Σύνδεση
Πρόσφατα Θέματα
Παρόντες χρήστες
50 χρήστες είναι συνδεδεμένοι αυτήν την στιγμή:: 0 μέλη, 0 μη ορατοί και 50 επισκέπτες :: 2 μηχανές αναζήτησηςΚανένας
Περισσότεροι χρήστες υπό σύνδεση 151, στις Τρι 19 Νοε 2019, 12:57
Ο Radical τρελάθηκε!!!
2 απαντήσεις
Radical30 World :: Περιεχόμενα :: κλικ > Το Blog/Forum Radical World - Περιεχόμενα :: ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ - ΓΝΩΜΕΣ - ΑΠΟΨΕΙΣ - ΚΡΙΣΕΙΣ :: Η "γωνιά" του Radical30
Σελίδα 1 από 1
Ο Radical τρελάθηκε!!!
Διαβάστε και το σχόλιο που γίνεται στο τέλος ενός θαυμάσιου κείμενου- άρθρου, που αφορά την μεγάλη καλλιτέχνιδα Αλέκα Κανελίδου και είμαι βέβαιος ότι θα συμφωνήσετε. Ναι. Ο Radical30 μουρλάθηκε!!
===============================================
Αλέκα Κανελλίδου: Μια αναλλοίωτη, που ξέρει ότι δεν είναι…
… Η συναυλία ήταν! Όπου θέλει ας ήταν. Θα πήγαινα. Λάτρευα τη φωνή της. Η Αλέκα Κανελίδου είχε χαθεί χρόνια από το μουσικό στερέωμα, αλλά ποτέ δεν τη λογάριασα χαμένη. Πάντα μου έδινε την αίσθηση ότι είχε δικούς της χωροχρόνους. Δεν καιγότανε για να είναι «μέσα στα πράγματα», όπως τα ορίζουν οι πολλοί. Κάπου θα ήταν, κάποτε ίσως θα εμφανιζότανε. Αν έκανε κέφι. Αν είχε διάθεση. Να όπως ετούτο το καλοκαίρι. Ή ίσως τον χειμώνα, στο Half Note, όπως πέρυσι. Η Αλέκα Κανελίδου είναι ένας πολιτισμένος άνθρωπος. Πολιτισμό είχε η δουλειά της ανέκαθεν. Στα νιάτα της, δημοφιλής και αγαπητή αλλά πάντα cool. Στα νιάτα της...
Μεγαλώνουν οι πολιτισμένοι; Βέβαια μεγαλώνουν, χωρίς όμως να γερνάνε. Αυτό τους ξεχωρίζει.
Θα ήθελα να ήσασταν στη συναυλία της, να μιλάμε σήμερα σαν φιλαράκια μετά από μια ωραία βραδιά. Να λέμε μία και μόνο λέξη ή έναν τίτλο τραγουδιού και να 'χουμε αυτόματα στη σκέψη μας όλο αυτό που είδαμε. Να πούμε λίγα ενώ έχουμε αισθανθεί πολλά. Θα ήθελα.
Ήταν μια συναυλία σε έναν ανοιχτό χώρο, που τον χειρίστηκε σαν να ήταν ένα τόσο δα δωμάτιο ζεστό και φιλόξενο, όταν έξω έχει χειμώνα. Κι όλα αυτά ενώ είναι ακόμα καλοκαίρι. Με μια ορχήστρα εξαιρετική. Με ήχο άψογο. Με φωτισμό άριστο. Και με μια επιλογή τραγουδιών σοφή. Χωρίς πρεμούρα να προωθήσει καινούργιες δουλειές και τέτοια. Θέλοντας μόνο να μας υπενθυμίσει μουσικούς παραδείσους. Τραγούδια που απέδωσε η ίδια, αλλά και τραγούδια και μουσικές που ζήλεψε. Παραδείσους συνθετών, στιχουργών, τραγουδιών διαχρονικών. Είχαμε και έχουμε.
Μακάρι να μπορούσα να προτρέψω νέους ανθρώπους, που δεν τη γνωρίζουν, να τη μάθουν. Φωνή. Τόσο «δική» της φωνή! Και μας περπάτησε σε Χατζιδάκι («Ο χορός των σκύλων» από τη συγκεκριμένη ορχήστρα ήταν έως συγκινητικός), σε Άκη Πάνου, Νινή Ζαχά, Λάκη Παπαδόπουλο, Λαυρέντη Μαχαιρίτσα. Μας ταξίδεψε στον πλούτο μας. Έχουμε. Και βέβαια έχουμε. Μια φωνή και μόνο φωνή, στο μέσο μιας σκηνής και μια κόκκινη καρέκλα σκηνοθέτη.
Τι να μας πουν οι κοιλιακοί με τα τατουάζ; Γέμισε ο τόπος ανθρωπάκια του Γαΐτη, που νομίζουν ότι τραγουδάνε επειδή ανοίγουν το στόμα τους και κοιτάνε φιλήδονα το τίποτά τους.
«Είσαι αναλλοίωτη!» της φώναξε ένας άνδρας από τις κερκίδες. Και κείνη, χαμήλωσε τα γυαλιά πρεσβυωπίας της και απάντησε «Θα το ήθελα. Αλλά δεν γίνεται. Συμβαίνει σε όλους». Τόσο απλά και σοφά. Είναι κι αυτό ίδιον των πολιτισμένων.
άρθρο του protagon.gr
…………………………………..
«Δεν φταίμε εμείς οι γέροι που γερνάμε. Η ζωή φταίει, που είναι τόσο σύντομη».
Το μόνο που μένει στον καθένα μας, είναι να φροντίσει να μη την ζήσει φτηνά: χωρίς αξιοπρέπεια (πάνω απ’ όλα) και χωρίς ήθος (όπως το αντιλαμβάνεται): ασυνέπεια λόγων και πράξεων, σκόπιμα ‘’λάθη’’ και ψέματα, υποκρισία, απληστία, αλαζονεία…
Η φτήνια της ζωής δεν έχει να κάνει με το χρήμα. Η ευτυχία δεν αγοράζεται, είναι ανεκτίμητη. Όπως και η αξιοπρέπεια ο σεβασμός, ή η αναγνώριση, των ανθρώπων με τους οποίους έζησες και δούλεψες μαζί Αυτά τα υπέρτατα αγαθά δεν τα κερδίζεις. Είναι ανεκτίμητα. Απλά σου προσφέρονται ή όχι.
***********
Για την Κανελίδου θέλησα να κάνω ένα σχόλιο και ξέφυγα, ως συνήθως. Και να πεις ότι είναι αλτσχάιμερ; Δεν είναι... Την Παρασκευή βγήκα από το Αγία Όλγα, μετά από ένα ολοκληρωμένο τσεκ απ. Με το πόρισμα των ιατρών να με βεβαιώνει: πως ακολουθώντας σωστά τη φαρμακολογία που μου παρέχεται, θα μπορούσα να βαδίσω στα χνάρια του ‘’ακατανόμαστου’’ . Εννενήντα και πάει λέγοντας…
Και συνέχισαν: «Δεν θα πάει έτσι όμως το πράγμα, γιατί αρνείστε κύριε, να κόψετε το τσιγάρο, όπως σας επαναλαμβάνουμε μονότονα από το 2003 έως και σήμερα. Θα έχετε ένα θάνατο βασανιστικό, από απαίσιο αναπνευστικό επεισόδιο. Θα σκάσετε! Θα εκραγείτε. Τα μάτια σας θα γίνουν σαν πιατάκια του καφέ. Δύο, τρεις ώρες; Όσο πιο πολύ αντέχετε, τόσο μεγαλύτερη η αγωνία σας…»
Τα ίδια και τα ίδια. Λες και δεν ξέρουν τη απάντηση:
«ΟΚ καλοί μου φίλοι. Τα ξέρω. Σας πιστεύω. Αλλά αν με είχατε τρομοκρατήσει από την πρώτη φορά, ξέρετε τι θα είχε συμβεί; Σήμερα θα ήμουν εδώ μπροστά σας για άλλη μια φορά, με μια πολύ μεγάλη διαφορά: Θα μου είχατε στερήσει τη γεύση τουλάχιστον 100.375 τσιγάρων.
Πως; 2014 - 2ΟΟ3 = 11 χρ. Ήτοι 11 Χ 365 = 4.015 ημ. Χ 25 τσ/ημ = 100.375 τσιγάρα!!!! Μπας μουρλαθήκατε;»
Συμφωνήσανε όλοι αλλά και ο γιος μου, ο Μανώλης, που έχει αναλάβει με απόλυτη επιτυχία όλες τις ιατρικές μου φροντίδες, όλα αυτά τα χρόνια, ότι το επόμενο τσεκ απ θα πρέπει να γίνει σε ένα πολύ καλό Ψυχιατρείο… Τρελό με είπαν!! Θα δούμε…
@Radical30
===============================================
Αλέκα Κανελλίδου: Μια αναλλοίωτη, που ξέρει ότι δεν είναι…
… Η συναυλία ήταν! Όπου θέλει ας ήταν. Θα πήγαινα. Λάτρευα τη φωνή της. Η Αλέκα Κανελίδου είχε χαθεί χρόνια από το μουσικό στερέωμα, αλλά ποτέ δεν τη λογάριασα χαμένη. Πάντα μου έδινε την αίσθηση ότι είχε δικούς της χωροχρόνους. Δεν καιγότανε για να είναι «μέσα στα πράγματα», όπως τα ορίζουν οι πολλοί. Κάπου θα ήταν, κάποτε ίσως θα εμφανιζότανε. Αν έκανε κέφι. Αν είχε διάθεση. Να όπως ετούτο το καλοκαίρι. Ή ίσως τον χειμώνα, στο Half Note, όπως πέρυσι. Η Αλέκα Κανελίδου είναι ένας πολιτισμένος άνθρωπος. Πολιτισμό είχε η δουλειά της ανέκαθεν. Στα νιάτα της, δημοφιλής και αγαπητή αλλά πάντα cool. Στα νιάτα της...
Μεγαλώνουν οι πολιτισμένοι; Βέβαια μεγαλώνουν, χωρίς όμως να γερνάνε. Αυτό τους ξεχωρίζει.
Θα ήθελα να ήσασταν στη συναυλία της, να μιλάμε σήμερα σαν φιλαράκια μετά από μια ωραία βραδιά. Να λέμε μία και μόνο λέξη ή έναν τίτλο τραγουδιού και να 'χουμε αυτόματα στη σκέψη μας όλο αυτό που είδαμε. Να πούμε λίγα ενώ έχουμε αισθανθεί πολλά. Θα ήθελα.
Ήταν μια συναυλία σε έναν ανοιχτό χώρο, που τον χειρίστηκε σαν να ήταν ένα τόσο δα δωμάτιο ζεστό και φιλόξενο, όταν έξω έχει χειμώνα. Κι όλα αυτά ενώ είναι ακόμα καλοκαίρι. Με μια ορχήστρα εξαιρετική. Με ήχο άψογο. Με φωτισμό άριστο. Και με μια επιλογή τραγουδιών σοφή. Χωρίς πρεμούρα να προωθήσει καινούργιες δουλειές και τέτοια. Θέλοντας μόνο να μας υπενθυμίσει μουσικούς παραδείσους. Τραγούδια που απέδωσε η ίδια, αλλά και τραγούδια και μουσικές που ζήλεψε. Παραδείσους συνθετών, στιχουργών, τραγουδιών διαχρονικών. Είχαμε και έχουμε.
Μακάρι να μπορούσα να προτρέψω νέους ανθρώπους, που δεν τη γνωρίζουν, να τη μάθουν. Φωνή. Τόσο «δική» της φωνή! Και μας περπάτησε σε Χατζιδάκι («Ο χορός των σκύλων» από τη συγκεκριμένη ορχήστρα ήταν έως συγκινητικός), σε Άκη Πάνου, Νινή Ζαχά, Λάκη Παπαδόπουλο, Λαυρέντη Μαχαιρίτσα. Μας ταξίδεψε στον πλούτο μας. Έχουμε. Και βέβαια έχουμε. Μια φωνή και μόνο φωνή, στο μέσο μιας σκηνής και μια κόκκινη καρέκλα σκηνοθέτη.
Τι να μας πουν οι κοιλιακοί με τα τατουάζ; Γέμισε ο τόπος ανθρωπάκια του Γαΐτη, που νομίζουν ότι τραγουδάνε επειδή ανοίγουν το στόμα τους και κοιτάνε φιλήδονα το τίποτά τους.
«Είσαι αναλλοίωτη!» της φώναξε ένας άνδρας από τις κερκίδες. Και κείνη, χαμήλωσε τα γυαλιά πρεσβυωπίας της και απάντησε «Θα το ήθελα. Αλλά δεν γίνεται. Συμβαίνει σε όλους». Τόσο απλά και σοφά. Είναι κι αυτό ίδιον των πολιτισμένων.
άρθρο του protagon.gr
…………………………………..
«Δεν φταίμε εμείς οι γέροι που γερνάμε. Η ζωή φταίει, που είναι τόσο σύντομη».
Το μόνο που μένει στον καθένα μας, είναι να φροντίσει να μη την ζήσει φτηνά: χωρίς αξιοπρέπεια (πάνω απ’ όλα) και χωρίς ήθος (όπως το αντιλαμβάνεται): ασυνέπεια λόγων και πράξεων, σκόπιμα ‘’λάθη’’ και ψέματα, υποκρισία, απληστία, αλαζονεία…
Η φτήνια της ζωής δεν έχει να κάνει με το χρήμα. Η ευτυχία δεν αγοράζεται, είναι ανεκτίμητη. Όπως και η αξιοπρέπεια ο σεβασμός, ή η αναγνώριση, των ανθρώπων με τους οποίους έζησες και δούλεψες μαζί Αυτά τα υπέρτατα αγαθά δεν τα κερδίζεις. Είναι ανεκτίμητα. Απλά σου προσφέρονται ή όχι.
***********
Για την Κανελίδου θέλησα να κάνω ένα σχόλιο και ξέφυγα, ως συνήθως. Και να πεις ότι είναι αλτσχάιμερ; Δεν είναι... Την Παρασκευή βγήκα από το Αγία Όλγα, μετά από ένα ολοκληρωμένο τσεκ απ. Με το πόρισμα των ιατρών να με βεβαιώνει: πως ακολουθώντας σωστά τη φαρμακολογία που μου παρέχεται, θα μπορούσα να βαδίσω στα χνάρια του ‘’ακατανόμαστου’’ . Εννενήντα και πάει λέγοντας…
Και συνέχισαν: «Δεν θα πάει έτσι όμως το πράγμα, γιατί αρνείστε κύριε, να κόψετε το τσιγάρο, όπως σας επαναλαμβάνουμε μονότονα από το 2003 έως και σήμερα. Θα έχετε ένα θάνατο βασανιστικό, από απαίσιο αναπνευστικό επεισόδιο. Θα σκάσετε! Θα εκραγείτε. Τα μάτια σας θα γίνουν σαν πιατάκια του καφέ. Δύο, τρεις ώρες; Όσο πιο πολύ αντέχετε, τόσο μεγαλύτερη η αγωνία σας…»
Τα ίδια και τα ίδια. Λες και δεν ξέρουν τη απάντηση:
«ΟΚ καλοί μου φίλοι. Τα ξέρω. Σας πιστεύω. Αλλά αν με είχατε τρομοκρατήσει από την πρώτη φορά, ξέρετε τι θα είχε συμβεί; Σήμερα θα ήμουν εδώ μπροστά σας για άλλη μια φορά, με μια πολύ μεγάλη διαφορά: Θα μου είχατε στερήσει τη γεύση τουλάχιστον 100.375 τσιγάρων.
Πως; 2014 - 2ΟΟ3 = 11 χρ. Ήτοι 11 Χ 365 = 4.015 ημ. Χ 25 τσ/ημ = 100.375 τσιγάρα!!!! Μπας μουρλαθήκατε;»
Συμφωνήσανε όλοι αλλά και ο γιος μου, ο Μανώλης, που έχει αναλάβει με απόλυτη επιτυχία όλες τις ιατρικές μου φροντίδες, όλα αυτά τα χρόνια, ότι το επόμενο τσεκ απ θα πρέπει να γίνει σε ένα πολύ καλό Ψυχιατρείο… Τρελό με είπαν!! Θα δούμε…
@Radical30
Radical30 World :: Περιεχόμενα :: κλικ > Το Blog/Forum Radical World - Περιεχόμενα :: ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ - ΓΝΩΜΕΣ - ΑΠΟΨΕΙΣ - ΚΡΙΣΕΙΣ :: Η "γωνιά" του Radical30
Σελίδα 1 από 1
Δικαιώματα σας στην κατηγορία αυτή
Δεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Κυρ 06 Μαρ 2016, 12:59 από radical30
» Forsaken-2015 ******
Δευ 22 Φεβ 2016, 10:13 από radical30
» The First Grader *******
Δευ 08 Φεβ 2016, 13:05 από radical30
» Περί των "Κοινών Αγαθών"
Παρ 05 Φεβ 2016, 02:20 από radical30
» Ο δικός μου "χιονάνθρωπος"
Τετ 03 Φεβ 2016, 06:11 από radical30
» Δημήτρης Βαρδαβάς
Τετ 03 Φεβ 2016, 04:52 από radical30
» Η "Νονά"
Σαβ 23 Ιαν 2016, 06:11 από radical30