμεντάδικά μας είχαν τρελαθεί στην δουλειά.

Ευτυχώς που μετά τα πούλησε η Νέα Δημοκρατία στους ξένους αφού το -
ΠΑΣΟΚ πρώτα τα κοινωνικοποίησε και τα έκανε ζημιογόνα - και τώρα
επιτέλους έτσι ησυχάσαμε!

Δεν ντρέπεσαι βρε άθλιε εχθρέ της Δημοκρατίας;

Μας στέρησες ένα από τα βασικότερα ανθρώπινα δικαιώματα να μην τραγουδάμε 14 τραγούδια του Θεοδωράκη; Ξέρεις τι ψυχολογικά τραύματα μας προκάλεσε εκείνη η απαγόρευση; Τραύματα βαθιά που δεν έχουν επουλωθεί ακόμη!

Όλα αυτά τα γράφω, γιατί μετά από τόσα χρόνια εξακολουθώ να ακούω τον έξαλλο γείτονα μου, που μου τα πρήζει και να φωνάζει κάθε τέτοια μέρα ΖΗΤΩ Η 21 AΠΡΙΛΙΟΥ!

Bαρέθηκα να ακούω συνέχεια <<Πού είσαι Παπαδόπουλε.>> όταν πέφτω στα μπλόκα της Εθνικής οδού, όπου διάφορες κοινωνικές ομάδες αγροτών - ποδοσφαιρόφιλων και άλλων διαμαρτυρομένων ανθρώπων, ασκούν το δημοκρατικό τους δικαίωμα - πάντοτε υπό την προστασία της αστυνομίας - να σταματούν την κυκλοφορία, καθώς και κάθε φορά όταν βρίσκομαι στο κέντρο των Αθηνών, όπου φιλήσυχοι πολίτες εκφράζουν πολιτισμένα και ειρηνικά την αγανάκτησή τους για τις αδικίες σε βάρος τους, έχοντας επιπλέον παράλληλα την ευθύνη να προστατεύσουν τα καταστήματα, τους εργαζομένους και τους περαστικούς από τους προβοκάτορες φασίστες που σπάνε, καίνε και καταστρέφουν τα πάντα.

Άσε και αυτούς τους ταξιτζήδες, που είναι όλοι τους πρώην χαφιέδες της
ασφάλειας. Ούστ!!!... Φασισταριά!

Εγώ είμαι Δημοκράτης ρε, και ας πεινάω, και ας μου έχει βγάλει στο σφυρί η
Τράπεζα το σπίτι, και ας είμαι άνεργος και εγώ και τα παιδιά μου και ας
ταλαιπωρούμαι όποτε χρειαστεί να πάω στα νοσοκομεία και ας κοιμάμαι
κλειδαμπαρωμένος το βράδυ μπας και κάνει ντου κανένας οικονομικός
μετανάστης. αφού βέβαια ενημερωθώ πρώτα από την τηλεόραση για τις κλοπές, τις κομπίνες και τις μίζες τόσων και τόσων πρώην υπουργών - πράσινων και γαλάζιων - που οι άνθρωποι τι έκαναν τελικά; .

Εξαργύρωσαν τους κόπους και τους αγώνες τους για την εδραίωση της
Δημοκρατίας μετά την μεταπολίτευση!

Λίγο το έχεις αυτό; Είμαι Δημοκράτης, ρέ! Τ' ακούς;

'Αντε να χαθείς κάθαρμα... γελάς κιόλας... παξιμαδοκλέφτη, που δεν αξιώθηκες να κάνεις μιά περιουσία της προκοπής στην ζωή σου. Άχρηστε!

Μέχρι και ο άχρηστος ο Κουλούρης, που δούλευε στην ΔΕΗ ως καταμετρητής των ρολογιών, σε πέρασε με την βιλάρα που έκτισε και τις πουράκλες που φούμαρε. Ακαμάτη!!

44 χρόνια μετά και ο Στρατηγός Παττακός μπορεί και ψωνίζει στη λαική
ακούγοντας επεφημίες...Πόσοι από τους προδότες πολιτικάντηδες μπορούν να κάνουν το ίδιο;; Όλοι οι "αντιδημοκράτες" έμειναν πιστοί στα
ιδανικάτους, απέναντι σε ένα ελεεινό και ανθελληνικό κράτος, πεθαίνοντας φυλακισμένοι και φτωχοί στη χώρα που αγάπησαν και τίμησαν...

Α ΡΕ ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΕ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΕ.
ΜΙΣΕΣ ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΕΚΑΝΕΣ....


Τάσος Χουντιάδης
---------------------



Καλά είναι τα παραπάνω ψέμματα και οι ωραιοποιήσεις αλλά....

Καμμιά λέξη για ΣΥΝΤΑΓΜΑ ;;;;;;;;;;****
Καμμιά λέξη για ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ;;;;;;;;;;****
Καμμιά λέξη για ΕΑΤ - ΕΣΑ;;;;;;;;;;;****
ΑΤΤΙΛΑΣ - ΚΥΠΡΟΣ ;;;;;;;;
Ξεβράκωτη επιστράτευση ;;;;;;;;;****

Στο όνομα του ΛΑΟΥ, της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ και της ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ, εξάλλου,
δεν έχουν γίνει πάντα τα πιο άγρια μαζικά εγκλήματα;;

Θέμης Ξανθόπουλος