ΒΑSKET BALL = ΕUROLEAGUE 2013

http://www.sport-fm.gr/videos/1026201

http://www.sport-fm.gr/videos/1026204


Η βασίλισσα «πέθανε». Ζήτω ο «ερυθρόλευκος» βασιλιάς!

Ο Γιώργος Χελάκης, γράφει στο sport-fm.gr,. για την επική
κατάκτηση της Ευρωλίγκας από τον μπασκετικό Ολυμπιακό.

Η βασίλισσα «πέθανε». Ζήτω ο «ερυθρόλευκος» βασιλιάς!

Long live the King!

Ποια Βασίλισσα και κολοκύθια με τη ρίγανη. Αν υπάρχει βασιλιάς, είναι ένας και φοράει ερυθρόλευκα.

Το θαύμα του ευρωπαϊκού μπάσκετ λέγεται Ολυμπιακός. Η Ρεάλ είναι μια σπουδαία ομάδα με κακομαθημένους παίκτες, που δεν ξέρουν να χάνουν. Σιγά-σιγά θα το συνηθίσουν.

Ο Ολυμπιακός «φρόντισε» να μείνει 17 πόντους πίσω στο πρώτο δεκάλεπτο για να το κάνει να φαίνεται πιο δύσκολο. Γιατί –μην κοροϊδευόμαστε- ελάχιστοι είχαν μείνει να πιστεύουν, ότι αυτό το ματς μπορούσε να γυρίσει. Κι όμως γυρίζει. Αποδείχθηκε. Όταν σε ματς με τη Ρεάλ ο νικητής βάζει 100 πόντους κι αυτός δεν είναι η «βασίλισσα», τότε κάτι έχει αλλάξει δραματικά στο ευρωπαϊκό μπάσκετ.

Διότι, άντε την πρώτη φορά είναι σύμπτωση. Από τύχη ( ο Ολυμπιακός το γύρισε από 19 πόντους στην Κωνσταντινούπολη και «σκότωσε» την ΤΣΣΚΑ. Τώρα που το γύρισε από 17 πόντους κι αφαίρεσε το στέμμα της βασίλισσας, τι να πούμε; Ότι είναι τυχερός; Όχι βέβαια. Είναι καλύτερος από τη Ρεάλ και καλύτερος από κάθε άλλη ομάδα στην Ευρώπη. Πραγματικός κυρίαρχος.

Με Έλληνα προπονητή, με Έλληνες παίκτες στο βασικό κορμό και έναν κόσμο που έβαψε ερυθρόλευκα και γαλανόλευκα το Λονδίνο. Γιατί –πώς
να το κάνουμε - είναι μια ανάσα και ένα μήνυμα ελπίδας για τον χειμαζόμενο ελληνισμό, αυτή η μεγάλη νίκη και το τρόπαιο.

Ήρθε πάλι εκεί που οι περισσότεροι δεν το περίμεναν. Ήρθε από τον Έλληνα Δαυίδ απέναντι στον Ρώσο και τον Ισπανό Γολιάθ. Ας περισσέψουν απόψε που γράφονται αυτές οι γραμμές, οι τεχνικές αναλύσεις.

Ο Ολυμπιακός γράφει ιστορία κανένας δεν μπορεί να τον αμφισβητήσει. Ας κρατήσουν οι χοροί…


SportDay.gr



======================



Ρεάλ Μαδρίτης - Ολυμπιακός 88 - 100


Η απόλυτη μπασκετική παράσταση του Ολυμπιακού

Αν το περσινό είχε και αρκετή δόση τύχης, το φετινό ήταν η απόλυτη εφαρμογή του ολοκληρωτικού μπάσκετ.

Μια ομάδα που στη διάρκεια της σεζόν πέρασε από σαράντα κύματα, κινδύνεψε να αποκλειστεί πρόωρα και βρέθηκε απέναντι στο μεγάλο φαβορί, πήγε στο Λονδίνο, «καθάρισε» όποιον βρήκε μπροστά της και πρόσφερε μία απόλυτη μπασκετική παράσταση, που όμοιά της έχω να δω από το 2005, την εποχή της μεγάλης Μακάμπι.

'Εχω παρακολουθήσει πολλά φάιναλ φορ, όλα με την συμμετοχή του Παναθηναϊκού, αλλά είναι η πρώτη φορά μετά το 2005, που βλέπω μια ομάδα να παίζει το απόλυτο μπάσκετ στα 70 από τα 80 λεπτά των δύο αγώνων.

'Εχω δει τον Παναθηναϊκό του 2009, να σκορπίζει για ένα ημίχρονο την ΤΣΣΚΑ, τους «πράσινους» να επιστρέφουν από το -14 στον τελικό της Μπολόνια, αλλά είναι η πρώτη φορά που βλέπω μια ομάδα να κερδίζει δύο μεγάλους αντιπάλους, με εντελώς διαφορετικούς τρόπους μέσα σε 48 ώρες, επιβάλλοντας πλήρως και απόλυτα τον ρυθμό της στα επτά από τα οκτώ δεκάλεπτα του ημιτελικού και του τελικού.

Είναι τρελό, αλλά είναι πέρα για πέρα αληθινό, το ότι ο Ολυμπιακός διέλυσε την ΤΣΣΚΑ αναγκάζοντάς την να πετύχει 52 πόντους και μέσα σε 48 ώρες αναπροσάρμοσε το πλάνο του, έβαλε 100 στη Ρεάλ, χτυπώντας τον αντίπαλο στο δυνατό του σημείο, την ταχύτητα…

Ταυτόχρονα, ο Ολυμπιακός επιβεβαίωσε απόλυτα την παράδοση που θέλει τις ομάδες που προηγούνται με μεγάλες διαφορές στο ξεκίνημα να χάνουν
ή να κινδυνεύουν στο φινάλε. Το δήλωσε ο Μίλαν Τόμιτς στον Sentra 103,3 και τον Θανάση Ασπρούλια και θα συμφωνήσω απόλυτα με την προπονητική λογική του.

«Δεν μ' αρέσει να κερδίζουμε στο ξεκίνημα με μεγάλες διαφορές» είπε με τη λήξη του τελικού κι έχει απόλυτο δίκιο, αν αναλογιστούμε τα όσα έχουν γίνει στο παρελθόν.

Να θυμηθούμε τον Παναθηναϊκό του 2009 που παραλίγο να το πληρώσει στο τέλος; Πάλι τον Παναθηναϊκό που επέστρεψε από το -14 στην Μπολόνια; Τον Ολυμπιακό που πέρυσι γύρισε από το -20; Αντίστοιχα παραδείγματα υπάρχουν πολλά και δεν είναι λίγοι αυτοί που ασχολούνται με το μπάσκετ, που πίστεψαν στην ανατροπή των «ερυθρόλευκων» ακόμη και στο -17 (27-10) με τη Ρεάλ.

Το εντυπωσιακό λοιπόν δεν είναι το come back του Ολυμπιακού, αλλά ο τρόπος με τον οποίο επιτεύχθηκε αυτό… Σαν άλλος Ιβκοβιτς, ο Μπαρτζώκας ανακάτεψε την τράπουλα στο ξεκίνημα του δεύτερου 10λεπτου, έριξε στο παρκέ όλους τους αναπληρωματικούς και πήρε το ρίσκο να πιέσει στην περιφέρεια με τους Σλούκα, Κατσίβελη, αφήνοντας τον Σπανούλη να πάρει ανάσα και να «καθαρίσει» το μυαλό του. Την ίδια συνταγή εφάρμοσε ο «Ντούντα», στην τελευταία περίοδο του περσινού τελικού με την ΤΣΣΚΑ, δικαιώθηκε και να που τώρα η ιστορία επαναλήφθηκε.

Για την μπασκετική ιδιοφυία που λέγεται «Βασίλης Σπανούλης» δεν υπάρχουν λόγια. Η ημέρα που άφησε τον Παναθηναϊκό για να συνεχίσει στον Ολυμπιακό, ήταν η ημέρα - που σε μεγάλο, βαθμό άλλαξε και τον
ρου της ιστορίας. Με τη νοοτροπία του νικητή ενέπνευσε τα πιτσιρίκια, καθοδήγησε τους ξένους, και παρότι σταρ, έκανε τον Ολυμπιακό να είναι ομάδα των πολλών κι όχι του ενός. Η σωστή διαχείριση των συναισθημάτων είναι προνόμιο λίγων αλλά πολύ μεγάλων αθλητών, και η ικανότητα του Σπανούλη να βρίσκεται από το ναδίρ στο ζενίθ, είναι φαινόμενο σπάνιο στο μπασκετικό στερέωμα.

Όταν βρίσκεσαι από το -9 του ranking στο +13 κι όταν από το μηδέν φτάνεις στους 22 πόντους, σε ένα 20λεπτο, τότε δεν μιλάμε για παίκτη
με προσωπικότητα, αλλά για παίκτη – φαινόμενο που έχει το απόλυτο ένστικτο του «δολοφόνου», που δεν του λέει τίποτα η λέξη «ψυχολογία»…

Ο θρίαμβος και η επιτυχία του Μπαρτζώκα είναι διπλός και τριπλός, αν αναλογιστούμε πως ο Ολυμπιακός από τα μισά της σεζόν έμεινε χωρίς τον βασικό του σέντερ (Ντόρσεϊ) και χωρίς τον βασικό τους πλέι μέικερ (Μάντζαρης), με τον δεύτερο να μην αντικαθίσταται ποτέ, επί της ουσίας. Είναι η απόδειξη του πώς μπορεί μια ομάδα να ζήσει με τα προβλήματά της, αρκεί να ξέρει να τα διαχειριστεί.

Μια σύντομη αναδρομή στο παρελθόν είναι αρκετή για να εξηγήσει πως μόνο τέτοιες ομάδες, δηλαδή αυτές που ξέρουν να κρύβουν τα προβλήματά τους, έβρισκαν τον δρόμο της επιτυχίας. Ομάδες που δεν ξόδευαν για να αντικαταστήσουν, αλλά που δούλευαν για να καλύψουν ένα κενό ή μια κακή επιλογή ξένου… Αυτό το μοντέλο δικαιώνεται για πολλοστή φορά, το μοντέλο του «φτιάχνω» και όχι του «αγοράζω»…

'Ενας ακόμη που δικαιούται να αισθάνεται δικαιωμένος για την καλοκαιρινή του επιλογή. είναι ο Στράτος Περπέρογλου, που σαν άλλος Σπανούλης, με εντελώς διαφορετικές συνθήκες βέβαια, αποφάσισε να αφήσει το ΟΑΚΑ και να μετακομίσει στο ΣΕΦ.

Παίκτης μεγάλων αγώνων, αθλητής που έχει μάθει να διαχειρίζεται τα δύσκολα, υπερέβη για πρώτη φορά τα όρια του και πανηγύρισε έξαλλα
για τα δικά του δεδομένα. 'Ηταν μια προσωπική δικαίωση και για την αμφισβήτηση που δέχτηκε μέσα στη σεζόν, αλλά και για την απόφασή του
το καλοκαίρι.



===================



Ο ''θρύλος'' του ελληνικού αθλητισμού Ολυμπιακός κατέκτησε τον
τίτλο του Πρωταθλητή Ευρώπης και στο μπάκετ, στο εφετινό φάιναλ
φορ που διεξήχθη στο στάδιο Arena του Λονδίνο...

https://youtu.be/51QoMwQfG9M

Long live the King!

Ο βασιλιάς παρέμεινε στο θρόνο! Ο Ολυμπιακός ανάγκασε τη «βασίλισσα» Ρεάλ να υποκλιθεί στην ανωτερότητά του και νικώντας τη με 100-88 στο Λονδίνο κατέκτησε για τρίτη φορά στην ιστορία του την Ευρώπη.

Long live the King!

Το πήρε πέρσι επιστρέφοντας από το -19. Το επανέλαβε και φέτος ανατρέποντας το -17 της πρώτης περιόδου. Ο Ολυμπιακός παρέμεινε
στο θρόνο του νικώντας στον τελικό του Λονδίνου τη Ρεάλ Μαδρίτης
με 100-88 και απέδειξε πως χτίζει μία αυτοκρατορία που… αντεπιτίθεται.

Το εφιαλτικό πρώτο δεκάλεπτο, που τον βρήκε πίσω με 27-10, δεν
πτόησε τους Πειραιώτες. Με όπλο την άμυνα χρειάστηκαν μόλις ένα δεκάλεπτο για να ισορροπήσει και με διαδοχικές «βόμβες» του Σπανούλη κάθισε στη θέση του οδηγού στις αρχές της τρίτης περιόδου, μένοντας
εκεί ως το τέλος.

Έτσι διατήρησαν το στέμμα τους και έγιναν η πρώτη ομάδα μετά τη
Μακάμπι Τελ Αβίβ (2004-2005) που κατακτά δεύτερη συνεχή Ευρωλίγκα.

Το ματς

Η δοκιμασμένη πεντάδα των Σπανούλη, Λο, Παπανικολάου, Πρίντεζη
και Πάουελ άρχισε το ματς για τον Ολυμπιακό, ενώ από πλευράς Ρεάλ ξεκίνησαν οι Γιουλ, Ρούντι, Σουάρεθ, Μίροτιτς και Μπέγκιτς.

Εφιαλτικό ξεκίνημα

Ο Ολυμπιακός μπήκε αποφασιστικά στις πρώτες φάσεις του τελικού και έδειχνε να προβληματίζει τη Ρεάλ. Οι Μαδριλένοι, ωστόσο, με τον
Μπέγκιτς να μοιράζει τάπες, εκμεταλλευόμενη τα λάθη και την αστοχία των Πειραιωτών, καθώς επίσης και τα μακρινά σουτ των Ρούντι, Μίροτιτς και Γιουλ, κατάφερε να πάρει γρήγορα τα ηνία του ματς (5-11) και να ελέγξει πλήρως το ρυθμό. Ένα τρελό τρίποντο του Φερνάντεθ έφερε τη «βασίλισσα» στο +13 (7-20) μετά από μόλις επτά αγωνιστικά λεπτά.

Η ίδια εικόνα συνεχίστηκε ως το τέλος του δεκαλέπτου, με τη Ρεάλ να
το ολοκληρώνει με διαφορά 17 πόντων (10-27), έχοντας πετύχει 27
πόντους απέναντι στην ίδια άμυνα που, δύο μέρες πριν, είχε κρατήσει
στους 52 πόντους την ΤΣΣΚΑ.

Ο Ολυμπιακός είναι εδώ!

Βελτιώνοντας αισθητά την άμυνά του, τον Σπανούλη στον πάγκο και τους Σλούκα-Κατσίβελη να πιέζουν καλά στην περιφέρεια, ο Ολυμπιακός έκανε την αντεπίθεσή του στη δεύτερη περίοδο. Το τρίποντο του Άντιτς στη λήξη της επίθεσης έκανε την αρχή για ένα σερί 8-0 (18-27, 7:17 πριν το ημίχρονο) που ανάγκασε τον Πάμπλο Λάσο να καλέσει τάιμ άουτ.

Ο Περπέρογλου έδωσε λύσεις από τον πάγκο στο σκοράρισμα, κατεβάζοντας τη διαφορά σε μονοψήφια τιμή (22-29), την ώρα που τα ποσοστά της Ρεάλ έπαιρναν την κατιούσα. Η αντεπίθεση συνεχίστηκε με μπροστάρη τον Λο και ο Ολυμπιακός πλησίασε στους τρεις (34-37), ενώ παρότι η Ρεάλ πήρε ανάσες από Ροντρίγκεθ και Σλότερ, το ημίχρονο
έκλεισε με 3/3 βολές του Σλούκα και τη ζημιά που είχε γίνει στο πρώτο δεκάλεπτο να περιορίζεται στο ελάχιστο (37-41).

Η ώρα του Σπανούλη και της προσπέρασης

Με κεκτημένη ταχύτητα από τη δεύτερη περίοδο, επέστρεψε από τα αποδυτήρια ο Ολυμπιακός. Ο άποντος στο πρώτο μέρος Σπανούλης
πέτυχε τρία συνεχή τρίποντα (48-45), η άμυνα τσάκιζε κόκκαλα, οι
παίκτες της Ρεάλ έμοιαζαν πανικόβλητοι και οι «ερυθρόλευκοι» ξέφυγαν
με έξι (52-46), την ώρα που Μπέγκιτς, Μίροτιτς και Γιουλ χρεώνονταν
με τρίτο φάουλ.

Οι παίκτες του Μπαρτζώκα μάλλον παρασύρθηκαν και είδαν τη Ρεάλ να περνά με τρίποντο του Ρούντι (55-56) αναγκάζοντας τον πάγκο να
ζητήσει τάιμ άουτ. Μία λανθασμένη τεχνική ποινή στον Σλούκα για
«θέατρο» (!) ξεσήκωσε την κερκίδα και το δεκάλεπτο ολοκληρώθηκε σε απόλυτη ισορροπία, 61-61.

Στο θρόνο του!

Η άμυνα του Ολυμπιακού συνέχιζε να κάνει καταπληκτική δουλειά, ο εξαιρετικός Λο πάτησε γκάζι και το τρίποντο του Σπανούλη εκτόξευσε τη διαφορά στο 70-62 επτά λεπτά πριν το τέλος. Δύο βολές του Ρούντι κι ένα τρίποντο του εξαφανισμένου ως τότε Κάρολ ροκάνισαν τη διαφορά στους τρεις (70-67), δύο μακρινά σουτ από Περπέρογλου και Σλούκα έδωσαν ανάσες, ενώ το γκολ-φάουλ του Σερμαντίνι αποκατέστησε το +8 (78-70).

Το flopping που χρεώθηκε σωστά κατά του Σλότερ, επέτρεψε στον Ολυμπιακό να ξεφύγει με +12 (82-70) στα μισά της περιόδου. Το νερό πλέον είχε μπει στο αυλάκι και οι πρωταθλητές ήταν σαφές πως δεν θα έχαναν το στέμμα τους. Ακόμη κι όταν η Ρεάλ πλησίασε στους οκτώ (87-77), ο Σπανούλης φρόντισε να της κόψει τη φόρα (90-79).

Τα… νευράκια του προκλητικού Ρούντι ήταν ό,τι πιο ενδιαφέρον υπήρχε
στα τελευταία δευτερόλεπτα, τα οποία κύλησαν για να επισφραγίσουν το θρίαμβο του Ολυμπιακού.

Δεκάλεπτα: 10-27, 37-41, 61-61, 100-88.

Ολυμπιακός (Μπαρτζώκας): Χάινς 13, Λο 20, Άντιτς 10, Σπανούλης 22, Περπέρογλου 10, Σερμαντίνι 3, Σλούκας 11, Πάουελ 2, Πρίντεζης 5, Παπανικολάου 5, Κατσίβελης.

Ρεάλ Μαδρίτης (Λάσο): Ντρέιπερ, Ρούντι 21, Σουάρεθ 5, Ρέγες 4, Μίροτιτς 7, Ροντρίγκεθ 17, Μπέγκιτς 6, Κάρολ 5, Γιουλ 14, Σλότερ 9.

Διαιτητές: Τσέρεμπουχ (Ιταλία), Μπελόσεβιτς (Σερβία), Ρίζικ (Ουκρανία).