Σύνδεση
Πρόσφατα Θέματα
Παρόντες χρήστες
175 χρήστες είναι συνδεδεμένοι αυτήν την στιγμή:: 0 μέλη, 0 μη ορατοί και 175 επισκέπτες :: 1 μηχανή αναζήτησηςΚανένας
Περισσότεροι χρήστες υπό σύνδεση 400, στις Τρι 22 Οκτ 2024, 21:40
ΕΚΛΟΓΕΣ 17ης ΙΟΥΝΙΟΥ
Radical30 World :: Περιεχόμενα :: κλικ > Το Blog/Forum Radical World - Περιεχόμενα :: ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ - ΠΟΛΙΤΙΚΗ - ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ - ΠΑIΔΕΙΑ :: Πολιτική
Σελίδα 1 από 1
Απ: ΕΚΛΟΓΕΣ 17ης ΙΟΥΝΙΟΥ
Dimitris Vardavas
TEΛΕΥΤΑΙΑ ΔΗΛΩΣΗ ΠΡΙΝ ΤΙΣ ΑΥΡΙΑΝΕΣ ΚΡΙΣΙΜΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ
Φίλοι μου,
Αν και σήμερα απαγορεύονται οι πολιτικές συζητήσεις, επειδή θέλω να είμαι πάντα ξεκάθαρος, λέω να κάνω κι εγώ μια παρέμβαση: είναι γνωστό ότι εμπιστεύομαι την ενημέρωσή μου και στα διεθνή μέσα, κοσμοπολίτης γαρ.
Το άρθρο όμως των «Financial Times Deutschland», που κουνώντας το δάχτυλο, μας ζητάνε να ψηφίσουμε ΝΔ και να γυρίσουμε την πλάτη στον ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη Τσίπρα (στο σκίτσο), δεν το αντέχω ακόμη κι εγώ, ο ευρωπαϊκών οριζόντων και συνηθειών.
Και επειδή οι φίλοι μας οι Γερμανοί μάς τα έγραψαν και στα ελληνικά για να καταλάβουμε, τους απαντώ κι εγώ στα Γερμανικά για να καταλάβουν: «Der Neck des Grieches kann keinen Druck vertragen» (για να μεταφράσω ελεύθερα το «του Ελληνος ο τράχηλος ζυγό δεν υποφέρει»)...
@radical30
16.06.2012
TEΛΕΥΤΑΙΑ ΔΗΛΩΣΗ ΠΡΙΝ ΤΙΣ ΑΥΡΙΑΝΕΣ ΚΡΙΣΙΜΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ
Φίλοι μου,
Αν και σήμερα απαγορεύονται οι πολιτικές συζητήσεις, επειδή θέλω να είμαι πάντα ξεκάθαρος, λέω να κάνω κι εγώ μια παρέμβαση: είναι γνωστό ότι εμπιστεύομαι την ενημέρωσή μου και στα διεθνή μέσα, κοσμοπολίτης γαρ.
Το άρθρο όμως των «Financial Times Deutschland», που κουνώντας το δάχτυλο, μας ζητάνε να ψηφίσουμε ΝΔ και να γυρίσουμε την πλάτη στον ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη Τσίπρα (στο σκίτσο), δεν το αντέχω ακόμη κι εγώ, ο ευρωπαϊκών οριζόντων και συνηθειών.
Και επειδή οι φίλοι μας οι Γερμανοί μάς τα έγραψαν και στα ελληνικά για να καταλάβουμε, τους απαντώ κι εγώ στα Γερμανικά για να καταλάβουν: «Der Neck des Grieches kann keinen Druck vertragen» (για να μεταφράσω ελεύθερα το «του Ελληνος ο τράχηλος ζυγό δεν υποφέρει»)...
@radical30
16.06.2012
Απ: ΕΚΛΟΓΕΣ 17ης ΙΟΥΝΙΟΥ
«Όχι μονομερής παύση πληρωμών, αλλά συμφωνία με τους πιστωτές»
Πρώτη καταχώρηση: Παρασκευή, 15 Ιουνίου 2012, 22:00
«Δεν μιλάμε για μονομερή παύση πληρωμών, αλλά για συμφωνία με τους πιστωτές μας» δηλώνει ο υποψήφιος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Γιάννης Δραγασάκης σε συνέντευξή του στην γερμανική εφημερίδα Frankfurter Rundschau. Τονίζει ότι μία έξοδος από την Ευρωζώνη θα ήταν καταστροφική, όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά και για ολόκληρη την ευρωζώνη και κάνει λίγο για την ανάγκη ρεαλιστικής επιλογής για τον τερματισμό της κρίσης χρέους.
«Μία αλληλέγγυα και δίκαιη κοινωνία όπου θα υπάρχει απασχόληση για όλους είναι ο μακροπρόθεσμος στόχος μας» δηλώνει ο κ. Δραγασάκης και εξηγεί ότι η παρούσα πολιτική καθιστά ολοένα και περισσότερο αναγκαία την έξωθεν βοήθεια, επειδή το δημόσιο χρέος αυξάνει ανεξέλεγκτα λόγω της ύφεσης και επειδή, λόγω της ανασφάλειας, πολλοί Έλληνες μεταφέρουν τα χρήματά τους εκτός της χώρας. «Εμείς, απ’ την πλευρά μας, θέλουμε να καταστήσουμε την Ελλάδα λιγότερο εξαρτημένη από την έξωθεν βοήθεια» δηλώνει το στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ και τονίζει ότι δεν θέλει οι φορολογούμενοι της Ευρώπης να ρίχνουν λεφτά σε ένα βαρέλι χωρίς πάτο μόνο για να σωθούν οι τράπεζες.
«Μέχρι τώρα γίνεται προσπάθεια να αντιμετωπιστεί η κρίση με διαρκώς νέα δάνεια και με σκληρά μέτρα λιτότητας. Είναι σα να δίνει κανείς σ’ έναν υπερχρεωμένο άνθρωπο κι άλλα δάνεια αντί για δουλειά. Αποτέλεσμα: η θεραπεία κατά της κρίσης κάνει την κατάσταση ακόμη χειρότερη» επισημαίνει και προσθέτει ότι «για να πετύχουμε ανάπτυξη θα πρέπει πρώτα να αντιμετωπίσουμε τους παράγοντες εκείνους που οδήγησαν στην ύφεση- και η μείωση των μισθών και των κοινωνικών παροχών είναι τέτοιοι παράγοντες».
Ο κ. Δραγασάκης διαβεβαιώνει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ «δεν αντιπροσωπεύει τον κίνδυνο, αλλά την ελπίδα ότι το πρόγραμμα αυτό μπορεί να αλλάξει» και αποδίδει στο σύστημα του δικομματισμού την ευθύνη για την κρίση. Διαβεβαιώνει δε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ βλέπει την Ελλάδα ως κομμάτι της Ευρώπης. «Θέλουμε να αποκαταστήσουμε το status της χώρας μας. Εάν κανείς δει τις συνθήκες υπό τις οποίες η Ελλάδα εντάχθηκε στο ευρώ, θα μπορούσε να πει: ίσως δε θα έπρεπε η χώρα να ενταχθεί. Όμως τώρα αποτελεί ήδη μέρος του ευρώ και μία έξοδος από την Ευρωζώνη θα ήταν καταστροφική όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά και για ολόκληρη την Ευρωζώνη».
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
Επιμέλεια:Xρήστος Μαζάνης
Dimitris Vardavas:
Πιο καθαρή εξήγηση δεν γίνεται. Εκτός αν θέλετε να υπογράψει αυτή τη δήλωση και προς την Μέρκελ, όπως έκαναν Παπανδρέου και Σαμαράς αλλά με διαφορετικό περιεχώμενο. Δηλαδή την τυφλή υποταγή στις εντολές του ΔΝΤ και τη Μέρκελ, με τα Μνημόνια που κατέστρεψαν την Ελλάδα και τους Έλληνες... Ε, ΟΧΙ!! Υπάρχει και η αξιοπρέπεια, αν το έχετε ξεχάσει.
Απ: ΕΚΛΟΓΕΣ 17ης ΙΟΥΝΙΟΥ
Ανδρέας Ανδριανόπουλος:
Bλέπει επικράτηση ΣΥΡΙΖΑ και ψηφίζει ΔΗΜΑΡ
Με μια δήλωση - έκπληξη ο πρώην υπουργός και εκ των στελεχών του φιλελεύθερου χώρου, κ. Ανδρέας Ανδριανόπουλος, καλεί σε εκλογική στήριξη της ΔΗΜΑΡ.
Ο κ. Ανδριανόπουλος θεωρεί ότι η παρουσία της ΔΗΜΑΡ στη Βουλή θα συμβάλει προς την κατεύθυνση ισχυροποίησης της μετριοπάθειας και της λογικής . Εκτιμά ότι «το λαϊκό ρεύμα, μαζί με τον διαστρεβλωτικό εκλογικό νόμο, θα οδηγήσει αναπόφευκτα σε κάποιο κυβερνητικό σχήμα με ή υπό τον ΣΥΡΙΖΑ» και επομένως, όπως εξηγεί, «η παρουσία της συνετής φωνής του Φώτη Κουβέλη πιθανότατα να ματαιώσει ακρότητες».
Ο κ. Ανδριανόπουλος μιλά διαμόρφωση ενός πολιτικού σκηνικού, που αναπαράγει αδιέξοδα, και επιρρίπτει ευθύνες γι αυτό σε στελέχη του φιλελεύθερου χώρου -χωρίς να τα κατονομάζει . Όπως σημειώνει, με το να αρνηθούν, «επιμένοντας σε κοντόθωρους ανταγωνισμούς και ρηχή αρχομανία, την κοινή κάθοδο στις εκλογές του Μαίου μας οδήγησε στο σημερινό αδιέξοδο».
Ολόκληρη η Δήλωση- τοποθέτηση του κ. Ανδριανόπουλου έχει ως εξής:
«Ο ρόλος μιας ισχυρής Δημοκρατικής Αριστεράς (ΔΗΜΑΡ)
Πώς μπορεί να σωθεί η χώρα; Μοναχά μέσα από μια ισχυρή Δημοκρατική Αριστερά. Ανεξάρτητα από την προσωπική μου πεποίθηση, άσχετη με τις πολιτικο-ιδεολογικές μου προτιμήσεις, που παραμένει σταθερή στην εκτίμηση πως νικητής των εκλογών θα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, τα πιθανά δεδομένα είναι μόνο δύο. Το ένα είναι νίκη της ΝΔ, και σχηματισμός κυβέρνησης με το ΠΑΣΟΚ,
ή ίσως και με την ΔΗΜΑΡ.
Η απογοήτευση ενός κόσμου που θα έχει ποντάρει σε κυβέρνηση της Αριστεράς, θα είναι τότε εκρηκτική. Κινητοποιήσεις θα συνταράξουν την χώρα, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ από την θέση της αντιπολίτευσης θα καταστήσει αδύνατη την αποτελεσματική διακυβέρνηση της χώρας. Φυσικό επακόλουθο θα είναι η διάλυση του κράτους και η κατάρρευση του όποιου κυβερνητικού σχήματος. Στις εκλογές που αναπόφευκτα θα ακολουθούσαν ο ΣΥΡΙΖΑ θα σάρωνε με αυτοδύναμη πλειοψηφία.
Η άλλη εκδοχή είναι μια νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά δίχως αυτοδυναμία. Μια ισχυρή ΔΗΜΑΡ θα συνέβαλε τότε στον σχηματισμό κυβερνητικού σχήματος. Η παρουσία της θα διευκόλυνε τους κήρυκες ενός ακραίου Αριστερισμού να βάλουν νερό στο κρασί τους και να εγκαταλείψουν κάποιες από τις υπερβολικές και ακραία λαικίστικες προεκλογικές τους θέσεις.
Το άσχημο είναι πως η ισχυροποίηση του ΣΥΡΙΖΑ θα ανεβάσει σημαντικά και την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ. Το ένα άκρο ανεβαίνοντας, αναπόφευκτα επιφέρει την ισχυροποίηση και του άλλου. Η σύγκρουση ακραίων θέσεων και λαϊκίστικων επιλογών. θα οδηγήσει σε μια εφιαλτική κοινωνική πραγματικότητα. Μια ισχυρή ΔΗΜΑΡ ίσως να μπορέσει να αναχαιτίσει την πορεία αυτής της καταστροφής.
Δυστυχώς, η εγκληματική συμπεριφορά κορυφαίων στελεχών του φιλελεύθερου χώρου να αρνηθούν - επιμένοντας σε κοντόθωρους ανταγωνισμούς και ρηχή αρχομανία - την κοινή κάθοδο στις εκλογές τού Μαίου, μας οδήγησε στο σημερινό αδιέξοδο. Το λαϊκό ρεύμα, μαζί με τον διαστρεβλωτικό εκλογικό νόμο, θα οδηγήσει αναπόφευκτα σε κάποιο κυβερνητικό σχήμα με η υπό τον ΣΥΡΙΖΑ.
Η παρουσία της συνετής φωνής του Φώτη Κουβέλη, πιθανότατα θα ματαιώσει ακρότητες. Για τίποτα βέβαια δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι. Η παρουσία πάντως μιάς ισχυρής ΔΗΜΑΡ στη Βουλή, θα συμβάλει πιθανότατα προς την κατεύθυνση ισχυροποίησης της μετριοπάθειας και της λογικής».
to BHMA
Bλέπει επικράτηση ΣΥΡΙΖΑ και ψηφίζει ΔΗΜΑΡ
Με μια δήλωση - έκπληξη ο πρώην υπουργός και εκ των στελεχών του φιλελεύθερου χώρου, κ. Ανδρέας Ανδριανόπουλος, καλεί σε εκλογική στήριξη της ΔΗΜΑΡ.
Ο κ. Ανδριανόπουλος θεωρεί ότι η παρουσία της ΔΗΜΑΡ στη Βουλή θα συμβάλει προς την κατεύθυνση ισχυροποίησης της μετριοπάθειας και της λογικής . Εκτιμά ότι «το λαϊκό ρεύμα, μαζί με τον διαστρεβλωτικό εκλογικό νόμο, θα οδηγήσει αναπόφευκτα σε κάποιο κυβερνητικό σχήμα με ή υπό τον ΣΥΡΙΖΑ» και επομένως, όπως εξηγεί, «η παρουσία της συνετής φωνής του Φώτη Κουβέλη πιθανότατα να ματαιώσει ακρότητες».
Ο κ. Ανδριανόπουλος μιλά διαμόρφωση ενός πολιτικού σκηνικού, που αναπαράγει αδιέξοδα, και επιρρίπτει ευθύνες γι αυτό σε στελέχη του φιλελεύθερου χώρου -χωρίς να τα κατονομάζει . Όπως σημειώνει, με το να αρνηθούν, «επιμένοντας σε κοντόθωρους ανταγωνισμούς και ρηχή αρχομανία, την κοινή κάθοδο στις εκλογές του Μαίου μας οδήγησε στο σημερινό αδιέξοδο».
Ολόκληρη η Δήλωση- τοποθέτηση του κ. Ανδριανόπουλου έχει ως εξής:
«Ο ρόλος μιας ισχυρής Δημοκρατικής Αριστεράς (ΔΗΜΑΡ)
Πώς μπορεί να σωθεί η χώρα; Μοναχά μέσα από μια ισχυρή Δημοκρατική Αριστερά. Ανεξάρτητα από την προσωπική μου πεποίθηση, άσχετη με τις πολιτικο-ιδεολογικές μου προτιμήσεις, που παραμένει σταθερή στην εκτίμηση πως νικητής των εκλογών θα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, τα πιθανά δεδομένα είναι μόνο δύο. Το ένα είναι νίκη της ΝΔ, και σχηματισμός κυβέρνησης με το ΠΑΣΟΚ,
ή ίσως και με την ΔΗΜΑΡ.
Η απογοήτευση ενός κόσμου που θα έχει ποντάρει σε κυβέρνηση της Αριστεράς, θα είναι τότε εκρηκτική. Κινητοποιήσεις θα συνταράξουν την χώρα, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ από την θέση της αντιπολίτευσης θα καταστήσει αδύνατη την αποτελεσματική διακυβέρνηση της χώρας. Φυσικό επακόλουθο θα είναι η διάλυση του κράτους και η κατάρρευση του όποιου κυβερνητικού σχήματος. Στις εκλογές που αναπόφευκτα θα ακολουθούσαν ο ΣΥΡΙΖΑ θα σάρωνε με αυτοδύναμη πλειοψηφία.
Η άλλη εκδοχή είναι μια νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά δίχως αυτοδυναμία. Μια ισχυρή ΔΗΜΑΡ θα συνέβαλε τότε στον σχηματισμό κυβερνητικού σχήματος. Η παρουσία της θα διευκόλυνε τους κήρυκες ενός ακραίου Αριστερισμού να βάλουν νερό στο κρασί τους και να εγκαταλείψουν κάποιες από τις υπερβολικές και ακραία λαικίστικες προεκλογικές τους θέσεις.
Το άσχημο είναι πως η ισχυροποίηση του ΣΥΡΙΖΑ θα ανεβάσει σημαντικά και την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ. Το ένα άκρο ανεβαίνοντας, αναπόφευκτα επιφέρει την ισχυροποίηση και του άλλου. Η σύγκρουση ακραίων θέσεων και λαϊκίστικων επιλογών. θα οδηγήσει σε μια εφιαλτική κοινωνική πραγματικότητα. Μια ισχυρή ΔΗΜΑΡ ίσως να μπορέσει να αναχαιτίσει την πορεία αυτής της καταστροφής.
Δυστυχώς, η εγκληματική συμπεριφορά κορυφαίων στελεχών του φιλελεύθερου χώρου να αρνηθούν - επιμένοντας σε κοντόθωρους ανταγωνισμούς και ρηχή αρχομανία - την κοινή κάθοδο στις εκλογές τού Μαίου, μας οδήγησε στο σημερινό αδιέξοδο. Το λαϊκό ρεύμα, μαζί με τον διαστρεβλωτικό εκλογικό νόμο, θα οδηγήσει αναπόφευκτα σε κάποιο κυβερνητικό σχήμα με η υπό τον ΣΥΡΙΖΑ.
Η παρουσία της συνετής φωνής του Φώτη Κουβέλη, πιθανότατα θα ματαιώσει ακρότητες. Για τίποτα βέβαια δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι. Η παρουσία πάντως μιάς ισχυρής ΔΗΜΑΡ στη Βουλή, θα συμβάλει πιθανότατα προς την κατεύθυνση ισχυροποίησης της μετριοπάθειας και της λογικής».
to BHMA
Απ: ΕΚΛΟΓΕΣ 17ης ΙΟΥΝΙΟΥ
Ομοβροντία παρεμβάσεων
Το βαρύ πυροβολικό των διεθνών κέντρων λήψης αποφάσεων εξαπέλυσε τα τελευταία 24ωρα μια ηχηρή ομοβροντία δηλώσεων, προϊδεάζοντας την ελληνική κοινή γνώμη για το πώς τα κέντρα θα διαχειριστούν την επόμενη μέρα των εκλογών.
Από τον Φρανσουά Ολάντ έως τον Μπαρόζο και από τον Μπαράκ Ομπάμα έως τον Μάριο Μόντι, η ομοβροντία παρέμβασης στις εσωτερικές διαδικασίες της ελληνικής κοινωνίας καταγράφει το πώς θα διαμορφωθούν τα «μέτωπα» τη Δευτέρα 18 Ιουνίου.
Τα μηνύματα είναι αμφίσημα έως και αμφιλεγόμενα. Η τακτική του «μαστίγιου και καρότου» χρησιμοποιείται ως προσφιλής μέθοδος επιρροής του εκλογικού σώματος την ύστατη έστω στιγμή. Στην ομοβροντία συμμετέχουν και τα ημεδαπά κομματικά εκδοτικά και επιχειρηματικά κέντρα, σε μία προσπάθεια είτε να διασώσουν κεκτημένα είτε να διασφαλίσουν με τη μέθοδο του εκβιαστικού διλήμματος διόδους επικοινωνίας με τη νέα κατάσταση που τείνει να διαμορφωθεί τρία 24ωρα πριν από τις εκλογές.
Η πυροβολαρχία του Μεγάρου των Ηλυσίων
Την τελευταία -διόλου τυχαία- παρέμβαση έκανε ο νεοεκλεγείς πρόεδρος της Γαλλίας, Φρανσουά Ολάντ, μιλώντας στο MEGA. Ο Γάλλος πρόεδρος τόνισε την ανάγκη τήρησης των δεσμεύσεων από την ελληνική πλευρά, ώστε να υπάρχει περιθώριο διαπραγματεύσεων του μνημονίου.
«Από τη στιγμή που εξελέγην πρόεδρος της Γαλλίας έθεσα την ανάπτυξη ως προτεραιότητα σε ό,τι αφορά στην ευρωπαϊκή δέσμευση. Έχουμε Σύνοδο Κορυφής στα τέλη Ιουνίου με όλους τους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων, όπου θα λάβουμε μέτρα για την ανάπτυξη, τα οποία θα έχουν αντίκτυπο και στην Ελλάδα, αν η ίδια η Ελλάδα επιλέξει να παραμείνει στην Ευρωζώνη και να σεβαστεί τις δεσμεύσεις της. Τήρηση των δεσμεύσεων, που έχουν ληφθεί, δεν σημαίνει παραμονή στην ίδια κατάσταση. Επικαλέστηκα ενώπιον των ομολόγων μου τα ευρωπαϊκά διαρθρωτικά κονδύλια, τα οποία δεν έχουν απορροφηθεί, να χρησιμοποιηθούν για ανάπτυξη της Ελλάδας» είπε ο κ. Ολάντ.
Ο Γάλλος πρόεδρος προειδοποίησε ότι υπάρχουν χώρες που θα προτιμούσαν η Ελλάδα να βγει από την Ευρωζώνη, αν δοθεί η εντύπωση ότι οι Έλληνες θέλουν να εγκαταλείψουν τις δεσμεύσεις τους, ενώ σημείωσε ότι τυχόν απόπειρα πλήρους ακύρωσης του μνημονίου θα θεωρεί από πολλές χώρες ως ρήξη.
«Σέβομαι τον ελληνικό λαό. Θα αποφασίσει αυτό που θέλει στις εκλογές της 17ης Ιουνίου. Κι εγώ είμαι Πρόεδρος μιας Δημοκρατίας που έχει βουλευτικές εκλογές την ίδια ημέρα. Επομένως, θεωρώ ότι οι ψηφοφόροι πρέπει να ασκήσουν πλήρως το κυριαρχικό τους δικαίωμα. Πρέπει, όμως, να τους προειδοποιήσω, διότι είναι καθήκον μου, διότι είμαι φίλος της Ελλάδας: εάν έχει δοθεί η εντύπωση ότι οι Έλληνες θέλουν να απομακρυνθούν από τις συμφωνηθείσες δεσμεύσεις και να εγκαταλείψουν κάθε προοπτική ανάκαμψης, τότε θα υπάρξουν χώρες εντός της Ευρωζώνης που θα προτιμήσουν να τερματίσουν την παρουσία της Ελλάδας στη ζώνη του ευρώ. Προτιμώ, λοιπόν, να το πω, διότι αυτή είναι η γλώσσα της αλήθειας. Εγώ δεν στηρίζω αυτήν την τοποθέτηση. Θέλω να παραμείνει η Ελλάδα στην Ευρωζώνη, αλλά οι Έλληνες πρέπει να γνωρίζουν ότι αυτό προϋποθέτει μια σχέση εμπιστοσύνης» είπε ο Γάλλος πρόεδρος.
Το «φιλικό» όσο και αμφιλεγόμενο μήνυμα Ομπάμα
Παρέμβαση υπέρ των πολιτικών δυνάμεων που υποστηρίζουν την παραμονή της Ελλάδας στηνΕυρωζώνη έκανε πριν από αρκετές ημέρες ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα, ο οποίος υπογράμμισε ότι «είναι προς το συμφέρον όλων να παραμείνει η Ελλάδα στο ευρώ».
Η δήλωσή του χαρακτηρίζεται από τους συνεργάτες του «μήνυμα-καμπάνα» για τους ηγέτες της Ευρώπης που συνεχίζουν να κωλυσιεργούν και να μη λαμβάνουν δραστικά μέτρα και αποφάσεις, για να τερματιστεί η κρίση χρέους στην Ευρώπη.
Ο Ομπάμα δεν έκρυψε τους κινδύνους που κρύβει για τον ελληνικό λαό και συνολικά την Ευρώπη η έξοδος της χώρας μας από την Ευρωζώνη και προειδοποίησε ότι θα προκαλέσει μεγαλύτερη ζημιά για την πολύπαθη ελληνική οικονομία. Κάλεσε τους Ευρωπαίους ηγέτες να δώσουν κεφάλαια για το τραπεζικό σύστημα και σημείωσε ότι «οι λύσεις των προβλημάτων είναι δύσκολες, αλλά υπάρχουν». Ο Λευκός Οίκος ζήτησε από τους ηγέτες της Ευρώπης να ακολουθήσουν το παράδειγμα των Ηνωμένων Πολιτειών κατά την κρίση του 2008 και να επιχειρήσουν τερματισμό της κρίσης μέσω της ενίσχυσης των τραπεζών, οι οποίες θα αναγκαστούν να στηρίξουν τις επιχειρήσεις και τους πολίτες. Ο κ. Ομπάμα επανέλαβε ότι αναγνωρίζει τις θυσίες του ελληνικού λαού και άφησε να εννοηθεί ότι θα πάνε χαμένες, εάν η Ελλάδα εγκαταλείψει την Ευρωζώνη.
Το «παράθυρο» της Κομισιόν
«Παράθυρο» για επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου με την κυβέρνηση που θα προκύψει μετά τις εκλογές ανοίγει η Κομισιόν, προσδιορίζοντας το πλαίσιο στο οποίο μπορούν να κινηθούν οι δύο πλευρές, Ελλάδα και Ε.Ε., χωρίς να διαταραχθούν οι σχέσεις ούτε να απειληθεί το μέλλον της Ελλάδας μέσα στην Ευρωζώνη.
Η αντιπροσωπεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Αθήνα σημειώνει ότι «η ελληνική κυβέρνηση έχει τη δυνατότητα να ζητήσει την αντικατάσταση επιμέρους μέτρων από άλλα ισοδύναμου αποτελέσματος» και κάνει λόγο για «ενδεχόμενη επιμήκυνση του χρόνου υλοποίησης των δημοσιονομικών στόχων του μνημονίου», η οποία ωστόσο θα απαιτήσει επιπλέον βοήθεια από τα υπόλοιπα κράτη-μέλη.
«Η Ε.Ε. αναγνωρίζει τις θυσίες των Ελλήνων, που είναι μεγαλύτερες από κάθε άλλο λαό, και επιθυμεί την παραμονή της χώρας στην Ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση» αναφέρει χαρακτηριστικά.
Βέβαια, η θέση είναι ξεκάθαρη σε περίπτωση καταγγελίας του μνημονίου, καθώς αυτό συνεπάγεται επί της ουσίας μη συνέχιση της οικονομικής βοήθειας.
Οι παραινέσεις Μόντι
Την ώρα που η κρίση βαθαίνει στην Ευρώπη, ο Μόντι απέστειλε μήνυμα στους Έλληνες για το μέλλον, κατά τη συνάντησή του με τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, Ευάγγελο Βενιζέλο.
Σε δηλώσεις του μετά τη συνάντηση, ο κ. Βενιζέλος χαρακτήρισε τη συζήτηση που είχε με τον Ιταλό πρωθυπουργό «χρήσιμη και ουσιαστική», τονίζοντας ότι το ισπανικό παράδειγμα δίνει μια άλλη διάσταση στην κρίση, η οποία, όπως είπε, είναι πανευρωπαϊκή και όχι ελληνική, πορτογαλική ή ιρλανδική.
Στόχος του Μόντι είναι να οργανωθεί ένας πανευρωπαϊκός μηχανισμός εγγύησης καταθέσεων. Αυτό είναι σημαντικό, ζωτικό, για να σταματήσει η διαρροή καταθέσεων από το ελληνικό τραπεζικό σύστημα, αλλά και από το ιταλικό, το ισπανικό και ούτω καθεξής.
Η παραίνεση του Ιταλού τεχνοκράτη ήταν οι Έλληνες καταθέτες να βοηθούν τη χώρα πατριωτικά, εμπιστευόμενοι το ελληνικό τραπεζικό σύστημα, που είναι ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα, εγγυημένο με σειρά αποφάσεων της Ευρωζώνης.
Επίσης, τόνισε τη σημασία για μια διακυβέρνηση εθνικής συνευθύνης. «Χωρίς τη διακυβέρνηση εθνικής συνευθύνης, χωρίς τη συμμετοχή στη διαπραγμάτευση, τη δέσμευση και την υπογραφή όλων των πολιτικών δυνάμεων που λένε ότι πιστεύουν στην Ευρώπη και το ευρώ, δεν θα μπορέσουμε να τα βγάλουμε πέρα» τόνισε άλλωστε ο κ. Βενιζέλος.
Τελευταία ενημέρωση: Πέμπτη, 14 Ιουνίου 2012, 12:19
ZOUGLA.GR
Το βαρύ πυροβολικό των διεθνών κέντρων λήψης αποφάσεων εξαπέλυσε τα τελευταία 24ωρα μια ηχηρή ομοβροντία δηλώσεων, προϊδεάζοντας την ελληνική κοινή γνώμη για το πώς τα κέντρα θα διαχειριστούν την επόμενη μέρα των εκλογών.
Από τον Φρανσουά Ολάντ έως τον Μπαρόζο και από τον Μπαράκ Ομπάμα έως τον Μάριο Μόντι, η ομοβροντία παρέμβασης στις εσωτερικές διαδικασίες της ελληνικής κοινωνίας καταγράφει το πώς θα διαμορφωθούν τα «μέτωπα» τη Δευτέρα 18 Ιουνίου.
Τα μηνύματα είναι αμφίσημα έως και αμφιλεγόμενα. Η τακτική του «μαστίγιου και καρότου» χρησιμοποιείται ως προσφιλής μέθοδος επιρροής του εκλογικού σώματος την ύστατη έστω στιγμή. Στην ομοβροντία συμμετέχουν και τα ημεδαπά κομματικά εκδοτικά και επιχειρηματικά κέντρα, σε μία προσπάθεια είτε να διασώσουν κεκτημένα είτε να διασφαλίσουν με τη μέθοδο του εκβιαστικού διλήμματος διόδους επικοινωνίας με τη νέα κατάσταση που τείνει να διαμορφωθεί τρία 24ωρα πριν από τις εκλογές.
Η πυροβολαρχία του Μεγάρου των Ηλυσίων
Την τελευταία -διόλου τυχαία- παρέμβαση έκανε ο νεοεκλεγείς πρόεδρος της Γαλλίας, Φρανσουά Ολάντ, μιλώντας στο MEGA. Ο Γάλλος πρόεδρος τόνισε την ανάγκη τήρησης των δεσμεύσεων από την ελληνική πλευρά, ώστε να υπάρχει περιθώριο διαπραγματεύσεων του μνημονίου.
«Από τη στιγμή που εξελέγην πρόεδρος της Γαλλίας έθεσα την ανάπτυξη ως προτεραιότητα σε ό,τι αφορά στην ευρωπαϊκή δέσμευση. Έχουμε Σύνοδο Κορυφής στα τέλη Ιουνίου με όλους τους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων, όπου θα λάβουμε μέτρα για την ανάπτυξη, τα οποία θα έχουν αντίκτυπο και στην Ελλάδα, αν η ίδια η Ελλάδα επιλέξει να παραμείνει στην Ευρωζώνη και να σεβαστεί τις δεσμεύσεις της. Τήρηση των δεσμεύσεων, που έχουν ληφθεί, δεν σημαίνει παραμονή στην ίδια κατάσταση. Επικαλέστηκα ενώπιον των ομολόγων μου τα ευρωπαϊκά διαρθρωτικά κονδύλια, τα οποία δεν έχουν απορροφηθεί, να χρησιμοποιηθούν για ανάπτυξη της Ελλάδας» είπε ο κ. Ολάντ.
Ο Γάλλος πρόεδρος προειδοποίησε ότι υπάρχουν χώρες που θα προτιμούσαν η Ελλάδα να βγει από την Ευρωζώνη, αν δοθεί η εντύπωση ότι οι Έλληνες θέλουν να εγκαταλείψουν τις δεσμεύσεις τους, ενώ σημείωσε ότι τυχόν απόπειρα πλήρους ακύρωσης του μνημονίου θα θεωρεί από πολλές χώρες ως ρήξη.
«Σέβομαι τον ελληνικό λαό. Θα αποφασίσει αυτό που θέλει στις εκλογές της 17ης Ιουνίου. Κι εγώ είμαι Πρόεδρος μιας Δημοκρατίας που έχει βουλευτικές εκλογές την ίδια ημέρα. Επομένως, θεωρώ ότι οι ψηφοφόροι πρέπει να ασκήσουν πλήρως το κυριαρχικό τους δικαίωμα. Πρέπει, όμως, να τους προειδοποιήσω, διότι είναι καθήκον μου, διότι είμαι φίλος της Ελλάδας: εάν έχει δοθεί η εντύπωση ότι οι Έλληνες θέλουν να απομακρυνθούν από τις συμφωνηθείσες δεσμεύσεις και να εγκαταλείψουν κάθε προοπτική ανάκαμψης, τότε θα υπάρξουν χώρες εντός της Ευρωζώνης που θα προτιμήσουν να τερματίσουν την παρουσία της Ελλάδας στη ζώνη του ευρώ. Προτιμώ, λοιπόν, να το πω, διότι αυτή είναι η γλώσσα της αλήθειας. Εγώ δεν στηρίζω αυτήν την τοποθέτηση. Θέλω να παραμείνει η Ελλάδα στην Ευρωζώνη, αλλά οι Έλληνες πρέπει να γνωρίζουν ότι αυτό προϋποθέτει μια σχέση εμπιστοσύνης» είπε ο Γάλλος πρόεδρος.
Το «φιλικό» όσο και αμφιλεγόμενο μήνυμα Ομπάμα
Παρέμβαση υπέρ των πολιτικών δυνάμεων που υποστηρίζουν την παραμονή της Ελλάδας στηνΕυρωζώνη έκανε πριν από αρκετές ημέρες ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα, ο οποίος υπογράμμισε ότι «είναι προς το συμφέρον όλων να παραμείνει η Ελλάδα στο ευρώ».
Η δήλωσή του χαρακτηρίζεται από τους συνεργάτες του «μήνυμα-καμπάνα» για τους ηγέτες της Ευρώπης που συνεχίζουν να κωλυσιεργούν και να μη λαμβάνουν δραστικά μέτρα και αποφάσεις, για να τερματιστεί η κρίση χρέους στην Ευρώπη.
Ο Ομπάμα δεν έκρυψε τους κινδύνους που κρύβει για τον ελληνικό λαό και συνολικά την Ευρώπη η έξοδος της χώρας μας από την Ευρωζώνη και προειδοποίησε ότι θα προκαλέσει μεγαλύτερη ζημιά για την πολύπαθη ελληνική οικονομία. Κάλεσε τους Ευρωπαίους ηγέτες να δώσουν κεφάλαια για το τραπεζικό σύστημα και σημείωσε ότι «οι λύσεις των προβλημάτων είναι δύσκολες, αλλά υπάρχουν». Ο Λευκός Οίκος ζήτησε από τους ηγέτες της Ευρώπης να ακολουθήσουν το παράδειγμα των Ηνωμένων Πολιτειών κατά την κρίση του 2008 και να επιχειρήσουν τερματισμό της κρίσης μέσω της ενίσχυσης των τραπεζών, οι οποίες θα αναγκαστούν να στηρίξουν τις επιχειρήσεις και τους πολίτες. Ο κ. Ομπάμα επανέλαβε ότι αναγνωρίζει τις θυσίες του ελληνικού λαού και άφησε να εννοηθεί ότι θα πάνε χαμένες, εάν η Ελλάδα εγκαταλείψει την Ευρωζώνη.
Το «παράθυρο» της Κομισιόν
«Παράθυρο» για επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου με την κυβέρνηση που θα προκύψει μετά τις εκλογές ανοίγει η Κομισιόν, προσδιορίζοντας το πλαίσιο στο οποίο μπορούν να κινηθούν οι δύο πλευρές, Ελλάδα και Ε.Ε., χωρίς να διαταραχθούν οι σχέσεις ούτε να απειληθεί το μέλλον της Ελλάδας μέσα στην Ευρωζώνη.
Η αντιπροσωπεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Αθήνα σημειώνει ότι «η ελληνική κυβέρνηση έχει τη δυνατότητα να ζητήσει την αντικατάσταση επιμέρους μέτρων από άλλα ισοδύναμου αποτελέσματος» και κάνει λόγο για «ενδεχόμενη επιμήκυνση του χρόνου υλοποίησης των δημοσιονομικών στόχων του μνημονίου», η οποία ωστόσο θα απαιτήσει επιπλέον βοήθεια από τα υπόλοιπα κράτη-μέλη.
«Η Ε.Ε. αναγνωρίζει τις θυσίες των Ελλήνων, που είναι μεγαλύτερες από κάθε άλλο λαό, και επιθυμεί την παραμονή της χώρας στην Ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση» αναφέρει χαρακτηριστικά.
Βέβαια, η θέση είναι ξεκάθαρη σε περίπτωση καταγγελίας του μνημονίου, καθώς αυτό συνεπάγεται επί της ουσίας μη συνέχιση της οικονομικής βοήθειας.
Οι παραινέσεις Μόντι
Την ώρα που η κρίση βαθαίνει στην Ευρώπη, ο Μόντι απέστειλε μήνυμα στους Έλληνες για το μέλλον, κατά τη συνάντησή του με τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, Ευάγγελο Βενιζέλο.
Σε δηλώσεις του μετά τη συνάντηση, ο κ. Βενιζέλος χαρακτήρισε τη συζήτηση που είχε με τον Ιταλό πρωθυπουργό «χρήσιμη και ουσιαστική», τονίζοντας ότι το ισπανικό παράδειγμα δίνει μια άλλη διάσταση στην κρίση, η οποία, όπως είπε, είναι πανευρωπαϊκή και όχι ελληνική, πορτογαλική ή ιρλανδική.
Στόχος του Μόντι είναι να οργανωθεί ένας πανευρωπαϊκός μηχανισμός εγγύησης καταθέσεων. Αυτό είναι σημαντικό, ζωτικό, για να σταματήσει η διαρροή καταθέσεων από το ελληνικό τραπεζικό σύστημα, αλλά και από το ιταλικό, το ισπανικό και ούτω καθεξής.
Η παραίνεση του Ιταλού τεχνοκράτη ήταν οι Έλληνες καταθέτες να βοηθούν τη χώρα πατριωτικά, εμπιστευόμενοι το ελληνικό τραπεζικό σύστημα, που είναι ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα, εγγυημένο με σειρά αποφάσεων της Ευρωζώνης.
Επίσης, τόνισε τη σημασία για μια διακυβέρνηση εθνικής συνευθύνης. «Χωρίς τη διακυβέρνηση εθνικής συνευθύνης, χωρίς τη συμμετοχή στη διαπραγμάτευση, τη δέσμευση και την υπογραφή όλων των πολιτικών δυνάμεων που λένε ότι πιστεύουν στην Ευρώπη και το ευρώ, δεν θα μπορέσουμε να τα βγάλουμε πέρα» τόνισε άλλωστε ο κ. Βενιζέλος.
Τελευταία ενημέρωση: Πέμπτη, 14 Ιουνίου 2012, 12:19
ZOUGLA.GR
Απ: ΕΚΛΟΓΕΣ 17ης ΙΟΥΝΙΟΥ
Αυτοί θα είναι οι υπουργοί της αριστερής κυβέρνησης του Τσίπρα
10.06.2012
Μια εβδομάδα πριν από τις κρίσιμες εκλογές της 17η Ιουνίου και εντείνονται οι επαφές του Αλέξη Τσίπρα με τους στενούς του συνεργάτες., ώστε να καταλήξουν στο περίγραμμα της κυβέρνησης που θα σχηματίσουν σε περίπτωση που ο ΣΥΡΙΖΑ κληθεί να πάρει τα ηνία της διακυβέρνησης της χώρας.
Σύμφωνα με ρεπορτάζ της Realnews η κυβέρνηση Τσίπρα, θα ξεκινά απο τον Γιάννη Δραγασάκη , με τους λεγόμενους «μετριοπαθείς» να φιγουράρουν στα πόστα του οικονομικού επιτελείου αλλά πρόθεση του επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ είναι να χρησιμοποιηθούν και στελέχη των συνιστωσών , κυριως σε θέσεις υφυπουργών, ώστε να αποφύγει τις συγκρούσεις εξαιτίας των πιθανών υποχωρήσεων και συμβιβασμών που θα γίνουν από τη νέα κυβέρνηση.
Ποια είναι λοιπόν τα πρόσωπα που προκρίνει ο Αλέξης Τσίπρας αν λάβει εντολή σχηματισμού κυβέρνησης;
Υπερ-Υπουργείο Οικονομίας: Γιάννης Δραγασάκης
Υπουργείο Οικονομικών: Λούκα Κατσέλη
Υπουργείο Εξωτερικών: Νίκος Κοτζιάς
Υπουργείο Άμυνας: Θεόδωρος Δρίτσας
Υπουργείο Εσωτερικών: Δημήτρης Παπαδημούλης
Υπουργείο Δικαιοσύνης: Ζωή Κωνσταντοπούλου
Υπουργείο Εργασίας: Αλέξης Μητρόπουλος
Υπουργείο Κοινωνικού Τομέα: Παναγιώτης Λαφαζάνης
Υπουργείο Παιδείας: Θεανώ Φωτίου
Κυβερνητικός Εκπρόσωπος: Πάνος Σκουρλέτης
Πρόεδρος Βουλής: Νίκος Βούτσης
Επίσης θα χρησιμοποιηθούν: Παναγιώτης Κουρουμπλής, Σοφία Σακοράφα, Ρένα Δούρου, Νίκος Μανιός, Δημήτρης Στρατούλης, Βασίλης Χατζηλάμπρου, Νάντια Βαλαβάνη ενω θα χρησιμοποιηθούν και γνωστοί καθηγητές, όπως ο Γιάννης Βαρουφάκης.
Διαβάστε περισσότερα:Πολιτική
Αλέξης Μητρόπουλος
Αλέξης Τσίπρας
Γιάννης Δραγασάκης
Δημήτρης Παπαδημούλης
Εκλογές
Ζωή Κωνσταντοπούλου
Θεανώ Φωτίου
Θεόδωρος Δρίτσας
κυβερνητικός εκπρόσωπος
Λούκα Κατσέλη
Νίκος Κοτζιάς
Παναγιώτης Λαφαζάνης
Πάνος Σκουρλέτης
Υπερ-Υπουργείο Οικονομίας
Υπουργείο Άμυνας
υπουργείο Δικαιοσύνης
Υπουργείο Εξωτερικών
υπουργείο Εργασίας
υπουργείο Εσωτερικών
Υπουργείο Κοινωνικού Τομεα
Υπουργείο Οικονομικών
υπουργείο παιδείας
10.06.2012
Μια εβδομάδα πριν από τις κρίσιμες εκλογές της 17η Ιουνίου και εντείνονται οι επαφές του Αλέξη Τσίπρα με τους στενούς του συνεργάτες., ώστε να καταλήξουν στο περίγραμμα της κυβέρνησης που θα σχηματίσουν σε περίπτωση που ο ΣΥΡΙΖΑ κληθεί να πάρει τα ηνία της διακυβέρνησης της χώρας.
Σύμφωνα με ρεπορτάζ της Realnews η κυβέρνηση Τσίπρα, θα ξεκινά απο τον Γιάννη Δραγασάκη , με τους λεγόμενους «μετριοπαθείς» να φιγουράρουν στα πόστα του οικονομικού επιτελείου αλλά πρόθεση του επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ είναι να χρησιμοποιηθούν και στελέχη των συνιστωσών , κυριως σε θέσεις υφυπουργών, ώστε να αποφύγει τις συγκρούσεις εξαιτίας των πιθανών υποχωρήσεων και συμβιβασμών που θα γίνουν από τη νέα κυβέρνηση.
Ποια είναι λοιπόν τα πρόσωπα που προκρίνει ο Αλέξης Τσίπρας αν λάβει εντολή σχηματισμού κυβέρνησης;
Υπερ-Υπουργείο Οικονομίας: Γιάννης Δραγασάκης
Υπουργείο Οικονομικών: Λούκα Κατσέλη
Υπουργείο Εξωτερικών: Νίκος Κοτζιάς
Υπουργείο Άμυνας: Θεόδωρος Δρίτσας
Υπουργείο Εσωτερικών: Δημήτρης Παπαδημούλης
Υπουργείο Δικαιοσύνης: Ζωή Κωνσταντοπούλου
Υπουργείο Εργασίας: Αλέξης Μητρόπουλος
Υπουργείο Κοινωνικού Τομέα: Παναγιώτης Λαφαζάνης
Υπουργείο Παιδείας: Θεανώ Φωτίου
Κυβερνητικός Εκπρόσωπος: Πάνος Σκουρλέτης
Πρόεδρος Βουλής: Νίκος Βούτσης
Επίσης θα χρησιμοποιηθούν: Παναγιώτης Κουρουμπλής, Σοφία Σακοράφα, Ρένα Δούρου, Νίκος Μανιός, Δημήτρης Στρατούλης, Βασίλης Χατζηλάμπρου, Νάντια Βαλαβάνη ενω θα χρησιμοποιηθούν και γνωστοί καθηγητές, όπως ο Γιάννης Βαρουφάκης.
Διαβάστε περισσότερα:Πολιτική
Αλέξης Μητρόπουλος
Αλέξης Τσίπρας
Γιάννης Δραγασάκης
Δημήτρης Παπαδημούλης
Εκλογές
Ζωή Κωνσταντοπούλου
Θεανώ Φωτίου
Θεόδωρος Δρίτσας
κυβερνητικός εκπρόσωπος
Λούκα Κατσέλη
Νίκος Κοτζιάς
Παναγιώτης Λαφαζάνης
Πάνος Σκουρλέτης
Υπερ-Υπουργείο Οικονομίας
Υπουργείο Άμυνας
υπουργείο Δικαιοσύνης
Υπουργείο Εξωτερικών
υπουργείο Εργασίας
υπουργείο Εσωτερικών
Υπουργείο Κοινωνικού Τομεα
Υπουργείο Οικονομικών
υπουργείο παιδείας
Απ: ΕΚΛΟΓΕΣ 17ης ΙΟΥΝΙΟΥ
Πάλι μεταβατική Βουλή
tου Γιώργου Δελαστίκ
Κυβέρνηση θα αποκτήσει οπωσδήποτε η Ελλάδα μετά τις εκλογές της 17ης Ιουνίου. Είτε είναι πρώτο κόμμα η ΝΔ είτε είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, κυβέρνηση θα σχηματιστεί και μάλιστα με την πρώτη κιόλας εντολή που θα δώσει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Αν κερδίσει η ΝΔ, θα κάνει κυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ, ίσως και με τη ΔΗΜΑΡ αν κριθεί απαραίτητο. Αν νικήσει ο ΣΥΡΙΖΑ, θα κάνει κυβέρνηση με τη στήριξη τόσο της ΔΗΜΑΡ όσο και του ΠΑΣΟΚ, ενδεχομένως και με την ανοχή των Ανεξάρτητων Ελλήνων του Πάνου Καμμένου. Κυβερνητική λύση θα δώσει ουσιαστικά το ΠΑΣΟΚ, το οποίο, καθώς βρίσκεται στη φάση της αποσύνθεσής του, θα στηρίξει πρόθυμα τόσο τη ΝΔ όσο και τον ΣΥΡΙΖΑ προκειμένου να προχωρήσει στη μετάλλαξή του στις καλύτερες δυνατές συνθήκες, ως ελάσσων κυβερνητικός εταίρος.
Ισχυρή κυβέρνηση όμως αποκλείεται να υπάρξει. Το πρώτο κόμμα πιθανότατα δεν θα έχει ούτε καν το ένα τρίτο των ψήφων και παρ' όλο που οποιαδήποτε κυβέρνηση θα στηρίζεται από δύο, τρία ή περισσότερα κόμματα, θα έχει τουλάχιστον τον μισό ελληνικό λαό απέναντί της και απολύτως εχθρικά διακείμενο.
Η ΝΔ θα σχηματίσει κυβέρνηση με «τσόντα» το ΠΑΣΟΚ αυτή τη φορά, έστω και αν τα δύο κόμματα μαζί συγκεντρώσουν 151 βουλευτές. Δεν υπάρχουν περιθώρια πειραματισμών για το σύστημα, το οποίο απειλείται με απώλεια του ελέγχου του πολιτικού σκηνικού. Οσο θνησιγενής και αν είναι μια τέτοια κυβέρνηση ισχνής κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, θα προσπαθήσουν με νύχια και με δόντια να την κρατήσουν, ει δυνατόν ακόμη και για τέσσερα χρόνια! Αυτό βεβαίως είναι αδύνατον. Μια τέτοια κυβέρνηση θα καταρρεύσει πολύ σύντομα υπό το βάρος των θυελλωδών αντιδράσεων στην εξοντωτική πολιτική που θα ασκεί.
Αδύνατον να αντέξει επί πολύ όμως και μια κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Πρώτα πρώτα μια τέτοια κυβέρνηση θα είναι «κοινοβουλευτικός όμηρος» της ΔΗΜΑΡ και του ΠΑΣΟΚ, αφού είναι βέβαιο ότι το ΚΚΕ θα αρνείται να τη στηρίξει. Τόσο οι κατ' όνομα «εταίροι» της που θα τη στηρίζουν στην Βουλή όσο και οι ορκισμένοι εχθροί της, η ΝΔ και το ΚΚΕ, θα εργάζονται για να την υπονομεύσουν, να την απαξιώσουν στα μάτια του λαού, να την ανατρέψουν και να λεηλατήσουν τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ.
Αγνωστο πόσο θα επιβιώσει μια κυβέρνηση με κορμό τη ΝΔ ή τον ΣΥΡΙΖΑ. Θα εξαρτηθεί από την ανελέητη μάχη στο εσωτερικό της χώρας μας, αλλά και από τις ευρωπαϊκές εξελίξεις που αναμένονται δραματικές. Το πιθανότερο είναι πως ο βίος και της νέας κυβέρνησης θα μετρηθεί σε μήνες και όχι σε χρόνια. Αυτό όμως σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι θα έχουμε να κάνουμε με μια κυβέρνηση ήσσονος σημασίας. Ισχύει το εντελώς αντίθετο. Η πορεία της χώρας για δεκαετίες θα κριθεί πιθανότατα στη διάρκεια των επόμενων μηνών, άρα στη διάρκεια της θητείας αυτής της κυβέρνησης.
Οι νέοι συσχετισμοί ανάμεσα στις πολιτικές δυνάμεις της χώρας θα επηρεαστούν επίσης σοβαρότατα από τον τρόπο που θα ασκηθεί η διακυβέρνηση μετά τον Ιούνιο. Ακόμη και το κόμμα που θα διαδεχθεί το ΠΑΣΟΚ, θα διαμορφωθεί στους πρώτους μήνες αμέσως μετά τις εκλογές. Κόμματα θα συρρικνωθούν, άλλα θα εξαφανιστούν, κάποια θα απορροφηθούν και θα ενσωματωθούν σε μεγαλύτερα. Τίποτα δεν θα μείνει όπως είναι.
Δεν έχει ρεύμα η ΝΔ παρά την ουσιαστική διάλυση του ΠΑΣΟΚ. Δεν τη βοήθησαν η επιστροφή της Ντόρας και η στρατολόγηση των βουλευτών του ΛΑΟΣ. Η αργή άνοδος που εμφανίζει βασίζεται στον «κανιβαλισμό» των ψηφοφόρων του ΛΑΟΣ και του Μάνου - Τζήμερου, που θα αφανιστούν κοινοβουλευτικά, και στην προσέλκυση των ψηφοφόρων της Ντόρας.
Ο Σαμαράς προσδοκά και νέα λεηλασία του ΠΑΣΟΚ. Ευελπιστεί ότι στο τέλος θα πέσει γραμμή να μετακομίσει στη ΝΔ το αστικό κομμάτι του ΠΑΣΟΚ και πιθανότατα έτσι θα γίνει. Τούτη τη στιγμή (προσοχή, απέχουμε πολύ από τις κάλπες!) αυτή εμφανίζεται να είναι η ύστατη ρεαλιστική ελπίδα του να πάρει τις εκλογές.
TVXS.GR
tου Γιώργου Δελαστίκ
Κυβέρνηση θα αποκτήσει οπωσδήποτε η Ελλάδα μετά τις εκλογές της 17ης Ιουνίου. Είτε είναι πρώτο κόμμα η ΝΔ είτε είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, κυβέρνηση θα σχηματιστεί και μάλιστα με την πρώτη κιόλας εντολή που θα δώσει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Αν κερδίσει η ΝΔ, θα κάνει κυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ, ίσως και με τη ΔΗΜΑΡ αν κριθεί απαραίτητο. Αν νικήσει ο ΣΥΡΙΖΑ, θα κάνει κυβέρνηση με τη στήριξη τόσο της ΔΗΜΑΡ όσο και του ΠΑΣΟΚ, ενδεχομένως και με την ανοχή των Ανεξάρτητων Ελλήνων του Πάνου Καμμένου. Κυβερνητική λύση θα δώσει ουσιαστικά το ΠΑΣΟΚ, το οποίο, καθώς βρίσκεται στη φάση της αποσύνθεσής του, θα στηρίξει πρόθυμα τόσο τη ΝΔ όσο και τον ΣΥΡΙΖΑ προκειμένου να προχωρήσει στη μετάλλαξή του στις καλύτερες δυνατές συνθήκες, ως ελάσσων κυβερνητικός εταίρος.
Ισχυρή κυβέρνηση όμως αποκλείεται να υπάρξει. Το πρώτο κόμμα πιθανότατα δεν θα έχει ούτε καν το ένα τρίτο των ψήφων και παρ' όλο που οποιαδήποτε κυβέρνηση θα στηρίζεται από δύο, τρία ή περισσότερα κόμματα, θα έχει τουλάχιστον τον μισό ελληνικό λαό απέναντί της και απολύτως εχθρικά διακείμενο.
Η ΝΔ θα σχηματίσει κυβέρνηση με «τσόντα» το ΠΑΣΟΚ αυτή τη φορά, έστω και αν τα δύο κόμματα μαζί συγκεντρώσουν 151 βουλευτές. Δεν υπάρχουν περιθώρια πειραματισμών για το σύστημα, το οποίο απειλείται με απώλεια του ελέγχου του πολιτικού σκηνικού. Οσο θνησιγενής και αν είναι μια τέτοια κυβέρνηση ισχνής κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, θα προσπαθήσουν με νύχια και με δόντια να την κρατήσουν, ει δυνατόν ακόμη και για τέσσερα χρόνια! Αυτό βεβαίως είναι αδύνατον. Μια τέτοια κυβέρνηση θα καταρρεύσει πολύ σύντομα υπό το βάρος των θυελλωδών αντιδράσεων στην εξοντωτική πολιτική που θα ασκεί.
Αδύνατον να αντέξει επί πολύ όμως και μια κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Πρώτα πρώτα μια τέτοια κυβέρνηση θα είναι «κοινοβουλευτικός όμηρος» της ΔΗΜΑΡ και του ΠΑΣΟΚ, αφού είναι βέβαιο ότι το ΚΚΕ θα αρνείται να τη στηρίξει. Τόσο οι κατ' όνομα «εταίροι» της που θα τη στηρίζουν στην Βουλή όσο και οι ορκισμένοι εχθροί της, η ΝΔ και το ΚΚΕ, θα εργάζονται για να την υπονομεύσουν, να την απαξιώσουν στα μάτια του λαού, να την ανατρέψουν και να λεηλατήσουν τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ.
Αγνωστο πόσο θα επιβιώσει μια κυβέρνηση με κορμό τη ΝΔ ή τον ΣΥΡΙΖΑ. Θα εξαρτηθεί από την ανελέητη μάχη στο εσωτερικό της χώρας μας, αλλά και από τις ευρωπαϊκές εξελίξεις που αναμένονται δραματικές. Το πιθανότερο είναι πως ο βίος και της νέας κυβέρνησης θα μετρηθεί σε μήνες και όχι σε χρόνια. Αυτό όμως σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι θα έχουμε να κάνουμε με μια κυβέρνηση ήσσονος σημασίας. Ισχύει το εντελώς αντίθετο. Η πορεία της χώρας για δεκαετίες θα κριθεί πιθανότατα στη διάρκεια των επόμενων μηνών, άρα στη διάρκεια της θητείας αυτής της κυβέρνησης.
Οι νέοι συσχετισμοί ανάμεσα στις πολιτικές δυνάμεις της χώρας θα επηρεαστούν επίσης σοβαρότατα από τον τρόπο που θα ασκηθεί η διακυβέρνηση μετά τον Ιούνιο. Ακόμη και το κόμμα που θα διαδεχθεί το ΠΑΣΟΚ, θα διαμορφωθεί στους πρώτους μήνες αμέσως μετά τις εκλογές. Κόμματα θα συρρικνωθούν, άλλα θα εξαφανιστούν, κάποια θα απορροφηθούν και θα ενσωματωθούν σε μεγαλύτερα. Τίποτα δεν θα μείνει όπως είναι.
Δεν έχει ρεύμα η ΝΔ παρά την ουσιαστική διάλυση του ΠΑΣΟΚ. Δεν τη βοήθησαν η επιστροφή της Ντόρας και η στρατολόγηση των βουλευτών του ΛΑΟΣ. Η αργή άνοδος που εμφανίζει βασίζεται στον «κανιβαλισμό» των ψηφοφόρων του ΛΑΟΣ και του Μάνου - Τζήμερου, που θα αφανιστούν κοινοβουλευτικά, και στην προσέλκυση των ψηφοφόρων της Ντόρας.
Ο Σαμαράς προσδοκά και νέα λεηλασία του ΠΑΣΟΚ. Ευελπιστεί ότι στο τέλος θα πέσει γραμμή να μετακομίσει στη ΝΔ το αστικό κομμάτι του ΠΑΣΟΚ και πιθανότατα έτσι θα γίνει. Τούτη τη στιγμή (προσοχή, απέχουμε πολύ από τις κάλπες!) αυτή εμφανίζεται να είναι η ύστατη ρεαλιστική ελπίδα του να πάρει τις εκλογές.
TVXS.GR
Απ: ΕΚΛΟΓΕΣ 17ης ΙΟΥΝΙΟΥ
Σκληρή επίθεση εναντίον του Αντώνη Σαμαρά εξαπολύουν οι Ανεξάρτητοι Έλληνες. Σε ανακοίνωσή τους μεταφράζουν την επιστολή Σαμαρά προς τον Μάριο Ντράγκι και τονίζουν ότι ο κ. Σαμαράς είτε έλεγε ψέματα στέλνοντας τη συγκεκριμένη επιστολή, είτε είπε ψέματα προχθές ανακοινώνοντας τα 18 μέτρα, «διότι μνημόνιο και παροχές είναι αντίθετα» αναφέρουν οι Ανεξάρτητοι Έλληνες.
«Η επιστολή Σαμαρά προς τον Μάριο Ντράγκι, τον Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, δεν αφήνει πολλά περιθώρια ερμηνειών» αναφέρει η ανακοίνωση και προσθέτει ότι: «Πότε έλεγε ψέματα ο κ. Σαμαράς; Στον ελληνικό λαό όταν προχθές ανακοίνωνε τα 18 μέτρα ή στον κ. Ντράγκι, όταν του έστελνε στις 15 Φεβρουαρίου 2012, την επιστολή που παραθέτουμε αυτούσια, με φαρδιά - πλατιά την δεσμευτική υπογραφή του; Διότι μνημόνιο και παροχές είναι αντίθετα».
«Αυτός λοιπόν, που μόλις προχθές, χθες υποσχόταν στον Ελληνικό λαό επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου και άλλα πολλά αντιμνημονιακά, είναι ο ίδιος που υπέγραψε το μνημόνιο, ο ίδιος που απέστειλε επιστολή υποταγής στη κυρία Μέρκελ, ο ίδιος που έδωσε γη και ύδωρ στον Μάριο Ντράγκι και έγγραφη υπόσχεση ΠΙΣΤΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΤΩΝ ΟΡΩΝ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ» αναφέρει η ανακοίνωση.
Στο δελτίο Τύπου περιλαμβάνεται και η μετάφραση της επιστολής Σαμαράς προς τον κ. Ντράγκι.
Διαβάστε την επιστολή:
ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ
κ. Μάριο Ντράγκι
Πρόεδρο ΕΚΤ
Αθήνα, 15 Φεβρουαρίου 2012
Αγαπητέ Πρόεδρε Ντράγκι,
Όπως ήδη έχω αναφέρει στην επιστολή μου της 23ης Νοεμβρίου 2011, το
Κόμμα μου, η Νέα Δημοκρατία, έχει δεσμευτεί για την επιτυχία των στόχων του Προγράμματος Σταθεροποίησης, των βασικών πολιτικών του καθώς και της εφαρμογής τους. Το ίδιο ισχύει και για το Μνημόνιο/Οικονομική και
Χρηματοπιστωτική Συμφωνία (MoU/MEFP) που ψηφίστηκε από το Ελληνικό
Κοινοβούλιο την περασμένη Κυριακή, με μεγάλη πλειοψηφία βουλευτών.
Πιο συγκεκριμένα, το κόμμα μου εκφράζει τη δέσμευσή του:
* Να προωθήσει την ανταγωνιστικότητα και την ανάπτυξη. Να υποστηρίξει
ριζικές διαρθρωτικές αλλαγές στις αγορές εργασίας, προϊόντων και υπηρεσιών καθώς και το φιλόδοξο σχέδιο αποκρατικοποιήσεων που περιέχει το πρόγραμμα. Οι προσαρμογές που συμφωνήθηκαν στην αγορά εργασίας, ελπίζουμε να δώσουν μια ισχυρή άμεση ώθηση, ώστε να προωθήσουν την απασχόληση και την οικονομική δραστηριότητα. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για μιαν Οικονομία που βρίσκεται ήδη για
πολλά χρόνια σε ύφεση και που η ανεργία της έχει ήδη ξεπεράσει το 20%.
* Να αποκαταστήσουμε την εμπιστοσύνη των αγορών και τη δημοσιονομική
βιωσιμότητα, προστατεύοντας όμως τα πιο ευάλωτα τμήματα του πληθυσμού.
Υποστηρίζουμε την άμεση εφαρμογή περικοπών διαρθρωτικού χαρακτήρα και τις συνεχείς προσπάθειες να ελεγχθεί η δαπάνη και να αποφευχθούν οι καθυστερήσεις πληρωμών του δημοσίου [προς Έλληνες ιδιώτες και επιχειρήσεις], που φτάνουν ήδη το 3% του ΑΕΠ. Πράγματι, τολμηρές φορολογικές μεταρρυθμίσεις θα έπρεπε να φέρουν πιο δίκαιη κατανομή των φορολογικών βαρών και να ανακόψουν τη
φοροδιαφυγή.
* Να διασφαλιστεί η χρηματοπιστωτική σταθερότητα. Υποστηρίζουμε την
εφαρμογή του Προγράμματος για μια ολοκληρωμένη στρατηγική αντιμετώπισης του προβλήματος στον τραπεζικό τομέα, με ισχυρή αποφασιστικότητα και έλεγχο του χρηματοπιστωτικού πλαισίου, καθώς και τα σχέδια για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, η οποία έχει στόχο να προωθήσει το δημόσιο συμφέρον και να σεβαστεί την επιχειρηματική αυτονομία των τραπεζών.
* Εκφράζουμε, προφανώς, τη δέσμευσή μας για ταχύτατη εφαρμογή της
χρηματοπιστωτικής στρατηγικής που περιλαμβάνει τη Συμμετοχή του Επίσημου
τομέα και το Ιδιωτικού τομέα (PSI), μαζί με τους Ευρωπαίους εταίρους μας. Αυτό θα βοηθήσει την Ελλάδα να επιτύχει τους απώτερους στόχους της δημοσιονομικής βιωσιμότητας και να προσφέρει τα απαραίτητα χρηματοδοτικά μέσα για να στηρίξειτην προσαρμογή της χώρας μας και τις μεταρρυθμιστικές προσπάθειές της.
Αν η Νέα Δημοκρατία κερδίσει τις επόμενες εκλογές στην Ελλάδα, θα
παραμείνει προσηλωμένη στους στόχους και τις βασικές πολιτικές του
Προγράμματος, όπως περιγράφονται στο Μνημόνιο και τη Χρηματοπιστωτική Συμφωνία.
Όπως ανέφερα και στην προηγούμενη επιστολή μου, εξακολουθούμε να
δίνουμε «μεγάλη έμφαση στο να επιτευχθεί άμεση Ανάκαμψη, έτσι ώστε τα δημόσια έσοδα που θα προκύψουν να μας επιτρέψουν να πετύχουμε τους στόχους που έχουν τεθεί».
Πράγματι, δίνοντας προτεραιότητα στην Ανάκαμψη, μαζί με τους άλλους
αντικειμενικούς στόχους, θα καταστήσουμε το Πρόγραμμα αποτελεσματικό και την προσπάθεια προσαρμογής πιο επιτυχή.
Έτσι λοιπόν, όπως υπογραμμίζω και στην προηγούμενη επιστολή μου, μπορεί
να απαιτηθούν τροποποιήσεις που θα εγγυηθούν την πλήρη εφαρμογή του
Προγράμματος. Και επαναλαμβάνουμε την πρόθεσή μας να φέρουμε αυτά τα
ζητήματα για συζήτηση, μαζί με βιώσιμες εναλλακτικές πολιτικές, αυστηρά μέσα στα πλαίσια του Προγράμματος, ώστε να μην τεθεί σε κίνδυνο η επίτευξη των στόχων του.
Με εκτίμηση
Αντώνης Σαμαράς
Πρόεδρος Νέας Δημοκρατίας
enikos.gr
«Η επιστολή Σαμαρά προς τον Μάριο Ντράγκι, τον Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, δεν αφήνει πολλά περιθώρια ερμηνειών» αναφέρει η ανακοίνωση και προσθέτει ότι: «Πότε έλεγε ψέματα ο κ. Σαμαράς; Στον ελληνικό λαό όταν προχθές ανακοίνωνε τα 18 μέτρα ή στον κ. Ντράγκι, όταν του έστελνε στις 15 Φεβρουαρίου 2012, την επιστολή που παραθέτουμε αυτούσια, με φαρδιά - πλατιά την δεσμευτική υπογραφή του; Διότι μνημόνιο και παροχές είναι αντίθετα».
«Αυτός λοιπόν, που μόλις προχθές, χθες υποσχόταν στον Ελληνικό λαό επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου και άλλα πολλά αντιμνημονιακά, είναι ο ίδιος που υπέγραψε το μνημόνιο, ο ίδιος που απέστειλε επιστολή υποταγής στη κυρία Μέρκελ, ο ίδιος που έδωσε γη και ύδωρ στον Μάριο Ντράγκι και έγγραφη υπόσχεση ΠΙΣΤΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΤΩΝ ΟΡΩΝ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ» αναφέρει η ανακοίνωση.
Στο δελτίο Τύπου περιλαμβάνεται και η μετάφραση της επιστολής Σαμαράς προς τον κ. Ντράγκι.
Διαβάστε την επιστολή:
ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ
κ. Μάριο Ντράγκι
Πρόεδρο ΕΚΤ
Αθήνα, 15 Φεβρουαρίου 2012
Αγαπητέ Πρόεδρε Ντράγκι,
Όπως ήδη έχω αναφέρει στην επιστολή μου της 23ης Νοεμβρίου 2011, το
Κόμμα μου, η Νέα Δημοκρατία, έχει δεσμευτεί για την επιτυχία των στόχων του Προγράμματος Σταθεροποίησης, των βασικών πολιτικών του καθώς και της εφαρμογής τους. Το ίδιο ισχύει και για το Μνημόνιο/Οικονομική και
Χρηματοπιστωτική Συμφωνία (MoU/MEFP) που ψηφίστηκε από το Ελληνικό
Κοινοβούλιο την περασμένη Κυριακή, με μεγάλη πλειοψηφία βουλευτών.
Πιο συγκεκριμένα, το κόμμα μου εκφράζει τη δέσμευσή του:
* Να προωθήσει την ανταγωνιστικότητα και την ανάπτυξη. Να υποστηρίξει
ριζικές διαρθρωτικές αλλαγές στις αγορές εργασίας, προϊόντων και υπηρεσιών καθώς και το φιλόδοξο σχέδιο αποκρατικοποιήσεων που περιέχει το πρόγραμμα. Οι προσαρμογές που συμφωνήθηκαν στην αγορά εργασίας, ελπίζουμε να δώσουν μια ισχυρή άμεση ώθηση, ώστε να προωθήσουν την απασχόληση και την οικονομική δραστηριότητα. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για μιαν Οικονομία που βρίσκεται ήδη για
πολλά χρόνια σε ύφεση και που η ανεργία της έχει ήδη ξεπεράσει το 20%.
* Να αποκαταστήσουμε την εμπιστοσύνη των αγορών και τη δημοσιονομική
βιωσιμότητα, προστατεύοντας όμως τα πιο ευάλωτα τμήματα του πληθυσμού.
Υποστηρίζουμε την άμεση εφαρμογή περικοπών διαρθρωτικού χαρακτήρα και τις συνεχείς προσπάθειες να ελεγχθεί η δαπάνη και να αποφευχθούν οι καθυστερήσεις πληρωμών του δημοσίου [προς Έλληνες ιδιώτες και επιχειρήσεις], που φτάνουν ήδη το 3% του ΑΕΠ. Πράγματι, τολμηρές φορολογικές μεταρρυθμίσεις θα έπρεπε να φέρουν πιο δίκαιη κατανομή των φορολογικών βαρών και να ανακόψουν τη
φοροδιαφυγή.
* Να διασφαλιστεί η χρηματοπιστωτική σταθερότητα. Υποστηρίζουμε την
εφαρμογή του Προγράμματος για μια ολοκληρωμένη στρατηγική αντιμετώπισης του προβλήματος στον τραπεζικό τομέα, με ισχυρή αποφασιστικότητα και έλεγχο του χρηματοπιστωτικού πλαισίου, καθώς και τα σχέδια για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, η οποία έχει στόχο να προωθήσει το δημόσιο συμφέρον και να σεβαστεί την επιχειρηματική αυτονομία των τραπεζών.
* Εκφράζουμε, προφανώς, τη δέσμευσή μας για ταχύτατη εφαρμογή της
χρηματοπιστωτικής στρατηγικής που περιλαμβάνει τη Συμμετοχή του Επίσημου
τομέα και το Ιδιωτικού τομέα (PSI), μαζί με τους Ευρωπαίους εταίρους μας. Αυτό θα βοηθήσει την Ελλάδα να επιτύχει τους απώτερους στόχους της δημοσιονομικής βιωσιμότητας και να προσφέρει τα απαραίτητα χρηματοδοτικά μέσα για να στηρίξειτην προσαρμογή της χώρας μας και τις μεταρρυθμιστικές προσπάθειές της.
Αν η Νέα Δημοκρατία κερδίσει τις επόμενες εκλογές στην Ελλάδα, θα
παραμείνει προσηλωμένη στους στόχους και τις βασικές πολιτικές του
Προγράμματος, όπως περιγράφονται στο Μνημόνιο και τη Χρηματοπιστωτική Συμφωνία.
Όπως ανέφερα και στην προηγούμενη επιστολή μου, εξακολουθούμε να
δίνουμε «μεγάλη έμφαση στο να επιτευχθεί άμεση Ανάκαμψη, έτσι ώστε τα δημόσια έσοδα που θα προκύψουν να μας επιτρέψουν να πετύχουμε τους στόχους που έχουν τεθεί».
Πράγματι, δίνοντας προτεραιότητα στην Ανάκαμψη, μαζί με τους άλλους
αντικειμενικούς στόχους, θα καταστήσουμε το Πρόγραμμα αποτελεσματικό και την προσπάθεια προσαρμογής πιο επιτυχή.
Έτσι λοιπόν, όπως υπογραμμίζω και στην προηγούμενη επιστολή μου, μπορεί
να απαιτηθούν τροποποιήσεις που θα εγγυηθούν την πλήρη εφαρμογή του
Προγράμματος. Και επαναλαμβάνουμε την πρόθεσή μας να φέρουμε αυτά τα
ζητήματα για συζήτηση, μαζί με βιώσιμες εναλλακτικές πολιτικές, αυστηρά μέσα στα πλαίσια του Προγράμματος, ώστε να μην τεθεί σε κίνδυνο η επίτευξη των στόχων του.
Με εκτίμηση
Αντώνης Σαμαράς
Πρόεδρος Νέας Δημοκρατίας
enikos.gr
ΕΚΛΟΓΕΣ 17ης ΙΟΥΝΙΟΥ
Ακολουθεί μία ανακοίνωση μίας ομάδας στελεχών του ΚΚΕ για τις τρέχουσες εξελίξεις. Τα στελέχη πάντως παραμένουν ανώνυμα.
από τη “Νέα Σπορά“
Το εκλογικό αποτέλεσμα της 6ης του Μάη ανέδειξε για το κόμμα μας, το ηρωικό ΚΚΕ, την πιο βασική διαπίστωση που προκύπτει από τη συγκεκριμένη πολιτική συγκυρία. Το ΚΚΕ βρίσκεται σε πορεία απομόνωσης από την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα, από τον ελληνικό λαό, εξ αιτίας της πολιτικής γραμμής που ακολουθεί, χρόνια τώρα, η ηγεσία του. Η απόδειξη για αυτήν την εκτίμηση συνάγεται από συγκεκριμένα γεγονότα:
Κατά την εκλογική αναμέτρηση της 6ης του Μάη μετακινήθηκαν από τα τρία κόμματα που διαχειρίστηκαν το νέο μνημόνιο και τη νέα δανειακή σύμβαση 3.5 εκατ. ψηφοφόροι, με αποτέλεσμα ο μεν ΛΑΟΣ να μείνει εκτός βουλής χάνοντας σημαντικό μέρος της εκλογικής του δύναμης, ενώ η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ να υποστούν συντριπτική ήττα. Ο δικομματισμός για πρώτη φορά μετά το ’74 συγκεντρώνει το χαμηλότερο ποσοστό του, πιο χαμηλό απ’ ότι συγκέντρωσε η Νέα Δημοκρατία μόνη της όταν έχασε τις εκλογές τον Οκτώβρη του 2009. Το πολιτικό σύστημα της χώρας κατέρρευσε.
Από αυτήν την πρωτοφανή μετακίνηση των λαϊκών μαζών το κόμμα μας κατόρθωσε να αυξηθεί κατά δύο περίπου δεκάδες χιλιάδες ψήφους, σημειώνοντας σημαντικές απώλειες στα τρία κυριότερα αστικά κέντρα της χώρας (Αθήνα – Θεσσαλονίκη – Πειραιάς), στα οποία έχει συγκεντρωθεί το πολύ μεγάλο τμήμα της εργατικής τάξης και των μικροαστικών στρωμάτων και στα οποία αναπτύχθηκαν οι πιο αξιόλογοι λαϊκοί αγώνες στο προηγούμενο χρονικό διάστημα.
Η δυσκολία στην οποία έχει περιέλθει το κόμμα μας, από τη νέα διάταξη των πολιτικών δυνάμεων, είναι αποτέλεσμα της εγκληματικής, πραξικοπηματικής και μέχρι σήμερα αναιτιολόγητης εγκατάλειψης του προγράμματος του κόμματος εκ μέρους της ηγεσίας του, που ψηφίστηκε στο 15ο Συνέδριο, και της γραμμής που εφαρμόζει στο εργατικό κίνημα.
Σε μια εποχή που οι προβλέψεις και οι πρόνοιες του 15ου Συνεδρίου δικαιώθηκαν περίτρανα, η ηγεσία του κόμματος εγκατέλειψε την προσπάθεια να εφαρμόσει τη βασική του πρόταση, στο πνεύμα της σύγχρονης περιόδου που διανύουμε, προωθώντας τη δημιουργία του Αντιμονοπωλιακού Αντιιμπεριαλιστικού Δημοκρατικού Μετώπου, που θα διεκδικούσε και τη διακυβέρνηση της χώρας, με τη δημιουργία αντίστοιχης κυβέρνησης, που θα έκφραζε και θα στηριζόταν στην εργατική τάξη και τα μικροαστικά στρώματα της πόλης και του χωριού, στη νεολαία και τη διανόηση της χώρας μας, που θα συνένωνε αρμονικά την πάλη των εργαζομένων για τα άμεσα προβλήματά τους με την προοπτική του σοσιαλισμού.
Αποσπάστηκε από την πραγματικότητα χάνοντας την πρωτοβουλία των κινήσεων και φυγομαχώντας στο όνομα της Λαϊκής Εξουσίας. Ταύτισε με τον πιο χοντροκομμένο και απαράδεκτο τρόπο την Τακτική με τη Στρατηγική του κόμματος. Προκάλεσε και ενοχοποίησε τα αισθήματα των εργαζομένων και παραχώρησε ανεπίτρεπτα το έδαφος στον ΣΥΡΙΖΑ για την ανάπτυξη των πολιτικών του πρωτοβουλιών, των μικροαστικών απόψεων και ανεδαφικών του θέσεων.
Επέτρεψε στον ΣΥΡΙΖΑ να αξιοποιήσει την έλλειψη μιας ουσιαστικής, άμεσης και αποτελεσματικής πρότασης εκ μέρους του Κόμματος, που θα αφορούσε στη ζοφερή πραγματικότητα που αντιμετώπιζαν οι μετακινούμενες εργατικές λαϊκές μάζες, τα καταστρεμμένα μικροαστικά στρώματα, να καρπωθεί μια πλατιά κοινωνική διαμαρτυρία των εργαζομένων με ιδιαιτέρως έντονα αντιμνημονιακά και αντιευρωενωσιακά χαρακτηριστικά, έστω κι αν δεν ήταν ακόμη διατεθειμένοι να εγκαταλείψουν το ευρώ, να έρθουν σε πλήρη ρήξη με την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα.
Επί της ουσίας ώθησε τον ΣΥΡΙΖΑ, θέλοντας και μη, να καρπωθεί το αποτέλεσμα μιας μακράς δραστηριότητας του ΚΚΕ, που αφορούσε στην πολιτική και τους στόχους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της καπιταλιστικής κρίσης, στις συνέπειες που υπέστη η χώρα μας από την αποδιάρθρωση και τη συρρίκνωση της παραγωγικής της βάσης, με τη χρεοκοπία της οικονομίας της, που σε πρώτο και κυρίαρχο βαθμό οφείλονται στη συμμετοχή της Ελλάδας στην ευρωζώνη και στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Συνέβαλε σημαντικά στην απενοχοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ για την ευρωενωσιακή του στάση και πολιτική και τον κατέστησε πρωταγωνιστή στη διαμόρφωση του νέου πολιτικού συστήματος.
Το κυριότερο. Έδωσε τη δυνατότητα στην άρχουσα τάξη και τον ιμπεριαλισμό να προωθήσουν όχι μόνο την απομόνωση του Κόμματος αλλά και να θέσουν, εμμέσως πλην σαφώς, σε αμφισβήτηση ακόμη και την ίδια του την ύπαρξη. Γεγονός το οποίο οδηγεί την ηγεσία του κόμματος σε μια στάση αγωνιώδους και ηττοπαθούς αντιμετώπισης των εκλογών της 17ης του Ιούνη.
Η ηγεσία του Κόμματος επέδειξε απαράδεκτη επιμονή, παρά τις προειδοποιήσεις, σε μια πολιτική που αναμετρήθηκε και κρίθηκε ως αναποτελεσματική. Γι αυτό το λόγο δεν νομιμοποιείται να συμπεριφέρεται μ’ αυτόν τον τρόπο, ο οποίος υποβιβάζει το κύρος του Κόμματος στην εργατική τάξη και στον ελληνικό λαό. Ούτε η ιστορία του κόμματος ούτε οι αξίες και οι δημοκρατικές αρχές λειτουργίας από τις οποίες εμφορείται της επιτρέπουν να τηρεί μια ανάλογη στάση, να μην αναγνωρίζει τα τραγικά της λάθη, να μεταδίδει την ηττοπάθεια. Η αλήθεια είναι μία. Ότι η ηγεσία του Κόμματος αρνήθηκε να παίξει τον πραγματικό, κομμουνιστικό ρόλο της. Τον αρνείται και τώρα.
Μπροστά στις εκλογές στις 17 του Ιούνη το κύριο καθήκον που τίθεται στην ηγεσία είναι, έστω και την ύστατη στιγμή, να τροποποιήσει τη γραμμή του κόμματος. Το κύριο καθήκον που επιβάλλεται να αναλάβουν τα μέλη και τα στελέχη του κόμματος είναι η υπεράσπιση της ίδιας του της ύπαρξης και της δυναμικής του παρουσίας στην πολιτική σκηνή με κομμουνιστική απαιτητικότητα, για μια νέα ανάταση.
Αυτό που πρέπει να κατανοηθεί ευρύτατα και πάνω απ’ όλα από τους φίλους, τους οπαδούς και τους ψηφοφόρους του Κόμματος, από όσους πίστεψαν στο ΚΚΕ και την ιστορική του προσφορά ή αναγνωρίζουν τον ιστορικό του ρόλο στη διαμόρφωση της ελληνικής κοινωνίας, είναι ότι η ύπαρξη και η δράση του κομμουνιστικού κινήματος είναι η αναντικατάστατη δύναμη για την οποιαδήποτε προοδευτική εξέλιξη στη χώρα μας, για τη βελτίωση της θέσης των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων. Να κατανοηθεί ότι δεν πρέπει να επιτρέψουν την επαναφορά παλιών και γνώριμων καταστάσεων, που χρονίσανε και έφεραν τραγικά δεινά για τους εργαζόμενους και για την ίδια την πατρίδα μας. Η χώρα μας δεν έχει ανάγκη να ζήσει άλλη μια περίοδο και πάλι, που θα είναι αντίγραφο της περιόδου διακυβέρνησης ΠΑΣΟΚ αλλά με νέους παίχτες.
Η ηγεσία του ΚΚΕ θα κριθεί στα όργανα του κόμματος, από τα μέλη του κόμματος. Και θα κριθεί αυστηρά. Όσο σημαντικός κι αν είναι ο ρόλος της, δεν ταυτίζεται με το ίδιο το κόμμα, πολύ περισσότερο όταν δεν μπορεί πλέον να βρίσκεται σ’ αυτή τη θέση. Η ηγεσία του κόμματος θα κριθεί από τους οπαδούς, τους ψηφοφόρους, από την ίδια την εργατική τάξη. Και η εργατική τάξη δεν χαρίζεται. Ούτε ξεχνάει. Ούτε θα επιτραπεί από τα μέλη του κόμματος και από την ίδια την εργατική τάξη η οποιαδήποτε παρερμηνεία ή και η παραμικρή αξιοποίηση του εκλογικού αποτελέσματος της 17ης του Ιούνη.
Στις 17 του Ιούνη ψηφίζουμε με περισσότερη ευθύνη το ΚΚΕ. Το Κόμμα της Εργατικής Τάξης και όλων των εργαζομένων. Ψηφίζουμε για την ύπαρξη του κομμουνιστικού κινήματος, ενάντια στις χαμένες ευκαιρίες, ενάντια στις απογοητεύσεις, πάνω απ’ όλα, ενάντια στη μεταφορά λαϊκών δυνάμεων σε άλλους πολιτικούς φορείς και κόμματα.
πηγή: enikos.gr
από τη “Νέα Σπορά“
Το εκλογικό αποτέλεσμα της 6ης του Μάη ανέδειξε για το κόμμα μας, το ηρωικό ΚΚΕ, την πιο βασική διαπίστωση που προκύπτει από τη συγκεκριμένη πολιτική συγκυρία. Το ΚΚΕ βρίσκεται σε πορεία απομόνωσης από την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα, από τον ελληνικό λαό, εξ αιτίας της πολιτικής γραμμής που ακολουθεί, χρόνια τώρα, η ηγεσία του. Η απόδειξη για αυτήν την εκτίμηση συνάγεται από συγκεκριμένα γεγονότα:
Κατά την εκλογική αναμέτρηση της 6ης του Μάη μετακινήθηκαν από τα τρία κόμματα που διαχειρίστηκαν το νέο μνημόνιο και τη νέα δανειακή σύμβαση 3.5 εκατ. ψηφοφόροι, με αποτέλεσμα ο μεν ΛΑΟΣ να μείνει εκτός βουλής χάνοντας σημαντικό μέρος της εκλογικής του δύναμης, ενώ η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ να υποστούν συντριπτική ήττα. Ο δικομματισμός για πρώτη φορά μετά το ’74 συγκεντρώνει το χαμηλότερο ποσοστό του, πιο χαμηλό απ’ ότι συγκέντρωσε η Νέα Δημοκρατία μόνη της όταν έχασε τις εκλογές τον Οκτώβρη του 2009. Το πολιτικό σύστημα της χώρας κατέρρευσε.
Από αυτήν την πρωτοφανή μετακίνηση των λαϊκών μαζών το κόμμα μας κατόρθωσε να αυξηθεί κατά δύο περίπου δεκάδες χιλιάδες ψήφους, σημειώνοντας σημαντικές απώλειες στα τρία κυριότερα αστικά κέντρα της χώρας (Αθήνα – Θεσσαλονίκη – Πειραιάς), στα οποία έχει συγκεντρωθεί το πολύ μεγάλο τμήμα της εργατικής τάξης και των μικροαστικών στρωμάτων και στα οποία αναπτύχθηκαν οι πιο αξιόλογοι λαϊκοί αγώνες στο προηγούμενο χρονικό διάστημα.
Η δυσκολία στην οποία έχει περιέλθει το κόμμα μας, από τη νέα διάταξη των πολιτικών δυνάμεων, είναι αποτέλεσμα της εγκληματικής, πραξικοπηματικής και μέχρι σήμερα αναιτιολόγητης εγκατάλειψης του προγράμματος του κόμματος εκ μέρους της ηγεσίας του, που ψηφίστηκε στο 15ο Συνέδριο, και της γραμμής που εφαρμόζει στο εργατικό κίνημα.
Σε μια εποχή που οι προβλέψεις και οι πρόνοιες του 15ου Συνεδρίου δικαιώθηκαν περίτρανα, η ηγεσία του κόμματος εγκατέλειψε την προσπάθεια να εφαρμόσει τη βασική του πρόταση, στο πνεύμα της σύγχρονης περιόδου που διανύουμε, προωθώντας τη δημιουργία του Αντιμονοπωλιακού Αντιιμπεριαλιστικού Δημοκρατικού Μετώπου, που θα διεκδικούσε και τη διακυβέρνηση της χώρας, με τη δημιουργία αντίστοιχης κυβέρνησης, που θα έκφραζε και θα στηριζόταν στην εργατική τάξη και τα μικροαστικά στρώματα της πόλης και του χωριού, στη νεολαία και τη διανόηση της χώρας μας, που θα συνένωνε αρμονικά την πάλη των εργαζομένων για τα άμεσα προβλήματά τους με την προοπτική του σοσιαλισμού.
Αποσπάστηκε από την πραγματικότητα χάνοντας την πρωτοβουλία των κινήσεων και φυγομαχώντας στο όνομα της Λαϊκής Εξουσίας. Ταύτισε με τον πιο χοντροκομμένο και απαράδεκτο τρόπο την Τακτική με τη Στρατηγική του κόμματος. Προκάλεσε και ενοχοποίησε τα αισθήματα των εργαζομένων και παραχώρησε ανεπίτρεπτα το έδαφος στον ΣΥΡΙΖΑ για την ανάπτυξη των πολιτικών του πρωτοβουλιών, των μικροαστικών απόψεων και ανεδαφικών του θέσεων.
Επέτρεψε στον ΣΥΡΙΖΑ να αξιοποιήσει την έλλειψη μιας ουσιαστικής, άμεσης και αποτελεσματικής πρότασης εκ μέρους του Κόμματος, που θα αφορούσε στη ζοφερή πραγματικότητα που αντιμετώπιζαν οι μετακινούμενες εργατικές λαϊκές μάζες, τα καταστρεμμένα μικροαστικά στρώματα, να καρπωθεί μια πλατιά κοινωνική διαμαρτυρία των εργαζομένων με ιδιαιτέρως έντονα αντιμνημονιακά και αντιευρωενωσιακά χαρακτηριστικά, έστω κι αν δεν ήταν ακόμη διατεθειμένοι να εγκαταλείψουν το ευρώ, να έρθουν σε πλήρη ρήξη με την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα.
Επί της ουσίας ώθησε τον ΣΥΡΙΖΑ, θέλοντας και μη, να καρπωθεί το αποτέλεσμα μιας μακράς δραστηριότητας του ΚΚΕ, που αφορούσε στην πολιτική και τους στόχους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της καπιταλιστικής κρίσης, στις συνέπειες που υπέστη η χώρα μας από την αποδιάρθρωση και τη συρρίκνωση της παραγωγικής της βάσης, με τη χρεοκοπία της οικονομίας της, που σε πρώτο και κυρίαρχο βαθμό οφείλονται στη συμμετοχή της Ελλάδας στην ευρωζώνη και στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Συνέβαλε σημαντικά στην απενοχοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ για την ευρωενωσιακή του στάση και πολιτική και τον κατέστησε πρωταγωνιστή στη διαμόρφωση του νέου πολιτικού συστήματος.
Το κυριότερο. Έδωσε τη δυνατότητα στην άρχουσα τάξη και τον ιμπεριαλισμό να προωθήσουν όχι μόνο την απομόνωση του Κόμματος αλλά και να θέσουν, εμμέσως πλην σαφώς, σε αμφισβήτηση ακόμη και την ίδια του την ύπαρξη. Γεγονός το οποίο οδηγεί την ηγεσία του κόμματος σε μια στάση αγωνιώδους και ηττοπαθούς αντιμετώπισης των εκλογών της 17ης του Ιούνη.
Η ηγεσία του Κόμματος επέδειξε απαράδεκτη επιμονή, παρά τις προειδοποιήσεις, σε μια πολιτική που αναμετρήθηκε και κρίθηκε ως αναποτελεσματική. Γι αυτό το λόγο δεν νομιμοποιείται να συμπεριφέρεται μ’ αυτόν τον τρόπο, ο οποίος υποβιβάζει το κύρος του Κόμματος στην εργατική τάξη και στον ελληνικό λαό. Ούτε η ιστορία του κόμματος ούτε οι αξίες και οι δημοκρατικές αρχές λειτουργίας από τις οποίες εμφορείται της επιτρέπουν να τηρεί μια ανάλογη στάση, να μην αναγνωρίζει τα τραγικά της λάθη, να μεταδίδει την ηττοπάθεια. Η αλήθεια είναι μία. Ότι η ηγεσία του Κόμματος αρνήθηκε να παίξει τον πραγματικό, κομμουνιστικό ρόλο της. Τον αρνείται και τώρα.
Μπροστά στις εκλογές στις 17 του Ιούνη το κύριο καθήκον που τίθεται στην ηγεσία είναι, έστω και την ύστατη στιγμή, να τροποποιήσει τη γραμμή του κόμματος. Το κύριο καθήκον που επιβάλλεται να αναλάβουν τα μέλη και τα στελέχη του κόμματος είναι η υπεράσπιση της ίδιας του της ύπαρξης και της δυναμικής του παρουσίας στην πολιτική σκηνή με κομμουνιστική απαιτητικότητα, για μια νέα ανάταση.
Αυτό που πρέπει να κατανοηθεί ευρύτατα και πάνω απ’ όλα από τους φίλους, τους οπαδούς και τους ψηφοφόρους του Κόμματος, από όσους πίστεψαν στο ΚΚΕ και την ιστορική του προσφορά ή αναγνωρίζουν τον ιστορικό του ρόλο στη διαμόρφωση της ελληνικής κοινωνίας, είναι ότι η ύπαρξη και η δράση του κομμουνιστικού κινήματος είναι η αναντικατάστατη δύναμη για την οποιαδήποτε προοδευτική εξέλιξη στη χώρα μας, για τη βελτίωση της θέσης των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων. Να κατανοηθεί ότι δεν πρέπει να επιτρέψουν την επαναφορά παλιών και γνώριμων καταστάσεων, που χρονίσανε και έφεραν τραγικά δεινά για τους εργαζόμενους και για την ίδια την πατρίδα μας. Η χώρα μας δεν έχει ανάγκη να ζήσει άλλη μια περίοδο και πάλι, που θα είναι αντίγραφο της περιόδου διακυβέρνησης ΠΑΣΟΚ αλλά με νέους παίχτες.
Η ηγεσία του ΚΚΕ θα κριθεί στα όργανα του κόμματος, από τα μέλη του κόμματος. Και θα κριθεί αυστηρά. Όσο σημαντικός κι αν είναι ο ρόλος της, δεν ταυτίζεται με το ίδιο το κόμμα, πολύ περισσότερο όταν δεν μπορεί πλέον να βρίσκεται σ’ αυτή τη θέση. Η ηγεσία του κόμματος θα κριθεί από τους οπαδούς, τους ψηφοφόρους, από την ίδια την εργατική τάξη. Και η εργατική τάξη δεν χαρίζεται. Ούτε ξεχνάει. Ούτε θα επιτραπεί από τα μέλη του κόμματος και από την ίδια την εργατική τάξη η οποιαδήποτε παρερμηνεία ή και η παραμικρή αξιοποίηση του εκλογικού αποτελέσματος της 17ης του Ιούνη.
Στις 17 του Ιούνη ψηφίζουμε με περισσότερη ευθύνη το ΚΚΕ. Το Κόμμα της Εργατικής Τάξης και όλων των εργαζομένων. Ψηφίζουμε για την ύπαρξη του κομμουνιστικού κινήματος, ενάντια στις χαμένες ευκαιρίες, ενάντια στις απογοητεύσεις, πάνω απ’ όλα, ενάντια στη μεταφορά λαϊκών δυνάμεων σε άλλους πολιτικούς φορείς και κόμματα.
πηγή: enikos.gr
Παρόμοια θέματα
» ΕΚΛΟΓΕΣ 2012
» Kρύβουν την κόλαση του Ιουνίου
» ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΨΗΦΙΣΑΝ ΣΤΙΣ 17 ΙΟΥΝΙΟΥ....
» EΚΛΟΓΕΣ 4ης Οκτωβρίου
» Πρόωρες Εκλογές;;;
» Kρύβουν την κόλαση του Ιουνίου
» ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΨΗΦΙΣΑΝ ΣΤΙΣ 17 ΙΟΥΝΙΟΥ....
» EΚΛΟΓΕΣ 4ης Οκτωβρίου
» Πρόωρες Εκλογές;;;
Radical30 World :: Περιεχόμενα :: κλικ > Το Blog/Forum Radical World - Περιεχόμενα :: ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ - ΠΟΛΙΤΙΚΗ - ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ - ΠΑIΔΕΙΑ :: Πολιτική
Σελίδα 1 από 1
Δικαιώματα σας στην κατηγορία αυτή
Δεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Κυρ 06 Μαρ 2016, 12:59 από radical30
» Forsaken-2015 ******
Δευ 22 Φεβ 2016, 10:13 από radical30
» The First Grader *******
Δευ 08 Φεβ 2016, 13:05 από radical30
» Περί των "Κοινών Αγαθών"
Παρ 05 Φεβ 2016, 02:20 από radical30
» Ο δικός μου "χιονάνθρωπος"
Τετ 03 Φεβ 2016, 06:11 από radical30
» Δημήτρης Βαρδαβάς
Τετ 03 Φεβ 2016, 04:52 από radical30
» Η "Νονά"
Σαβ 23 Ιαν 2016, 06:11 από radical30