Η ασυνείδητη πολιτική της Γερμανίας

Χάμπερμας: Η ασυνείδητη πολιτική της Γερμανίας ευθύνεται


Με συνέντευξή του στη γαλλική εφημερίδα Le Monde, ο κορυφαίος Γερμανός διανοούμενος σημειώνει, πως η χώρα του ακολούθησε ασυνείδητη πολιτική και χρησιμοποίησε την κρίση προς ίδιον όφελος. Ωστόσο, η μοναδική λύση για να βγει η Ευρώπη από το τέλμα περνάει και πάλι από τη Γερμανία.

«Αν η γερμανική κυβέρνηση είχε παίξει τον ρόλο μιας δύναμης τόσο κυριαρχικής όσο και υπεύθυνης, δεν θα είχε εκμεταλλευθεί τόσο ασυνείδητα τις πολιτικές κρίσεις των τελευταίων ετών προς όφελός της. Από την άλλη πλευρά, το κλειδί της εξόδου από την κρίση πρέπει να αναζητηθεί κυρίως στην ίδια τη γερμανική κυβέρνηση: αυτή θα έπρεπε να είχε ξεκινήσει προ πολλού μια σοβαρή συζήτηση για τις μελλοντικές εναλλακτικές της Ευρώπης».

Η Γαλλία και ο νέος Τσόρτσιλ:

«Το γαλλογερμανικό ζεύγος, το οποίο μέσω μιας κοινής πρωτοβουλίας είναι το μοναδικό που μπορεί να βγάλει την ΕΕ από το τέλμα, έχει βαλτώσει. Ο θεσμικός συντονισμός της φορολογικής, οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής, δεν μπορεί να επιτευχθεί με τεχνοκρατικά μέσα. Η απαραίτητη μεταβίβαση κυριαρχίας σε ευρωπαϊκό επίπεδο, απαιτεί έναν δημοκρατικό έλεγχο και συνεπώς, μια κλίση της ζυγαριάς υπέρ του Ευρωκοινοβουλίου. Δυστυχώς, δεν βλέπω κανέναν Τσόρτσιλ, κανέναν πολιτικό, που θα είχε το απαιτούμενο κύρος να θέσει μια τέτοια αλλαγή σε κίνηση».

Για την Ευρωπαϊκή Ένωση:

«Ο όρος “κόπωση” μου φαίνεται κατάλληλος: τόσο από πολιτική όσο και από οικονομική άποψη, η ΕΕ και ιδίως η ευρωζώνη, βυθίζονται σε μια δίνη προβλημάτων για τα οποία είναι υπεύθυνες οι ίδιες. Την ατμόσφαιρα “κόπωσης”, που επί χρόνια μετριάζει τον ενθουσιασμό, θα τη χαρακτήριζα σαν ένα μοιραίο μείγμα παράλυσης και διάλυσης».

Για το ευρώ:

«Η επιστροφή στα εθνικά νομίσματα συνιστά καταστροφικό σενάριο, σύμφωνα με τους οικονομολόγους. Ως κοινωνιολόγος, δεδομένης της προχωρημένης ολοκλήρωσης των κοινωνιών και των οικονομιών μας, δεν είμαι σε θέση ούτε καν να φανταστώ, ότι μπορούμε ακόμη και να εξετάζουμε μια τέτοια ριζοσπαστική διάλυση. Η μοναδική οδός σωτηρίας για το κοινωνικό κράτος στην Ευρώπη είναι, κατά την άποψή μου, να περάσουμε από το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα σε μια πολιτική ένωση».



εφημερίδα Le Monde