Radical30 World
Κάνετε κλικ σε μια φωτογραφία του Τίτλου ή στη λέξη Φόρουμ για να δείτε τα θέματα μας.

Εγγραφείτε στο φόρουμ, είναι εύκολο και γρήγορο

Radical30 World
Κάνετε κλικ σε μια φωτογραφία του Τίτλου ή στη λέξη Φόρουμ για να δείτε τα θέματα μας.
Radical30 World
Θέλετε να αντιδράσετε στο μήνυμα; Φτιάξτε έναν λογαριασμό και συνδεθείτε για να συνεχίσετε.
Σύνδεση

Έχω ξεχάσει τον κωδικό μου

Πρόσφατα Θέματα
» 5 Μαρτίου 1943: Η μεγαλύτερη νίκη της Αντίστασης.
Γιώργος Κολοκυθάς EmptyΚυρ 06 Μαρ 2016, 12:59 από radical30

» Forsaken-2015 ******
Γιώργος Κολοκυθάς EmptyΔευ 22 Φεβ 2016, 10:13 από radical30

» The First Grader *******
Γιώργος Κολοκυθάς EmptyΔευ 08 Φεβ 2016, 13:05 από radical30

» Περί των "Κοινών Αγαθών"
Γιώργος Κολοκυθάς EmptyΠαρ 05 Φεβ 2016, 02:20 από radical30

» Ο δικός μου "χιονάνθρωπος"
Γιώργος Κολοκυθάς EmptyΤετ 03 Φεβ 2016, 06:11 από radical30

» Δημήτρης Βαρδαβάς
Γιώργος Κολοκυθάς EmptyΤετ 03 Φεβ 2016, 04:52 από radical30

» Η "Νονά"
Γιώργος Κολοκυθάς EmptyΣαβ 23 Ιαν 2016, 06:11 από radical30

Μάρτιος 2024
ΔευΤριΤετΠεμΠαρΣαβΚυρ
    123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031

Ημερολόγιο Ημερολόγιο

Ψηφοφορία
Τροφοδοσία RSS


Yahoo! 
MSN 
AOL 
Netvibes 
Bloglines 


Παρόντες χρήστες
46 χρήστες είναι συνδεδεμένοι αυτήν την στιγμή:: 0 μέλη, 0 μη ορατοί και 46 επισκέπτες :: 2 μηχανές αναζήτησης

Κανένας

Περισσότεροι χρήστες υπό σύνδεση 151, στις Τρι 19 Νοε 2019, 12:57

Γιώργος Κολοκυθάς

Πήγαινε κάτω

Γιώργος Κολοκυθάς Empty Γιώργος Κολοκυθάς

Δημοσίευση  radical30 Πεμ 07 Μαρ 2013, 06:33

«Οσοι με τον Χάρο γίναν φίλοι, με τσιγάρο φεύγουνε στα χείλη»!


Σαν αθλητή δεν τον πρόλαβα. Δεν βγαίνουνε τα χρόνια.
Εχω ακούσει όμως τόσα, που μέσα μου έχω φτιάξει τόσες εικόνες δυνατές σαν να τις έχω ζήσει πραγματικά και όχι σαν αυθαίρετο δημιούργημα της φαντασίας μου.

Μου τα έχουν διηγηθεί συμπαίκτες του, που είχαν την τύχη και συγχρόνως την ατυχία να τον αντιμετωπίσουν σαν αντίπαλο, άνθρωποι του μπάσκετ απλοί φίλαθλοι του αθλήματος.

Μεγαλοφυΐα, μοναδικός, παίκτης από άλλον πλανήτη, ή η μοιραία σύγκριση, ο Γκάλης της εποχής του! Μπούρδες! Η εποχή του ήταν μία και ο Κολοκυθάς ένας και μοναδικός. Κοινό στοιχείο στη διήγηση όλων; Ενα πλατύ χαμόγελο να συνοδεύει πάντα τα ανδραγαθήματα του Γιώργου Κολοκυθά μέσα και έξω από τους αγωνιστικούς χώρους.

Οι ιστορίες, ατέλειωτες. Φτάνουν στα όρια των αστικών μύθων.
Ο Κολοκυθάς εκείνο, ο Κολοκυθάς το άλλο, τι έκανε στην Εθνική σαν παίκτης, τι σκάρωσε στον δείνα, πώς την πλήρωσε ο τάδε. Κάλλιστα θα μπορούσαν να συνθέσουν τις σελίδες ενός βιβλίου, παγκόσμιου best seller.


Τον γνώρισα όμως σαν ΑΝΘΡΩΠΟ. Και γι' αυτό με πονά η απουσία του.
Από μεγάλους αθλητές αυτή η χώρα ποτέ δεν είχε έλλειψη. Εφυγαν τόσοι, ακολουθούν εκατοντάδες. Από μεγάλους ανθρώπους όμως…

Ηταν αδύνατον να συναναστραφείς μαζί του και να μη σε μαγέψει. Εκτός
αν ήσουν αναίσθητος! Ο Κολοκυθάς, ο άνθρωπος του κεφιού και της παρέας, γι' αυτά εξάλλου ζούσε, ήταν για μένα η πιο φλύαρη προσωπικότητα στη σιωπή της!

Παρατηρούσε τα πάντα με ένα βλέμμα ανήσυχο και εξερευνητικό συγχρόνως, σε ακτινογραφούσε κάθε φορά που άνοιγες το στόμα σου, διάβαζε τις σκέψεις σου πριν ακόμα τις μετατρέψεις σε λόγο και γελούσε κάτω από τα μουστάκια του με νόημα. Οταν αποφάσιζε να παρέμβει, απλά ο χρόνος σου τελείωνε. Αρχιζε ο δικός του και ξεχείλιζε ο χείμαρρος.

Τι χείμαρρος. Ωκεανός ολόκληρος που γνώριζε όμως όπως όλοι οι ωκεανοί, πολύ καλά την απεραντοσύνη του αλλά και τα όριά του. Εκρηκτικός και συνάμα γαλήνιος. Αν ξεχείλιζε η ορμητική προσωπικότητά του, ήταν αδύνατον να μη σε πνίξει.

Κι εδώ ακριβώς υπεισέρχεται η παρουσία του προέδρου Βασιλακόπουλου, που τόσα του έχουμε γράψει για τυχόν αστοχίες της Ομοσπονδίας, αλλά για τα καλά… κουβέντα! Γιατί αυτός, διαβλέποντας τις ικανότητές του, τον έπεισε να ασχοληθεί με τα παραγοντικά. Σιγά μην είχε όρεξη ο Κολοκυθάς να μπλεχθεί με όλα αυτά τα… μάταια.

Ηξερε βέβαια ότι βάζει δίπλα του μια μπουλντόζα έτοιμη να μαρσάρει και να γκρεμίσει τα πάντα. Αλλά το ρίσκαρε γιατί πόνταρε στην προσωπικότητα του Κολοκυθά και κέρδισε. Θα μπορούσε κάλλιστα, όπως τόσοι και τόσοι στις Ομοσπονδίες -ας μη κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας- να φροντίσει τη θέση να καλύψει κάποιος… υποτακτικός. Αλλά προς τιμήν του το τόλμησε! Κερδισμένο, το δίχως άλλο, το ίδιο το άθλημα.

Ο Κολοκυθάς έκανε για την Εθνική σε όλα αυτά τα δημιουργικά χρόνια όσα δεν έκανε σαν αθλητής. Οσα της χρωστούσε σαν παίκτης, τα χρόνια της νεότητας που τη σνόμπαρε! Ολα παιδιά του αυτά που βρέθηκαν στα ψηλότερα βάθρα. Γιατί κατάφερε να τους μεταλαμπαδεύσει τον αθλητικό εγωισμό, την έλλειψη κινδύνου, τη μαγκιά με μέτρο και σεβασμό στον αντίπαλο, την προσωπικότητα και τις απαραίτητες δόσεις αυτοπεποίθησης στις τέσσερις γραμμές του γηπέδου.

Ολα αυτά τα στοιχεία που τον χαρακτήριζαν σαν αθλητή περιτυλιγμένα πλέον με τη σοφία του παράγοντα. Μια σοφία που τον έκανε επίσης, να διακρίνει τα μάταια της καθημερινότητας. Τις ανώφελες κόντρες, τις ατελέσφορες προστριβές τις άσκοπες και αποπροσανατολιστικές εντάσεις.

«Θα κάθομαι από ψηλά, θα καπνίζω το πούρο μου και θα σας βλέπω να μαλώνετε για βλακείες», συνήθιζε να λέει, όταν τα πράγματα σοβάρευαν.

Και εγώ αισθανόμουν ότι κάπως έτσι θα γινόταν, όταν τον παρατηρούσα να απολαμβάνει το πούρο του με το αυτοκρατορικό του ύφος και να κουνά το κεφάλι του με νόημα! Αυτόματα, σχεδόν ενστικτωδώς, ερχόταν στο μυαλό ο μαγικός στίχος του Αλκη Αλκαίου -άλλη τεράστια προσωπικότητα και απώλεια- να ντύσει τη φιγούρα του: «Οσοι με τον Χάρο γίναν φίλοι, με τσιγάρο φεύγουνε στα χείλη, στα τρελά τους όνειρα δοσμένοι, πάντα γελαστοί, πάντα γελαστοί και γελασμένοι»!


SPORTDAY
radical30
radical30
Admin

Εγγραφή : 28/09/2009
Δημοσιεύσεις : 3499
Τόπος : Πόρτο Ράφτη
Ηλικία : 93

http://radicalrvolution-radical30.blogspot.com

Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω

Επιστροφή στην κορυφή

- Παρόμοια θέματα

 
Δικαιώματα σας στην κατηγορία αυτή
Δεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης