Aθλητικές απόψεις

Οι αήττητοι της Ευρώπης

Ο Ολυμπιακός παραμένει αήττητος μετά από 13 αγωνιστικές στο ελληνικό πρωτάθλημα και βρίσκεται στη λίστα με τις 7 αήττητες ομάδες σε όλη την Ευρώπη. Δείτε αναλυτικά τον κατάλογο των εκλεκτών και τα δύσκολα που έρχονται αυτό το Σαββατοκύριακο.

Το τοπίο στη Σουπερλίγκα μοιάζει ξεκάθαρο φέτος. Ο Ολυμπιακός ήδη από Δεκέμβρη μήνα έχει +10 βαθμούς διαφορά από τον ΠΑΟΚ και +16 από τον Παναθηναϊκό και μόνο αν αποχωρήσει από το πρωτάθλημα θα το χάσει.

Πλέον στο λιμάνι στοχεύουν να το κατακτήσουν αήττητοι για πρώτη φορά στην ιστορία τους. Ο Ολυμπιακός δεν έχει ηττηθεί μετά από 13 αγωνιστικές και παραμένει στο κλαμπ των ευρωπαϊκών ομάδων που δεν έχουν χάσει καμία φορά φέτος στα πρωταθλήματά τους.

Στις 53 λίγκες που διεξάγονται υπό τη σκέπη της UEFA, μόλις 7 ομάδες έχουν καταφέρει να μη χάσουν μέχρι τώρα. Πάμε να τις δούμε, με τη σημείωση ότι υπάρχουν πρωταθλήματα στο βορρά που έχουν ολοκληρωθεί.

Ομάδα Αγ. Επίδοση
Μάντσεστερ Σίτι 15 9-6-0
Μπαρτσελόνα 14 13-1-0
Ολυμπιακός 13 11-2-0
Σκεντέρμπεου 13 10-3-0
Ανόρθωση 12 10-2-0
Πόρτο 10 8-2-0
Μπενφίκα 10 8-2-0


tvxsteam.

'Οραμα

Δεν είναι ζήτημα (μόνο) χρημάτων το ποδόσφαιρο, είναι και θέμα γνώσης
και οράματος. Πριν από λίγες μέρες, στο site της «Παναθηναϊκής Συμμαχίας» (www. paomprosta.gr), δημοσιεύτηκε ένα κείμενο με τίτλο :
«Στρατηγική του Παναθηναϊκού για την περίοδο 2012-15» 'Είναι το περίφημο τριετές πλάνο που παρουσίασε χθες στους δημοσιογράφους ο Γιάννης Αλαφούζος -όχι ολόκληρο, γιατί είναι κάτι τόσο γενικόλογο και τόσο βαρετό, ώστε ακόμα κι ο ίδιος σταμάτησε την ανάγνωσή του για να δεχτεί ερωτήσεις!

Στο εντυπωσιακό αυτό ηλεκτρονικό bullet, στο οποίο περιγράφεται το όραμα της «Συμμαχίας», διαβάζει κανείς τι σημαίνουν για έναν καλό παναθηναϊκό οι έννοιες «νίκη», «ήθος», «ειλικρίνεια», «χαρά» κ.λπ.: δεν κάνω πλάκα. Υπάρχουν φωτογραφίες από χαρούμενα και στενοχωρημένα παιδάκια, καθώς και μία του Μαρινάκη με τον Μπέο που συμβολίζουν το κακό! Στο τέλος αναφέρονται οι στόχοι της τριετίας: α) οικονομική εξυγίανση, β) ανάπτυξη των ακαδημιών, γ) αναζήτηση (sic) γηπέδου, δ) ανάπτυξη μιας νέας παναθηναϊκής γλώσσας.

Αυτά οραματίζεται ο Αλαφούζος και οι συνεργάτες του.

Χρήματα

Τι σημαίνουν αυτά; Πρώτα απ' όλα, ότι δύσκολα θα μπουν στο ταμείο της ΠΑΕ ζεστά χρήματα, πέρα από αυτά που καταβάλλει ο κόσμος από το υστέρημά του. Επίσης ότι κατασκευή γηπέδου δεν προβλέπεται και η ελπίδα είναι να μην μας κυνηγάνε ο Μπόμπολας κι ο Βωβός για το φιάσκο του Βοτανικού.

Το τέταρτο είναι εντελώς ακατανόητο: ελπίζω να μην σημαίνει ότι οι οπαδοί του ΠΑΟ πρέπει να μιλάνε έπειτα από τρία χρόνια όπως ο Σωτήρης ο Βοργιάς στη «Δίκη» του Θωμαΐδη, στην οποία όταν αρχίζει τις αναφορές στον «Εκ βαθέων» και στον «Ρασπούτιν» γίνεται εντελώς ακατάληπτος!

Το ξαναλέω: αυτές οι εκθέσεις ιδεών περί αξίας της νίκης και της χαράς κι αυτές οι γενικόλογες προσεγγίσεις περί ακαδημιών και γηπέδων παρουσιάζονται ως στρατηγικό σχέδιο! Ανέκαθεν στον ΠΑΟ υπήρχαν σχέδια: από το πενταετές του Φιλιππίδη μέχρι το τετραετές του Τζίγκερ, έχουν ακουστεί όλα. Τέτοιες γενικότητες, όμως, προορισμένες για παιδάκια του Δημοτικού αυτοί δεν έλεγαν.

Ονειρεύονται

Πού θα βρεθούν χρήματα, πώς θα αντιμετωπιστεί το έλλειμμα, ποιος εγγυάται ότι θα βγουν παιδιά από τις ακαδημίες ή ότι θα βρεθούν ταλέντα από το εξωτερικό, δεν μας εξήγησαν. Η επίκληση του περίφημου χρέους, είναι δικαιολογία μόνο για όσους δεν καταλαβαίνουν: ο Μαρινάκης από τον Κόκκαλη αγόρασε διπλάσια χρέη.

Επίσης, το μόνο βέβαιο είναι ότι αν ο ΠΑΟ ξαναποκλειστεί από την Ευρώπη, όπως πρόπερσι, και δεν μπει σε ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ τα επόμενα τρία χρόνια, το έλλειμμά του θα αυξηθεί κι άλλο -εκτός αν ονειρεύονται μια ομάδα σαν τον εφετινό Πανιώνιο π.χ. Γιατί όταν ο Παναγόπουλος παρουσίασε τη στρατηγική λέγοντας την περίφημη φράση «δεν μας ενδιαφέρει η Ευρώπη» (ξεσηκώνοντας ακόμα και τον ήρεμο Δημήτρη Γόντικα), κάτι τέτοιο περιέγραψε.

Απλό

Για να καταλάβετε το είδος της σύγχυσης, τον περίφημο αρχισκάουτερ που θα ανακοινώσουν προσεχώς, κι αυτόν ο Φερέιρα τους τον βρήκε: είναι ένας Πορτογάλος! Το τι έγινε με τον Φερέιρα είναι τελικά απλό. Τον έφερε κάποτε ο Φρέιτας, για να κάνει αυτός κουμάντο: ο άνθρωπος ήταν διωγμένος από τη Μάλαγα, δεχόταν τα πάντα.

Οταν ο Φρέιτας έφυγε έπρεπε να τον πάρει μαζί του. Τον άφησε εδώ, αυτός κατάλαβε ότι ο κόσμος γουστάρει γκρίνια για τη διαιτησία και επιθέσεις κατά πάντων, και έτσι πορεύτηκε. Τον βρήκε ο Αλαφούζος, του έδωσε εν λευκώ την ομάδα, για να καλύψει το οργανωτικό κενό και τη δική του άγνοια για το ποδόσφαιρο: χθες μας είπε ότι οι αγγλικές ομάδες δεν έχουν τεχνικό διευθυντή -να δούμε τι άλλο θ' ακούσουμε!

Ο Πορτογάλος τα έκανε θάλασσα: ο ΠΑΟ που προέκυψε, είναι το αποτέλεσμα της ανεπάρκειας του προπονητή και της άγνοιας των ανθρώπων που διοικούν, γράφοντας εκθέσεις ιδεών και μιλώντας για κατασκευές ηθικών ομάδων. Ο Φερέιρα έφυγε, η άγνοια παραμένει...

Ρότσα

Ο Ρότσα είναι στρατιώτης του Παναθηναϊκού και αγαπητός σε όλους -αγαπητός τόσο πολύ, ώστε όλοι στον ΠΑΟ θυμούνται μόνο το πρώτο του πέρασμα από την ομάδα (όταν έφτασε στον ημιτελικό του Τσάμπιονς Λιγκ) και κανείς το δεύτερο (όταν αντικατέστησε τον Βασίλη Δανιήλ και πήγε χειρότερα). ΄

Εχω τεράστια εκτίμηση στον άνθρωπο Ρότσα, τον θεωρώ δυνατό χαρακτήρα και πραγματικό κύριο, αλλά προπονητικά η επαγγελματική
του εξέλιξη υπήρξε ελάχιστη, το στρες τον νίκησε. Ο άνθρωπος Ρότσα
είναι καλύτερος από τον προπονητή Ρότσα και ίσως είναι καλύτερα έτσι:
οι παίκτες του ΠΑΟ δεν νομίζω ότι θα άντεχαν έναν δυνάστη -έναν Τεν Κάτε π.χ. ή έναν Μαλεζάνι.

Ο ΠΑΟ δεν έχει παραγκωνισμένους παίκτες, στους οποίους ένας νέος προπονητής θα μπορούσε να στηριχτεί. Εχει στρεσαρισμένους παίκτες,
που εδώ και δύο χρόνια κόντεψαν να τρελαθούν, δουλεύοντας με έναν τύπο που έβλεπε «φαντάσματα»: ειδικά μετά τη φυγή του Κατσουράνη, η μαυρίλα που έπεσε στην Παιανία ήταν αφόρητη, καθώς οι παίκτες καταλάβαιναν ότι ο Φερέιρα για να γίνεται ευχάριστος και χρήσιμος στον Αλαφούζο θα μπορούσε να «φάει» και μερικούς ακόμα με κατηγορίες παρανοϊκές.

Ο ΠΑΟ είχε γίνει μια ομάδα νευρωτική -χρειάζεται κάποιον που να φέρει λίγο χαμόγελο: κάποιον που να κάνει την προπόνηση ξανά χαρούμενη δουλειά και όχι φρικτή αγγαρεία. Ο Ρότσα αυτό μπορεί να το κάνει, αλλά μετά ο ΠΑΟ χρειάζεται έναν προπονητή για να τον ξανακάνει ομάδα, δηλαδή να δουλέψει στη νοοτροπία, να δώσει στην ομάδα χαρακτήρα και ταυτότητα.

Κυρίως όμως, ο ΠΑΟ χρειάζεται ένα άνθρωπο σαν τον Γιάσμινκο Βέλιτς. Κάποιον να διαχειριστεί σωστά τα ελάχιστα χρήματα που μπορεί να συγκεντρωθούν, κάποιον με γνώση των αγορών, κάποιον που να ξέρει.
Γιατί η άγνοια δεν γιατρεύεται ξοδεύοντας. Απλώς καταστρέφει.

Μόνο ο Γιάννης

Για να μην τα ρίχνουμε όλα στον Αλαφούζο, όλοι σχεδόν οι παράγοντες του ΠΑΟ την πάτησαν με τον Φερέιρα. Ο Πατέρας τον έφερε μετά βαΐων και κλάδων, ο Γόντικας προσευχόταν στο όνομά του, ο Βγενόπουλος έτρεξε να τον δει πέρυσι στο «Ιατρικό Κέντρο», όταν αρρώστησε και τον παρακάλεσε να μείνει, ο Πολέμης τον άκουγε μαγεμένος.

Μόνο ο Τζίγκερ ήταν σχεδόν πάντα εναντίον. Οχι γιατί καταλαβαίνει από προπονητές (που κάτι καταλαβαίνει...), αλλά γιατί έπρεπε να πηγαίνει κόντρα σε όλους τους άλλους...


Αντώνης Καρπετόπουλος
SportDay.gr

Φέτος είναι πιο δύσκολο

Το ντέρμπι του ΟΑΚΑ, μεταξύ της ΑΕΚ και του Ολυμπιακού, μοιάζει λίγο με το αντίστοιχο περσινό που είχε γίνει τέτοια εποχή: και πέρυσι, όπως και φέτος, ο Ολυμπιακός ήταν μεγάλο φαβορί πριν αρχίσει το ματς. Φυσικά η ΑΕΚ πέρυσι είχε πολύ καλύτερη ομάδα από αυτή τη γεμάτη νεούδια που έχει φέτος, όμως στην προετοιμασία του ματς η δυσκολία ήταν περίπου ίδια:
ο Ολυμπιακός έμοιαζε πολύ δύσκολο να μην κερδίσει -μην ξεχνάτε ότι την ΑΕΚ την είχε φορτώσει στο προηγούμενο ματς με 6 γκολ. Κι όμως πέρυσι δεν κέρδισε -πράγμα που σημαίνει ότι μπορεί να μην κερδίσει και φέτος, αν πάλι υποτιμήσει την «Ενωση».

Στο περσινό αντίστοιχο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, ο φρέσκος τότε στον πάγκο της ΑΕΚ Νίκος Κωστένογλου, γνωρίζοντας ότι η ομάδα του πρέπει να δώσει έναν αγώνα επιβίωσης και γοήτρου, όπως τον αυριανό, έδωσε εντολή για μεγάλη πίεση στη μεσαία γραμμή, έπαιξε με την άμυνα πιο ψηλά από ό,τι συνήθως, χτύπησε τον Ολυμπιακό στο πλάι και δεν του άφησε πολύ την μπάλα.

Εκείνο το βράδυ το τρέξιμο του Βάργκας και του Μάκου (κυρίως) αποδείχτηκε καθοριστικό: ο Βαλβέρδε δεν περίμενε ότι η ομάδα του θα δεχτεί πίεση, καθώς νόμιζε ότι θα βρει μια ταμπουρωμένη ΑΕΚ που θα δώσει στον Ολυμπιακό το δικαίωμα να γυρίσει την μπάλα μεθοδικά. Δεν έγινε έτσι.

Διαφορά

Υπάρχει μια διαφορά ανάμεσα σε αυτό που κάνει ο Ολυμπιακός του Ζαρντίμ από αυτό που έκανε ο Ολυμπιακός του Ισπανού στη φάση της επίθεσης. Οπως και πέρυσι έτσι και φέτος, οι χαφ του Ολυμπιακού πιέζουν, όμως αν κερδίσουν την μπάλα παίζουν γρήγορα προς τους επιθετικούς: πέρυσι ο σκοπός ήταν κυρίως να κρατήσουν την μπάλα, ώστε η ομάδα να ανεβεί προς την επίθεση.

Ο Ολυμπιακός επιδίωκε να βάλει τον αντίπαλό του σε θέση αναμονής, γιατί ο Ιμπαγάσα (κυρίως) και ο Ορμπάιθ (κατά δεύτερο λόγο) μπορούσαν να στήσουν ένα φλιπεράκι ψάχνοντας τους συμπαίκτες τους που κατέβαιναν για να ανοίξουν την αντίπαλη άμυνα. Η ομάδα του Βαλβέρδε, αν σε υποχρέωνε να την περιμένεις, σου έκανε ζημιά διότι οι χαφ ήξεραν το παιχνίδι των κυνηγών και τους τροφοδοτούσαν σωστά, ειδικά όταν δεν πιέζονταν.

Φέτος αντίθετα, το «τάισμα» των επιθετικών από τους μέσους δεν είναι εξίσου μεθοδικό και γι' αυτό και ο κόσμος συχνά δυσφορεί με το θέαμα.
Ο σκοπός φέτος είναι, αν και εφόσον οι μέσοι ανακτήσουν την μπάλα, αυτή να πάει γρήγορα μπροστά. Αν πάει μπροστά (και υπάρχουν και κενοί χώροι), ο Τζεμπούρ ή ο Μήτρογλου φτιάχνουν φάσεις μόνοι τους, ενώ ο Αμπτούν μπορεί με δυο-τρεις ντρίμπλες να βγάλει κόσμο απέναντι από τον τερματοφύλακα. Οι χαφ του Ολυμπιακού πέρυσι ήταν επικίνδυνοι όταν κρατούσαν την μπάλα πολύ. Φέτος οι Γκρέκο, Μασάντο, Μανιάτης κ.λπ. είναι επικίνδυνοι όταν την κρατάνε λίγο.

Πίσω

Η ΑΕΚ θα επιχειρήσει να αναχαιτίσει τον Ολυμπιακό παίζοντας χωρίς φορ, αλλά όχι 4-6-0, όπως ακούω και διαβάζω. Απλά οι τρεις της επίθεσης (όποιοι κι αν τελικά είναι) θα ξεκινούν υποχρεωτικά από αρκετά πίσω, αφού οι τρεις μέσοι θα κυνηγάνε τους αντίστοιχους του Ολυμπιακού: όχι τυχαία ο Λίνεν δοκίμαζε τον Κοντοέ στα χαφ για να τον βάλει να περιορίσει το Μασάντο.

Ωστόσο, αν πέρυσι για να σταματήσεις τον Ολυμπιακό έπρεπε να περιορίσεις τους μέσους του, φέτος αν θες να τον δυσκολέψεις πρέπει να σταματήσεις τους επιθετικούς του: αυτοί κάνουν όλη τη δουλειά, είτε με τις μεταξύ τους συνεργασίες είτε με τα σόλα τους. Αυτό έκανε κι ο Αρης που είναι ο μόνος που γλίτωσε.

Αντοχή

Η ΑΕΚ για να αντέξει, πρέπει να φτάσει σε σημεία απόδοσης που φέτος ακόμα δεν έχει αγγίξει. Το ντέρμπι θα κριθεί στην ικανότητα των αμυντικών της «Ενωσης» να περιορίσουν τον Τζεμπούρ, τον Αμπτούν και τον Μασάντο: κυρίως αυτούς. Φυσικά χρειάζεται μεγάλη προσοχή και στις στημένες φάσεις, αφού αυτές του Ολυμπιακού είναι για σεμινάριο: η ομάδα του Ζαρντίμ έχει πολύ καλούς εκτελεστές (Μασάντο, Χολέμπας), αλλά και σχέδιο.

Οι πολλές κινήσεις στην περιοχή δημιουργούν χώρους για όποιον ακολουθεί τη φάση: Τοροσίδης, Γκρέκο και Μήτρογλου βρήκαν στα πρόσφατα γκολ τους πεδίο καθαρό και μπάλα στρωμένη. Εδώ ο Ολυμπιακός έχει ένα πλεονέκτημα σοβαρό, αφού η άμυνα της ΑΕΚ εύκολα πανικοβάλλεται στα στημένα: έχει δεχτεί γκολ από στημένες φάσεις και από τον Πανιώνιο και από την Κέρκυρα και από τον Τοτσέ μία εβδομάδα πριν, που μάλιστα έμοιαζε στη φάση του γκολ πύραυλος!

Προβάδισμα

Πριν αρχίσει το ματς, ο Ολυμπιακός έχει ένα ξεκάθαρο προβάδισμα διότι για να σκοράρει δεν χρειάζεται να κάνει πολλά. Η ΑΕΚ χρειάζεται ψυχή και ψυχραιμία. Δεν θα βρει έναν αντίπαλο με πονοκέφαλο μετά το ευρωπαϊκό πάρτι. Το πριμ που έταξε ο Μαρινάκης αρκεί για να είναι όλοι στην τσίτα.

Κατρακύλα

Με ρωτάτε γιατί δεν έγραψα χθες κάτι για τον Παναθηναϊκό και το παιχνίδι του με τη Λάτσιο. Τι να γράψω δηλαδή; Οτι δεν ξέρει ούτε να αμύνεται ούτε να επιτίθεται; Οτι προφανώς το πρόβλημά του δεν ήταν ο Κατσουράνης; Οτι δεν μπορεί να υπάρχουν απαιτήσεις από ποδοσφαιριστές, όταν ο γενικός διευθυντής της ομάδας λέει πως για τρία χρόνια τουλάχιστον δεν ενδιαφέρει η Ευρώπη; Ή να κάνω κι εγώ κριτική στον Φερέιρα, λες και έχει καμιά αξία η επισήμανση ότι αυτό που παρουσιάζει δεν είναι ομάδα;

Τι να πεις δηλαδή για το ματς του ΠΑΟ; Οτι είναι ανεπίτρεπτο που έχασε 3-0 σε ένα άδειο γήπεδο από τα δεύτερα της Λάτσιο, που είχε το μυαλό της στο ματς με τη Ρόμα που ακολουθεί; Μα, εδώ έχει χάσει από τον Πανθρακικό και δεν ανησυχεί κανένας!

Ο Αλαφουζος πιστεύει πως έχει μπροστά του ατελείωτο χρόνο για να φτιάξει έναν Παναθηναϊκό που μόνο αυτός οραματίζεται. Οι συνεργάτες του μιλάνε ανενδοίαστα για παραίτηση της ομάδας από οποιαδήποτε φιλοδοξία, επικαλούμενοι την προηγούμενη κακή διαχείριση και το χρέος που βρήκαν: στο τέλος θα απαιτούν και συγχαρητήρια γιατί παίζει τόσο άθλια (!) ο Παναθηναϊκός, δηλαδή η ομάδα με το δεύτερο μεγαλύτερο μπάτζετ στην Ελλάδα (και τετραπλάσιο από αυτό που έχει η Μάριμπορ π.χ. που από τη Λάτσιο έχασε αξιοπρεπώς). Μιλούν για «σωτηρία του ΠΑΟ», την ώρα που γίνεται φανερή η συρρίκνωσή του: κρίμα.

Οταν ρΙχνεις διαρκώς τα στάνταρ, μπορεί να είσαι μονίμως επιτυχημένος κι αυτό είναι το κόλπο που γίνεται. Στο τέλος, ακόμα και η αγωνιστική απαξίωση του Παναθηναϊκού θα προβάλλεται ως επιτυχία. Η μόνη έκπληξη είναι πώς ο απαιτητικός κόσμος της ομάδας όλα αυτά τα ανέχεται…


Αντώνης Καρπετόπουλος
sportday.gr.

Με τη Μονπελιέ θα είναι όλα αλλιώς

O Τοτσέ είναι φορ: σίγουρα όχι ο καλύτερος που έχει παίξει στον Παναθηναϊκό, αλλά ο μόνος που σκοράρει φέτος. Το γκολ α λα Ιμπραΐμοβιτς στο 34', θα έπρεπε να λύσει τα προβλήματα των «πρασίνων», αλλά μόνο έτσι δεν έγινε: ο ΠΑΟ μπλόκαρε αμέσως μετά την επίτευξη του γκολ και στο β' ημίχρονο σώθηκε σε δυο-τρεις περιπτώσεις από τον φορμαρισμένο Καρνέζη. Ο Φερέιρα μίλησε για ψυχολογικό πρόβλημα που έχουν δημιουργήσει τα άσχημα αποτελέσματα -εγώ πάλι λέω ότι είναι πρόβλημα κυρίως παιχνιδιού: και χθες στο δεύτερο ημίχρονο οι ατομικές ενέργειες περίσσευαν.

Το Σάββατο ο Ολυμπιακός πέτυχε μία ακόμα διαδικαστική νίκη. Το πιο εύκολο πράγμα που μπορεί να πει κανείς, έχοντας δει το ματς του Ολυμπιακού με τον ΟΦΗ, είναι ότι οι «ερυθρόλευκοι», αν θέλουν να κερδίσουν τη Μονπελιέ την Τρίτη, πρέπει να κάνουν μια εμφάνιση πολύ καλύτερη. Η παρατήρηση, ωστόσο, δεν έχει νόημα, καθώς ο Ολυμπιακός που θα παίξει με τους Γάλλους θα είναι πολύ διαφορετικός: η επιστροφή π.χ. του Μοντέστο και του Μανιάτη στα χαφ είναι δεδομένο ότι θα σκληρύνει τη μεσαία γραμμή του Ολυμπιακού, ενώ και η επίθεση θα έχει άλλο βάρος, αν προλάβει κι επιστρέψει ο Τζεμπούρ.

Αν ο Ζαρντίμ διαπίστωσε κάτι, είναι ότι κάποιες «ρεζέρβες» είναι αρκετά ετοιμοπόλεμες (ο Βλαχοδήμος και ο Φέισα π.χ.). Κατά τα άλλα, νομίζω ότι ο Πορτογάλος χάρηκε γιατί είδε ότι η στήριξη στον Μασάντο αποδίδει, γιατί είδε ξανά γκολ από στημένες φάσεις, γιατί είδε ότι το δίδυμο Αμπντούν - Χολέμπας είναι εγγύηση -ειδικά στην επίθεση.

Ευχαριστημένος πρέπει να είναι και ο Αναστόπουλος κι όχι μόνο για το χειροκρότημα που πάλι πήρε από το Καραϊσκάκη: ο ΟΦΗ αρχίζει να βρίσκει νέους πρωταγωνιστές -ήδη ο Κουτσιανικούλης και ο Λαμπρόπουλος μοιάζουν αναγεννημένοι.

Ο ΠΑΟΚ έκανε τη νίκη της ημέρας στη Νέα Σμύρνη, σε ένα ματς όπου ο Πανιώνιος επιβεβαίωσε όλα τα καλά λόγια που λέγονται για αυτόν.
Ο Αθανασιάδης με δύο γκολ, έδειξε ότι τα φορ κάνουν πάντα τη διαφορά στο ελληνικό πρωτάθλημα: από την άλλη ο Αραβίδης και ο Διαμαντάκος,
που μοιράστηκαν τη δουλειά, δεν είχαν την ίδια αποτελεσματικότητα.

Ο Πανιώνιος άξιζε τον βαθμό της ισοπαλίας (τουλάχιστον) και ο Δώνης πρέπει να χαρεί τη δύσκολη νίκη, να ευχαριστήσει τον Σαλπιγγίδη που σκίστηκε παίζοντας αριστερό χαφ (!), να ανάψει κερί να έχει ο Θεός γερό τον Αθανασιάδη και να επιχαίρει γιατί όσο περνά ο καιρός ο Κουμάλο μοιάζει μια χαρά παίκτης.

Κατά τα άλλα είχαμε δύσκολες, αλλά πολύτιμες νίκες του Ατρομήτου, του Αστέρα και της Ξάνθης. Ο Καραγκούνης έδειξε στον Μπάγεβιτς ότι τον αδικεί, ο Ουνουάτσι έσωσε τον Κωστένογλου και ο Αστέρας, εκτός από καλή ομάδα, έχει κι έναν σούπερ τερματοφύλακα: τη νίκη του απέναντι στον ΠΑΣ τη χρωστάει στον Φούλοπ.

Πανθρακικός και Λιβαδειά ορθώς τα έχουν με την ατυχία τους: η ομάδα της Κομοτηνής χάνει δεύτερο σερί ματς δεχόμενη ένα φθηνό γκολ στο τέλος ενώ παίζει με 10, ενώ ο Λεβαδειακός έκανε 13 φάσεις στην Ξάνθη και δεν σκόραρε!

Είχαμε πολλά περισσότερα γκολ και καμία «λευκή» ισοπαλία. Ίσως γιατί έγιναν και αρκετά διαιτητικά λάθη. Ο Αμπάρκιολης στο Καραϊσκάκη έκανε δημόσιες σχέσεις με τους γηπεδούχους και ο Κομίνης στη Νέα Σμύρνη, έδωσε στον ΠΑΟΚ ένα πέναλτι που δεν θα έδινε κι ο Δώνης, ο οποίος νομίζω βλέποντας τον Λάζαρ κατάλαβε γιατί δεν χρειάζεται ο προπονητής να έχει νεύρα: τον μιμούνται οι παίκτες του...


SportDay.gr

Ο Νοέμβριος των ντέρμπι...



«Το φετινό πρωτάθλημα είναι πολύ διαφορετικό σε σχέση με ό,τι έχουμε παρακολουθήσει στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου. Σχεδόν πάντα
οι πρώτοι 4 είναι «κλειδωμένοι», αλλά πλέον, αυτά τα δεδομένα δεν υπάρχουν. Το μόνο που παραδοσιακά θα είναι ίδιο, χωρίς να παίζουν καθοριστικό ρόλο οι συνθήκες, είναι τα ντέρμπι.

Οι αγώνες «ζωής και θανάτου», οι αγώνες που σίγουρα, δεν δίνουν μόνο
3 βαθμούς. Οι αγώνες που δεν ολοκληρώνονται στο 90 και αποτελούν αυτούς, για τους οποίους, ακόμη και τα οικονομικά ζητήματα στη ζωή του καθενός, περνούν, έστω και για λίγες ημέρες, σε δεύτερο πλάνο. Και πλέον, είμαστε προ των πυλών γι' αυτούς τους αγώνες»,
αναφέρει ο expert Αντώνης Καρπετόπουλος.

Από την 7η αγωνιστική, που Αθήνα και Θεσσαλονίκη οδηγήθηκαν στη διπλή κόντρα ΠΑΟΚ - ΑΕΚ και Παναθηναϊκός - Αρης, τα ντέρμπι στη superleague ξεκίνησαν να αποτελούν εβδομαδιαίο φαινόμενο.

Πριν μας αποχαιρετήσει ο Οκτώβριος, στο τελευταίο αγωνιστικά τριήμερο,
ο Παναθηναϊκός κοντραρίστηκε με τον ΟΦΗ μακριά από την έδρα του,
όπως και ο Ολυμπιακός με τον Άρη, στο «Κλεάνθης Βικελίδης» :

«Η ζώνη της Δευτέρας έχει βοηθήσει σ' όλους τους τομείς. Κατ' αρχήν,
η πλειοψηφία του κόσμου βρίσκεται στο σπίτι, μετά από ένα... εξοντωτικό Σαββατοκύριακο! Η ιδιωτική τηλεόραση είναι επηρεασμένη από το γενικότερο οικονομικό σκηνικό, κάτι που σημαίνει ότι ήρθε η ώρα και οι γυναίκες να ασχοληθούν με τη λίγκα» τονίζει αστειευόμενος ο Αντώνης Πανούτσος και συνεχίζει:

«Το ματς της Δευτέρας το βλέπουν όλοι. Δεν χρειάζεται να είναι το Αρης - Ολυμπιακός ή το Κέρκυρα - Παναθηναϊκός. Ακόμη και αγώνες μικρότερης δυναμικής, έχουν τα βλέμματα όλων των φιλάθλων. Και έτσι όπως έχει καταρτιστεί το πρόγραμμα, οι Δευτέρες έχουν... καλά ματσάκια.

Το Αστέρας Τρίπολης - Ατρόμητος για παράδειγμα, της 11ης αγωνιστικής, είναι ντέρμπι Ευρώπης, ανάμεσα σε δύο καλοδουλεμένες ομάδες, οι οποίες δεν αντιμετωπίζουν προβλήματα εκτός αγωνιστικού χώρου και έχουν την «πολυτέλεια» να περιορίζονται στην καθημερινότητά τους, μόνο στις προπονήσεις».

Ο Νοέμβριος είναι ίσως ο πιο μυστηριώδης και ιδιόμορφος μήνας του χρόνου. Πολύ κοντά στον χειμώνα, αλλά και εντός του Φθινοπώρου. Κάποιες μέρες του είναι ζεστές και κάποιες άλλες κρύες, προμήνυμα, γι' αυτό που θα ακολουθήσει. Σ' αυτό τον μήνα, των έντονων αντιθέσεων, η superleague έχει να προσδώσει έντονα συναισθήματα. Το... αλατοπίπερο του ελληνικού πρωταθλήματος είναι εδώ. Ενώπιών μας. Στα κανάλια της nova. Από την 9η ως την 12η αγωνιστική, τα ραντεβού των ομάδων είναι βέβαιο πως θα κρατήσουν σε εγρήγορση όλους τους φιλάθλους, ανεξαρτήτως ομάδας.

Οι δύο δικέφαλοι εμπλέκονται σε διαδοχικά ντέρμπι. Αυτός του νότου, στην αρχή του μήνα και εκείνος του βορρά στο τέλος του. Το ξεκίνημα γίνεται με το παραδοσιακό ντέρμπι της Αθήνας: Παναθηναϊκός - ΑΕΚ στις 4 Νοεμβρίου στο Ολυμπιακό στάδιο. Μία εβδομάδα αργότερα, το ίδιο γήπεδο θα φιλοξενήσει ένα ακόμη ντέρμπι του τέως ΠΟΚ: ΑΕΚ -Ολυμπιακός.

«Θυμηθείτε στο παρελθόν ομάδες να έχουν τελειώσει καλά μία σεζόν, όχι επειδή κατέκτησαν έναν τίτλο, αλλά επειδή νίκησαν σ' αυτά τα ντέρμπι. Υπήρξαν πολλές φορές που μία ομάδα πανηγύριζε για το πρωτάθλημα και
η άλλη, επειδή στους δύο αγώνες με τον πρωταθλητή, επικράτησε ή, τουλάχιστον, δεν έχασε. Καλές είναι οι τακτικές, οι χώροι στο γήπεδο, το διάβασμα των προπονητών για να μπλοκάρουν τους αντιπάλους και να εκμεταλλευτούν τις αδυναμίες τους, αλλά σ' αυτούς τους αγώνες, παίζουν ρόλο κι άλλα στοιχεία: Πάθος, τσαμπουκάς, αποφασιστικότητα»
σχολιάζει ο «Κάρπετ».

Στη συνέχεια, τη σκυτάλη των ντέρμπι παίρνει ο ΠΑΟΚ. Για πρώτη φορά στη σεζόν, μετά τους αγώνες με Άρη και ΑΕΚ, οι Θεσσαλονικείς θα επισκεφτούν την Αθήνα για ένα μεγάλο παιχνίδι. Θα φιλοξενηθούν στο Ολυμπιακό στάδιο από τον Παναθηναϊκό στις 18 Νοεμβρίου και στις 25 του μηνός, θα υποδεχτούν στην Τούμπα τον Ολυμπιακό:

«Εκτός από τον Ολυμπιακό, ο ΠΑΟΚ, ο Αστέρας Τρίπολης, ο Ατρόμητος, είναι ομάδες που από το ξεκίνημα έδειξαν ένα καλύτερο πρόσωπο σε σχέση με τους άλλους συλλόγους. Έτοιμες ομάδες, ως προς τη βάση του ρόστερ τους, δεν χρειάστηκαν πολλές προσθήκες και αυτό τις βοηθάει πολύ.
Ο Νοέμβριος είναι ο καθοριστικός μήνας για τον ΠΑΟΚ. Δεν είναι μόνο τα ντέρμπι με Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό, αλλά και η δεύτερη έξοδός του στο Λεκανοπέδιο και πρώτη χρονικά, εναντίον του Πανιωνίου, στις 4 Νοεμβρίου.

Ο ΠΑΟΚ όποτε κυνήγησε τους στόχους του με αξιώσεις, έπαιρνε αποτελέσματα μακριά από την Τούμπα. Έτσι καταλαβαίνεις και μέχρι που φτάνει αυτή η ομάδα. Το μεγάλο στοίχημα είναι η... κάθοδος στην Αθήνα.

Ο Αστέρας από την άλλη είναι μία ομάδα μίας άλλης χώρας, μίας άλλης εποχής, ίσως και άλλης ηπείρου! Η Ευρώπη κλονίζεται από την οικονομική κρίση, μαζί της και το ποδόσφαιρο, αλλά η Τρίπολη σταθερή, δεν επηρεάζεται από τίποτα. Εξακολουθεί να έχει πολλούς ξένους παίκτες - 7 Ισπανούς, 4 Ιταλούς - και βγάζει μία... πολυτέλεια εξωπραγματική για την Ελλάδα του 2012», αναφέρει ο Αντώνης Πανούτσος.

Δεν είναι όμως μόνο τα ντέρμπι που κρίνουν την πορεία μίας ομάδας.
Η περιφέρεια παίζει σημαντικό ρόλο και στον Νοέμβριο: Ο Παναθηναϊκός,
για παράδειγμα, έχει να αγωνιστεί με Κέρκυρα και Πλατανιά εκτός έδρας,
η ΑΕΚ ταξιδεύει στη Βέροια, ο Αρης θα παίξει στη Λιβαδειά και στην Κομοτηνή. Οπότε, καθίστε αναπαυτικά στον καναπέ σας, με την παρέα σας και ετοιμαστείτε για... μπάλα κάθε μέρα.

Superleague, champions league, Premier league, Europa league και φυσικά Euroleague. Από Δευτέρα μέχρι και Κυριακή, όλες τις ημέρες κάποια... league θα βρίσκεται στην οθόνη σας. Καλή διασκέδαση λοιπόν...


novaspor.gr

Γράφει:Μιχάλης Τσόχος:
"Η εμμονή με τον Φερέιρα"

Δεν είναι θέμα αποζημίωσης, όπως πιστεύουν πολλοί.
Ναι δεν είναι ό,τι καλύτερο να πληρώσει τον Φερέιρα για να φύγει
αυτήν την εποχή ο Γιάννης Αλαφούζος, αλλά δεν είναι αυτός ο λόγος
που κρατάει τον Πορτογάλο δεμένο στην Παιανία.

Ούτε φυσικά είναι θέμα ότι δεν υπάρχει εύκολη διάδοχη κατάσταση αν φύγει ο Φερέιρα. Θα έβρισκε προπονητή την άλλη μέρα το πρωί ο Παναθηναϊκός, αν έφευγε ο Πορτογάλος. Ούτε πολύ περισσότερο είναι ότι δεν βλέπει ο Γιάννης Αλαφούζος ότι ο ΠΑΟ δεν βλέπεται εδώ και μήνες. Οσο και να μην ξέρει από μπάλα, δεν μπορεί, το καταλαβαίνει ότι και η εικόνα και τα αποτελέσματα είναι άθλια.

Αρα τι είναι; Νομίζω αυτό που λένε οι παλιοί ποδοσφαιρικοί παράγοντες και συνοψίζεται στη φράση «ο πρώτος προπονητής είναι σαν τον πρώτο έρωτα». Ο Φερέιρα που όλο το καλοκαίρι ανέλυσε το πλάνο του στον Γιάννη Αλαφούζο για το πώς θα φτιάξει με πιτσιρικάδες τον Παναθηναϊκό, που όχι από φέτος, αλλά από του χρόνου θα κυριαρχήσει στην Ελλάδα και θα επιστρέψει στις επιτυχίες στην Ευρώπη, έψησε τον Αλαφούζο ότι μαζί του θα φτιάξει τον νέο μεγάλο Παναθηναϊκό.

Ο νυν πρόεδρος δεν είναι προφανώς σε θέση να καταλάβει αν το σχέδιο βαδίζει στον σωστό δρόμο. Εχει κρατήσει ότι «δεν θα τα πετύχουμε όλα αυτά από την πρώτη χρονιά, αλλά από τη δεύτερη» και περιμένει να έρθει η δεύτερη, θεωρώντας ότι φέτος ό,τι κι αν συμβεί είναι «ο δύσκολος δρόμος που πρέπει να βαδίσουμε για να φτάσουμε στο επιθυμητό αποτέλεσμα».

Μόνο που κάποιος θα έπρεπε να εξηγήσει στον κύριο Αλαφούζο, ότι οι ομάδες δεν είναι όπως τα κανάλια. Οι ακροαματικότητες μπορεί να ανεβαίνουν από τη μία μέρα στην άλλη, αν πάρεις την Τσαπανίδου ή τον Ευγγελάτο, αλλά στο ποδόσφαιρο οι ομάδες δεν είναι τη μία χρονιά χάλια. χωρίς να μπορούν να κάνουν ούτε τα βασικά (όπως είναι φέτος ο ΠΑΟ)
και την άλλη πετάνε και κατακτούν τίτλους (ειδικά όταν το καλοκαίρι που μεσολαβεί δεν έχεις τα λεφτά για να πάρεις τους παικταράδες που θα τους αλλάξουν την εικόνα).

Και φυσικά ο κύριος Αλαφούζος ξεχνά μία σημαντική λεπτομέρεια. Ο Φερέιρα δεν ήρθε φέτος στον ΠΑΟ μαζί με τον ίδιο. Ηταν 1,5 χρόνο πριν από αυτόν στην ομάδα και σε όλο αυτό το διάστημα έκανε μία τρύπα στο νερό. Ας ρωτήσει τον κύριο Γόντικα για τις περσινές ή τις προπέρσινες υποσχέσεις του κυρίου Φερέιρα τι θα γίνει όχι άμεσα, αλλά την επόμενη σεζόν και θα πάρει πειστικές απαντήσεις.


SportDay.gr

Ζαρντίμ

Ο Αντώνης Σαούλης γράφει για την εμφάνιση του Ολυμπιακού κόντρα στον Άρη στη Θεσσαλονίκη.

Εν τέλει πρέπει να γκρινιάζει ο κόσμος του Ολυμπιακού; Πρώτη είναι η ομάδα. Αήττητη. Και έπρεπε να φτάσει στην 8η αγωνιστική για ν' αφήσει δύο βαθμούς. Και μάλιστα στην Θεσσαλονίκη. Στην Ευρώπη δε, οι «ερυθρόλευκοι» με το «διπλό» στην Γαλλία ξαναμπήκε στο κόλπο. Εάν η απάντηση στην ερώτηση περί γκρίνιας είναι «όχι», γεια σας και αντίο.

Ωστόσο επειδή μεγάλη μερίδα των φιλάθλων θ' απαντήσουν «ναι» τότε πρέπει να εξηγήσουμε για ποιο λόγο δεν είναι ακόμα ικανοποιημένοι παρά το γεγονός ότι έχει μόνο δύο ήττες από Αρσεναλ και Σάλκε σε 11 παιχνίδια. Αν απομονώσουμε τις επιλογές 11αδας, 18αδας και διαχείρισης του ρόστερ πρέπει ν' αναρωτηθούμε εάν ο Ολυμπιακός του Ζαρντίμ έχει πλάνο. Συγκεκριμένη φιλοσοφία.

Εάν υπάρχει για την ώρα δεν έχει βγει. Γιατί μπορεί ο Ολυμπιακός να σκοράρει να νικάει αλλά το ερώτημα είναι πως. Με τη Μονπελιέ να έχει 65% κατοχή στο πρώτο ημίχρονο. Με τον Αρη να έχει 10 τελικές! Με τον Αστέρα να έχει δοκάρι για να πάρει ισοπαλία. Ποιο είναι το πλάνο του Ζαρντίμ; Στημένες φάσεις και άγιος ο Θεός. Στις τελευταίες τέσσερις αγωνιστικές στο πρωτάθλημα ο Ολυμπιακός έχει βάλει 8 γκολ. Τα 7 είναι από στημένες φάσεις!

Δύο στο «Βικελίδης», τα τρία από τα τέσσερα στην Ξάνθη και τα γκολ με Αστέρα και Ατρόμητο! Από οργανωμένη επίθεση πρέπει να φτάσουμε στο ματς με την Λιβαδειά δεύτερη αγωνιστική! Ακόμα και στο Μονπελιέ ο Ολυμπιακός ισοφαρίζει από στημένη φάση από το φάουλ του Χολέμπας που γέμισε από τα 40 μέτρα. Ναι, κατά τον Ζαρντίμ τα στημένα είναι το 50% (και βάλε) των αγώνων.

Αλλά ο Ολυμπιακός δεν παράγει ποδόσφαιρο. Εχει ευτυχίσει ο Ζαρντίμ να έχει σε τρομερή κατάσταση τους Αμπντούν και Χολέμπας οι οποίοι είναι σχεδόν μέσα σε όλα τα γκολ! Από τον άξονα ο Ολυμπιακός δεν δημιουργεί, από δεξιά είτε με τον Φουστέρ, είτε με τον Μασάντο κάνει λίγο πράγματα και έχει μπατάρει όλη η ομάδα στ' αριστερά.

Εχουν περάσει δύο μήνες από τότε που άρχισαν οι επίσημες υποχρεώσεις. Τα αποτελέσματα έχουν δώσει χρόνο στον Πορτογάλο. Κάποια στιγμή πρέπει να βγάλει και το πλάνο του όμως. Εκτός και αν είναι αυτό. Ενα φάουλ, μια γιόμα, μια κεφαλιά ή στραβοκλωτσιά και γκολ-νίκη... Οσο θα υπάρχει αυτό, τόσο θα υπάρχει και η γκρίνια. Για το δε ελληνικό πρωτάθλημα είναι η κλάση των «ερυθρολεύκων» τέτοια που δεν χρειάζεται ούτε πλάνο... Και γι' αυτό έχει ανέβει ο πήχης για τον Ζαρντίμ.

Υ.Γ. Και ο Μήτρογλου να έβαζε ένα από τα πολλά που έχασε πάλι θα υπήρχε η γκρίνια...

Υ.Γ1 Κάποια στιγμή πρέπει να κάτσει στον πάγκο ο Μασάντο. Δεν προσφέρει που δεν προσφέρει για την ώρα ο Πορτογάλος εάν δεν πάρει και καμιά ανάσα ίσως να χάσει όλη την χρονιά.

Υ.Γ2 Το να βάζει βασικό τον Τάτο, ενώ δεν έχει επίσημο λεπτό στα ποδιά του, τον εκθέτει...

Η καθαρή φωνή του Σαραβάκου...

Ο Γιώργος Χελάκης γράφει για την ανάγκη που πρέπει να «εφευρεθεί» στον ΠΑΟ, ώστε να δοθεί προοπτική στην ομάδα, τα λάθη του καλοκαιριού, και τις αλήθειες που είπε ο Σαραβάκος.


Πως ακριβώς γίνονται οι ηθικές ομάδες, μου είναι άγνωστο. Ο Γιάννης Αλαφούζος που έβαλε τον σχετικό στόχο, κάτι θα γνωρίζει.

Πως γίνονται οι μεγάλες ομάδες είναι λίγο πολύ γνωστό. Αν έχεις λεφτά αγοράζεις παίκτες. Αν όχι αγοράζεις υπομονή. Την αγοράζεις από τον κόσμο σου, αφού πρώτα με καθαρό και ξάστερο τρόπο τη ζητήσεις.

Εδώ κατά τη γνώμη μου βρίσκεται η ουσία των όσων τόνισε με την παρέμβαση του στη Sportday, ο Δημήτρης Σαραβάκος.

Μια ομάδα βουτηγμένη στα χρέη και αφημένη στην τύχη της από τους μεγαλομετόχους της, έψαχνε σανίδα σωτηρίας από την περασμένη άνοιξη. Την βρήκε από τον Γιάννη Αλαφούζο την τελευταία στιγμή κι αυτό είναι κάτι που θα του αναγνωρίζεται όσα χρόνια κι αν περάσουν, όποια κατάληξη κι αν έχει η προσπάθεια του.

Ο νυν πρόεδρος του Παναθηναϊκού λειτούργησε με ψυχραιμία το καλοκαίρι, αποφεύγοντας την πίεση των οπαδών για μεταγραφές. Εμπιστεύθηκε τον Φερέιρα και πήγε στις φθηνότερες λύσεις. Τότε, το καλοκαίρι, έκανε το λάθος που του καταλογίζει ο Σαραβάκος.

Αντί να βγει και να πει ότι η ομάδα φτιάχνεται από την αρχή και θα της χρειαστεί χρόνος και υπομονή, αυτοπαγιδεύτηκε. Διότι πως να πεις στον οπαδό ότι η ομάδα θα γίνει ανταγωνιστική στο μέλλον, όταν του ζητείς να μαζέψει μέσα σε λίγους μήνες 40 εκατομμύρια!.

Οταν, με το καλημέρα, χέζεις πατόκορφα τη διαιτησία δίνοντας την εντύπωση ότι τα σφυρίγματα 50-50% σου λείπουν, για να πάρεις πρωτάθλημα. Προφανώς κι ο Φερέιρα έβαλε το... χέρι του στον αποπροσανατολισμό του Αλαφούζου. Τον άφησε με την εντύπωση ότι ο Παναθηναϊκός ενδεχομένως και να μπορούσε...

Με παίκτες όπως ο Μαυρίας, ο Τριανταφυλλόπουλος, ο Φουρλάνος, ο Μαρινάκης, ο Λαγός, ο Χουχούμης κι ο Καπίνο, το τριφύλλι έχει μέλλον μπροστά του. Οι νεαροί παίκτες του έρχονται να δημιουργήσουν τη νέα γενιά της Παιανίας. Την πρώτη τόσο μεγάλη και αξιόλογη, μετά από εκείνη των Καραγκούνη, Γκούμα και Μπασινά.

Ολοι μαζί στην ενδεκάδα του Παναθηναϊκού σήμερα, θα επισύρουν απλώς τη συμπάθεια. Σε ένα - δύο χρόνια, τον θαυμασμό. Οι καθαρές εξηγήσεις σώζουν. Προϋπόθεση για να δοθούν είναι να υπάρχει αντίστοιχο σχέδιο.

Το καλοκαίρι που πέρασε τέτοιο σχέδιο φαίνεται πως δεν υπήρχε. Τώρα είναι ανάγκη να "εφευρεθεί" για να δόσει προοπτική σε μια ταλαιπωρημένη ομάδα και μια αναστατωμένη διοίκηση. Κι έναν πρόεδρο που υπόσχεται πυρηνικό πόλεμο, ενώ διαθέτει λιανοντούφεκα και "πυροβολεί" άσκοπα, τάχα μου προς εκφοβισμό, από την τηλεσυχνότητα του Αντένα.

Τόσο σύμβουλοι του προέδρου, τόσοι σύμβουλοι γενικά αλλά τη σωστή κουβέντα την ακούσαμε (πάλι) από τον Δημήτρη Σαραβάκο...


SPORTDAY.GR

Η Κυριακή (7η) των σέντερ φορ

To «Γ. Καραϊσκάκης» ήταν αρκετά γεμάτο το Σάββατο:
Πιθανότατα το ζέστανε και η παρουσία του Ζιοβάνι. Ο κόσμος συγχώρεσε τη μέτρια εμφάνιση του Ολυμπιακού με τον Αστέρα και ήθελε να δει γκολ και θέαμα με την Ξάνθη. Παρά το μάλλον νωχελικό πρώτο ημίχρονο (αποτέλεσμα της μονοδιάστατης ανάπτυξης από τα αριστερά με Χολέμπας, Αμπντούν, Γκρέκο, Τζεμπούρ να βγαίνουν όλοι (!) από εκεί), στο τέλος οι οπαδοί έμειναν ευχαριστημένοι, αφού στο β' ημίχρονο ο πρωταθλητής θύμισε τον περσινό καλό εαυτό του.

Ο Ζαρντίμ επανασχεδίασε την επίθεση, με τον Φουστέρ πίσω από τον Τζεμπούρ, τον Αμπντούν δεξιά και τον Μασάντο all around, η πίεση ήταν μεγαλύτερη και οι φάσεις και τα γκολ πολλά: έκλεψε την παράσταση το τέταρτο γκολ, αυτό με υπογραφή Τζεμπούρ - ένα από τα ωραιότερα της χρονιάς, που θα το ζήλεψε και ο «Ζιο».

-----------------


ΠΑΟΚ - ΑΕΚ

Η πρεμιέρα του Λίνεν θα ήταν έτσι κι αλλιώς δύσκολη, αφού ο ΠΑΟΚ φέτος στην Τούμπα δεν αστειεύεται. Η ΑΕΚ ήταν καλά ταμπουρωμένη, αλλά φάνηκε να παίζει για να χάσει αξιοπρεπώς χωρίς να διεκδικεί τίποτα πιο πολύ. Οταν ο Αθανασιάδης βρέθηκε για πρώτη φορά σε θέση βολής, η σεμνή τελετή έλαβε τέλος.

Παρ' όλο που έπαιξε με παίκτη παραπάνω για ένα μισάωρο, η ΑΕΚ δεν απείλησε: ο Λίνεν πρέπει να τη σώσει δίνοντας επτά ματς λιγότερα από τους υπόλοιπους που κινδυνεύουν και ήδη έχουν εκμεταλλευτεί καλύτερα τις πρώτες επτά αγωνιστικές!

--------------

Οσο για τον ΠΑΟΚ, η νίκη με μέτρια απόδοση είναι πάντα χρήσιμη για τη βαθμολογία, αλλά πρέπει να γίνει και λόγος προβληματισμού: νομίζω το πρώτο που χρειάζεται είναι η ουσιαστική ενσωμάτωση στην ενδεκάδα του Σαλπιγγίδη, του μόνου που μπορεί να βοηθήσει στο σκοράρισμα τον εκπληκτικό Κλάους.

Η περίπτωση του Αθανασιάδη επιβεβαιώνει μια από τις πρώτες εκτιμήσεις
που έγιναν φέτος: όποιος έχει φορ που σκοράρει θα έχει στο εφετινό πρωτάθλημα λυμένα τα μισά του προβλήματα. Ο Περόνε π.χ. ξεκόλλησε
χθες τον Αστέρα από το μηδέν οδηγώντας τον σε μια άνετη νίκη κόντρα
στη Βέροια που στο πρώτο ημίχρονο ήταν καλύτερη, αλλά δεν είχε καταφέρει να σκοράρει.

----------------

Εξίσου καθοριστικός και ο Μπράνα Ιλιτς για τον ΠΑΣ: το γκολ του (με τη βοήθεια του αέρα) και ασίστ του στον Τσουκαλά «σκότωσαν» τον Πανθρακικό.

------------------

Τη σημασία και την καθοριστικότητα του σκόρερ, την ξέρουν και στο Περιστέρι. Πέρυσι ο Μήτρογλου καθάριζε για όλους: φέτος το γκολ έχει γίνει πολύ δύσκολο. Ειδικά εντός έδρας, ο Ατρόμητος μοιάζει να παίζει με δέκα: αυτός που πρέπει να στείλει την μπάλα στα δίχτυα, αναζητείται

----------------

Όπως αναζητείται και ο Παναθηναϊκός. Χωρίς νίκη εντός έδρας από την αρχή της σεζόν, με μόλις 8.500 κόσμο στο παγωμένο ΟΑΚΑ, οι «πράσινοι» δεν έχουν λύσει κανένα από τα αγωνιστικά προβλήματα που είχαν από την αρχή της χρονιάς - τα οποία σίγουρα δεν τα δημιουργούσε ο Κατσουράνης.

-----------------

Ο Ακης Μάντζιος, που διόρθωσε την Κέρκυρα σε χρόνο ρεκόρ, μπορεί να ισχυρίζεται ότι η δουλειά του, μπροστά σε αυτή του Φερέιρα, είναι πρωτοποριακή…


novaspor.fm

Μήνυμα, αλλά και… μπαλαντέρ ο «Τόρο»


Διαβάστε στα παρασκήνια για το… μήνυμα που έχει σταλεί στον Βασίλη Τοροσίδη, αλλά και τον ρόλο που θα έχει στο ματς του Ολυμπιακού κόντρα στη Μονπελιέ.

Ήταν σίγουρα ένα μήνυμα για τον Τοροσίδη που έμεινε για δεύτερο συνεχόμενο ματς στον πάγκο, αν και ο ίδιος είχε ζητήσει να μην ξεκινήσει με τον Αστέρα, προερχόμενος από τραυματισμό.

Και μπορεί πολλοί να σκέφτονται το συμβόλαιό του, ο Ζαρντίμ όμως το είπε μετά το ματς ότι έχει κι άλλους παίκτες σε καλύτερη κατάσταση. Του έστειλε δηλαδή το μήνυμα ότι πρέπει να βελτιωθεί.

Ο αρχηγός του Ολυμπιακού πάντως αναμένεται να ξεκινήσει στη Γαλλία και είναι «μπαλαντέρ», αφού μπορεί να παίξει και δεξιά (το πιθανότερο), ώστε να επιστρέψει στον άξονα ο Μανιάτης, αλλά και αριστερά, για να πάει στα χαφ ο Χολέμπας.


SDAY.GR

Τα γιατί μιας μεγάλης αγάπης

Είναι απίστευτος ο πανζουρλισμός που γίνεται για τον Ζιοβάνι, κάθε φορά
που επιστρέφει στην Ελλάδα.

Διάφοροι ξένοι παίκτες έχουν αγαπηθεί πολύ εδώ, αφού ως λαός το κουβαλάμε το μελό στα γονίδιά μας και εύκολα συγκινούμαστε από τις αναμνήσεις μας. Όμως η λατρεία των οπαδών του Ολυμπιακού στον Ζιοβάνι δεν έχει σύγκριση κι αντίθετα από ό,τι συμβαίνει με τις παθιασμένες αγάπες, αυτή έχει πολλές εξηγήσεις.

Είναι εύκολο να πει κάποιος ότι ο κόσμος του Ολυμπιακού στο πρόσωπο του Ζιοβάνι βλέπει έναν μεγάλο τεχνίτη – όμως αυτό δεν εξηγεί τη λατρεία. Μεγάλοι τεχνίτες υπήρξαν κι άλλοι και πολλοί υπήρξαν και πιο αποδοτικοί, πιο ουσιαστικοί και εν τέλει πιο πρωταθλητές από τον Βραζιλιάνο.

Όμως δεν νομίζω ότι υπάρχουν άνθρωποι που κλαίνε όταν στην Ελλάδα έρχεται ο Ντέταρι π.χ. ή ο Προτάσοφ ή ο Σέστιτς ή ο Κρίστενσεν. Το δέος που προκαλεί στους οπαδούς του Ολυμπιακού ο Ζιοβάνι, μοιάζει μόνο με αυτό που νιώθουν οι πιο παλιοί για τον Δεληκάρη, έναν άλλο αναρχικό της μπάλας. Μόνο που, αν στην περίπτωση του Δεληκάρη έχουμε να κάνουμε με έναν μύθο, στην περίπτωση του Ζιοβάνι έχουμε να κάνουμε με έναν που αντιμετωπίζεται ως χαρισματικός θαυματοποιός: υπάρχει διαφορά.

Προφήτης

Υπάρχουν δυο-τρεις λόγοι που εξηγούν το είδος της λατρείας αυτής - πέρα από τους προφανείς. Ο Ζιοβάνι, ο Λατινοαμερικάνος που θα φοράει το «δέκα» και θα κάνει τρομερά κόλπα με την μπάλα, ήταν ένας Προφήτης του ωραίου ποδοσφαίρου με τον οποίο μεγάλωσαν χιλιάδες παιδιά: ήξεραν από τους μπαμπάδες τους ότι η ιστορία του Ολυμπιακού τον περιμένει, ένιωθαν ότι θα έχουν την τύχη να τον δουν, όταν τον είδαν δικαιώθηκαν για την αναμονή και πίστεψαν στον μυστηριακό χαρακτήρα της ομάδας ακόμα περισσότερο.

Κατά κάποιο τρόπο ο Ζιοβάνι προϋπήρξε στη μυθολογία του Ολυμπιακού, πριν γίνει μέρος της καθημερινότητάς του. Είναι και Προφήτης και Απόστολος ταυτόχρονα: κάτι σαν απόδειξη ότι αν έχεις ένα όνειρο, θα το δεις να γίνεται πράξη.

Αδικημένος

Την ίδια στιγμή, καθοριστική για τη λατρεία, νομίζω ότι είναι η αίσθηση, λίγο πολύ όλων, ότι ο Ζίο δεν έδωσε στον Ολυμπιακό όσα θα μπορούσε, γιατί δεν αξιοποιήθηκε όπως έπρεπε. Οι προπονητές που δεν κατάλαβαν τον Ζιοβάνι, ήταν σαφώς περισσότεροι από αυτούς που τον κατάλαβαν.
Ο «Ζίο» καταγράφθηκε ως ένας τεράστιος αδικημένος, ένας παίκτης μοναδικός και υπέροχος που υπήρξε θύμα.

Στην πραγματικότητα πρόβλημα χρησιμοποίησης του Ζιοβάνι δεν είχε μόνο
ο Μπάγεβιτς ή ο Τάκης Λεμονής, αλλά ακόμα και ο Φαν Γκαάλ και όποιος άλλος έτυχε να συνεργαστεί μαζί του, όμως τον κόσμο δεν τον ενδιαφέρει
ο προβληματισμός των τεχνικών, αλλά το δίκιο του παίκτη. Ελάχιστοι θα πλήρωναν για να δουν κάποιον να κάνει θεωρία ή να δίνει εντολές. Χιλιάδες θα αγόραζαν όμως διαρκείας εισιτήριο για να ξαναδούν τον Ζιοβάνι είκοσι επτά χρονών.

Άτυχος

Στο υποσυνείδητο του κόσμου ο «Ζίο» έχει καταγραφεί και ως ένας μεγάλος άτυχος, εκτός από αδικημένος. Ο τραυματισμός του την πρώτη χρονιά που ήρθε στην Ελλάδα, δημιούργησε την παράξενη βεβαιότητα ότι τα θαύματά του θα ήταν ακόμα μεγαλύτερα, έτσι και δεν είχε συναντήσει στο Καυτανζόγλειο τον Σέμο, κομπάρσο σε μια ιστορία τρόμου.

Πολλοί πιστεύουν ότι αν ο Ζιοβάνι δεν είχε τραυματιστεί, θα είχε αλλάξει την ευρωπαϊκή μοίρα εκείνου του Ολυμπιακού που είχε πολλούς καλούς παίκτες, αρκετούς ηγέτες, αλλά μόνο έναν θαυματοποιό. Όποιος διηγείται την ιστορία του Ζιοβάνι αφήνει πάντα στον ακροατή του την αίσθηση, ότι πριν τον τραυματισμό του ο Βραζιλιάνος ήταν ένα αδάμαστο άτι, ένας Θεός της μπάλας από αυτούς που συναντάς μόνο στα κόμικ και ότι μετά τον τραυματισμό του, χρησιμοποίησε όλη του την ενέργεια για να αποθεραπευτεί, χωρίς όμως ποτέ να ξαναβρεί τη φυσική του δύναμη.

Ο κόσμος εκτιμά ότι ο Ζιοβάνι σώθηκε από την ίδια την Τέχνη του, χωρίς ποτέ, στην πραγματικότητα, να ξεπεράσει απόλυτα τον τραυματισμό του.
Εν μέρει τον λατρεύει, όχι μόνο για αυτά που τον είδε να κάνει, αλλά για αυτά που θα μπορούσε να κάνει και δεν έκανε. Γιατί μπορούσε: δεν υπάρχει αμφιβολία από τους πιστούς του για αυτό.

Αφόρητα

Μπορούσε; Μικρή σημασία έχει. Εγώ όταν τον σκέφτομαι τον Ζιοβάνι αρκούμαι σε αυτά που είδαν τα μάτια μου: τα θεωρώ σπουδαία. Όλα αποτελούν μικρές αποδείξεις ότι ο τύπος υπήρξε κάτι μοναδικό: ίσως ο μόνος αρτίστας που έχει περάσει από την Ελλάδα, ο μόνος που πρότασσε τη διασκέδαση του κοινού που τον παρακολουθούσε, από το όποιο αποτέλεσμα. Αυτούς τους παίκτες όταν τους έχεις, καμιά φορά δεν τους εκτιμάς όσο πρέπει. Οταν τους χάσεις όμως, πονάς αφόρητα...


Φέισα!

Είναι απίστευτο αυτό που συνέβη με τον Φέισα και τον Ολυμπιακό πάντως.
Ο ποδοσφαιριστής δήλωνε τραυματίας, δεν έπαιρνε κανονικά μέρος στις προπονήσεις, όταν κλήθηκε από την Εθνική Σερβίας ζήτησε άδεια για να πάει, με σκοπό να τον δει και ο φίλος του γιατρός της ομάδας και να επιστρέψει.

Κι όχι μόνο δεν επέστρεψε αλλά έπαιξε και στο δεύτερο ματς του τριημέρου, δηλαδή σε αυτό που έδωσαν και έχασαν οι Σέρβοι στα Σκόπια! Έγινε ξαφνικά καλά σε δυο μέρες; Δεν νομίζω ότι υπάρχει άνθρωπος που θα το ακούσει αυτό και δεν θα γελάσει.

Στον Ολυμπιακό μπορεί να είναι ευχαριστημένοι γιατί ο ποδοσφαιριστής τους έφυγε τραυματίας και γύρισε υγιής. Όμως δεν μπορεί να μην είναι και προβληματισμένοι για τη γενικότερη συμπεριφορά του. Αυτά τα πράγματα μπορεί πραγματικά να κλονίσουν μια ομάδα: μην έχετε την παραμικρή αμφιβολία ότι αυτή η ξαφνική γιατρειά του Φέισα θα είναι το βασικό θέμα συζήτησης στα αποδυτήρια του Ολυμπιακού.

Ακούγονται πολλά για τον Ντάρκο Κοβάσεβιτς και τις επιλογές του: πολλοί φίλοι του Ολυμπιακού εκφράζουν ανοιχτά την απορία τους για κάποιες από τις επιλογές του. Εγώ λέω ότι λάθη κάνει μόνο όποιος δεν δουλεύει:
ο Ντάρκο δουλεύει πολύ, είναι τίμιος και είναι και χρήσιμος, γιατί είναι ένας πολύ καλός πρεσβευτής του Ολυμπιακού στο εξωτερικό και τέτοιους μια ομάδα πάντα χρειάζεται.

Αλλά το θέμα του Φέισα πρέπει να το λύσει αυτός και να το λύσει γρήγορα: ο παίκτης δικαιούται να έχει παράπονα, αφού προφανώς πιστεύει ότι αξίζει μεγαλύτερο χρόνο συμμετοχής από τον προπονητή του. Όμως είναι ανεπίτρεπτο να εκθέτει τον σύλλογο που τον εμπιστεύθηκε και τον απέκτησε, παρά το βαρύ του ιατρικό προηγούμενο. Ο Κοβάσεβιτς ας του εξηγήσει πού βρίσκεται: θα του είναι χρήσιμο…



Αντώνης Καρπετόπουλος
sday.gr

"Ο Σαββίδης πήρε το 'ΟΚ' από το Κρεμλίνο για ΠΑΟΚ"

Αποκαλύψεις για την περιουσία, την επιχειρηματική διαδρομή και τους στόχους του Ιβάν Σαββίδη στον ΠΑΟΚ, έκανε σε ραδιοφωνική συνέντευξή του ο ανταποκριτής του Mega στη Μόσχα, Θανάσης Αυγερινός. Η σχέση του ομογενούς επιχειρηματία με ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, η "ευλογία" του Κρεμλίνου, η νέα
Τούμπα και ο... Βαγγέλης Μαρινάκης.

* Για το ποιος είναι

"Είναι 53 ετών και ξεκίνησε ως εργάτης στην καπνοβιομηχανία 'Ντον Ταμπάκ', που εδρεύει στο Ροστόφ. Πλέον είναι το κέντρο της οικονομικής του αυτοκρατορίας. Το Ροστόφ είναι η πατρίδα του στη Νότια Ρωσία. Σύμφωνα με τις επίσημες στατιστικές, κατέχει την 30ή θέση στην επιχειρηματική τάξη της Ρωσίας. Είναι ιδιοκτήτης ενός μεγάλου επιχειρηματικού ομίλου στη Νότια Ρωσία. Εκτός από τα καπνά, έχει μετοχές ή ουσιαστικά τον έλεγχο του αεροδρομίου στην πόλη. Έχει συνεργασίες με οικονομικές και χρηματιστηριακές εταιρίες, αλλά και μεγάλες φάρμες".

* Για το ποιο θα ήταν το επιχειρηματικό του μέγεθος στην Ελλάδα

"Νομίζω πως θα ήταν στους 4-5 πλουσιότερους επιχειρηματίες της χώρας. Το μέγεθος της περιουσίας του υπολογίζεται στα 280.000.000 δολάρια. Ο τζίρος των επιχειρήσεων του στα 500.000.000 ευρώ περίπου, αν και πολλά κρύβονται κάτω από το χαλί".

* Για την άνοδο του στην Ρωσία

"Δεν ήταν ξαφνική, αλλά σταδιακή. Τα πρώτα του χρήματα τα απέκτησε από το καπνεργοστάσιο τη 10ετία του '90, μετά την διάλυση της ΕΣΣΔ. Ήταν κι αυτός ένας από τους πολλούς επιχειρηματίες που ξεπήδησαν και απέκτησαν μεγάλα κομμάτια της κρατικής περιουσίας. Στην αρχή δεν ήταν στο κόμμα του Πούτιν, μετά, όμως, εντάχθηκε. Έχει κάνει 2 βουλευτικές θητείες και τώρα ακόμα συμμετέχει σε συμβούλια, στα οποία προεδρεύει ο ίδιος ο Πούτιν. Είναι ο πρόεδρος στο σχετικό σώμα για τις σχέσεις της ελληνικής μειονότητας στη Ρωσία και πρόεδρος των Ελλήνων της Ρωσίας. Είχε καλές σχέσεις με την πολιτική ηγεσία της Ελλάδας, αλλά αυτές κάπου χάλασαν
όταν άρχισε να μιλάει με το Γιώργο Παπανδρέου".

"Προ του ΔΝΤ στην Ελλάδα, είχε μεσολαβήσει για να γίνει η συνάντηση του Παπανδρέου με τον Πούτιν, αλλά αυτή δεν ευδοκίμησε. Είναι άνθρωπος που επιμένει. Έχει μεσολαβήσει για τα ραντεβού Ελλήνων και Ρώσων πολιτικών και ειδικά με τον Βλαντίμιρ Πούτιν, ανεξαρτήτως κομμάτων. Όμως του έγιναν παρατηρήσεις από το Κρεμλίνο για μια άσκοπη συνάντηση χωρίς νόημα, για μια συζήτηση Πούτιν - Παπανδρέου περί ανέμων και υδάτων. Η Ρωσία τώρα έχει αρχίσει να ασχολείται με την πράσινη οικονομία. Ένα περιστατικό με την πρώην υπουργό περιβάλλοντος, την κα. Μπιρμπίλη είχε εκνευρίσει τους Ρώσους. Ο Σαββίδης προσπάθησε για την εξομάλυνση των σχέσεων. Η Παναγία Σουμελά στην Τραπεζούντα επαναλειτούργησε χάρη σε αυτόν".

* Για την ενασχόληση του με το ποδόσφαιρο

"Υπήρξε ιδιοκτήτης της Ροστόφ για 7-8 χρόνια αλλά την εγκατέλειψε λόγω κακής πορείας και των σχέσεων που είχε με τον κυβερνήτη της περιφέρειας σε εσωτερικά θέματα. Για τον ΠΑΟΚ είχε συνεχές ενδιαφέρον από το 2006. Διαρκώς έβλεπε ματς του ΠΑΟΚ και αναζητούσε επαφές με την εκάστοτε διοίκηση. Έκλεισε πολλά ραντεβού. Είναι πραγματικός οπαδός. Αποφάσισε να μπει, όταν έγειρε η πλάστιγγα κι ο ΠΑΟΚ κινδύνευσε με αποκλεισμό από την Ευρώπη, λόγω των οικονομικών του προβλημάτων. Μίλησε και με τον Ζαγοράκη και με τον Βρύζα".

"Έχει πολλούς ανθρώπους στη Θεσσαλονίκη και επισκέπτεται τη πόλη συχνά. Είναι μέσα στα πράγματα και είναι τρομερά πληροφορημένος για το τι συμβαίνει στην ομάδα. Είναι τυχερός ο ΠΑΟΚ που έχει τέτοιο ιδιοκτήτη. Είναι αποφασισμένος να μείνει για χρόνια στην ομάδα κι ίσως στην Ελλάδα. Σαν γνήσιος Καυκάσιος, τιμά τις παραδόσεις και την ιστορία του. Είναι πολύ αυστηρός σε τέτοια ζητήματα. Όταν πεθάνει, θέλει να θαφτεί κοντά στους γονείς του, έξω από τη Θεσσαλονίκη. Είναι βαριές κουβέντες και θα τις τιμήσει".

* Για το αν είναι έτοιμος να έρθει σε ρήξη με τους οπαδούς του ΠΑΟΚ αν χρειαστεί

"Πιστεύω πως ναι. Θέλει να κάνει μια αναδιοργάνωση στην ομάδα που ανέλαβε, με οποιοδήποτε τρόπο χρειάζεται. Μπορεί στην Ελλάδα κανείς πρόεδρος να μην έχει βγάλει λεφτά και να χρησιμοποιούν τις ομάδες σαν μοχλούς πίεσης, αλλά ο ίδιος επιμένει πως με άλλη οργάνωση, μπορεί να έχει μια ομάδα με κέρδη. Ασχολείται με βάση επιχειρηματικές λογικές στον ΠΑΟΚ, αλλά και με πάθος. Έχει τηρήσει όλα όσα έχει πει μέχρι τώρα. Ο Σαββίδης διαφέρει από τους άλλους προέδρους, τα εννοεί όσα λέει"

* Για τα λεφτά που έχει βάλει στον ΠΑΟΚ

"Μέχρι τέλους του χρόνου θα βάλει άλλα 10.000.000 ευρώ. Δηλαδή συνολικά ως το τέλος του έτους θα έχει βάλει συνολικά 21.000.000 ευρώ. Το ένα που είχε δανείσει το πήρε πίσω. Είναι πιθανό να γίνουν επενδύσεις για αθλητικό κέντρο στον ΠΑΟΚ και ενδεχομένως και για γήπεδο, ύψους 50.000.000 ευρώ. Αλλά δεν του αρέσει να μιλάει στον αέρα. Θέλει να βρει επενδυτές από την Ρωσία και να συμμετάσχουν στην επένδυση του στον ΠΑΟΚ. Όμως θέλει οι επενδύσεις του να αυξηθούν στην Βόρεια Ελλάδα και έχει εκφράσει ενδιαφέρον για την βιομηχανία του εργοστασίου ζάχαρης".

* Για τον αν μιλά με άλλους Ρώσους επιχειρηματίες για να επενδύσουν στον ΠΑΟΚ

"Είναι μια ιδέα που έχει εκφράσει από την αρχή, πως ο ίδιος μπαίνει σε μια ελληνική ομάδα και πως φίλοι και γνωστοί του που ενδιαφέρονται για επενδύσεις στην Ελλάδα και τα Βαλκάνια, μπορούν να συμμετέχουν είτε ως χορηγοί, είτε με άλλο τρόπο στον ΠΑΟΚ ή σε άλλες ελληνικές ομάδες. Είναι πολύ καλά δικτυωμένος και πολιτικά και επιχειρηματικά στη Ρωσία και θα μπορούσε να προκαλέσει ένα κύμα επενδύσεων στην Ελλάδα από τη Ρωσία. Όμως υπάρχουν πολιτικές δυσκολίες. Εννοώ τι θα γίνει με τις ελληνορωσικές σχέσεις, μετά από μια περίοδο αναζωογόνησης και φιλίας επί πρωθυπουργίας Κώστα Καραμανλή. Αυτός είχε συνομιλήσει με τον Πούτιν για τον πετρελαιαγωγό. Η συζήτηση δεν είναι πολιτική, αλλά ελληνορωσική.

Μια σειρά από συμφωνίες που έπρεπε να τηρηθούν, πετάχτηκαν στα σκουπίδια από το Γιώργο Παπανδρέου. Αυτό προκαλεί αναστολές. Υπάρχουν ακόμα δυσκολίες που σταδιακά ξεπερνιούνται. Οι Ρώσοι περιμένουν από τους Έλληνες να τηρήσουν τις υποσχέσεις τους, γιατί ειδάλλως θα γίνουν πολύ χειρότερα τα πράγματα την επόμενη φόρα. Θα μπορούσαμε, με ελάχιστες κινήσεις, να κάνουμε πιο αισθητή την παρουσία στη Ρωσία και να πετύχουμε μεγαλύτερα αποτελέσματα και επενδυτικά. Αλλά δυστυχώς δεν το κάνουμε. Ο Σαββίδης θέλει να ασχοληθεί επιχειρηματικά με το λιμάνι και με τους σιδηρόδρομους της Θεσσαλονίκης".

* Για το αν είναι αποφασισμένος να προχωρήσει

"Η αίσθηση μου είναι πως δεν έβαλε 20.000.000 ευρώ για πλάκα. Δεν θα είχε μπει στον ΠΑΟΚ, εάν δεν είχε το 'OK' από το Κρεμλίνο. Δεν το αποκλείω να λειτουργεί σαν μια γέφυρα επικοινωνίας ανάμεσα στην Ελλάδα και τη Ρωσία. Δεν είναι τυχαία επιλογή. Πολλές ευρωπαϊκές ομάδες περνάνε στα χέρια Ρώσων και ο ΠΑΟΚ μπορεί να ενταχθεί σε αυτήν τη κατηγορία. Τα κεφάλαια στο εξωτερικό εισρέουν μονάχα όσο το επιθυμεί το Κρεμλίνο. Η εξουσία είναι συγκεντρωτική στην Ρωσία και υπάρχει διαφορετική κουλτούρα και πολιτικό σύστημα. Δεν θα μπορούσε ο Σαββίδης να εμπλακεί, αν δεν είχε την έγκριση της ανώτερης πολιτικής ηγεσίας".

* Για μια πιθανή ανάπλαση της Τούμπας

"Δεν νομίζω πως έχει καταλήξει. Δεν έχει βρει την απόλυτη συνεννόηση με τον Ερασιτέχνη και η διαφορά που είχε για το γήπεδο, ήταν κι ο λόγος που δεν μπήκε νωρίτερα στον ΠΑΟΚ. Θα επιδιώξει να βρει συνεννόηση, αλλά με τη σημερινή νομοθεσία αυτό είναι δύσκολο. Είναι μια αβέβαιη επένδυση κι ίσως σκεφτεί ένα νέο γήπεδο. Όμως σέβεται πολύ την Τούμπα, που είναι ιστορική έδρα".

* Για το αν θα τα βάλει με τον Μαρινάκη

"Το έχει συζητήσει και δεν έχει να προσθέσει κάτι. Είναι διπλωματικός άνθρωπος, αλλά και απότομος όταν χρειάζεται. Αυτή ήταν μια διπλωματική διατύπωση. Δεν γνωρίζει προσωπικά τον Μαρινάκη, με την καυκασιανή έννοια του όρου, δεν έχουν συνομιλήσει. Θέλει να κάνει τον ΠΑΟΚ μεγάλη ομάδα, μέσα στα επόμενα 2-3 χρόνια να μπορεί να διεκδικεί τίτλους".

* Για τους συνεργάτες του και αν έχει προτείνει το Λυσσαρίδη για τη θέση του πρόεδρου

"Όχι, δεν γνωρίζω κάτι, πέρα από όσα γράφονται. Δεν το συζήτησα μαζί του. Εχει επαφές με παράγοντες του ποδοσφαίρου και συγκεκριμένα του ΠΑΟΚ. Δεν θα αργήσουν οι αποφάσεις του, υπάρχει μεγάλη πίεση. Η έναρξη θα γίνει με την αναδιοργάνωση που επιθυμεί".

* Για τις σχέσεις του με τον Αντώνη Σαμαρά

"Είναι πολύ καλές. Αυτός μεσολάβησε για να γίνει η συνάντηση του με το Βλαντίμιρ Πούτιν, όταν ακόμα ο Σαμαράς ήταν ηγέτης της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Δεν συνηθίζεται στη Ρωσία να παραβιάζεται το πρωτόκολλο κι ο Πούτιν είναι φειδωλός στις πολιτικές του συναντήσεις. Αυτή πιστώνεται στο Σαββίδη, που έχει πολλούς φίλους στην ελληνική κυβέρνηση. Θα επιδιώξει να υπάρξει διακανονισμός στο θέμα των χρεών, αλλά δεν έχει καταλήξει κάπου. Θα δούμε".



Contra.gr






===================


Γράφει: Αντώνης Καρπετόπουλος


Γιατί επέστρεψε ο Νικοπολίδης στον Ολυμπιακό;
Είναι «καπέλωμα» του Ζαρντίμ η πρόσληψη του Αντώνη Νικοπολίδη;


Εγινε ξαφνικά ή ήταν μια σκέψη που απασχολούσε καιρό; Πάει ο πρώην τερματοφύλακας για πρώτος προπονητής; Να σας πω μερικά πράγματα που έμαθα, για να ξέρετε.

Κάποιοι θα θυμόσαστε ότι όταν τον Απρίλιο ανακοινώθηκε το συναινετικό διαζύγιο του Ολυμπιακού με τον Ερνέστο Βαλβέρδε, είχε κυκλοφορήσει το όνομα του Νικοπολίδη ως πιθανού αντικαταστάτη του Ισπανού. Αυτός που πρότεινε στον Βαγγέλη Μαρινάκη τότε να δώσει στον Νικοπολίδη μια ευκαιρία ήταν ο ίδιος ο Βαλβέρδε, που εκτιμάει τον πρώην τερματοφύλακα περισσότερο από οποιονδήποτε ποδοσφαιριστή που γνώρισε στην Ελλάδα.

Εκτίμηση

Η εκτίμηση είναι εξηγήσιμη. Ο Βαλβέρδε αισθανόταν ότι ο Νικοπολίδης, στο πρώτο πέρασμά του από τον Ολυμπιακό, τον βοήθησε πολύ -ειδικά μετά τον αποκλεισμό από την Ανόρθωση. Δεν ξέχασε ποτέ πόσο τον υπερασπιζόταν ο Νικοπολίδης στα αποδυτήρια, που τον καιρό εκείνο «φλέγονταν», αφού ο κόουτς είχε τη συνήθεια ν' αφήνει εκτός ενδεκάδας «τέρατα ιερά» όπως ο Λέτο, ο Τζόρτζεβιτς και ο Κοβάσεβιτς με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Θυμόταν επίσης τη δημόσια υπέρ του τοποθέτηση –κόντρα μάλιστα στον Σωκράτη Κόκκαλη όταν αυτός έφερε τον Κετσπάγια!

Ο Νικοπολίδης στην επιστροφή του Βαλβέρδε αποδέχτηκε τον ρόλο του αναπληρωματικού του Πάρντο και στήριζε πάντα τον προπονητή, ακόμα και όταν είχε πάψει να είναι βασικός. Η σχέση των δυο είναι τόσο στενή, ώστε ο Ισπανός έχει υποσχεθεί στον Νικοπολίδη να του δώσει το δικαίωμα να παρακολουθήσει προετοιμασία και δουλειά στην επόμενη ομάδα που θα πάει, αν φυσικά έχει χρόνο.

Προβληματισμός

Μετά το ματς με τη Σάλκε (και όχι μετά το ματς με τον Αστέρα), στον Ολυμπιακό υπήρξε ανησυχία για κάποιες από τις επιλογές του Ζαρντίμ, όπως το rotation στους τερματοφύλακες, ο αποκλεισμός του Ιμπαγάσα κ.λπ. Η εξήγηση που έδωσε ο Ζαρντίμ για αυτά προβλημάτισε. «Αφήνω έξω Ιμπαγάσα και Κάρολ, γιατί τους θεωρώ απαραίτητους στο πρωτάθλημα που παραμένει πρώτος στόχος» είπε ο Πορτογάλος προσθέτοντας ότι «το ελληνικό πρωτάθλημα είναι πολύ δύσκολο και ότι ειδικά ο Ιμπαγάσα πρέπει να είναι φρέσκος στο ματς με τον Πανθρακικό (!) που ακολουθεί».

Η εξήγηση αυτή έδειξε δυο πράγματα: πρώτον ότι ο Ζαρντίμ έχει άγχος και δεύτερον ότι δεν καταλαβαίνει ακόμα καλά πού βρίσκεται. Στην ιστορία, ποτέ για τον Ολυμπιακό δεν είχε αξιολογηθεί ως «δύσκολο» ένα ματς με τη φιλότιμη ομάδα της Κομοτηνής στο Καραϊσκάκη: όταν ο Μαρινάκης έμαθε την αξιολόγηση αυτή αποφάσισε ότι ο Ζαρντίμ χρειάζεται κάποιον που να μπορεί να τον βοηθήσει να προσαρμοστεί εξηγώντας του κάποιες τεχνικές ιδιαιτερότητες.

Προϊστάμενοι

Ο Ζαρντίμ βλέπει τον Σάββα Θεοδωρίδη περισσότερο ως προϊστάμενο και λιγότερο ως συνεργάτη -το ίδιο και τον Κοβάσεβιτς. Με κανένα δεν συζητούσε τη δυναμικότητα των αντιπάλων ή το ματς που ακολουθεί: αυτά είναι συζητήσεις τεχνικές και όχι διοικητικές. Επιπλέον ο Ζαρντίμ ανακάλυψε και ότι οι πιο πολλές εφετινές ελληνικές ομάδες δεν έχουν καμία σχέση με τις περσινές! Ο,τι έχει δει σε dvd, φέτος δεν ισχύει, αφού το καλοκαίρι όλοι άλλαξαν. Το ότι άλλαξαν προς το χειρότερο έχει μικρή σημασία: για τον Πορτογάλο είναι άγνωστοι! Οχι τυχαία το καλύτερο ματς του Ολυμπιακού ήταν αυτό κόντρα στην Αρσεναλ: ο Ζαρντίμ ήξερε τον αντίπαλο και προετοιμάστηκε σωστά.

Παράδειγμα

Οταν μπήκε στο τραπέζι το θέμα της βοήθειας στον Ζαρντίμ, το όνομα του Νικοπολίδη ήταν το πρώτο που έπεσε: χρειαζόταν να μπει δίπλα στον Πορτογάλο κάτι από Βαλβέρδε. Ο Νικοπολίδης ανέλαβε έναν ρόλο που δεν είναι τόσο απλός. Θα είναι βοηθός του κόουτς και καθοδηγητής του, θα έχει βαρύτητα στα αποδυτήρια (η ελπίδα είναι να εξακολουθήσει να είναι ηγέτης, όπως και όταν ήταν παίκτης) και ο Μαρινάκης τον θέλει να λειτουργεί ως ζωντανό παράδειγμα της νοοτροπίας της ομάδας: πρώτα από όλα θα εξηγεί σε προπονητές και παίκτες σε ποιον σύλλογο δουλεύουν, ποιες είναι οι ιδιαίτερες απαιτήσεις και τι περιμένει από αυτούς ο κόσμος. Ολα αυτά μην τα θεωρείτε αυτονόητα: ο Ζαρντίμ π.χ. αρκετά δυσκολεύεται να τα καταλάβει.

Φιλοδοξίες

Ο Μαρινάκης έβαλε δίπλα στον Πορτογάλο, όχι έναν στρατιώτη του Ολυμπιακού, αλλά έναν πρωταθλητή –μια σημαία της ομάδας. Ο Ζαρντίμ θα είναι ο προπονητής -ο Νικοπολίδης καλείται να παίξει τον ρόλο του ανθρώπου του συλλόγου, αυτού που εγγυάται συνέχεια, πρέπουσα νοοτροπία, ολυμπιακό φρόνημα. Ο Μαρινάκης βρήκε κάποιον που αυτά μπορεί να τα κάνει.

Η ερώτηση, που με τον καιρό θα απαντηθεί, είναι αν ο Νικοπολίδης έχει μεγαλύτερες φιλοδοξίες. Αν έχει, κάποια στιγμή θα γίνει και πρώτος προπονητής -μου μοιάζει σίγουρο.


SDAY.GR

==================



Αντώνης Καρπετόπουλος
05/05/2012 - 19:05
Έχει διαβαστεί 2607 φορές.

Η μαγική λέξη είναι «ρυθμίσεις»

Μου λένε ότι σε διάφορες ομάδες οι διοικητικές εξελίξεις θα τρέξουν μετά την Κυριακή των εκλογών.

Τα αποτελέσματα των εκλογών περιμένουν κάποιοι επιχειρηματίες,
που έχουν διάθεση να συμμετέχουν στο εγχείρημα του Γιάννη Αλαφούζου. Το ίδιο λένε και φίλοι του Ντέμη Νικολαΐδη –το ίδιο πιστεύουν και στον
ΠΑΟΚ: «Tη Δευτέρα που θα έχει κάπως ξεκαθαρίσει το σκηνικό, θα δούμε τις
προθέσεις του Ιβάν Σαββίδη, του Γιάννη Καμπάνη και οποιουδήποτε άλλου».
Θεωρητικά όλα αυτά στέκουν.

Σίγουρα όμως, κάποιοι επιχειρηματίες θα περιμένουν να δουν αν τη Δευτέρα θα υπάρχει μια Ελλάδα στην οποία θα μπορεί κανείς όχι απλά να επενδύσει, όσο να ασκήσει κάποιου τύπου επιχειρηματικότητα. Ομως αυτά για το ποδόσφαιρο είναι νομίζω θεωρίες: τα προβλήματα των ΠΑΕ δεν θα τα λύσει καμία κυβέρνηση.

Τύχες

Οποια κι αν είναι η επόμενη κυβέρνηση, όποιος θέλει να αναλάβει τις
τύχες μιας ΠΑΕ, έχει δυο μεγάλα αγκάθια: τον βραχνά των χρεών που αφήνει
πίσω της η «φούσκα» (δηλαδή το υπερβολικό και άκριτο μπόλιασμα της
ελληνικής κοινωνίας με δανεικά) και φυσικά το υψηλό ακόμα κόστος
συντήρησης των ομάδων.

Η ΑΕΚ π.χ. χρειάζεται περίπου 700 χιλιάδες ευρώ το μήνα για παλιά χρέη.
Το 2008, λίγο πριν φύγει ο Νικολαΐδης, είχα γράψει ότι χρειάζονταν (τότε) περίπου 350 χιλιάδες και πως το ακριβότερο συμβόλαιό της είναι το χρέος: θυμάμαι ότι και φίλοι που ήταν στη διοίκηση του Ντέμη μου έλεγαν ότι κινδυνολογώ και ότι το χρέος είναι διαχείρισιμο. Τρία χρόνια αργότερα το χρέος διπλασιάστηκε, γιατί η ΑΕΚ συνέχισε να είναι ελλειμματική.
Προφανώς μια ομάδα σαν την ΑΕΚ δεν μπορεί να δίνει συμβόλαιο 1 εκατ. ευρώ σε προπονητή (όπως έκανε με τον Χιμένεθ…), αλλά όταν χάνεται το μέτρο, χάνεται σε κάθε επίπεδο.

Ο ΠΑΟΚ επίσης ζει χρόνια τώρα έχοντας κρύψει το χρέος του στο Δημόσιο με προσφυγές στα οικονομικά δικαστήρια: φοβάμαι πως το μόνο που θα
καταφέρει είναι να βρεθεί υποχρεωμένος να καταβάλει και προσαυξήσεις.

Λεφτά ψάχνουν σήμερα όλοι: ο Αρης μόνος χρειάζεται γύρω στα 6 εκατ.
ευρώ. Θα τα βρουν μετά τις εκλογές; Δύσκολα.

Εκλογές

Τι άλλο περιμένουν οι ΠΑΕ μετά τις εκλογές; Η μαγική λέξη είναι
«ρυθμίσεις». Αυτό που λένε όλοι μεταξύ τους (και συμφωνούν μεταξύ τους)
είναι ότι το κράτος δεν πρόκειται ν' αφήσει το ποδόσφαιρο να διαλυθεί
και ότι μετά τις εκλογές θα γίνει κάποιος ειδικός νόμος που θα επιτρέπει
να πληρωθούν χρέη μέσω δεκάδων δόσεων. Εδώ υπάρχουν άλλα προβλήματα.

Πρώτον τα χρέη των ΠΑΕ δεν είναι ομοιόμορφα: άλλοι χρωστάνε σε παίκτες
και προπονητές, άλλοι σε προμηθευτές, άλλοι στο ΙΚΑ και την Εφορία και
άλλοι σε Τράπεζες, όπως π.χ. ο Παναθηναϊκός που έχει ως προτεραιότητα
την εξόφληση του δανείου στην Πειραιώς. Τα χρέη προς το κράτος είναι
λιγότερα από τα προηγούμενα χρόνια, αφού χάρη στην UEFA και την εφαρμογή του συστήματος αδειοδότησης όλοι κάτι πληρώνουν στην Εφορία για να πάρουν άδεια.

Και να θέλει ωστόσο το κράτος αυτά να τα ρυθμίσει (όπως οι ΠΑΕ επιθυμούν), πάλι του είναι δύσκολο, γιατί το επάρατο μνημόνιο λέει πως οι δόσεις δεν μπορεί να είναι περισσότερες από δώδεκα. Αν πάλι
κερδίσουν οι αντιμνημονιακές δυνάμεις και πάμε για κυβέρνηση Τσίπρα –
Καμμένου και όποιου άλλου επιθυμεί, πάλι δεν τις βλέπω καλά τις ΠΑΕ: αν
δεν κάνω λάθος, ειδικά ο ΣΥΡΙΖΑ είναι κατά του επαγγελματικού
ποδοσφαίρου και σίγουρα δεν θέλει να διευκολύνει εταιρείες.

Αντίληψη

Πολύ φοβάμαι ωστόσο ότι και να διευκολύνονταν οι εταιρείες δεν θα κάναμε
τίποτα. Ο Βενιζέλος, που αγαπάει τις ρυθμίσεις όσο και τις επιτροπές,
το 2004 απάλλαξε με ένα απίστευτο νόμο τις μισές ομάδες της Ελλάδος από
τα χρέη: έγιναν ο Νέος Πανιώνιος, η Νέα Καβάλα, η Νέα Λάρισα κ.λπ.
Σβήστηκαν επίσης τα χρέη του μπασκετικού Αρη και του μπασκετικού ΠΑΟΚ.
Ε, λοιπόν επτά μόλις χρόνια αργότερα όλοι αυτοί χρωστάνε τα ίδια και
ίσως και περισσότερα! Γιατί; Γιατί η αντίληψη της σπατάλης δεν άλλαξε:
οι άνθρωποι παραμένουν ίδιοι.

Καλοφάγωτα

Θα αλλάξουν οι αντιλήψεις μετά τις εκλογές; Απίθανο! Οποιο κι αν είναι
το αποτέλεσμα, ο νικητής είναι γνωστός: ο λαϊκισμός πάλι θριάμβευσε. Θα
αλλάξουν απλώς οι εκπρόσωποί του και θα μπουν καινούργια παιδιά στα
κοινοβουλευτικά μεροκάματα. Καλοφάγωτα…

Συνθήκες

Στα διάφορα απότοκα της κρίσης ο πρόεδρος του Ολυμπιακού Βαγγέλης
Μαρινάκης χθες πρόσθεσε άλλο ένα. Οταν οι ρεπόρτερ τον ρώτησαν ποιος θα είναι ο νέος προπονητής, αν θα είναι «όνομα» κ.λπ., ο Μαρινάκης απάντησε ότι δεν είναι και τόσο δεδομένο ότι ξένοι προπονητές θέλουν να 'ρθουν στην Ελλάδα όταν διαβάζουν ότι η χώρα τελεί υπό πτώχευση.

«Δεν είναι μόνο η ομάδα και οι φιλοδοξίες της αυτό που ενδιαφέρει έναν προπονητή, είναι και οι συνθήκες της χώρας στην οποία δουλεύει, κάτι που τον προβληματίζει και παίζει ρόλο».

Αυτό που είπε ο Μαρινάκης αυτόματα σημαίνει και κάτι άλλο: όλοι όσοι προ
τριετίας αντιμετώπιζαν την Ελλάδα ως πιθανό προορισμό, σήμερα είναι
ιδιαίτερα διστακτικοί να 'ρθουν εδώ. Δηλαδή, για να το πω κάπως
διαφορετικά, για να δεχτούν να 'ρθούν πρέπει να πάρουν περισσότερα
χρήματα και πρέπει αυτά να είναι και εγγυημένα! Παραδόξως οι ελληνικές
ομάδες που έχουν κάποια χρήματα (όσες έχουν…) πρέπει να δίνουν
περισσότερα για να πείσουν προπονητές και παίκτες να τους εμπιστευθούν,
μολονότι γνωρίζουν ότι τα έσοδά τους εξαιτίας της κρίσης μπορεί να είναι
και λιγότερα: μιλάμε για πραγματικό φαύλο κύκλο.

Χρειαζόμαστε περισσότερους Ελληνες ποδοσφαιριστές και καλύτερους Ελληνες προπονητές. Οι ομάδες πρέπει να ξαναδούν τις υποδομές, πρέπει
οπωσδήποτε να δουλέψουν σοβαρότερα τα τμήματα Νέων και Παίδων και από την άλλη και η ΕΠΟ πρέπει να ασχοληθεί ακόμα πιο πολύ με το ζήτημα της επιμόρφωσης των προπονητών. Επιμόρφωση δεν σημαίνει μόνο σεμινάρια και ημερίδες για το UEFA pro: χρειάζεται να αρχίσουν να δουλεύουν περισσότερο και στις ειδικότητες.

Ο Μαρινάκης είπε ότι δύσκολα θα έπαιρνε στον Ολυμπιακό Ελληνα προπονητή. Το χειρότερο είναι ότι κανονικά θα 'πρεπε να πάρει ξένο και για την ομάδα των Νέων…

Ζόρια

Τι λένε οι εκτιμήσεις των κομμάτων για τους πρώην αθλητές, προπονητές,
και διαιτητές που πολιτεύονται; Παλεύει στον Πειραιά ο Τάσος Μητρόπουλος.
Βγαίνει στη Σαλονίκη ο Ιωαννίδης, αν και με πτώση. Δυσκολεύει πολύ η
επανεκλογή του Ανατολάκη. Θα δώσει μάχη ο Παταβούκας στα Τρίκαλα. Πάει
καλά ο Περικλής Βασιλάκης, αλλά και ο Βασίλης Νικάκης. Είναι μικρές οι
πιθανότητες να δούμε βουλευτές τον Τσαλουχίδη και τον Γιάννη Γούναρη.

Πιο ψύχραιμος όλων ο μεγάλος Ντανιέλ Μπατίστα. «Πώς πάει ο προεκλογικός αγώνας;» τον ρώτησα. «Καλά, αλλά δεν τραβάμε και κάνα ζόρι» μου απάντησε…


Αντώνης Καρπετόπουλος
sportday.gr.

_________________
radical30

Το πράσινο καπελάκι δεν κάνει τον ηγέτη…
Γιώργος Αρκουλής

Τη χρονιά που ο Γιάννης Βαρδινογιάννης (του Βαρδή) είδε τον Ολυμπιακό (του Κόκκαλη) να κερδίζει για πλάκα το νταμπλ, είμαι βέβαιος πως ούτε που αντελήφθη σε ποια λάθη είχε (υπο)πέσει! Αρθρογραφώντας τότε στο «Πρώτο Θέμα», θυμάμαι τον Θ.Α. να μου παραγγέλνει: «Μεγάλε, θέλω εσύ, που γράφεις καλά, να μου φτιάξεις ένα δισέλιδο με την ευκαιρία της λήξης του πρωταθλήματος», συμπληρώνοντας εντελώς πονηρά: «Πρόσεχε, το κομμάτι το θέλω ισοζύγιο»!

Κάπου με ερέθισε η λέξη «ισοζύγιο», οπότε ρώτησα: «Τι εννοείς, ρε Θέμο, όταν λες ισοζύγιο;». Ο μάγκας, τότε, αναγκάστηκε να δώσει εξήγηση: «Θέλω να πω πως για τον Ολυμπιακό γράψε ό,τι θέλεις (σ.σ. λες και θα τον βάραγα που είχε κατακτήσει το νταμπλ…), απλώς δεν θα χτυπήσεις τον Τζίγγερ».

Εννοείται πως του ανέλυσα το δημοσιογραφικό αυτονόητο. Ότι, δηλαδή, είχε κάνει του κόσμου τις ανοησίες, με κορυφαία την απομάκρυνση από την ομάδα του Αντώνη Νικοπολίδη. Οπότε, ο μάγκας με απάλλαξε από το άρθρο. Τελεία και παύλα!

Πώς και γιατί θυμήθηκα το περιστατικό; Απλώς, ό,τι είχε συμβεί εκείνη τη σεζόν, διακρίνω να επαναλαμβάνεται τώρα, έστω με τον Τζίγγερ θεατή (και τον Άγγελο Φιλιππίδη -όπως γράφουν- έτοιμο να γυρίσει). Τα πρόσωπα αλλάζουν μόνο. Ομάδα δεν υπάρχει, ώστε να βγάλει δυναμισμό και αρετές. Ο μοναδικός τεχνίτης, ονόματι Σωτήρης Νίνης, επωλήθη αντί πινακίου φακής. Η επιμονή σε νεαρούς, όπως οι Μαυρίας και Μαρίνος, δεν δείχνει να δικαιώνεται. Ο σέντερ φορ Φορναρόλι θα μπορούσε να σταθεί επαρκώς και να χρησίμευε στην Καλλιθέα, στον Θρασύβουλο ή στον φιλόδοξο εφέτος Οδυσσέα Κορδελιού, αλλά όχι στον Παναθηναϊκό.

Άραγε, πού βρίσκεται ο επιλογέας των παικτών που ήρθαν αλλά και εκείνος που αποφάσισε τις εκκαθαρίσεις; Προφανώς θα παίζουν μπιρίμπα με τον Κωστάκη Αντωνίου, που είχε πληθώρα λαθών στις επιλογές παλαιότερα…

Ο Παναθηναϊκός, δυστυχώς, δεν διαθέτει αυτήν την ώρα «καθαρές λύσεις». Ο Γιάννης Αλαφούζος, άριστος στον χειρισμό του κομπιούτερ, μπορεί από τη μια στιγμή στην άλλη να φόρεσε πράσινο ζιπουνάκι και καπελάκι με τριφύλλι στο μπορ, εντούτοις δεν είναι βέβαιο πως γνωρίζει από διοίκηση ποδοσφαιρικής εταιρείας και φυσικά από την «πόρνη» που έχει το ψευδώνυμο ΜΠΑΛΑ, την οποία δεν έχει χαϊδέψει επαρκώς...

Από τη στιγμή, λοιπόν, που δεν υπάρχουν διαθέσιμα χρήματα, ώστε να αποκτηθούν αποδεδειγμένα ικανοί ποδοσφαιριστές, που θα κάνουν την ομάδα ανταγωνιστική σε σχέση με τη… «λαίλαπα-θρύλος», δύσκολα θα περιμένουν οι απογοητευμένοι οπαδοί ανάκαμψη στο τερέν. Το να τα βάζεις (με ανακοινώσεις και… τιτιβίσματα) με τον διαιτητή τάδε ή τη Nova είναι πράξεις ανέξοδες, αλλά σκέτη ανοησία, που δεν οδηγεί κάπου. Μαγκιά είναι να προγραμματίσεις και να φέρεις στην Παιανία τον Ρικέλμε να σου φτιάχνει παιγνίδι και έναν κεντρικό κυνηγό που θα σου λύσει το πρόβλημα.

Αν δεν γίνει αυτό, τότε δεν θέλει πολύ κάποια άγνωστη στην Ευρώπη Μάριμπορ να νικήσει και στην Αθήνα. Για τον τίτλο δεν συζητιέται καν πιθανή «πράσινη» επιτυχία, ακόμη κι αν επιστρέψει στην ηγεσία ο Μίμης Δομάζος (με υπαρχηγό -ως συνήθως- τον Αντώνη Αντωνιάδη…).


Γιώργος Αρκουλής
zougla.gr

Το βράδυ που μας την… έφερε ο Σούσιτς!

Ο Γιώργος Χελάκης γράφει στο sday.gr για τον προπονητή της εθνικής ομάδας της Βοσνίας που την… έφερε στην Εθνική Ελλάδος.
-----------

"Μας αδικεί η ισοπαλία" ήταν η φράση που ακούστηκε από προπονητή, παίκτες και παράγοντες μετά το 0-0 με τη Βοσνία- Ερζεγοβίνη.

Για όσους πιάνουν το χαρτί και το μολύβι ή δουλεύουν στη Στατιστική Υπηρεσία καταμετρώντας χαμένες ευκαιρίες, κάπως έτσι έχουν τα πράγματα.

Για όσους μένουν στην εικόνα του ματς, έχουν διαφορετικά.

Η Βοσνία που έπαιξε εκτός έδρας κι είχε εξ αντικειμένου ζωηρό ενδιαφέρον για την ισοπαλία, διατήρησε κατοχή της μπάλας και σχετική πρωτοβουλία των κινήσεων. Ο Μεντούγιανιν κι ο Μισίμοβιτς κυκλοφορούσαν κυρίαρχοι στη μεσαία γραμμή, αναγκάζοντας Τζιόλη και Μανιάτη να τους παρακολουθούν συνεχώς. Στα τελευταία λεπτά της συνάντησης η Εθνική ομάδα έπαιζε με δεμένο το χειρόφρενο, ενδιαφερόμενη κυρίως να μη χάσει. Λογικός ο φόβος, αν συνοδευόταν από τη διαπίστωση, πως η Βοσνία είναι μεγάλη ομάδα που σε τρομάζει.

Ε, όχι και τρόμος από μια ομάδα που δεν έχει πάει ποτέ πουθενά και δεν μας έχει μέχρι τώρα κάψει το σπίτι. Μια καλή ομάδα που της επιτρέψαμε να πάρει τον έλεγχο του κέντρου και πέραν τούτου ουδέν. Θα μου πείτε «ουδέν» γιατί δούλεψαν τα μπλοκαρίσματα σε Τζέκο και Ιμπίσεβιτς. ΟΚ, αλλά κι εμείς είμαστε μεγάλη ομάδα γιατί δουλεύουμε πολύ καλά στην άμυνα.

Η νίκη δεν ήρθε τελικά, γιατί ο Σαφέτ Σούσιτς τα κατάφερε να μην δημιουργηθούν συνθήκες αυξημένης πίεσης στην άμυνά του. Γιατί ενώ έπαιζε χωρίς κλασικό αμυντικό χαφ πέτυχε να… φλυαρήσει στην μεσαία γραμμή και να στερήσει χρόνο προκειμένου η Εθνική ομάδα να επιτεθεί.

Αντί να έχουμε μπάλα στην κατοχή μας και να πάμε κατευθείαν πάνω στον Βράνιες, βρεθήκαμε να παρακολουθούμε τις κινήσεις των Βόσνιων χαφ.

Το 4-4-2 με τον Μανιάτη δεξιό χαφ ίσως να χρειάζεται να τον ξαναδεί ο κόουτς. Ο ίδιος με την αισιοδοξία και τη σιγουριά για την ομάδα που δημιουργεί , μάς έχει βάλει στην πρίζα. Υποθέτω πως το ίδιο συμβαίνει και με τους παίκτες.

Στο κάτω της Γραφής δεν είναι αμαρτία ούτε για… αποκεφαλισμό, το να παραδεχτούμε ότι μας την έφερε ο Σούσιτς. Αρκεί να μην το επιτρέψουμε πάλι…


SDAY.GR

"Η επίθεση του Ζαρντίμ"

Ο Λεονάρντο Ζαρντίμ ετοιμάζει αλλαγή πλάνου στο αγωνιστικό στιλ του Ολυμπιακού, μετά τα όσα ακολούθησαν τον αγώνα με τον Αστέρα Τρίπολης, τις αποδοκιμασίες της εξέδρας, τις δηλώσεις βασικών παικτών και τα σαφή μηνύματα της διοίκησης.

Ο Πορτογάλος τεχνικός σκοπεύει να παρουσιάσει στα επόμενα ματς του πρωταθλήματος μια πιο δημιουργική ομάδα, με ψηλότερο πρέσιγκ και περισσότερους παίκτες στο αντίπαλο μισό του γηπέδου. Στις σκέψεις του είναι πλέον η ενεργοποίηση κι άλλων παικτών του ρόστερ, όπως ο Φετφατζίδης, ο Βλαχοδήμος, ο Τάτος, η επιστροφή του Μασάντο στην κανονική θέση του, όπως και πιο απλωμένο επιθετικά παιχνίδι από πλευράς της ομάδας.

Ο Ζαρντίμ θα έχει λεπτομερή συζήτηση την Δευτέρα με τον Αντώνη Νικοπολίδη και θα συνεργαστούν για να προχωρήσουν σε διορθωτικές κινήσεις, τόσο στο αγωνιστικό όσο και στο ψυχολογικό κομμάτι, έτσι ώστε ο Ολυμπιακός να συνεχίσει στο δρόμο των τριπόντων και της κορυφής, αλλά και να βελτιωθεί σημαντικά στον τομέα του θεάματος. Ο Ζαρντίμ δηλώνει ικανοποιημένος από την πρώτη γνωριμία του με τον Νικοπολίδη και ότι «θα με βοηθήσει πολύ στη συνέχεια για να κάνουμε αυτά που πρέπει για την ομάδα».

Το πρώτο στίγμα του ρόλου του στην ομάδα, ως συνεργάτης του προπονητή, το έδωσε ο Νικοπολίδης με τις δηλώσεις του στον REAL FM.
Θα ξεκινήσει άμεσα αναλυτική και καθημερινή συνεργασία με τον Ζαρντίμ για όλα τα θέματα, θα έχει επαφές με όλους τους παίκτες για να περάσει στην ομάδα τις απαιτήσεις που υπάρχουν για τη βελτίωση του Ολυμπιακού, ενώ θα επιχειρήσει να υπάρξει άμεση σύσφιξη των σχέσεων στο Ρέντη με κάποιες εκδηλώσεις για την ομάδα (δείπνο κλπ).

Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας Γαύρος, είναι πιθανή η απόφαση να στελεχωθεί το ποδοσφαιρικό τμήμα και με έναν άλλο παλιό άσο της ομάδας, τον Γρηγόρη Γεωργάτο, ενώ εκτιμάται ότι η διοίκηση έχει στο πλάνο της κι άλλες διορθωτικές κινήσεις, πέραν των όποιων σκέψεων γίνονται για τη χειμερινή μετεγγραφική περίοδο.

Από την Δευτέρα ξεκινούν πάλι οι προπονήσεις στο Ρέντη, με την παρουσία του Ζαρντίμ που επιστρέφει από την Πορτογαλία και πιθανώς και του Κοντρέρας που αποβλήθηκε στο ματς της Χιλής με τον Ισημερινό και δεν έχει δικαίωμα συμμετοχής εναντίον της Αργεντινής.


real.gr

ΚΑΡΠΕΤΟΠΟΥΛΟΣ



Γράφει:Αντώνης Καρπετόπουλος

"Υποκαθιστώντας τον Ζαρντίμ"


Η εξ αποστάσεως διαφωνία του Ιμπαγάσα με τον Σάββα Θεοδωρίδη αλλά και τον Ζαρντίμ, για το αν και κατά πόσο οι παίκτες του Ολυμπιακού ήταν κουρασμένοι στο ματς με τον Αστέρα, δείχνει κυρίως μια διαφορά στον τρόπο προσέγγισης του παιχνιδιού που προηγήθηκε. Στην πραγματικότητα, το αν ήταν ή δεν ήταν κουρασμένοι οι παίκτες δεν έχει καμία σημασία: αυτό που φάνηκε είναι ότι στον Αργεντινό δεν αρέσουν οι δικαιολογίες.

O Σάββας Θεοδωρίδης, όταν μιλάει στο τέλος των αγώνων του Ολυμπιακού, κάνει συνήθως κάποιου τύπου διάγγελμα. Συχνά μεταφέρει προβληματισμούς διοικητικούς ή διοικητική ευχαρίστηση, άλλοτε διαμαρτύρεται για κάτι που προηγήθηκε και που ο ίδιος θεωρεί σημαντικό, ανεξαρτήτως αποτελέσματος (θυμίζω κάποτε την γκρίνια του για το σκληρό παιχνίδι στον Ντιόγο π.χ.) και άλλοτε προσπαθεί με τον τρόπο του να καθησυχάσει τον κόσμο.

Μετά το ματς με τον Αστέρα αυτό έκανε: έδωσε μια εξήγηση της μέτριας απόδοσης του Ολυμπιακού, επικαλούμενος ότι οι παίκτες του μίλησαν για κούραση. Το έκανε για να απαντήσει καθησυχαστικά στις αποδοκιμασίες.
Ο Σάββας ζήτησε απλά λίγη επιείκεια.

Καμπανάκι

Ο Ιμπαγάσα από την άλλη, ειδικά φέτος, όταν μιλάει, το κάνει για να χτυπήσει καμπανάκια συναγερμού. Πριν από λίγες μέρες είχε βάλει χέρι σε διάφορους νεότερους, ρωτώντας τους εντός των αποδυτηρίων γιατί δεν τρέχουν. Την Κυριακή το βράδυ, επειδή η εμφάνιση δεν του άρεσε, θέλησε να καταστρέψει διά της δημόσιας τοποθέτησής του κάθε πιθανή δικαιολογία.

Ο Ιμπαγάσα δεν μπορεί να ξέρει αν δυο, τρεις ή δέκα παίκτες του Ολυμπιακού νιώθουν κουρασμένοι: μπορεί να το ισχυριστεί μόνο για τον εαυτό του. Αυτό όμως που θέλησε είναι να δείξει ότι δεν χωράνε δικαιολογίες για την κακή απόδοση. «Αν αρχίσουμε να ψάχνουμε τέτοιες, θα παίξουμε ακόμα χειρότερα προσεχώς» είπε, με τελείως άλλα λόγια, ο Αργεντινός.

Διαφωνία

Ο παίκτης είδε το πράγμα από τη σκοπιά του και ο Σάββας Θεοδωρίδης έκανε ό,τι όφειλε. Μπορεί να ισχύουν και τα δύο, μπορεί τίποτα από τα δύο, όμως το θέμα δεν είναι αυτό: το πρόβλημα είναι ότι και οι δύο, ηθελημένα ή άθελα, υποκαθιστούν σε μεγάλο βαθμό τον προπονητή. Αυτό που είπε ο Σάββας το τόνισε εν μέρει και ο Ζαρντίμ, χωρίς ωστόσο να εξηγήσει γιατί δεν τόλμησε να χρησιμοποιήσει κάποιους λιγότερο κουρασμένους.

Οι δικαιολογίες, ξέρετε, σπανίως βασίζονται σε εξηγήσεις: ό,τι εξηγείται συχνά παύει να αποτελεί δικαιολογία και γίνεται αυτοκριτική. Αν π.χ. ο κόουτς αντί να ψελλίσει κάτι περί κούρασης, έλεγε «έκανα λάθος εγώ γιατί έπρεπε να δώσω ευκαιρίες σε άλλους», θα είχαμε μια τρίτη δήλωση που θα ήταν και η σκοπιά του προπονητή. Ενώ τώρα, επειδή ο κόουτς δεν είπε τίποτα, ο Ιμπαγάσα με τον Θεοδωρίδη μοιάζουν να διαφωνούν, ενώ απλά κάλυψαν με τα λόγια τους τη δική του απουσία.

Παιχνίδι

Ο κόσμος του Ολυμπιακού μιλάει πολύ τελευταία για τον Ζαρντίμ: αν το παιχνίδι του είναι συμβατό με τη νοοτροπία του Ολυμπιακού. Ωστόσο πριν φτάσουμε σε αυτό, καλός θα ήταν λίγος προβληματισμός για την προσωπικότητα του κόουτς. Αν π.χ. πρέπει να βγαίνει ο Σάββας για να εξηγήσει τα περί κούρασης κι αν ο Ιμπαγάσα νιώθει την ανάγκη να υποκαταστήσει τον προπονητή, εκφράζοντας την απέχθειά του για πιθανές δικαιολογίες, τότε υπάρχει ένα πρόβλημα λίγο μεγαλύτερο από το όποιο αγωνιστικό.

Θέλω να πω ότι, και όταν ήταν στον Ολυμπιακό ο Βαλβέρδε ή ο Μπάγεβιτς ή ο Λεμονής, ο Σάββας πάντα έκανε δηλώσεις στο τέλος των ματς: ποτέ όμως δεν τον θυμάμαι να λέει ότι αυτός ζητάει από τους παίκτες να παίζουν γερά στις προπονήσεις, όπως είχε πει τις προάλλες! Ολοι αυτοί, αυτού του τύπου τις αρχηγικές τοποθετήσεις δεν θα του τις επέτρεπαν με όλο τον πρέποντα σεβασμό.

Αύριο

Επίσης δε νομίζω ότι κάποιος από αυτούς, θα δέχονταν αδιαμαρτύρητα τις δηλώσεις του Ιμπαγάσα ή την τεχνική ανάλυση του Τζεμπούρ περί αποστάσεων των γραμμών και άλλα τέτοια συμπαθή. Νομίζω πως την επόμενη θα έπιαναν τους παίκτες και θα τους έκαναν κάποια παρατήρηση: ο Ζαρντίμ δεν έκανε ούτε αυτό. Ο καθένας βέβαια έχει τους τρόπους του και δεν είναι όλοι οι προπονητές ίδιοι, αλλά κάποιος πρέπει να εξηγήσει στον κόουτς, πως οι τόσο καλοί τρόποι δεν θα τον πάνε μακριά.

Κατανοώ ότι είναι δύσκολο να σταματήσεις τον Σάββα ή να βάλεις χέρι στον Ιμπαγάσα, αλλά αν θες οι παίκτες να σε σέβονται, πρέπει κάτι να κάνεις. Αλλιώς αύριο οι μισοί θα πηγαίνουν στον Σάββα για να του πουν τον πόνο τους και οι άλλοι μισοί στον Ιμπαγάσα για τα παράπονά τους. Και όλοι μαζί θα αναρωτιούνται τι διάβολο, αδερφέ, κάνεις εσύ…


sday.gr

Δυναμική είναι η επιστροφή του Αντώνη Νικοπολίδη στον αγαπημένο του Θρύλο! Ο βετεράνος γκολκίπερ του Ολυμπιακού ο οποίος την επταετία 2004-2011 όπου υπερασπίστηκε την εστία της κορυφα,ίας ελληνικής ομάδας πανηγύρισε την κατάκτηση έξι πρωταθλημάτων και τεσσάρων Κυπέλλων, είναι από την Παρασκευή (12/10) ο νέος βοηθός του Λεονάρντο Ζαρντίμ.

Πολλοί στον Θρύλο ευελπιστούν ότι με την επάνοδό του θα βοηθήσει αρκετά τόσο στην δημιουργία εξαιρετικού κλίματος όσο και σε αγωνιστικό επίπεδο. Αυτό γιατί εκτιμούν ότι με την ηγετική του φυσιογνωμία θα εμπνεύσει τους παίκτες με τους περισσότερους από τους οποίους υπήρξε παλαιότερα συμπαίκτης!

Υπέρ αυτής της άποψης είναι φυσικά και ο Κώστας Καραπαπάς. Ο υπεύθυνος επικοινωνίας της πειραϊκής ΠΑΕ με σχετικό μήνυμα που «ανέβασε» στον προσωπικό του λογαριασμό στο twitter, έγραψε χαρακτηριστικά: «Μεγάλη επιστροφή!».


@radical30

"1000 φορές μακάρι"

Δεν νομίζω ότι υπάρχει φίλαθλος, όχι οπαδός, που να μη νιώθει άβολα
για την υποβάθμιση της ποιότητας του ελληνικού πρωταθλήματος, η οποία
σε μεγάλο βαθμό οφείλεται στην αντίστοιχη υποβάθμιση της δυναμικότητας δύο ιστορικών ομάδων όπως ο ΠΑΟ και η ΑΕΚ. Ξέχωρα από τις αιτίες αλλά
και τις ευθύνες των δύο διοικήσεων, δεν είναι δυνατόν, δεν νοείται ελληνικό ποδόσφαιρο με τις δύο αυτές ομάδες, μετά την 6η Αγωνιστική, όχι μόνο να έχουν χάσει το τρένο που οδηγεί στη κατάκτηση του πρωταθλήματος, αλλά
ιδιαίτερα η ΑΕΚ, να κινδυνεύει σοβαρότατα και με υποβιβασμό στην β' κατηγορία. Ας ελπίσουμε ότι τα πράγματα θα αλλάξουν προς το καλύτερο...

@radical30



''Οι 3 άξονες του σχεδίου αντεπίθεσης''
Πιάνει δουλειά ο νέος τεχνικός της Ενωσης Εβαλντ Λίνεν


Ο γερμανός προπονητής κ. Εβαλντ Λίνεν αφίχθη στην Ελλάδα τα ξημερώματα της Πέμτης (11/10) για να αναλάβει το πιο δύσκολο (και ομολογουμένως πρωτόγνωρο για την ιστορία της ομάδας) έργο που είχε ποτέ προπονητής στην ιστορία της ΑΕΚ! Η Ενωση έχει έναν και μοναδικό ξεκάθαρο στόχο, ο οποίος δεν έχει την παραμικρή σχέση με οποιονδήποτε άλλον στο ένδοξο παρελθόν της: την παραμονή στη μεγάλη κατηγορία!

Ο 59χρονος προπονητής εμφανίστηκε διαβασμένος στα μέλη της κιτρινόμαυρης διοίκησης όσον αφορά στο έμψυχο υλικό της ομάδας,
καθώς γνώριζε τα ονόματα όλων των ποδοσφαιριστών _ ομολογουμένως εντυπωσιακό γεγονός αν αναλογιστεί κανείς ότι καλά καλά δεν τα έχουν εμπεδώσει ακόμα οι φίλοι της ομάδας _ που θα έχει στη διάθεσή του, τις θέσεις που αγωνίζονται αλλά και αυτές στις οποίες χρησιμοποιήθηκαν κατά
τη διάρκεια των πρώτων έξι αγώνων πρωταθλήματος!

Ο άλλοτε προπονητής του Πανιωνίου (2006-08) και του Ολυμπιακού (για ένα φεγγάρι το 2010), παραδέχθηκε ότι «με περιμένει πολύ δύσκολο έργο γιατί η βαθμολογική κατάσταση της ΑΕΚ είναι τραγική» αλλά τόνισε επίσης, ότι «τα δύσκολα είναι αυτά που μου αρέσουν» και ενημέρωσε τους διοικούντες ότι έχει ήδη έτοιμους τους άξονες τους σχεδίου αντεπίθεσης! Αυτοί είναι:

1. Ανάκτηση αυτοπεποίθησης: Η ψυχολογία στα αποδυτήρια βρίσκεται στο ναδίρ, η ανάγκη για αποτελέσματα είναι τεράστια, αλλά η ομάδα έχει να αντιμετωπίσει στην επόμενη τετράδα αγώνων τους ΠΑΟΚ (εκτός), Παναθηναϊκό (εκτός) και Ολυμπιακό (εντός) ενώ μεσολαβεί ο αγώνας με τον Πλατανιά στο ΟΑΚΑ, ο οποίος μόνο ως εύκολος δεν μπορεί να θεωρηθεί για την εφετινή ΑΕΚ (και) με γνώμονα την πορεία της κρητικής ομάδας.

Ο κ. Λίνεν πρέπει να δουλέψει πολύ στον τομέα αυτό και να πείσει τους ποδοσφαιριστές του ότι μπορούν να πάρουν βαθμούς από αυτά τα ματς, να τους κάνει να το πιστέψουν όταν έχουν γίνει σάκος του μποξ από αντιπάλους όπως ο ΟΦΗ και ο Πανιώνιος.

2. Επιθετικό σχέδιο: Στις πρώτες δηλώσεις του ως προπονητής της ΑΕΚ,
ο κ. Λίνεν αναφέρθηκε σε μία ομάδα που «δέχεται δύσκολα φάσεις αλλά είναι άτυχη και δέχεται εύκολα γκολ. Αυτό που με προβλημάτισε περισσότερο είναι η δυσκολία στη δημιουργία». Ο γερμανός τεχνικός θα προσπαθήσει να αλλάξει τον τρόπο δράσης των ποδοσφαιριστών του από τη στιγμή που θα παίρνουν τη μπάλα στα πόδια και θα επιχειρούν να ανοίξουν την αντίπαλη άμυνα. Θα ζητήσει περισσότερη κίνηση, εναλλαγές θέσεων ενώ δεν αποκλείεται να αλλάξει και τη διάταξη επιλέγοντας ένα πιο επιθετικό σύστημα.

3. Τρόποι αντίδρασης: Σε όλα τα ματς που δέχθηκε πρώτη γκολ, η ΑΕΚ δεν κατάφερε να αντιδράσει. Οι αποστάσεις ανάμεσα στις γραμμές της μεγάλωσαν επικίνδυνα, το όποιο σχέδιο υπήρχε τινάχθηκε στον αέρα, πλάνο αντεπίθεσης αποδείχθηκε ότι δεν είχε εκπονηθεί. Μοιραία ο χρόνος που της απέμενε για να πάρει κάτι από τα εν λόγω ματς σπαταλήθηκε άσκοπα, μέσα από εξεζητημένες ενέργειες, δίχως καθαρό μυαλό οι όποιες επιλογές, και αλληλοκατηγορίες μεταξύ των παικτών οι οποίοι αντιλαμβανόμενοι την απουσία ενός ποδοσφαιριστή-ηγέτη: έκαναν ο καθένας του κεφαλιού του.

Αρναούτογλου Βαγγέλης


==========


Ολυμπιακός - Αστέρας Τρ. 1-0

Ναι, αλλά έτσι δεν γίνεται... Όμως όλοι έχουν τα δίκια τους στον Ολυμπιακό:

- Και η ομάδα που είναι νέα, μαθαίνει και μαθαίνεται από το νέο προπονητή της και ζητάει απεγνωσμένα υπομονή.
- Και η διοίκηση που έχει θέσει ως πρώτο στόχο την κατάκτηση του τίτλου, για ιστορικούς (40ο πρωτάθλημα) και ουσιαστικούς (απευθείας συμμετοχή στο επόμενο Τσάμπιονς Λιγκ) λόγους.
- Και ο προπονητής που λέει ότι με τον καιρό θα βελτιωθεί η εικόνα αυτής της νέας ομάδας.
- Και ο κόσμος που πάει στο γήπεδο και θέλει να βλέπει καλό ποδόσφαιρο, αντί να εκνευρίζεται και να αγχώνεται. Έχει χιλιάδες άλλους λόγους ο κόσμος, πλέον, να δυσανασχετεί. Όχι και στο δίωρο της απόλαυσής του και του πάθους του, να σιχτιρίζει.

Τα πράγματα μοιάζουν σύνθετα, αλλά είναι απλά.

Ο Ολυμπιακός, μέχρι να βρει μια ταυτότητα, θα παίζει για να κερδίζει. Όσο κερδίζει θα βρίσκει χρόνο βελτίωσης, τόσο ο Ζαρντίμ όσο και η ομάδα. Αν κερδίζει πιο άνετα (όπως με Λεβαδειακό και Πανθρακικό) θα έχει χρόνο και άνεση. Αν κερδίζει όπως με τον Αστέρα, θα έχει χρόνο και πίεση.

Ο Ζαρντίμ, σε προσωπικό επίπεδο, χρειάζεται πολύ τον χρόνο του. Όχι μόνο για να κριθεί δίκαια, αλλά για να διεκδικήσει την εκτίμηση μέσω της δουλειάς του. Διαφορετικά, μπορεί να γίνει Κετσπάγια (που απολύθηκε αήττητος με πέντε νίκες και έφυγε μετά την πρώτη ισοπαλία, με την Καβάλα).

Όπως μπορεί να γίνει και Βαλβέρδε (με τον οποίο ο Ολυμπιακός έκανε και πολύ χειρότερα ματς από το χτεσινό, όπως π.χ. το 0-0 με τη Δόξα πέρσι το χειμώνα στο Καυτανζόγλειο, αλλά η εκτίμηση προς τον Ισπανό ήταν πολύ στέρεη για να κινδυνεύσει).

Σε αυτή τη φάση, όλοι θα πρέπει να κάνουν «υποχωρήσεις», αλλιώς δεν γίνεται. Και ο κόσμος να περιμένει κι άλλο για να δει πως μπορεί να εξελιχθεί η αγωνιστική πορεία αυτής της νέας ομάδας. Και ο προπονητής να καταλάβει ότι οι νίκες με 1-0 στο Καραϊσκάκη, δίχως φάσεις και με τον αντίπαλο να πιέζει στο τέλος, δεν αρμόζουν στον Ολυμπιακό.

Ούτε γίνεται ο Ζαρντίμ να το πάρει αήττητος, ώστε να μη φύγει με την πρώτη στραβή, ούτε μπορεί ξανά η ομάδα να ταλαιπωρήσει έτσι το κοινό της, όπως το έκανε το βράδυ της Κυριακής.

Το πιο πιθανό σενάριο είναι να κατακτηθεί ουσιαστικά πολύ νωρίς ο τίτλος, να βελτιωθεί σε αποτελέσματα η ομάδα και στην Ευρώπη και στη συνέχεια να λυθεί, κάνοντας εκτός από νίκες και θεαματικά παιχνίδια. Είναι μεγάλη η διαφορά της σε ποιότητα από τις υπόλοιπες ελληνικές ομάδες, συνεπώς η λογική λέει ότι αυτό θα συμβεί όσο θα «δένει» η ομάδα και ειδικά όταν το πρόγραμμά της θα πάψει να είναι τόσο βαρύ, με σερί δύσκολων αγώνων και ταξιδιών όπως συνέβη το τελευταίο δεκαημέρο.

Το θέμα είναι πόση υπομονή, ψυχραιμία και κατανόηση θα υπάρξει μέχρι τότε, από όλες τις πλευρές.

radical30