Η ΚΥΠΡΟΣ ΦΛΕΓΕΤΑΙ

Το νέο «όχι» της κυπριακής Αριστεράς.
Του Στάθη Κουβελάκη


Εάν οι συνέπειες δεν ήταν τόσο τραγικές, θα λέγαμε, με σκωπτική διάθεση,
ότι με το οριακό «ναι» στο μνημόνιο του Κοινοβουλίου της, η Κύπρος έκανε ένα αποφασιστικό βήμα για τον «εξευρωπαϊσμό» της. Απέκτησε επιτέλους και αυτή, μετά τους Ελληνες, τους Πορτογάλους και τους Ιρλανδούς, το δικό της μνημονιακό μπλοκ, που αποτελείται, όπως ήταν λογικό, από όλα τα αμιγώς αστικά κόμματα του νησιού.

Εχοντας ενδώσει στις προσταγές της τρόικας και στον ωμό εκβιασμό των κυρίαρχων της Ε.Ε., το τελευταίο κατά σειρά θύμα, είναι πλέον σε θέση να ανταμώσει τα υπόλοιπα στο οικονομικό και κοινωνικό νεκροταφείο, στο οποίο μετατρέπεται με επιταχυνόμενους ρυθμούς η ευρωπαϊκή περιφέρεια.

Με τη διαφορά, ότι στην περίπτωση της Κύπρου η καταστροφή θα είναι ακόμη μεγαλύτερη, ότι θα επέλθει σε χρόνο ρεκόρ (κυκλοφορούν εκτιμήσεις για συρρίκνωση 50% του ΑΕΠ και 40% ανεργία εντός διετίας) και, τέλος, ότι θέτει σε άμεσο κίνδυνο την ίδια την υπόσταση ενός κράτους, που υφίσταται ξένη κατοχή και στερείται αξιόλογων διεθνών στηριγμάτων.

Είναι λοιπόν το τέλος της Κύπρου; Εχουν δίκιο οι διάφοροι, εγχώριοι και μη, χατζηαβάτηδες που συμβούλευαν από την πρώτη στιγμή την υποταγή και τη λογική τού «σφάξε με, πασά μου, ν' αγιάσω»; Αν κάτι σίγουρα τελειώνει, και δη με εξαιρετικά απότομο και επώδυνο τρόπο, είναι ένας κύκλος συνδεδεμένος με ένα παρασιτικό και μη βιώσιμο οικονομικό μοντέλο.

Για τον κυπριακό λαό, όμως, ο αντιμνημονιακός αγώνας μόλις αρχίζει και μαζί μ' αυτόν, μια νέα φάση στην ιστορική του προσπάθεια για αξιοπρεπή ζωή και πραγματική ανεξαρτησία. Σ' αυτό τον αγώνα, θα κριθούν όλες οι πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις του νησιού, πρώτα απ' όλα αυτές που αποσκοπούν στην εκπροσώπηση των εργαζομένων και των λαϊκών τάξεων. Αναφερόμαστε βεβαίως στην κυριότερη απ' αυτές, το ΑΚΕΛ, τον κορμό της κυπριακής Αριστεράς.

Ασφαλώς το ΑΚΕΛ έχει ευθύνες για τη σημερινή κατάσταση. Είναι κόμμα βαθιά ενσωματωμένο στην οικονομική και κοινωνική μηχανή του νησιού και διαχειρίστηκε από θέση εξουσίας το μοντέλο που οδήγησε στην κατάρρευση - γι' αυτό εξάλλου και εθεωρείτο (περίπου από όλους...) σαν ένα υποδειγματικά «υπεύθυνο» αριστερό κόμμα. Ακόμη χειρότερα, έβαλε την Κύπρο στη μνημονιακή τροχιά, παίρνοντας παράταση, για να μη φορτωθεί το ίδιο την ευθύνη.

Αυτό το πολύ πρόσφατο παρελθόν, που συμβολίζουν τα αποχαιρετιστήρια δάκρυα του Χριστόφια, σίγουρα βαραίνει στην αξιοπιστία του και, ευρύτερα, στην ικανότητα της κοινωνικής πλειοψηφίας να αμυνθεί. Παρ' όλα αυτά, δεν πρέπει να υποτιμηθεί ότι, αντιμέτωπο με το σοκ της τροϊκανής επιδρομής και της επερχόμενης καταστροφής, το ΑΚΕΛ έδειξε υγιή αντανακλαστικά.
Η αριστερή του στροφή είναι όψιμη, αλλά, απ' ό,τι διαπιστώνουμε, έχει βάθος.

Για να το πούμε εν συντομία: υπό την πίεση μιας κατάστασης εκτάκτου ανάγκης, και με νωπό τον εκβιασμό του Ντράγκι για τη διακοπή της παροχής ρευστότητας, το ΑΚΕΛ κατάλαβε ότι το «όχι» στο μνημόνιο σημαίνει αναζήτηση εναλλακτικών λύσεων εκτός Ευρωζώνης. Κατάλαβε επίσης, ότι το μνημόνιο και η δανειακή σύμβαση, αποτελούν τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος και ότι είναι αυταπάτη ο ισχυρισμός, ότι η Ε.Ε. θα συνεχίσει να αναχρηματοδοτεί το χρέος μια χώρας, που έχει απορρίψει τους τροϊκανούς όρους.

Κατάλαβε ακόμη, ότι για να έχουν αξιοπιστία οι εναλλακτικές λύσεις, δεν πρέπει να μοιάζουν με σιβυλλικούς χρησμούς, αλλά να είναι επεξεργασμένες προτάσεις που παρουσιάζονται ανοιχτά στην κοινωνία και την προετοιμάζουν για ένα δρόμο που ασφαλώς δεν προμηνύεται εύκολος. Οπως τονίζεται στη βαρυσήμαντη απόφαση της κεντρικής του επιτροπής, η έξοδος από το ευρώ είναι «μια επίσης επώδυνη επιλογή. Οι αναμενόμενες συνέπειές της, δημιουργούν την ανάγκη μέγιστης λαϊκής στήριξης και απαιτούν θυσίες. Ωστόσο αυτή η λύση, θα μπορούσε να ήταν μια σοβαρή εναλλακτική επιλογή υπό τις περιστάσεις, η οποία απαλλάσσει από δεσμεύσεις και δίνει προοπτική και δυνατότητα ανάπτυξης στο μέλλον, στη βάση ενός νέου μοντέλου οικονομικής ανάπτυξης».

Το ΑΚΕΛ κατάλαβε λοιπόν σε ρυθμό τροχάδην, αυτό που το μεγαλύτερο κομμάτι της ελληνικής Αριστεράς αρνείται να καταλάβει στα τρία χρόνια του μνημονιακού Γολγοθά. Και είναι το πρώτο ευρωπαϊκό αριστερό κόμμα, με προοπτική εξουσίας, που παίρνει μια τέτοια απόφαση. Γι' αυτό και η σημασία της στάσης του υπερβαίνει κατά πολύ τα σύνορα αυτής της μικρής χώρας. Ας στοιχηματίσουμε ότι η δικαίωσή του είναι θέμα χρόνου, και μάλιστα όχι μακρού.

* Ο Στάθης Κουβελάκης είναι Καθηγητής Πολιτικής Φιλοσοφίας στο King's College του Λονδίνου


e-net.gr


==============


«Αφαίμαξη» της Κύπρου: Εγκαταλείπουν τη Μεγαλόνησο τα ρωσικά κεφάλαια


Με νέο «χτύπημα» απειλείται η κυπριακή οικονομία, καθώς μετά τις τελευταίες εξελίξεις οι Ρώσοι ιδιοκτήτες υπεράκτιων εταιρειών στη χώρα αποσύρουν τα κεφάλαιά τους.

Αυτό τουλάχιστον προκύπτει μέσα από αναφορές που γίνονται από Κύπριους συμβούλους τους, με τους οποίους βρίσκονται σε συνεχή επαφή τα τελευταία εικοσιτετράωρα, με αντικείμενο τη διάσωση των καταθέσεών τους.

«Ό,τι και να γίνει, τεράστια κεφάλαια Ρώσων θα φύγουν από την Κύπρο», ανέφερε χαρακτηριστικά διευθύνων σύμβουλος offshore εταιρειών ρωσικών συμφερόντων, εξηγώντας ότι:
«έχουμε σαφείς οδηγίες σχεδόν από όλους τους πελάτες μας, με την πρώτη ευκαιρία όλα τα λεφτά να φύγουν από την Κύπρο... να πάνε Σιγκαπούρη και αλλού».

Όπως επισημαίνει, «ό,τι εγγυήσεις και να δοθούν, δεν εμπιστεύονται πλέον αφού θεωρούν ότι από τη στιγμή που έγινε μια φορά δεν υπάρχει περίπτωση να μην ξαναγίνει».

O ίδιος επισημαίνει ότι «το τι προσπαθεί να κάνει η ρωσική κυβέρνηση για να βοηθήσει την Κύπρο, αν θα το κάνει τελικά ή δεν θα το κάνει, ολίγον τους ενδιαφέρει», διευκρινίζοντας ότι «κάτι που μας λένε οι πελάτες μας, είναι ότι η Ρωσία μπορεί να βοηθήσει και με το αζημίωτο αλλά αν έρθει και πετύχει έλεγχο των τραπεζών και γνωρίζει ποιοι είναι οι καταθέτες, τότε για ποιο λόγο να έχω καταθέσεις στην Κύπρο...».


πηγή: katoxikanea.gr



=====-===============-=====



Κλείδωσε η συμφωνία για την Κύπρο

Με τα περιθώρια να στενεύουν δραματικά, καθώς από το πρωί της Δευτέρας θα έκλειναν οι κάνουλες της ρευστότητας και κάτω από την ασφυκτική πίεση των δανειστών, δόθηκε μία οδυνηρή λύση για τη διάσωση της κυπριακής οικονομίας και την αποτροπή χρεοκοπίας.

Έπειτα από ένα διαπραγματευτικό θρίλερ, οι υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης ενέκριναν οριστικά το σχέδιο της ΕΕ και του ΔΝΤ για την αναδιάρθρωση του τραπεζικού τομέα της Κύπρου. Οι απαιτήσεις της τρόικας είχαν οδηγήσει τις επαφές σε αδιέξοδο, καθώς η κυπριακή πλευρά έκρινε πως οι τελευταίες αξιώσεις οδηγούσαν την Κύπρο σε οικονομική καταστροφή.

Μετά και την άρνηση της κυπριακής πλευράς να αποδεχτεί κούρεμα 50-60% στις καταθέσεις και αναδιάρθρωση της Τράπεζας Κύπρου, οι δύο πλευρές φαίνεται πως κατέληξαν σε κούρεμα 30% των καταθέσεων πάνω από 100.000 ευρώ της Τράπεζας Κύπρου. Ωστόσο το ακριβές ποσοστό του κουρέματος θα διευκρινιστεί τις επόμενες ημέρες. Επιπλέον, το χρέος της Λαϊκής Τράπεζας, ύψους 9 δις ευρώ στον μηχανισμό ELA, θα μεταφερθούν στην Τρ. Κύπρου, αλλά το χρέος θα παραμείνει «παγωμένο».

Όπως αναφέρεται, θα δημιουργηθούν από τη Λαϊκή Τράπεζα, δύο άλλες: η «καλή»και η «κακή».

Ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκος Αναστασιάδης, και ο υπουργός Οικονομικών, Μιχάλης Σαρρής, συνάντησαν πολλές φορές κατά τη διάρκεια της Κυριακής την ακαμψία της γενικής διευθύντριας του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ, στη γραμμή της οποίας κινήθηκε διαπραγματευτικά και η γερμανική πλευρά, ενώ μετά από αρκετό καιρό, φαίνεται πως και η Γαλλία συνέπλευσε στα ίδια νερά με τη Γερμανία. Δεν είναι άλλωστε τυχαία, η συνέντευξη που έδωσε το μεσημέρι της Κυριακής ο Γάλλος υπουργός Οικονομικών, Πιέρ Μοσκοβισί, στο «Canal +», τονίζοντας μεταξύ άλλων: «Πρέπει να μπει τέλος στην “οικονομία-καζίνο” της Κύπρου».

Οι εταίροι έπαιξαν δύσκολα, με την κυπριακή πλευρά να προβάλει αντιστάσεις στις ολοένα και μεγαλύτερες απαιτήσεις τους. Τελικά, μετά από πέντε και πλέον ώρες καθυστέρηση, κι ενώ ο Κύπριος πρόεδρος συναντήθηκε, μέσα σε διάστημα λιγότερο των 10 ωρών, τρεις φορές με τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Χέρμαν Βαν Ρομπάι και τον πρόεδρο της Κομισιόν, Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, το Eurogroup ξεκίνησε τη συνεδρίασή του με αποκλειστικό αντικείμενο την καταρχήν πολιτική συμφωνία μεταξύ Κύπρου και δανειστών.

Ρέγκλινγκ: Η εκταμίευση των δόσεων θα γίνεται σε τριμηνιαία βάση μετά από αξιολόγηση της τρόικας

Ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήριξης, Κλάους Ρέγκλινγκ, δήλωσε ότι «σε τριμηνιαία βάση θα γίνεται η εκταμίευση με βάση την αξιολόγηση της τρόικας», ενώ «η εκταμίευση της πρώτης δόσης αναμένεται στις αρχές Μαΐου».

Κριστίν Λαγκάρντ: «Χαιρετίζω το θάρρος των κυπριακών αρχών»

«Χαιρετίζω το θάρρος των κυπριακών αρχών», δήλωσε η γενική διευθύντρια, Κριστίν Λαγκάρντ, και πρόσθεσε: «Η Τρόικα βρίσκεται στην Κύπρο ήδη, τώρα θα τελειοποιήσουμε όλες τις τεχνικές λεπτομέρειες» και τόνισε ότι η συγκεκριμένη απόφαση είναι μακροπρόθεσμη και δυνατή.

Όλι Ρεν: «Από σήμερα, μπορούμε να βοηθήσουμε το λαό της Κύπρου να ξαναχτίσει την οικονομία του»

Ο αρμόδιος Επίτροπος για οικονομικές και νομισματικές υποθέσεις, Όλι Ρεν, δήλωσε: «Από σήμερα μπορούμε να βοηθήσουμε το λαό της Κύπρου να ξαναχτίσει την οικονομία του», ενώ τόνισε ότι η Κύπρος έχει ξαναζήσει δύσκολες στιγμές στο παρελθόν. «Η Κομισιόν θα δημιουργήσει Task Force για την Κύπρο» επεσήμανε.

Γ. Ντάισελμπλουμ: «Βάλαμε τέλος στην αβεβαιότητα για την Κύπρο και την Ευρωζώνη»

Μετά την ολοκλήρωση της συνεδρίασης του Eurogroup, ο πρόεδρός του, Γερούν Ντάισελμπλουμ δήλωσε: «Βάλαμε τέλος στην αβεβαιότητα για την Κύπρο και την Ευρωζώνη» και επεσήμανε: «Θα ήθελα να δώσω έμφαση στο γεγονός, ότι κανένα από αυτά τα μέτρα δεν θα επηρεάσει τις καταθέσεις κάτω των 100.000 ευρώ». Μάλιστα, μετά από σχετική ερώτηση, ο κ. Ντάισελμπλουμ χαρακτήρισε την εν λόγω συμφωνία «καλύτερη από την προηγούμενη γιατί επικεντρωθήκαμε στα προβλήματα των δύο τραπεζών».

Παράλληλα, τόνισε ότι θα προχωρήσει η εξυγίανση της Λαϊκής Τράπεζας και η αναδιάρθρωση της Τράπεζας Κύπρου. Η Λαϊκή τράπεζα θα χωριστεί σε «καλή» και «κακή». Η «καλή» τράπεζα, θα απορροφηθεί από την τράπεζα Κύπρου. Πάντως ο ίδιος ο πρόεδρος του Eurogroup, διευκρίνισε ότι «δεν έχει οριστικοποιηθεί το haircut στις καταθέσεις στη Τρ. Κύπρου», βάζοντας τέλος στην έντονη φημολογία περί 30% ή 40% κούρεμα.

Σύμφωνα με το Bloomberg, ο Σόιμπλε δήλωσε ότι «χάθηκε χρόνος με την Κύπρο, η κατάσταση δεν βελτιώθηκε, η κυπριακή συμφωνία χρειαζόταν bail-in και στις δύο μεγάλες τράπεζες».

Τι προβλέπει η συμφωνία

Το Eurogroup επικύρωσε τελικά και το τεχνικό κομμάτι της συμφωνίας, περίπου στις 3.00 τα ξημερώματα της Δευτέρας, ενώ αναμένεται και η ανακοίνωση με τις τεχνικές λεπτομέρειες της συμφωνίας.

Σύμφωνα με δημοσίευμα του διεθνούς ειδησεογραφικού πρακτορείου Reuters, η συμφωνία προβλέπει:

"Η Κύπρος, η Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΔΝΤ, έχουν συμφωνήσει σε ένα σχέδιο για την εξυγίανση των τραπεζών και τη χρηματοδότηση της διάσωσης της χώρας", δηλώνει Ευρωπαίος αξιωματούχος στο πρακτορείο Reuters.

Η πρόταση, η οποία παρουσιάστηκε για συζήτηση στους υπουργούς Οικονομικών της ευρωζώνης, θα περιλαμβάνει τη δημιουργία μιας «καλής» και μιας «κακής» τράπεζας, για την περίπτωση της Λαϊκής.

Οι καταθέσεις κάτω των 100.000 ευρώ της Λαϊκής, θα μεταφερθούν στην Τράπεζα Κύπρου. Οι καταθέσεις άνω των 100.000 ευρώ, που με βάση την ευρωπαϊκή νομοθεσία δεν είναι ασφαλισμένες, θα «παγώσουν» και θα χρησιμοποιηθούν για την επίλυση του ζητήματος του χρέους. Παραμένει αδιευκρίνιστο πόσο μεγάλη θα είναι η απομείωση των κεφαλαίων αυτών.


πηγή: troktiko.gr

Δηλαδή, όπως θα λέγαμε με παλαιά Πειραιώτικη θυμοσοφική διάθεση:
"Έκλασε η νύφη, σχόλασε ο γάμος"... Τώρα, το ποιά είναι η νύφη, ποιός
ο γαμπρός και σε ποιάς θρησκείας Εκκλησία γινότανε ο γάμος, το αφήνω
στη κρίση σας. Είναι άλλωστε δευτερεύον.

@radical30



=======================



Η τραγικότητα του 7ου Προέδρου μας.
Του Ανδρέα Δημητρίου


Μερικούς μήνες πριν από τις προεδρικές εκλογές, με ένα σύντομο άρθρο, καλούσα τους υποψηφίους προέδρους να αναλογιστούν την τραγικότητα της προεδρίας της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Με δύο λόγια, στο άρθρο εκείνο θύμιζα στους υποψηφίους ότι το έργο όλων των προηγούμενων προέδρων ήταν σαν το έργο το Σίσσυφου, που παρά το μόχθο του ποτέ δεν καταφέρνει να ανεβάσει ένα βράχο στην κορυφή του βουνού, γιατί μόλις την πλησιάσει ο βράχος του φεύγει κάτω και πάλι από την αρχή. Το τέλος της προεδρίας του κάθε Προέδρου τον έβρισκε πάντα στη βάση του λόφου. Θυμίζω:

Ο Μακάριος ήλθε ως ο Εθνάρχης, αλλά μέσα σε τρία χρόνια από την αρχή της πρώτης του θητείας, βίωσε (σαν πρωταγωνιστής) την κατάρρευση της συνταγματικής τάξης, στα επόμενα χρόνια βίωσε την απόρριψή του από μεγάλο μέρος των συναγωνιστών του, αλλά και της ίδιας της Ιεράς Συνόδου. Στο τέλος, συνετρίβη από το πραξικόπημα της χούντας εναντίον του, την ήττα από την Τουρκία και τη συνακόλουθη συνεχιζόμενη κατοχή τού ενός τρίτου της πατρίδας μας. Η τραγικότητα της πορείας αυτής ήταν πάνω από τις φυσικές του δυνάμεις. Έτσι η καρδιά του σταμάτησε να χτυπά λίγο μετά την εισβολή.

Ο Σπύρος Κυπριανού, που τον διαδέχθηκε, ήλθε ως εκπρόσωπος της νεότερης γενιάς του αγώνα, με την υπόσχεση της απελευθέρωσης των κατεχομένων, της διεύρυνσης της δημοκρατίας και του εκσυγχρονισμού
του κράτους. Έφυγε μετά από δύο και κάτι θητείες, με πλήρη αποτυχία στο Κυπριακό και με τη φήμη του Προέδρου που κομματικοποίησε το κράτος, καθιστώντας την κομματική ιδιότητα ως βασικό προσόν για το διορισμό στο δημόσιο. Προς τι η προεδρία;

Ο Γιώργος Βασιλείου ήλθε με πολλές υποσχέσεις για μια νέα προσέγγιση στο Κυπριακό και έφερνε την ανανέωση στο πνεύμα και τις πρακτικές της διοίκησης και της οικονομίας. Παρά ταύτα, όλες οι υποσχέσεις έμειναν μετέωρες, γιατί ο κυπριακός λαός τού αρνήθηκε την επανεκλογή. Δεν έχει μια τραγικότητα, όταν παρά την εικόνα και τις υποσχέσεις τα σημαντικότερα μένουν ανολοκλήρωτα;

Ο Γλαύκος Κληρίδης ήλθε κατόπιν, ως ο έμπειρος διαπραγματευτής,
ο νηφάλιος ηγέτης με την εμπιστοσύνη των παλιών του συναγωνιστών
για τις εθνικές του κατευθύνσεις αλλά και την εμπιστοσύνη των άλλων δυνάμεων για τη σοφία και τον ρεαλισμό του. Ανάλωσε την πρώτη του θητεία προσπαθώντας να τιθασεύσει τον δικό του χώρο, για να σταθεροποιήσει τη δημοκρατία στο εσωτερικό και να δημιουργήσει τις διεθνείς συνθήκες που θα του επέτρεπαν να φέρει τη λύση. Οι συνθήκες αυτές οδήγησαν στη δεύτερή του θητεία, που έφερε το Κυπριακό μιαν ανάσα πριν από τη λύση. Τα μεγάλα λάθη, όμως, στην εσωτερική διακυβέρνηση κλόνισαν την αρχική εμπιστοσύνη, με αποτέλεσμα ο λαός
να του αρνηθεί ακόμη και τους 16 μήνες που ζητούσε για να οδηγήσει τα πράγματα σε λύση. Δεν είναι θλιβερό;

Ο Τάσσος Παπαδόπουλος ήλθε με τη στήριξη της Αριστεράς, για να ενοποιήσει μια κοινωνία διχασμένη και να καταστήσει το κράτος δικαιότερο, πιο αξιοκρατικό και πιο αποτελεσματικό. Επίσης, ήλθε με την υπόσχεση της καλύτερης λύσης. Εξαιτίας της στάσης του στο σχέδιο Ανάν περιεβλήθη, για λίγο, τον φωτοστέφανο του νέου Εθνάρχη. Τελικά συνδέθηκε με την αναβίωση των παλιών διχασμών. Έτσι, ενώ ήταν Πρόεδρος, ο κυπριακός λαός τού αρνήθηκε μια δεύτερη θητεία, αποκλείοντάς τον ακόμη και από τον δεύτερο γύρο των εκλογών. Δεν είναι τραγικό;

Ο Δημήτρης Χριστόφιας ήλθε με πολλές προσδοκίες για όλα από σχεδόν όλους. Η διεθνής οικονομική κρίση και η έκρηξη στο Μαρί, που ανέδειξαν την αδυναμία μας να διαχειριστούμε την πολυπλοκότητα της εποχής, έβαλαν και αυτόν στη τροχιά της τραγωδίας. Ως αριστερός πρόεδρος, δεν μπόρεσε να λύσει τη μεγάλη πολιτική αντίφαση, να επιχειρείς αριστερόστροφες λύσεις μέσα σε ένα δεξιόστροφο περιβάλλον. Έτσι, αδεξιότητα στους χειρισμούς ως προς το Μαρί και πολιτικοί περιορισμοί ως προς την οικονομία, τον έβαλαν στη σφαίρα της μοιραίας τραγωδίας των Προέδρων μας. Συνέβαλε βέβαια πολύ, η χωρίς όρια υπονόμευσή του από την αντιπολίτευση, που συχνά έφτασε στα όρια της συνταγματικής εκτροπής (ψήφισμα της βουλής για παραίτηση), αλλά και από το βαθύ μας κράτος που οδήγησε την υπονόμευση στα όρια της γελοιότητας (δήμευση των υπουργικών αυτοκινήτων). Η κατάληξη της θητείας του, με την απώλεια της Προεδρίας από τις αριστερές δυνάμεις, αλλά και η πίκρα την οποία αποπνέει η κάθε του δήλωση, μας θυμίζουν την τραγωδία.

Είναι μεγάλη η απογοήτευση γιατί ο νυν πρόεδρος μας, τρεις μόλις εβδομάδες μετά την ανάδειξή του στο Προεδρικό αξίωμα φαίνεται να έχει κι αυτός τη μοίρα του Σίσσυφου. Σε κάθε γωνιά της Κύπρου τον βλέπαμε να μας θυμίζει ότι η κρίση θέλει ηγέτη-τον ίδιο. Δεν χρειάστηκαν παρά μόνο τρεις βδομάδες και μια σύνοδος του Eurogroup, για να φανεί ότι ούτε ο
ίδιος επαρκεί. Δεν είναι τραγικό για τον ίδιο και τον τόπο ότι, πριν αλέκτωρ φωνήσαι τρεις, (1) υποχώρησε στις κοντόφθαλμες και άδικες επιταγές των πολιτικών του συμμάχων, (2) είδε τον «αγαπημένο του Μάριο», όπως τον αποκάλεσε στον επινίκιο του λόγο στο ΔΗΚΟ, το βράδυ των εκλογών, να τον εγκαταλείπει στη βουλή και το (3) ίδιο του το κόμμα να αρνείται να ψηφίσει το νομοσχέδιο που ίδιος έφερε με το δίλημμα της χρεωκοπίας;

Το τραγικό της κατάστασης, βέβαια, δεν είναι αποκλειστική ευθύνη του
ίδιου, όπως δεν ήταν και στην αποκλειστική ευθύνη του Δ. Χριστόφια το ατύχημα στο Μαρί. Το Μαρί συμβαίνει πολύ συχνά στην Κύπρο τα τελευταία 60 χρόνια, μόνο που δεν έχει πάντα νεκρούς.

Η κοινωνία μας αδυνατεί να παράγει λύσεις στα μεγάλα μας προβλήματα στον δέοντα χρόνο. Δεν έχουμε την ευελιξία να προσαρμοζόμαστε στις αλλαγές του διεθνούς περιβάλλοντος και να μετέχουμε στο γίγνεσθαί του
με εποικοδομητικό τρόπο ώστε να είμαστε υπολογίσιμη δύναμη. Είμαστε δέσμιοι των τοπικών και πρόσκαιρων ισορροπιών. Έτσι αφήνουμε τις συντηρητικές δυνάμεις του τόπου, που κυριαρχούν σε όλους τους πολιτικούς χώρους αλλά και στα ΜΜΕ, να ποδηγετούν την κοινωνία για να επιστρέφει διαρκώς στο παρελθόν, αντί να χαράξει το δρόμο προς το αύριο σε κάθε τομέα δραστηριότητας. Οι πολιτικές δυνάμεις είναι παγιδευμένες στη θεματολογία και τη φρασεολογία των δυνάμεων που είναι υπεύθυνες για τα προβλήματα, με αποτέλεσμα ο πολίτης σήμερα να βρίσκεται στη φάση της απελπισίας. Ούτε ο λαϊκισμός ούτε οι θεωρίες συνομωσίας, μπορούν πια να μας σώσουν.

Ο Πρόεδρος υποσχέθηκε κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας αλλά δεν την έκανε. Αντ’ αυτής, έκανε μια κυβέρνηση ισσοροπιών και ανταπόδοσης προεκλογικών υποχρεώσεων. Αν απομονώθηκε πολιτικά μέσα σε τρεις μόλις εβδομάδες μετά τις εκλογές, πως θα πορευτεί στα επόμενα πέντε χρόνια; Πως θα φέρει την ανανέωση που υποσχέθηκε; Πως θα φέρει λύσεις ενώπιον του Κυπριακού λαού για τα μεγάλα μας προβλήματα;

Η τραγωδία έρχεται και πάλι. Έχει τη δύναμη να αλλάξει πορεία αλλά
και κυβέρνηση, για να αποφύγει τη δική του τραγική κατάληξη, που αναπόφευκτα θα είναι μια νέα τραγωδία για τον τόπο; Mέσα του ξέρει πως αυτό πρέπει να γίνει.




Γράφει: Ανδρέας Δημητρίου



=====================



Η Θέση του Die Linke για το ζήτημα της Κύπρου

Διάφορα ΜΜΕ στην Ελλάδα μετέδωσαν ψευδώς, ότι η θέση της Γερμανικής Αριστεράς για την Κύπρο, βρισκόταν σε σύμπλευση με τη γραμμή Μέρκελ. Η πραγματική θέση του Die Linke όμως είναι διαφορετική απο όλα όσα ακούστηκαν.

Το Die Linke είχε αναφέρει χαρακτηριστικά, ότι η απόφαση για την Κύπρο είναι απολύτως καταστροφική και εντείνει την κρίση, διότι καταστρέφει την εμπιστοσύνη των πολιτών στο τραπεζικό σύστημα.

Όσο αφορά τις καταθέσεις, η Γερμανική Αριστερά είχε δηλώσει, ότι αν αποδειχθεί ότι οι καταθέσεις δεν είναι ασφαλείς στην Κύπρο, τότε δεν είναι ασφαλείς πουθενά στην Ε.Ε.

To Die Linke υποστήριζε, ότι η Κύπρος θα έπρεπε να ακολουθήσει το παράδειγμα της Ισλανδίας, να βάλει χέρι στους ανώνυμους λογαριασμούς ξένων μεγαλοκαταθετών, να ελέγξει το τραπεζικό σύστημα και τους τζογαδόρους/κερδοσκόπους του.

Μπορεί η Κύπρος να είναι φορολογικός παράδεισος, αλλά γι αυτό είναι συνυπεύθυνη η Γερμανία υποστηρίζει το Die Linke.

Η Αριστερά έχει προ πολλού ζητήσει να καθιερωθεί παντού στην Ε.Ε. ενιαία ελάχιστη φορολόγηση των καταθέσεων, ώστε να μην δημιουργούνται φορολογικοί παράδεισοι, αλλά η γερμανική κυβέρνηση παραπέμπει διαρκώς το αίτημα της Αριστεράς στις καλένδες.

Άρα το πρόβλημα είναι δομικό. Η ιδεολογία του ανταγωνισμού εντός της Ε.Ε. καταστρέφει την Ε.Ε.


Lifo.gr



======================



« Η Ευρώπη καταρρέει. Η Σοσιαλδημοκρατία τί κάνει;
Το ΔΗΚΟ ζητεί τα ονόματα όλων όσων μετέφεραν καταθέσεις στο εξωτερικό »


CHOUNTIShttp://left.gr

Νίκος Χουντής πρός Πρόεδρο Eurogroup, κ. Dijsselbloem:

• «Στο Eurogroup είστε ανίκανοι ή έχετε κάποιους άλλους σκοπούς όπως ο κ. Σόϊμπλε;»
• «Εσείς σε ποια (ασφαλή) τράπεζα βάζετε το μισθό σας, κ. Πρόεδρε;»

Εσείς σε ποια τράπεζα βάζετε το μισθό σας; Υπάρχει σήμερα ασφαλής τράπεζα στην Ευρώπη; Διότι, «το λάθος σας στο Eurogroup ήταν τεράστιο. Αναρωτιέται, όμως, κανείς, εάν είστε τόσο ανίκανοι ή έχετε κάποιους άλλους σκοπούς, όπως ο κ. Σόιμπλε, που κάλεσε τους επενδυτές να φύγουν από την Κύπρο και να τοποθετήσουν τις καταθέσεις τους σε πιο ασφαλείς χώρες, όπως στη Γερμανία».

Αυτά είπε, μεταξύ άλλων, ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκος Χουντής, απευθυνόμενος στον Πρόεδρο του Eurogroup, κ. Dijsselbloem, σήμερα το πρωί, στην Επιτροπή Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου

Ο Νίκος Χουντής, στην τοποθέτησή του, σημείωσε μεταξύ άλλων:

«ο κ. Σόιμπλε έκανε ξεκάθαρο τον έναν από τους δύο στόχους, που εξηγούν γιατί η Γερμανία επιδίωξε αυτή την καταστροφική λύση για την Κύπρο» και ανέγνωσε τη δήλωση του Γερμανού Υπουργού Οικονομικών,
ο οποίος έλεγε ότι «όποιος επενδύει τα χρήματά του σε χώρες που έχουν λιγότερους φόρους κι όπου ελέγχεται λιγότερο, όταν οι τράπεζες δεν είναι βιώσιμες, θα έχει προβλήματα».

Συνεχίζοντας ο Νίκος Χουντής, τόνισε συμπερασματικά: «Δηλαδή ο κ. Σόϊμπλε ξεκαθάρισε τον ένα στόχο. Φύγετε από τις τράπεζες χωρών όπως της Κύπρου κι ελάτε στις γερμανικές τράπεζες. Δεν είπε, όμως, τον άλλο, τον ανομολόγητο, στόχο, δηλαδή να αγοραστεί δωρεάν το φυσικό αέριο στην Κύπρο, όπως συμβαίνει με τα περιουσιακά στοιχεία στην Ελλάδα».

Τέλος, απευθυνόμενος, με ειρωνική διάθεση, στον Πρόεδρο του Eurogroup, τον κάλεσε να δηλώσει σε ποια τράπεζα «καταθέτει το μισθό του», αφού σήμερα, δεν υπάρχει ασφαλής τράπεζα στην Ευρώπη, μετά από το τεράστιο λάθος του Eurorgoup να προτείνει δήμευση μέρους των καταθέσεων στην Κύπρο.

Στην απάντησή του ο Πρόεδρος του Eurogroup αναφέρθηκε σε προσπάθειες «εξισορρόπησης ενός πακέτου το οποίο θα επέτρεπε να υπάρξει ένα νέο μέλλον στην Κύπρο και συγχρόνως να υπάρξει μία έμπρακτη απόδειξη, τουλάχιστον κατά την άποψη του Eurogroup, ότι θα υπήρχε κάποια συμβολή των καταθετών. Αυτό νομίζω ότι είναι η μόνη απάντηση που μπορώ να δώσω στο ερώτημά σας. Αν είμαστε ανίκανοι, ή όχι, αυτό θα το αφήσω σε σας να το κρίνετε».

Το βίντεο με το διάλογο Ν.Χουντή και J.Dijsselbloem, εδώ:
https://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=FUiMhaRwD0Q#t=0s


==========================



Ηθικό-οικονομισμός:
Το νέο δόγμα Μέρκελ – Σόιμπλε, που θα καταστρέψει την ευρωζώνη


Όταν το «μαύρο» χρήμα επενδύεται σε γερμανικά ομόλογα, σε βρετανικά ακίνητα, σε ολλανδικές μετοχές ή τοποθετείται στην Ελβετία και το Λουξεμβούργο, κανείς δεν νοιάζεται.

Ηθικό - οικονομισμός. Αυτό είναι το νέο γερμανικό δόγμα, το δόγμα Μέρκελ – Σόιμπλε, που έρχεται να ξεπλύνει τις ντροπές της κρίσης του χρεοκοπημένου νεοφιλελεύθερου μοντέλου, αφού διέλυσε όλες τις οικονομίες της προηγμένης Δύσης.

Οι παραγωγοί της φούσκας, οι εμπνευστές της δομημένης μόχλευσης και της γιγάντωσης των χρηματοπιστωτικών εργαλείων παγκοσμίως, κατασκευάζουν τώρα ένα νέο εσωτερικό εχθρό προκειμένου να διασωθούν οι ίδιοι, αλλά το μόνο που θα κάνουν είναι να διαλύσουν την ευρωζώνη.
Αντιμετωπίζουν την Κύπρο ως εστία του μέγιστου κακού, την εγκαλούν για τα «μαύρα» λεφτά των ρώσων ολιγαρχών, για το παρκάρισμα και το ξέπλυμα του παράνομου διεθνούς χρήματος, που δήθεν δεν θέλουν, αλλά κάνουν ότι είναι δυνατόν για να μεταφερθεί στις χώρες τους.

Ανακάλυψαν αίφνης ότι η Κύπρος έχει υπερμεγέθη πιστωτικό τομέα, ότι υποδέχεται «μαύρα» λεφτά, ότι είναι διεθνές πλυντήριο και γι' αυτό πρέπει να σβήσει από το χάρτη, να χάσει τις Τράπεζές της και να μείνει μόνο με τις παραλίες, όπως χαρακτηριστικά είπε ο υπουργός Οικονομικών της Σουηδίας.

Με τη διαφορά, ότι κανείς έως τώρα, γερμανός, βρετανός, γάλλος, ολλανδός, αυστριακός ή σουηδός, δεν διερωτήθηκε για την προέλευση των χρημάτων που επενδύονται από ξένους σε ακίνητα, ομόλογα, μετοχές και άλλα περιουσιακά στοιχεία στο Βερολίνο, στο Λονδίνο, στο Άμστερνταμ, στη Στοκχόλμη, στο Παρίσι ή στη Βιέννη.

Κάθε χρόνο από την Κύπρο, πέρα από τα «παρκαρισμένα» λεφτά, μεταστάθμευαν άλλα 12 - 15 δισ. ευρώ για να επενδυθούν στις "ηθικές" ευρωπαϊκές πρωτεύουσες.

Αλήθεια, θα εφαρμοσθεί το ίδιο νεοηθικό οικονομικό δόγμα στο Λουξεμβούργο και στη Μάλτα, θα συμπεριφερθούν με τον ίδιο σκληρό τρόπο στην συγγενή Ελβετία, στην εθνική τους Τράπεζα Deutche Bank, που διατηρεί συναλλαγές με φορολογικούς παραδείσους των νησιών Κέιμαν και άλλων εξωτικών νήσων;

Είναι για γέλια, δυστυχώς, το εφεύρημα των Μέρκελ και Σόιμπλε. Θα οδηγήσει σε καταστρατηγήσεις της κίνησης κεφαλαίων, θα διαμορφώσει εστίες σύγκρουσης στην Ευρώπη και κάποια στιγμή, θα προκαλέσει την έγερση κάποιας μεγάλης χώρας και τότε θα σημάνει το τέλος της ευρωζώνης.

Αυτή δυστυχώς είναι φορά των πραγμάτων. Εγκληματούν διπλά οι γερμανοί ηγέτες και οι υποτακτικοί τους στις Βρυξέλλες, σε βάρος των αδύναμων λαών και σε βάρος της Ευρώπης και χωρίς αμφιβολία ο ηθικό - οικονομισμός τους θα αναδείξει τέρατα, οικονομικά και πολιτικά.

Είναι απλώς θέμα χρόνου....


Το Βήμα




===========================



Σόιμπλε «καρφώνει» Χριστόφια, για το κούρεμα των καταθέσεων

Συνεχίζει η Γερμανία να αποδομεί την κυπριακή κυβέρνηση και να κατηγορεί την Κύπρο για το «κούρεμα» των καταθέσεων.

Ο υπουργός Οικονομικών, Β. Σόιμπλε, κατέθεσε έγγραφο στο γερμανικό κοινοβούλιο, σύμφωνα με το οποίο η κυπριακή κυβέρνηση γνώριζε και συναινούσε για το κούρεμα εδώ και μήνες. Το έγγραφο έχει ημερομηνία 23ης Νοεμβρίου 2012 και αναφέρεται μεταξύ άλλων συμφωνία σε κούρεμα των καταθέσεων.

'Οπως αποκάλυψε ο δημοσιογράφος Τάσος Τέλλογλου στο ΣΚΑ,Ι σύμφωνα με το έγγραφο που επικαλείται ο κ. Σόιμπλε, η τότε κυβέρνηση υπό τον πρόεδρο Δημήτρη Χριστόφια, είχε συμφωνήσει αρχικά στο ότι ο τραπεζικός τομέας στην Κύπρο θα συρρικνωθεί σταδιακά έως το 2018.

Παράλληλα όμως, σε μια συγκεκριμένη διάταξη του εγγράφου αυτού, γίνεται σαφές ότι μέτοχοι, ομολογιούχοι αλλά και καταθέτες στις κυπριακές τράπεζες, Κύπριοι αλλά και ξένοι, θα συνεισφέρουν εφάπαξ στη σωτηρία της οικονομίας του νησιού. Στο έγγραφο πάντως δεν υπάρχουν συγκεκριμένες προβλέψεις ποσοστών.


ethnos.gr



=======================



Το «νέο» Κυπριακό και η αριστερά

του Θέμη Τζήμα
tvxs.gr

Το «όχι» της κυπριακής Βουλής στην απόφαση του Eurogroup και στο δεύτερο «σχέδιο Αναστασιάδη» που ετέθη σε ψηφοφορία μπορεί να αποδειχτεί απόφαση με πολύ μεγαλύτερες πολιτικές από ό,τι οικονομικές συνέπειες. Η συζήτηση για τα μεγέθη τη κυπριακής οικονομίας οδηγεί στο προφανές συμπέρασμα ότι η Κύπρος θα μπορούσε να «διασωθεί» με μηδαμινό κόστος για τους Ευρωπαίους εταίρους της.

Ωστόσο, το σχέδιο που προωθήθηκε από το Eurogroup και έγινε αποδεκτό από την κυπριακή κυβέρνηση φιλοδοξούσε να στείλει καθαρά πολιτικά μηνύματα. Πρώτον, ότι η γερμανική κυβέρνηση πλέον έχει άμεσα λόγο ως προς τη συσχέτιση τραπεζικού τομέα κάθε κράτους και ΑΕΠ.

Δεύτερον, ότι ασχέτως των αρμοδίων ευρωπαϊκών θεσμών, ένα κράτος μπορεί να αντιμετωπίζεται από τη Γερμανία ως μεγάλο πλυντήριο «μαύρου χρήματος» και να τιμωρείται αναλόγως, ακριβώς μάλιστα εκεί που θα το πονέσει περισσότερο- χωρίς αυτά να αναιρούν το γεγονός ότι το κυπριακό και όχι μόνο, τραπεζικό σύστημα προφανώς έχει πολλές σκοτεινές πτυχές, κάτι που μάλλον δεν ήταν άγνωστο τόσα χρόνια στους Ευρωπαίους εταίρους μας.

Τρίτον, ότι τουλάχιστον για συγκεκριμένες οικονομίες και τραπεζικούς τομείς δεν ισχύουν οι κανόνες και οι εγγυήσεις που έχουν δοθεί τόσο από τους ευρωπαϊκούς θεσμούς, όσο και από τις εθνικές κυβερνήσεις. Ο καταθέτης σε γερμανική τράπεζα τυγχάνει άλλης προστασίας από αυτόν σε κυπριακή και ίσως αργότερα εν γένει σε νοτιοευρωπαϊκή.

Τέταρτον και βάσει του τρίτου ότι εντός της ΕΕ και της ΟΝΕ υπάρχουν τουλάχιστον τρεις ταχύτητες. Στην πρώτη ταχύτητα βρίσκεται η Γερμανία που αποπειράται να μορφοποιήσει στα μέτρα της την Ένωση. Στη δεύτερη
οι δορυφορικές χώρες της και η ασθμαίνουσα Γαλλία. Και στην τρίτη η ευρωπεριφέρεια όπου σταδιακά μετακινούνται και η Ισπανία με την Ιταλία. Είναι καθαρή φαντασίωση η ιδέα ότι μια τέτοια κατασκευή είναι βιώσιμη και ότι θα βγάλει ενισχυμένη μεσομακροπρόθεσμα τη Γερμανία. Απλά και η τελευταία θα λυγίσει υπό το βάρος της πολιτικής βουλημίας και της οικονομικής ερημοποίησης που προκαλεί.

Πέμπτον, από όλα τα παραπάνω συνάγεται ο κοντόφθαλμος σχεδιασμός
της ευρωγερμανικής, δεξιάς ελίτ, που ωθεί την παγκόσμια καπιταλιστική κρίση σε διαρκή επιδείνωση και ξηλώνει τόσο το ευρώ, όσο και την όποια «ευρωπαϊκή ιδέα».

Το όχι λοιπόν, της κυπριακής βουλής τείνει να μετατρέψει την Κύπρο από «Κούβα της Μεσογείου», όπως κάποτε λεγόταν σε «Ισλανδία της Μεσογείου». Υπό όρους δε, μπορεί να λειτουργήσει ευεργετικά όχι μόνο για την Κύπρο αλλά για το σύνολο της ευρωζώνης.

Από χθες βέβαια τα έντρομα ελληνικά ΜΜΕ και οι παράγοντες της τρικομματικής κυβέρνησης μας εξηγούν πόσο διαφορετικά και μικρότερα είναι τα μεγέθη της κυπριακής οικονομίας από αυτά της ελληνικής και των υπολοίπων κρατών της Ευρωζώνης. Έχουν απόλυτο δίκιο. “Ξεχνούν” όμως επίσης ότι και οι διαπραγματευτικές δυνατότητες στη βάση του συστημικού κινδύνου είναι εξίσου μικρότερες από πλευράς Κύπρου.

«Ξεχνούν» ότι η διαπραγμάτευση δε διεξήχθη ποτέ και για καμία χώρα στη βάση δήθεν άκαμπτων αριθμών, εξ ου και οι ίδιοι οι «εταίροι» σε μια σειρά περιπτώσεων αναγκάστηκαν να υιοθετήσουν θέσεις που απέρριπταν μετά βδελυγμίας- παρότι βεβαίως το έπραξαν με τρόπο που ακύρωσε και αυτές τις επιλογές.

Πάντα στη βάση κάθε διαπραγμάτευσης με την όποια χώρα ευρίσκετο ο κίνδυνος του ντόμινο από τη συστημική επίδραση της άτακτης στάσης πληρωμών ενός κράτους- μέλους του ευρώ ή της εξόδου από το ευρώ. Η διαδικασία δε των διαπραγματεύσεων ήταν πανομοιότυπη: η Γερμανία άφηνε την κρίση σε κάθε χώρα να εξελιχθεί μέχρι το μη περαιτέρω αντιμετωπίζοντάς την ως αρχικά μονοδιάστατα εθνικό ζήτημα. Έπειτα, η κάθε χώρα αναγκαζόταν έχοντας γονατίσει- ή επειδή η κυβέρνησή της διατεινόταν ότι η χώρα είχε γονατίσει- να αιτηθεί βοήθεια.

Και έπειτα με προεξάρχουσα τη Γερμανία και τους στενούς συμμάχους της ετίθεντο οι εξοντωτικοί όροι στο πλαίσιο εκβιαστικών διλημμάτων και ηθικιστικών, τιμωρητικών προτροπών. Κανείς μέχρι το όχι της κυπριακής βουλής δε διανοήθηκε να επιστρέψει το μπαλάκι στη Γερμανία ώστε να διαγνώσει την αντίδρασή της.

Είναι βέβαιο ότι η άλλη πλευρά δε θα υποχωρήσει εύκολα. Αφενός γιατί θεωρεί ότι αν κάνει πίσω θα ανοίξει δρόμο για αντίστοιχες συμπεριφορές και από άλλα κράτη- μέλη της ΟΝΕ και αφετέρου επειδή εκτιμά ότι η Κύπρος δεν αποτελεί συστημικό κίνδυνο. Η Γερμανία θα πιέσει την κυπριακή δημοκρατία, ελπίζοντας να την κάνει εν τέλει να λυγίσει.

Όντως, η γερμανική κυβέρνηση μπορεί να ασκήσει τεράστια πίεση στην Κύπρο. Προφανώς, βέβαια δε σταθμίζει ανάμεσα σε άλλα, πρώτον τη σημασία μιας πιθανής ρωσικής παρέμβασης στο εσωτερικό της ευρωζώνης και τις ευρύτερες διεθνείς επιδράσεις μιας τέτοιας κίνησης.

Δεύτερον και ίσως σημαντικότερο, ότι στο συλλογικό φαντασιακό των λαών πολύ συχνά ο συνδυασμός μακρόχρονης υπερβολικής πίεσης, αισθήματος αδικίας και διαμόρφωσης ενός προτύπου αντίστασης ωθεί σε γρηγορότερη ωρίμανση των συνθηκών για την αναζήτηση εναλλακτικών πολιτικών και διάθεσης για εξέγερση. Το νόημα είναι απλό: αν μπορεί ένα κράτος- μέλος της ευρωζώνης με το μισό του σχεδόν έδαφος κατειλημμένο από έναν ξένο εισβολέα, γιατί όχι και εμείς οι υπόλοιποι;

Πρέπει δε, να θυμόμαστε ότι δεν πρόκειται για πρωτίστως οικονομικό αλλά πολιτικό ζήτημα. Ναι, η Κίνα και η Ρωσία δε θα «σώσουν» την ευρωζώνη ή κάποια κράτη- μέλη της. Αλλά θα είχαν κάθε λόγο- όπως και οι ΗΠΑ- να μην αφήσουν τη Γερμανία να ωθήσει την παγκόσμια κρίση σε μια δραματική επιδείνωση.

Σήμερα λοιπόν, χάρη στο όχι της κυπριακής βουλής διαμορφώνεται ένα «άνοιγμα» στο ασφυκτικό πλαίσιο που έχει επιβληθεί στην ευρωζώνη. Η πορεία είναι αμφίβολη από εδώ και πέρα και επικίνδυνη. Εδώ όμως, που ένα νέο «κυπριακό» ζήτημα διαμορφώνεται με πανευρωπαϊκές και διεθνείς επιπτώσεις και ενόσω οι δεξιές, μνημονιακές δυνάμεις της Ελλάδας είναι απολύτως έκθετες, η αριστερά καλείται να αναλάβει τον πρωτοπόρο ρόλο.

Πρώτον, θέτοντας το καθαρό πολιτικό ζήτημα σε εθνικό επίπεδο της συμπαράστασης στην κυπριακή δημοκρατία. Η ελληνική κυβέρνηση επέλεξε τη λογική του «η Κύπρος βρίσκεται μακριά». Η αριστερά οφείλει να συνδέσει το κοινωνικό με το πατριωτικό ζήτημα όπως και σε άλλες φάσεις της ιστορίας της έκανε με επιτυχία.

Δεύτερον, πρέπει να αποπειραθεί να παίξει ρόλο σε μια ευρύτερη συνεννόηση. Αν μπορεί η Κύπρος, τότε μπορούν και η Ελλάδα, η Πορτογαλία, η Ισπανία και η Ιταλία, με την τελευταία ακόμα πασχίζει να συγκροτήσει κυβέρνηση. Η συνεννόηση αυτή πρέπει να κατατείνει προς την απαίτηση πλήρους αλλαγής πολιτικής προς αναπτυξιακή και κοινωνικά δίκαιη κατεύθυνση, με κλιμάκωση της σύγκρουσης έως την έξοδο από το ευρώ. Το ευρώ δεν είναι φετίχ ούτε θέσφατο υπέρτερο της δημοκρατίας και της κοινωνικής επιβίωσης. Αυτό πρέπει να ειπωθεί πλέον καθαρά.

Τρίτον, η αριστερά πρέπει να κινητοποιήσει το λαό και να χτίσει την πίεση υπέρ της έμπρακτης αλληλεγγύης στην Κύπρο. Ο κυπριακός λαός δεν πρέπει να εγκαταλειφθεί μόνος του. Η ισχυρότερη συμπαράσταση που μπορεί να του προσφερθεί είναι να αποδειχτεί το «όχι» του όντως συστημικό. Και αυτό προϋποθέτει 2,3, πολλά «όχι» στην ευρωπαϊκή περιφέρεια. Να η νέα μεγάλη πρόκληση για την αριστερά στη χώρα μας και όχι μόνο.


tvxs.gr



=========================



Μέτρα - εξπρές για τις κυπριακές τράπεζες


Παρά το γεγονός ότι αναβλήθηκε η συνεδρίαση της ολομέλειας της κυπριακής Βουλής, δύο νομοσχέδια κι ένα διάταγμα βρίσκονται αυτές τις ώρες υπό επεξεργασία, προκειμένου να υποβληθούν για ψήφιση από τους Κύπριους βουλευτές και αφορούν το τραπεζικό σύστημα της Κύπρου.

Το υπό διαμόρφωση διάταγμα αφορά την ημερομηνία που θα επαναλειτουργήσουν οι τράπεζες στην Κύπρο. Προφανώς και σύμφωνα με τα δεδομένα της στιγμής, οι κυπριακές τράπεζες δεν πρόκειται να ανοίξουν πριν την Τρίτη το πρωί και αυτό σύμφωνα με τα ευνοϊκότερα σενάρια. Ούτως ή άλλως οι τράπεζες στη Κύπρο θα παραμείνουν κλειστές έως την Παρασκευή το απόγευμα, ενώ είναι πιθανό να μην λειτουργήσουν ούτε την επόμενη Δευτέρα.

Τα δύο νομοσχέδια που τελούν υπό επεξεργασία αφορούν τη δημιουργία «καλής» και «κακής» τράπεζας στην Κύπρο. Θα δημιουργηθεί δηλαδή, είτε μία «καλή» τράπεζα με τα ενεργητικά των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων Κύπρου και Λαϊκής και μία «κακή» τράπεζα με το παθητικό και των δύο ιδρυμάτων, είτε δύο «καλές» και δύο «κακές» τράπεζες στα πρότυπα της Αγροτικής Τράπεζας Ελλάδος. Οι προετοιμασίες αυτές γίνονται έτσι ώστε το νομικό πλαίσιο να είναι έτοιμο, όταν βρεθεί επενδυτής, προφανώς Ρώσος, ο οποίος θα αγοράσει ακριβά την καλή τράπεζα, αφήνοντας στην κυπριακή οικονομία και κοινωνία να διαχειριστεί τα χρέη.

Σύμφωνα με τα διακινούμενα σενάρια, ορισμένοι Ρώσοι επιχειρηματίες κατά μόνας, αλλά και η Gazprom Bank, που είναι το τραπεζικό ίδρυμα του ρωσικού ενεργειακού κολοσσού, αντιμετωπίζουν το ενδεχόμενο εξαγοράς κυπριακού τραπεζικού ιδρύματος. Άλλωστε, ρωσικά κεφάλαια ελέγχουν ήδη το 10% της Τράπεζας Κύπρου, ενώ στη Μόσχα αυτές τις ώρες βρίσκεται κλιμάκιο στελεχών της Λαϊκής Τράπεζας, προφανώς για να πείσουν τους Ρώσους επενδυτές για εξαγορές.

Στουρνάρας: «Θωρακισμένη η Ελλάδα»

Εγχώριες τράπεζες έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον για τα υποκαταστήματα των κυπριακών τραπεζών στην Ελλάδα, δήλωσε ο υπουργός Οικονομικών Γιάννης Στουρνάρας ενημερώνοντας τις Επιτροπές, Οικονομικών και Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της Βουλής, σε κοινή τους συνεδρίαση με θέμα «Εμβάθυνση ΟΝΕ και ο ρόλος των εθνικών Κοινοβουλίων».

«Η Ελλάδα είναι θωρακισμένη, υπάρχει διαβεβαίωση από ΕΚΤ και Eurogroup» διαβεβαίωσε εκ νέου ο υπουργός Οικονομικών Γιάννης Στουρνάρας, αναφερόμενος στο σχέδιο διάσωσης της Κύπρου.

Όπως είπε, όποια προβλήματα υπάρχουν, σχετίζονται με την παρουσία τραπεζικών κυπριακών ιδρυμάτων στην Ελλάδα όσο δεν βρίσκεται λύση. Πρόσθεσε ότι τα ιδρύματα αυτά μπορούν να περάσουν σε ελληνική τράπεζα ή τράπεζες.

Ο κ. Στουρνάρας αναφερόμενος στην ύπαρξη σχεδίου Β' είπε πως, η στατιστική δείχνει ότι ανταποκρίθηκε στο παρελθόν η ΕΕ, διότι δεν υπάρχουν αδιέξοδα, πάντα βρέθηκαν λύσεις.

Αντιπρόεδρος Τράπεζας Κύπρου: «Είναι απαράδεκτο να αγγίξουμε τα λεφτά των ξένων καταθετών»

Εν τω μεταξύ, ο αντιπρόεδρος της Τράπεζας Κύπρου, Ευδόκιμος Ξενοφώντος, δήλωσε από το Προεδρικό όπου παραβρίσκ