Η Αλλοτρίωση...

> Σύνδρομο Γονικής Αποξένωσης > Σύνδρομο Γονικής Αποξένωσης ή αλλοτρίωσης

> Γονική αλλοτρίωση στο διαζύγιο > Γονική αλλοτρίωση στο διαζύγιο - 2

> 500.000 παιδιά με το Σύνδρομο Γονικής Αλλοτρίωσης στην Ελλάδα

ΑΝ
Του Rudyard Kipling
ΑΝ μπορείς να κρατιέσαι νηφάλιος όταν όλοι τριγύρω τα έχουν χαμένα και φταίχτη σε κράζουν για τούτο,
ΑΝ μπορείς να πιστεύεις σε σένα, όταν όλοι αμφιβάλουν για σένα,
ΑΝ μπορείς να προσμένεις χωρίς να αποκάνεις ποτέ καρτερώντας,
Κι ΑΝ σε μπλέξουνε ψεύτες εσύ σε ψευτιές δεν ξεπέσεις,
Κι ΑΝ μισημένος κρατάς τη ψυχή σου κλεισμένη στο μίσος, μα χωρίς και να δείχνεις ποτέ περισσή καλοσύνη,
Και πάρα πολύ συνετός στις κουβέντες σου νάσαι. . . .
ΑΝ μπορείς να ονειρεύεσαι χωρίς ποτέ να γίνεις των ονείρων σου σκλάβος,
Κι ΑΝ στοχάζεσαι πάντα , μα χωρίς τη Σκέψη να κάνεις σκοπό σου,
ΑΝ μπορείς να ανταμώνεις τον θρίαμβο αλλά και την ήττα και να φέρεσαι πάντα και στους δυο αυτούς ολόιδια.
ΑΝ μπορείς να υποστείς την αλήθεια που λες να τη βλέπεις διεστραμμένη από αχρείους και να γίνεται για βλάκες παγίδα. . .
Κι ΑΝ της ζωής σου το έργο μπορείς να το βλέπεις συντρίμμια και να το χτίζεις ξανά με φθαρμένα εργαλεία. . .
ΑΝ μπορείς να στοιβάζεις τα κέρδη, το βιός σου και σε μια ζαριά να ρισκάρεις τα πάντα και να χάνεις . . .
και πάλι να αρχίζεις από το άλφα . . . δίχως ποτέ μια κουβέντα να πεις για τα κέρδη που πάνε. . .
ΑΝ μπορείς να αναγκάσεις τα νεύρα, τους μυς, τη καρδιά σου, να δουλεύουν ακόμα για σένα κι αφού σπάσουν και παραλύσουν . . .
Κι έτσι να μπορείς να κρατάς όταν μέσα σου δεν υπάρχει άλλο από τη θέληση που τους προστάζει : “Βαστάτε”
ΑΝ με τα πλήθη μιλώντας φυλάξεις την πάσα αρετή σου . . .
Κι ΑΝ με Ρηγάδες παρέα δε χάσεις το νου σου
Κι ΑΝ ούτε εχθροί μα ούτε φίλοι μπορούν να σε πλήξουν
Κι ΑΝ λογαριάζεις τους πάντες αλλά και κανέναν περίσσια. . .
Κι ΑΝ μπορείς να διανύεις στο κάθε λεπτό που αδυσώπητο τρέχει , όλο το δρόμο που πρέπει να γίνει μες τους εξήντα του χτύπους,
. . . . . τότε δική σου θε ναναι όλη η Γή κι ότι μέσα της κλείνει . . .
Και το τρανότερο ! ! ! . . . . . τότε πια γέννηκες Άντρας παιδί μου . . . .

Η Αλλοτρίωση της ελληνικής κοινωνίας του καθηγητή Γ. Πιπερόπουλου
απόσπασμα: "Μιά από τις περισσότερο δραματικές διαστάσεις της αλλοτρίωσης του σύγχρονου ανθρώπου είναι η γέννηση και εκδήλωση της ψυχοκοινωνικής «απάθειας» δηλαδή της παθητικής αποδοχής του γεγονότος ότι τα μεμονωμένα άτομα αδυνατούμε να επηρεάσουμε τις διαδικασίες που χαρακτηρίζουν το κοινωνικό σύστημα.
Η "απάθεια" του νεο-Ελληνα - όχι μόνο κατοίκου της Αθήνας ή της Θεσσαλονίκης – αλλά και ικκρότερων επαρχιακών πόλεων διαφαίνεται και σε κρούσματα ψυχοκοινωνικής παθολογίας όπως είναι η αύξηση της απρόσωπης και βάρβαρης μικρομεσαίας εγκληματικότητα αλλά και η ακραία δραμτική περίπτωση όταν κάποιος μοναχικός συγκάτοικος στην πολυκατοικία μας πεθάνει χρειάζεται «να μυρίσει το πτώμα του» για να αντιληφθούμε οι υπόλοιποι - δήθεν γείτονες - ότι για τον άγνωστο αυτόν συνάνθρωπό μας έκλεισε η παρένθεση μιάς ζωής… "


Σχεδόν σε κάθε περίπτωση - κατηγορία αλλοτρίωσης, όπως με απλά ελληνικά μάς την κάνει "πενηνταράκια" ο Πιπερόπουλος, εγώ αναγνώρισα τον εαυτό μου. Και στο μέτρο της παρησίας τού καθένα μας, το ίδιο νομίζω πως συμβαίνει και σε σας. Άρα τι γίνεται;
Την κάτσαμε τη βάρκα και περιμένουμε τι και από ποιούς; Όταν πριν λίγες μέρες "παρακάλαγα" τη Παναγιά να κάνει γενικό ξεσκαρτάρισμα και ν' αφήσει μόνα τους τα παιδιά και τα ζώα στη τύχη τους, θεωρήθηκα -και ήμουν- υπερβολικός.
Αλλά εγώ δεν είμαι Πιπερόπουλος, ένας πρώην υπάλληλος είμαι και ένας νυν εξοργισμένος σκατόγερος παππούς.
Μιλάω μόνο με τη ψυχή μου και τα λέμε καλά.
Ας περιμένουμε λοιπόν να δούμε που θα κάτσει η μπίλια!!
Πάντως εμείς στους χαμένους θα είμαστε. ΧΕΡΙΑ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΘΑ ΚΟΠΌΥΝ (πρός Θεού δεν είναι και κομψό)
Ε, ΤΟΤΕ ΑΣ ΚΟΨΟΥΜΕ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΚΩΛΟΥΣ....