Όταν συμβεί στα πέριξ φωτιές να καίνε... (***)

..... δεν είναι πάντα εμπρισμός!!!
https://youtu.be/LwuCRiBT-Qc

Αυτό το τραγούδι, που κάποιος φίλος από το facebook δημοσίευσε σήμερα στη σελίδα του, με πήγε πίσω 60τόσα χρόνια.... Είμουν τότε 18-19 ετών γείτονας τού λαϊκού τραγουδιστή Μπαγιαντέρα. Επειδή ήταν πιά τυφλός και εγώ πέρναγα καθημερινά μπροστά από το σπίτι του, με περίμενε και τον οδηγούσα μέχρι το καφενείο του Αντώνη Βουτιρίτσα, απέναντι από το Τζάνειο Νοσοκομείο, απ' όπου ξεκίναγε τον καθημερινό του γύρο στις ταβέρνες του Πειραιά για το μεροκάματο, με συνοδό έναν άλλο μπουζουκτσή....

Εκεί, στη σχεδόν καθημερινή μας διαδρομή για περίπου ένα χρόνο, μου είχε μιλήσει αρχικά για τη ζωή του, μετά ρώτησε για τη δική μου και σιγά σιγά αναπτύχθηκε μια παράξενη φιλία, παρ' όλο που εκείνος ήταν γύρω στα πενήντα.. Κάποια στιγμή του ζήτησα να μου μάθει τα βήματα του ζεϊμπέκικου χορού και μου είπε <<Εντάξει, θα σε πάω στη πηγή>>...

Μετά από μερικές μέρες και ενώ είχα ξεχάσει αυτή τη συζήτηση με το που φθάνω μπροστά στο σπίτι του και τον καλησπερίζω μου λέει <<Μίμη, αν δεν έχεις κάτι άλλο για απόψε, έλα μαζί μου στη βόλτα. Είμαι καλεσμένος από τον Γιάννη τον "γυαλιά" στο μαγαζί του στη Πειραϊκή. Εκεί θα δεις πως χορεύται το σωστό ζεϊμπέκικο>>.... Και πήγαμε.

Κάποια άλλη στιγμή θα συνεχίσω αυτό το κομμάτι. Σήμερα είμαι πολύ φορτωμένος ψυχολογικά για κάτι τέτοιο...