H δίκη του Focus

H δίκη του Focus
του Τάκη Μίχα


Για τις 29 Νοεμβρίου αναβλήθηκε λοιπόν η δίκη των 13 Γερμανών δημοσιογράφων και αρθρογράφων του περιοδικού Focus, οι οποίοι κατηγορούνται για συκοφαντική δυσφήμιση διά του Τύπου, εξύβριση και προσβολή συμβόλων του ελληνικού κράτους. Οι κατηγορίες αφορούν στο εξώφυλλο της 22ας Φεβρουαρίου 2010, στο οποίο απεικονιζόταν το άγαλμα της Αφροδίτης της Μήλου να κάνει απρεπή χειρονομία και στο σχετικό δημοσίευμα του περιοδικού και της διαδικτυακής του έκδοσης, το οποίο που χαρακτήριζε τους Έλληνες «απατεώνες».

Πράγματι προσπαθώ να καταλάβω για ποιόν ακριβώς λόγο τα ελληνικά δικαστήρια επιμένουν να εκδικάσουν την μήνυση –αντί να την πετάξουν στο κάλαθο των αχρήστων -και δεν μπορώ.
Το θέμα εδώ δεν αφορά το επιχείρημα της ελευθερίας του Τύπου. Το θέμα αφορά κυρίως το γεγονός ότι η πρακτική της γελιοποίησης ξένων συμβόλων και συλλογικοποίησης των αρνητικών χαρακτηρισμών εναντίον ολόκληρων λαών αποτελεί την καθημερινότητα στα ελληνικά ΜΜΕ χωρίς να ενοχληθεί ποτέ κανένας δικαστικός!

Πόσος φορές την τελευταία 20ετια δεν έχουμε δει στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων αναφορές στους Αμερικανούς ως «δολοφόνους» και «φονιάδες των λαών»; Και πόσα άρθρα δεν είδαμε την επομένη της τραγικής 11ης Σεπτέμβρη όπου περισπούδαστοι αρθογράφοι υποστήριζαν ότι «οι Αμερικανοί πληρώνουν για τα εγκλήματα τους»: Και αλήθεια δεν αποτελεί προσβολή των συμβόλων των ΗΠΑ όταν εφημερίδες της χώρας κυκλοφορούσαν με πρωτοσέλιδα την αμερικανική σημαία επάνω στην οποία είχαν αποτυπώσει τον αγκυλωτό σταυρό; Γιατί άραγε δεν ενοχλήθηκε ποτέ κανένας δικαστικός με αυτά τα φαινόμενα;

Καλά, για τους Τούρκους ούτε να το συζητάμε. «Εγκληματίες», «αιμοσταγείς» και «βάρβαροι» είναι τα πιο συνηθισμένα χαρακτηριστικά με τα οποία στολίζουν τις «αναλύσεις» τους πολλοί Έλληνες σχολιαστές. Όσο δε για προσβολή συμβόλων είναι αδιανόητο τι έχει υποστεί η τουρκική ημισέληνος και το τουρκικό φέσι στα δημιουργικά χέρια των Ελλήνων σκιτσογράφων. Ενοχλήθηκε άραγε ποτέ κανένας δικαστικός;

Να μην ξεχάσουμε φυσικά και τους Εβραίους. Κάθε φορά που υπάρχει μια ανάφλεξη στην Μέση Ανατολή όπου εμπλέκεται το Ισραήλ, στα ελληνικά ΜΜΕ αναβιώνουν όλα τα στερεότυπα για τους Εβραίους που θα έκαναν ακόμα και τον Γκαιμπελς να κοκκινίσει από ντροπή. Πόσα σκίτσα δεν έχουν δημοσιευτεί σε «σοβαρές» εφημερίδες με τον Εβραίο στο ρόλο του Σάιλοκ ή του σταυρωτή του Ιησού; Εχει άραγε ασκηθεί ποτέ δίωξη;

Η δίκη εναντίον τους Focus δεν έχει απολύτως κανένα νόημα –όπως ακριβώς δεν θα είχε απολύτως κανένα νόημα μια δίωξη για τις περιπτώσεις που ανέφερα παραπάνω. Όμως έχει νόημα από μια άλλη σκοπιά. Εδώ και αρκετά χρόνια τα διεθνή ΜΜΕ βρίσκονται στο στόχαστρο του ελληνικού «βαθέως κράτους». Για ένα πολύ απλό λόγο: μόνο στον ξένο Τύπο μπορεί να βρει κανείς διαφορετική πληροφόρηση για τα περίφημα ελληνικά «εθνικά θέματα». Αυτό είναι κάτι που το «βαθύ κράτος» δεν μπορεί να το ανεχθεί με κανένα τρόπο.

Γι αυτό επιχειρεί με κάθε τρόπο να διαβάλλει τον διεθνή Τύπο και να δυσκολεύει το έργο των συνεργατών του στην Ελλάδα είτε μέσω δικαστικών διώξεων και απειλών(όπως έχει συμβεί επανειλημμένα στην περίπτωση του γράφοντος) είτε με παρακολουθήσεις των τηλεφώνων τους όπως έχει καταγγελθεί από ξένους συναδέλφους, είτε με λιβελογραφήματα εναντίον των ανταποκριτών του στην Ελλάδα όπως ήταν η καθημερινή σχεδόν πρακτική στην Ελλάδα του Ανδρέα Παπανδρέου.
Αλλά ας μην παραπονιόμαστε. Στην Συρία τα πράγματα είναι χειρότερα.


πηγή: protagon.gr