ΕΚΛΟΓΕΣ ΜΑΪΟΥ 2012

"Ελεγεία στους πολιτευόμενους δημοσιογράφους"
του Αντώνη Παπαγιαννίδη



Το συνάφι μας – των δημοσιογράφων – δεν περνάει την καλύτερή του φάση στα μάτια της κοινής γνώμης. Μπορεί το «Αλήτες, ρουφιάνοι, δημοσιογράφοι!» να είναι λιγάκι τραβηγμένο, πάντως ο δημοσιογραφικός κόσμος βρίσκεται ως προς την δημόσια πρόσληψη του ρόλου, της εικόνας, των προθέσεών του, στο ναδίρ. Ε, με το κύμα προσέλευσης δημοσιογράφων στην κεντρική πολιτική σκηνή – ακόμη κι αν το φοβερό τρίδυμο Νίκος Χατζηνικολάου/Γιώργος Τράγκας/Γιώργος Αυτιάς τελικώς δεν προσήλθε! – η δημόσια κατακραυγή κατά του συναφιού κορυφώθηκε.

Το έναυσμα έδωσε η κίνηση Γιώργου Κύρτσου να περάσει στο ΛΑ.Ο.Σ. του Καρατζαφέρη (ή: του Καρατζαφέρη να αλιεύσει για το καθημαγμένο ΛΑ.Ο.Σ. , που πορεύεται χωρίς πλέον Βορίδη και Γεωργιάδη στην προεκλογική στέππα, τον Γιώργο Κύρτσο ως αντίδοτο), κίνηση που προξένησε κύμα ολόκληρο σκωπτικών, καταδικαστικών, αυτομαστιγωτικών σχολίων (γιατί προπαντός δημοσιογράφοι σχολιάζουν: η ζήλια, ο φθόνος, είναι πανανθρώπινο και πάντως εξαιρετικά Ελληνικό αντανακλαστικό).

Ε, λοιπόν, να διαφωνήσουμε!

Το φαινόμενο των πολιτευόμενων, ακόμη-ακόμη των πολιτευάμενων, δημοσιογράφων είναι θετικό. Πάντως πολύ θετικότερο από των πολιτευόμενων καθηγητών Πανεπιστημίου (ιδίως… συνταγματολόγων: ονόματα δεν λέμε οικογένειες δεν θίγουμε). Πάντως πολύ θετικότερο από των πολιτευόμενων δικηγόρων. Πάντως πολύ-πολύ θετικότερο από των πολιτευόμενων «γόνων πολιτικών οικογενειών» - είτε πρόκειται για καλόπιστα προσπαθούντες, είτε για εντελώς ζντουπ.

Αφορμή γι αυτό το σχόλιο μας έδωσε μια συζήτηση προ ημερών, και μάλιστα στην εκπομπή του Γιώργου Παπαδάκη στον ΑΝΤ1, όπου βρέθηκαν αντιμέτωποι ο Γιώργος Κύρτσος και ο Χρύσανθος Λαζαρίδης – αμφότεροι του παλαίφατου «Oικονομικού Tαχυδρόμου». Ε, λοιπόν, εκεί, μετά από κάποιες αγριάδες και λίγη βαβούρα, όποιος θέλησε ή/και επένδυσε και παρακολούθησε μέχρι τέλους, είδε τι;

Ότι η ποιότητα των δυο συνομιλητών (οι οποίοι, παρά τις «ανάγκες» της αντιπολίτευσης και της σκηνικής παράδοσης των πρωϊνάδικων, αληθινά κατόρθωσαν να συνομιλήσουν, να συζητήσουν, να μιλήσουν – διάβολε!) επέτρεψε, ή μάλλον επέβαλε και διασταύρωση αληθινών απόψεων και διεξοδική επεξήγηση – εκείνο δηλαδή που τραγικά έλλειψε εν γένει – και, κυρίως, έναρθρο λόγο. Α, ναι, και βάση σύγκλισης, όσο κι αν Λαζαρίδης και Κύρτσος θα το αρνούνταν, υποθέτουμε, διαρρήδην. Σύγκλισης ουσίας.

Αλλά και ο συμφιλοξενούμενος στον φιλόφρονα ιστοχώρο (έτσι δεν λέγεται του Protagon, Τάκης Μίχας, όταν στην αποχαιρετιστήρια στήλη του για όσες βδομάδες προσέρχεται ως υποψήφιος της ΔΡΑΣΗΣ έθεσε «σε 500 λέξεις» το αληθινό πρόγραμμα του «όχι πελάτης, πολίτης», δεν αποκρυστάλλωνε με τον καλύτερο τρόπο όσα με πεισματικά διάχυτη κινητικότητα προσπαθεί να εκφράσει ο ακούραστος Στέφανος Μάνος;

Και δεν τελειώνει η απαρίθμηση/roll call εδώ: μήπως η παρουσία του παλαίμαχου Μάκη Γιομπαζολιά (vintage φιγούρας της ΕΡΤ, της δεκαετίας του΄80, τότε που οι έννοιες «πολιτική συζήτηση» και «κρατική (τι άλλο τηλεόραση» φάνταζαν ασύμβατες) στην ΔΗΜ.ΑΡ, με τις θέσεις π.χ. που κατέθεσε περί μεταναστευτικού, δεν επέβαλαν σε όσους θέλουν να συστρατευθούν με το πείραμα Φώτη Κουβέλη να δουν ειλικρινέστερα το εύρος των επιλογών που προτείνει;

Αλλά και ο – στο άλλο φάσμα του ηλικιακού - Αντρέας Παπαδόπουλος, o spokesman της ΔΗΜ.ΑΡ (δηλαδή ο ομόλογος του Κύρτσου και του επίσης spokesman της Ν.Δ. Γιάννη Μιχελάκη: αυτός πια κι αν είναι δημοσιογράφος!), δεν είναι εν πολλοίς de facto αρχιτέκτονας της εικόνας της ΔΗΜ.ΑΡ. των τελευταίων μηνών;

Δικό μας συμπέρασμα, και σκεφτείτε το σοβαρά: μια χαρά υλικό είναι για την πολιτική οι δημοσιογράφοι cannon fodder που θάλεγαν και οι Αγγλοσάξονες). Άλλωστε και ο Γιάνης (ένα «ν»!) Βαρουφάκης, το άλλο success story της εποχής , μόνον όταν ξεκλείδωσε μέσα από τον Πανεπιστημιακό τον δημοσιογράφο, διότι περί αυτού πρόκειται, απέβη cult figure. Και έκανε, αποτελεσματικότατα, πολιτική. Όχι;

*Ο Αντώνης Παπαγιαννίδης είναι δημοσιογράφος.


protagon.gr :

H "Xρυσή Αυγή" σε προεκλογικό πάνελ του Contra.gr

https://youtu.be/1rOF0WazAEU

http://troktiko.eu/wp-content/uploads/2012/04/image11448.jpeg
Δείτε τα αποτελέσματα τω σημερινών δημοσκοήσεων από τις 4 πλέον'
έκγυρες εταιρίες....

"Συγκοινωνούντα δοχεία"

Πρώτη καταχώρηση: Παρασκευή, 20 Απριλίου 2012, 20:59



Πρόσφατα ο Γ. Καρατζαφέρης ανακοίνωσε μετά Βαΐων και κλάδων την προσχώρηση του Δ. Ζαφειρόπουλου στο ΛΑ.Ο.Σ., αναφέροντας μεταξύ άλλων πως «έχει κληθεί να δώσει μία μάχη εναντίον της λαθρομετανάστευσης, εναντίον της εγκληματικότητας, δηλαδή όλα αυτά για τα οποία χρόνια αρθρογραφεί, να τα κάνει πράξη από ένα άλλο μετερίζι». Ενώ ο Δ. Ζαφειρόπουλος απάντησε πως «θα αγωνιστούμε για να ξαναγίνει η Αθήνα και η Ελλάδα μας ελληνική και πάλι»...

Πρόκειται βεβαίως για το πρώην ηγετικό στέλεχος της «Χρυσής Αυγής», εκδότη του «Ελεύθερου Κόσμου». Η συνεργασία τους «εκκρεμούσε» απ' το 2009. Η υποψηφιότητα του Δ. Ζαφειρόπουλου τότε στην Αχαΐα δεν προχώρησε καθώς ο Γ. Καρατζαφέρης την ανακάλεσε, επικαλούμενος «ένα φάκελο με στοιχεία για τη δράση του Ζαφειρόπουλου» που του έστειλε συστημένα η «Χρυσή Αυγή» με το «μήνυμα» ότι αν επιμείνει στην υποψηφιότητά του θα στείλει το υλικό στα ΜΜΕ.

Δε γνωρίζουμε φυσικά τι περιείχε ο φάκελος. Θα ήταν πάντως κάτι σημαντικό για να αναγκάσει τότε τον Γ. Καρατζαφέρη να διαλύσει τη συνεργασία. Κάτι που τώρα μάλλον δεν το εκτιμά ως επικίνδυνο για το κόμμα του. Σε κάθε περίπτωση, προκαλούν ειρωνικά μειδιάματα οι κεραυνοί που εξαπολύει ο Γ. Καρατζαφέρης προς τη «Χρυσή Αυγή», για το ναζιστικό της προσανατολισμό, για το ότι υποκλίνεται στη σβάστικα και όχι στην ελληνική σημαία, στη Γερμανία και όχι στην Ελλάδα και την ίδια ώρα με ανοιχτές αγκάλες υποδέχεται τα πρωτοπαλίκαρά της.


Δεν ξαφνιάζεται βεβαίως όποιος γνωρίζει ότι οι σχέσεις ΛΑ.Ο.Σ. - «Χρυσής Αυγής» έχουν ρίζες βαθιά στο χρόνο και όψιμα για ψηφοθηρικούς λόγους ο Γ. Καρατζαφέρης επιτίθεται σε ένα μόρφωμα με το οποίο μοιράζονται κοινές αντιλαϊκές, αντεργατικές και αντιδραστικές προτάσεις και θέσεις. Σ' αυτή τη βάση λειτουργούν ως συγκοινωνούντα δοχεία. Ας αφήσουμε όμως τον Δ. Ζαφειρόπουλο να «μιλήσει» για τον εαυτό του, με ορισμένα αποσπάσματα απ' όσα έχει γράψει στην εφημερίδα του:

2.6.2009: «Δημοψήφισμα για τον Ντερτιλή (σ.σ. υπουργός της χούντας) η υποψηφιότητά του με την ΕΛΕΝ - Η μόνη περίπτωση να μείνει ικανοποιημένη και η τρισχιλιετής ιστορία μας είναι στις ευρωεκλογές να υπάρξουν 100.000 γραικοί, οι οποίοι να ψηφίσουν τη νεόκοπη ΕΛΕΝ (...) διότι έχει πρώτον στη λίστα τον στρατηγό Νικόλαο Ντερτιλή».

13.5.2009: «Μάιος 1945: Νίκησαν οι..."καλοί";», «νικήθηκε το υποτιθέμενο "κακό"», «οι σοβιετικοί βυθίζουν στην πιο σκληρή και ολοκληρωτική τυραννία, μαζικές σφαγές, εξοντώσεις, εξορίες, βία, γκουλάγκ είναι τα αντιπροσωπευτικά στοιχεία του κομμουνισμού».

27.4.2009: «21 Απριλίου 1967: Η επανάσταση που δεν έγινε (...) Η 21η Απριλίου ήταν ένα εγχείρημα τέλειο από συνωμοτικής απόψεως. Ηταν ένα καθεστώς βαθύτατα φιλολαϊκό και κοινωνικό».

Κάθε άλλο σχόλιο περιττεύει...

πηγη jazz_http://www1.rizospastis.gr