ΤΟ ΣΤΑΥΡΟΔΡΟΜΙ

Δεν βρίσκεται μόνο η ελληνική κοινωνία σε ένα ιστορικό σταυροδρόμι, όπως επεσήμανε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, στην εναρκτήρια ομιλία του στο συνέδριο του. Βρίσκεται και το ίδιο το κόμμα του. Ο ρόλος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, μιας εν δυνάμει δηλαδή εξουσίας, είναι πολύ διαφορετικός από ένα κόμμα διαμαρτυρίας. Είναι γεγονός ότι σε πολύ σύντομο χρόνο ο ΣΥΡΙΖΑ βρέθηκε, από ένα κόμμα που αγκομαχούσε να μπει στη Βουλή, να διεκδικεί σήμερα την εντολή διακυβέρνησης της χώρας.

Κουβαλά δηλαδή τη λογική ενός κόμματος, που είχε ταυτίσει τη δράση και την παρουσία του με μια ισοπεδωτική αντιπολίτευση, με την συλλήβδην υιοθέτηση κάθε αιτήματος από οπουδήποτε και αν προερχόταν, με το «όχι» σε όλα. Την εύκολη και βολική δηλαδή συνταγή για να μην δυσαρεστείς κανένα και ταυτοχρόνως να προσελκύεις ψηφοφόρους. Η συνταγή αυτή - που δεν ήταν βέβαια μόνο προνόμιο της αριστεράς - όχι μόνο απέτυχε παταγωδώς, αλλά μας οδήγησε και στη χειρότερη μεταπολεμική κρίση.

Η κατάκτηση της θέσης της αξιωματικής αντιπολίτευσης, δεν άλλαξε την τακτική του ΣΥΡΙΖΑ. Εξακολούθησε και εξακολουθεί να μοιράζει ανέξοδες υποσχέσεις στους πάντες και τα πάντα, να υπηρετεί με πάθος το ίδιο λαϊκίστικο μοντέλο πολιτικής που μας οδήγησε ως εδώ. Να προσπαθεί να συμβιβάσει τα ασυμβίβαστα. Ναι στην Ευρώπη, αλλά όχι πάση θυσία στο ευρώ. Να αλλάξει το κράτος, αλλά να μη θιγεί κανένας. Να πάρει μπρος η οικονομία, αλλά να πολεμά με κάθε τρόπο οποιαδήποτε προσπάθεια επένδυσης. Να διεκδικεί την κυβέρνηση, με ανεδαφικές έως και ουτοπικές συμμαχίες. Και βέβαια να είναι βαθιά διχασμένος στο εσωτερικό, από ομάδες, συνιστώσες, πρόσωπα με αλληλοσυγκρουόμενες ιδεολογικές και πολιτικές απόψεις.

Το συνέδριο ενός κόμματος, είναι βέβαια πάντοτε μια αφορμή για να ξαναδεί την πολιτική του, τις προτεραιότητες του, τη φυσιογνωμία του. Η εύκολη -και συνηθισμένη- λύση είναι να κουκουλωθούν οι διαφορές και οι αντιθέσεις, εν όψει μιας επερχόμενης εξουσίας. Η δύσκολη αλλά και ουσιαστική, είναι να καταφέρει να συνθέσει τις διαφορές του σε ένα αξιόπιστο, εφαρμόσιμο και ρεαλιστικό πρόγραμμα. Η μέχρι τώρα πορεία του ΣΥΡΙΖΑ δεν φαίνεται όμως να εγγυάται αυτή τη δεύτερη προοπτική.

Η ελληνική κοινωνία, που έχει απογοητευτεί πολλές φορές στο παρελθόν από απραγματοποίητες λαϊκίστικες υποσχέσεις, από αναποτελεσματικούς και αφερέγγυους πολιτικούς, όσο κι αν είναι πληγωμένη από την κρίση, δεν θα είναι εύκολο να αποδεχθεί μια ακόμα παρόμοια συνταγή διακυβέρνησης. Όσο δεν το αντιλαμβάνεται αυτό η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, τόσο το χειρότερο για την ίδια, αλλά δυστυχώς και για τη χώρα...

ΤΟ ΒΗΜΑ


Σχόλια αναγνωστών

- Λίγη ευθυκρισια δεν θα έβλαπτε... | 14:46
Ο αρθρογράφος επικρίνει την, όπως διατείνεται, σηλλήβδην υιοθέτηση κάθε κοινωνικού αιτήματος από τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά δεν φαίνεται να ενοχλείται από την σηλλήβδην υιοθέτηση κάθε αιτήματος των δανειστών από τις κυβερνήσεις των μνημονίων, που έχουν ήδη οδηγησει τη χώρα στην καταστροφή. Αν μη τι άλλο, ο ΣΥΡΙΖΑ θα διαπραγματευόταν με τους δανειστές αντί να παίζει τη γνωστή οπερέτα της δήθεν διαπραγμάτευσης σε κάθε έλεγχο της τροικας. Ακόμα και μόνο για το λόγο αυτό θα πρέπει να έλθει στην εξουσία!
Success story

----------------------------------

- Τι υποσχέσεις απραγματοποίητες έδωσε; Tο ότι θα αντιμετωπίσει την ανθρωπιστική κρίση; Tο ότι θα διαπραγματευτεί μια άλλη συνταγή; Ότι είναι αποφασισμένοι να μη λένε Ναι σε όλα; Πόσο χειρότεροι μπορεί να είναι αυτοί του ΣΥΡΙΖΑ,  από τους Σαμαράδες και τους Βενιζέλους που έχουν ήδη καταστρέψει την Ελλάδα και τους πολίτες της. Υπάρχει και πιο κάτω σκαλοπάτι; Δεν γίνεται δηλαδή, αυτοί απλά να μην είναι προδότες; Όλοι στο ίδιο τσουβάλι; Μάλλον κρίνετε εξ ιδίων εκεί στο Βήμα...  Ντροπή!

@radical30

----------------------------------

- Δεν με ενδιαφερει ο συριζα αυτη τη στιγμη αλλα το τι κανει η εχει σκοπο να κανει η κυβερνηση | 14:15
Δηλαδη το προβλημα που μας απασχολει ειναι αν θα σοβαρευτει ο συριζα και το καθε κομμα της αντιπολιτευσης, η ποτε θα σοβαρευτει η κυβερνηση που παιρνει τις αποφασεις και θα σταματησει επιτελους τις σπασμωδικες ενεργειες, που το μονο που κανουν ειναι να τρομοκρατουν τον κοσμο για το τι τον περιμενει καθε πρωι που ξυπναει και να στρωθει στη δουλεια να φτιαξει ενα σοβαρο προγραμμα εξοδου απο την κριση αρχιζοντας απο ενα προγραμμα εξυγιανσης του δημοσιου τομεα, γιατι αυτα που βλεπουμε τις τελευταιες μερες με τις χωρις μελετες απολυσεις ειναι η προχειροτητες η μεθοδοι εκβοβισμου.
Petros A Lenas

---------------------------------

- μια άλλη λύση ( | 14:09
Με τους σοσιαλιστές τελειώσαμε...με τους κεντροφιλελεύθερους δεξιούς τελειώσαμε...ας δοκιμάσουμε και τους light αριστερούς...τι θα χάσουμε; Τουλάχιστον τα μωρά, τα νήπια, τα παιδιά, οι ανήμποροι ηλικιωμένοι και οι λοιποί αυτών των κατηγοριών, θα έχουν κάποια (ίσως)φροντίδα....τώρα όλοι αυτοί περνούν δύσκολες στιγμές... Ας αφήσουμε για λίγο το πολιτικό εγώ μας κι ας ασχοληθούμε και με τους άλλους...ίσως ο Τσίπρας και η παρέα του δώσoυν κάποιες λύσεις.. δεν το δικαιούνται; Αν δεν αποδώσει θα λέμε ότι προσπαθήσαμε...δεν είναι κάτι κι αυτό; Τώρα τι κάνουμε; Που πάμε;
np

---------------------------------

- εμπρός-πίσω | 13:57
Κανένα κόμμα που να θέλει να πάει την Ελλάδα πίσω γνωρίζετε; Γιατί από τα "να πάμε τη χώρα μπρός" τα είδαμε τα χαϊρια μας.
Peter Pan

---------------------------------

- ‘Οπα... τι έγινε??? | 13:03
Αρχίσαμε τα "ανοίγματα" στο σύριζα; Το φως στο βάθος του τούνελ χάθηκε; Το Σεπτέμβρη δεν θα απογειωθούμε τελικά; Σακσές στόρυ πάπαλα; Τα μνημόνια είναι μονόδρομος!  Θυμάσαι ποιοί το έλεγαν;
Τ.δ.

 -------------------------------

O ΣΥΡΙΖΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΚΔΟΤΟ ΜΕ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΛΗΞΗΣ | 12:56
Μέσα στην ΕΕ έχει μόνο μνημόνια, θάνατο, αυτοκτονίες, ναζισμό, ανεργία, απελπισία και έγκλημα. ΕΜΠΡΟΣ ΛΑΕ, ΕΞΩ ΑΠ’ ΤΗΝ ΕΕ ΑΝΥΠΑΚΟΗ- ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΜΑΖΙΚΗ

ENAS PALIOS

--------------------------------------------

- Παραμύθια | 12:29
Στην Ελλάδα, τη χώρα που γέννησε την δημοκρατία, έχουμε ξεχάσει το νόημα της. Έχουμε φτάσει μάλιστα στο σημείο να υποστηρίζουμε, ότι το εκάστοτε κόμμα πρέπει να υπακούει σε έναν άνθρωπο ή μια ομάδα ανθρώπων και να μην υπάρχουν διαφωνίες εντός του για να μπορεί να θεωρηθεί αξιόπιστο. Μα πόσο υποκριτικό είναι, ένα κόμμα που εκλέγεται δημοκρατικά να είναι εντός του μια χούντα; Αντί να προωθούμε τον πλουραλισμό. Κόμματα που μέσα τους γίνετε μάχη ιδεών και που συνθέτουν αντί να αποφασίζει ένας. Αυτό είναι δημοκρατία, το άλλο είναι φασισμός.      Μάρκος