Αντώνης Σαμαράς

"Κυπριακά βέλη"
του Νίκου Μπίστη

Η έγκυρη κυπριακή εφημερίδα «Πολίτης» στο φύλλο της Τετάρτης 29-6-2011 δημοσιεύει ένα αποκαλυπτικό ρεπορτάζ από την πρόσφατη συνεδρίαση του ΕΛΚ όπου 17 κεντροδεξιοί πρωθυπουργοί και αρχηγοί αξιωματικής αντιπολίτευσης είχαν την χαρά να ακούσουν τον κ. Σαμαρά. Το κείμενο υπογράφει η Ρένα Χόπλαρου μια πολύ σοβαρή και πάντα μετρημένη αρθρογράφος του « Πολίτη». Το κλίμα της συνεδρίασης το είχαμε αντιληφθεί από την «υπερήφανη» αλλά κάπως στραμπουλισμένη ενημέρωση του ίδιου του κ Σαμαρά. Όμως η πραγματικότητα φαίνεται ότι ξεπέρασε κάθε περιγραφή. Τι μας μεταφέρει η Χόπλαρου: «….Κανένα επιχείρημα δεν «έπιανε» πάνω του. Κάποια στιγμή στα πολλά, παίρνει η Μέρκελ τον λόγο και του λέει «πες μας επιτέλους ένα – δύο πράγματα που θέλεις να αλλάξεις, να τα αλλάξουμε». Η απάντηση του Σαμαρά: «Μου το ζητάτε τώρα αυτό, που είμαι μπροστά στις δημοσκοπήσεις;» Κόκαλο οι του ΕΛΚ από το αδιανόητο του «επιχειρήματος».

Τον λόγο πήρε ο Νίκος Αναστασιάδης του ΔΗ.ΣΥ. Η παρέμβαση του δεν ήταν απλώς μια παρέμβαση ηγέτη μικρής χώρας με ιστορικούς δεσμούς με την Ελλάδα, αλλά ενός Ευρωπαίου πολιτικού της Κύπρου με ανεξάρτητη άποψη και αίσθηση ευθύνης: «Σου μιλάω ως προσωπικός σου φίλος, αν θες ως ο μεγάλος σου αδελφός. Πρέπει να αρθείς στο ύψος των περιστάσεων! Η χώρα πρέπει να σωθεί, κινδυνεύουμε όλοι από την ελληνική κρίση. Μπορείς δημοσίως να διατηρήσεις τις ενστάσεις σου. Υπερψήφισε διαμαρτυρόμενος!» Οι παρευρισκόμενοι ηγέτες επικροτούν χτυπώντας τα χέρια τους στο τραπέζι.

Φαίνεται ότι μόνο ο Ούγγρος δεν χτύπησε τα χέρια του στο τραπέζι γι αυτό και μας τον φέρνουν ως παράδειγμα πεισθέντος από την επιχειρηματολογία του κ. Σαμαρά. Μόνο που η κυβέρνηση της Ουγγαρίας μόνο αρνητικά σχόλια συγκεντρώνει στην Ευρωπαική Ένωση με την ακραία αυταρχική και εθνικιστική της συμπεριφορά. Βέβαια ένας πολιτικός που οικοδόμησε την πολιτική του σε μεγάλα – ως προς τις καταστροφικές τους συνέπειες –ΟΧΙ δεν θα αισθανθεί ιδρώτα στο αυτί του. Ο ορίζοντας του ξεκινάει από τις δημοσκοπήσεις και φτάνει στην κάλπη. Μετά ποιος ζει, ποιος πεθαίνει. Ξέρει ότι ένα κομμάτι του λαού αρέσκεται σε τσάμπα μαγκιές και δήθεν πατριωτικές αρνήσεις στους ξένους .

Έλα όμως που ανάμεσα στους ξένους αυτή την φορά ήταν και ένας αδελφός Κύπριος που βλέπει την οικονομία της χώρας του να δοκιμάζεται για πρώτη φορά σε αυτήν την έκταση και λόγω της ελληνικής κρίσης. Ο Αναστασιάδης για δεύτερη φορά πάει κόντρα στο ρεύμα προτάσσοντας το συμφέρον του τόπου του από το χάϊδεμα των αυτιών. Η πρώτη ήταν όταν μαζί με τον Κληρίδη, τον Βασιλίου, τον Παπαπέτρου, τον Χατζηδημητρίου και ελάχιστους ακόμα υποστήριξαν το Σχέδιο Ανάν. Οι πολλοί πίστεψαν το δάκρυ του Τάσσου Παπαδόπουλου και είπαν το καταστροφικό ΟΧΙ. Ο Δημήτρης Χριστόφιας προέτρεψε να ψηφίσουν ΟΧΙ «για να τσιμεντώσουν το ΝΑΙ αύριο». Τσιμέντο δεν έπεσε ενώ και η σκαλωσιά καταρρέει την ώρα που η διχοτόμηση κάθε μέρα που περνάει εδραιώνεται επι του εδάφους. Τώρα όμως είναι αργά για πραγματικά δάκρυα.

Ο Χριστόφιας ως Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας έζησε στο πετσί του τις συνέπειες της πολιτικής του. Ας ελπίσουμε ότι οι Έλληνες ψηφοφόροι για το καλό της χώρας δεν θα δώσουν στον κ. Σαμαρά την δυνατότητα να αντιληφθεί τις συνέπειες της δικής του.

άρθρο των πρωταγωνιστών
Πρόσφατα άρθρα του Νίκου Μπίστη